αυτή η εδώ η τρύπα κανονικά έπρεπε να είναι στο κεφάλι μου.
η τρύπα αυτή έγινε απο εργαλείο παράκεντρο, το οποίο κατασκεύασε ένας καραγκιόζης έλληνας κατασκευαστής για την μηχανή μου.
το άγιο που είχα σήμερα, δεν το είχα ποτέ ξανά, μιας και μιλάμε για ακαριαίο θάνατο.
όλα ξεκίνησαν όταν έβαλα να κόψω σήμερα πρώτη φορά, και κάτι δεν μου άρεσε, γιατί το μαχαίρι πελέκιζε κυριολεκτικά το ξύλο, ενώ θα έπρεπε να το γλύφει. σταματάω λοιπόν και μιλάω με τον πατέρα μου.
πόσες στροφές το'χεις?
10κ.
δώστου κάνα δυο κ ακόμα, μήπως και οι στροφές είναι λίγες και δεν έχει δύναμη να ξύσει το ξύλο.
καλά λές.
βάζω 12κ, και όλα οκ.
πάω να ξεκινήσω λοιπόν, και επειδή είναι και καινούριο πρόγραμμα, πάντα είμαι σε πολύ κοντινή απόσταση με το χειριστήρειο, για να σταματήσω αν χρειαστεί.
ενώ ενεργοποιώ για να ξεκινήσει εργασία, απο τύχη μου λέει ο πατέρας μου να το σταματήσω, και να το ξαναβάλω άλλη μία φορά στις 12, για να το ξανακούσει. αυτές είναι συνήθως χαζομάρες που κάνει είτε για πλάκα, είτε για να δείξει ότι αυτός καταλαβαίνει κάτι παραπάνω...τεσπα.
το βάζω λοιπόν ξανά να δουλέψει, και μόλις το βάζω, σπάει και καρφώνεται στην προστατευτική καμπίνα.
η ζημιά...2χιλ λαμαρίνα την τρύπησε όπως βλέπετε στην φώτο, τρύπησε τον σουβά του τοίχου, και έσπασε και το τούβλο πίσω απο τον σουβά.
κανονικά, φανταστείτε να το είχα ξεκινήσει για να δουλέψει, και παρομοιάστε την ζημιά πάνω σε ανθρώπινο κεφάλι.
η μηχανή μέχρι τέλος του έτους θα μείνει σβηστή. εγώ πρέπει να πάω και να ανάψω ένα κεράκι. πραγματικά είμαι σοκαρισμένος. περιμένω να έρθει ο τραχανάς απο αθήνα που το έφτιαξε. του έχουν κοπεί τα πόδια, ενώ του ξεκαθάρισα ότι αν δεν πετάξει το εργαλείο που έχει για να ζυγίζει, θα τον κάνω τέτοια ζημιά, που δεν θα ξαναδουλέψει ποτέ μα ποτέ πουθενά ξανά μέσα στην ελλάδα.
