Αρχικό μήνυμα απο
S8N
Τύπε, μια μέρα με παίρνουν τηλέφωνο οι γονείς μου να βρεθούμε Κηφισιά να δουν τα εγγόνια τους. Βρισκόμαστε, τα λέμε, κάνουμε τη βόλτα μας κι έρχεται η ώρα να φύγουμε. "Πού έχεις παρκάρει πατέρα;" τον ρωτάω. "Στην Παπαδιαμάντη" μου λέει. Ωραία, σκέφτομαι, είμαστε κοντά. Εγώ είχα παρκάρει γωνία Διονύσου και Παπαδιαμάντη. Χαιρετιόμαστε, βάζω τα παιδιά στα καθίσματα, πάω να μπω και ακούω ένα κρότο από μακρυά. Κοιτάζω ψηλά στον ουρανό και βλέπω ανταλλακτικά RAV4 να πετούν σαν τροχιοδεικτικά πυρά. "Λες?", σκέφτομαι. Λίγο παρακάτω ο Θεός είχε ξηλώσει το μεταλλικό γαμωκολωνάκι, είχε κάνει τις δυο πόρτες σώβρακο κι έβριζε τον Χιωτάκη. Έφταιγε, βέβαια, γιατί πήγε να στρίψει παράνομα αριστερά. Βλέπω εσύ την έφαγες δεξιά. Δεν πειράζει, γλύτωσες το μαρσπιέ. Γερή πάντως η μπέμπα. Οι πόρτες του RAV είχαν ανοίξει σαν κονσέρβα ανανά. Ευτυχώς που δε φορούσε λευκές κάλτσες εκείνη τη μέρα, μέχρι μέσα έβλεπες.
Δικαιώματα - Επιλογές
