Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ ΝΤΟΠΙΝΓΚ
776 π.χ. Οι Αρχαίοι Έλληνες, πατέρες ούτως ή άλλως του αθλητισμού, ήταν οι πρώτοι διδάξαντες του ντόπινγκ. Μόνο που το δικό τους ήταν φυσικό: έτρωγαν μεγάλες ποσότητες βοδινού κρέατος και πειραματίζονταν με διάφορα βότανα και μανιτάρια για να αυξήσουν τη δύναμη και την αντοχή τους.
1865. Ο όρος doping (από το dope = ποτίζω με φάρμακα/υπνωτικό, ναρκωτικό) αναφέρεται, πρώτη φορά, για μια ομάδα κολυμβητών στο Άμστερνταμ που πραγματοποίησε ύποπτα υψηλές επιδόσεις.
1904. Ο «χρυσός» μαραθωνοδρόμος Τόμας Χικς κερδίζει χάρη σε λίγη διεγερτική στρυχνίνη που είχε ρίξει στο κονιάκ του.
1936. Δύο επιστήμονες που πειραματίζονταν σε σκύλους, διαπίστωσαν ότι η τεστοστερόνη μπορούσε να επιφέρει σημαντική αύξηση της μυϊκής μάζας σε ζώα. Το πείραμα πέρασε αμέσως στον άνθρωπο, και δη στην ολυμπιακή ομάδα της ναζιστικής Γερμανίας, αλλά οι παρενέργειες αποδεικνύονται τρομερές.
1956. Η σοβιετική ομάδα άρσης βαρών είναι η πρώτη που κάνει συστηματική χρήση στεροειδών αναβολικών.
1960. Ο δανός ποδηλάτης Κνουτ Γένσεν είναι ο πρώτος αθλητής που πεθαίνει στη διάρκεια της κούρσας των 100 χλμ. εξαιτίας υπερβολικής δόσης αμφεταμινών.
1968. Η ΔΟΕ ανακοινώνει την πρώτη λίστα απαγορευμένων ουσιών. Σε σύνολο 11.053 τεστ που πραγματοποιήθηκαν ως το 2000, μόνο τα 52 έχουν βγει «θετικά» (ποσοστό 0,43%).
1976. Στο Μόντρεαλ, η «εκπληκτική» ομάδα της Ανατολικής Γερμανίας σαρώνει παγκόσμια ρεκόρ και μετάλλια, με αντίτιμο όμως την καταστροφή της υγείας των περισσότερων μελών της. Αν και η ΔΟΕ συμπεριέλαβε εκείνη τη χρονιά στις απαγορευμένες ουσίες τα αναβολικά στεροειδή, ούτε ένας ανατολικογερμανός αθλητής δεν συνελήφθη «ενισχυμένος».
1984. Στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες και πάλι οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν κατά κόρον τις μεταγγίσεις αίματος. Έναν χρόνο αργότερα η βιοτεχνολογική φίρμα Αmgen παρασκεύασε για πρώτη φορά την ΕΡΟ, ουσία η οποία έγινε αιτία να χάσουν τη ζωή τους τουλάχιστον 20 ευρωπαίοι ποδηλάτες στη δεκαετία του 1990.
1988. Όλοι θυμούνται την «κούρσα του αιώνα» του Καναδού Μπεν Τζόνσον στη Σεούλ. Σήμερα ξέρουμε ότι και οι οκτώ αθλητές που πήραν μέρος στην κούρσα βρέθηκαν «θετικοί» σε διάφορες ντόπες. Η θριαμβεύτρια των σπριντ Φλόρενς Γκρίφιθ πέθανε λίγα χρόνια αργότερα, όταν η παραφουσκωμένη καρδιά της έπαψε να χωράει στο γυναικείο στέρνο της. Το 1989 η πρώην ομοσπονδιακή προπονήτρια της ομάδας στίβου των ΗΠΑ Πατ Κόνολι είχε ομολογήσει ενώπιον της Γερουσίας: «Τουλάχιστον το 40% των αμερικανίδων αθλητριών που συμμετείχαν στη Σεούλ είχε μάλλον πάρει στεροειδή πριν από τους Αγώνες». Ουδεμία συνελήφθη «ντοπέ».
1996. Εκτενής είναι στην Ατλάντα η χρήση της νεοφερμένης αυξητικής ορμόνης. Οι ειδικοί μιλούν ανοιχτά για «Αγώνες της Κρεατίνης» - αν και η ποικιλία των «βοηθημάτων» είναι τεράστια χάρη και στη διασπορά της σοβιετικής τεχνογνωσίας από τους Ανατολικοευρωπαίους.
2000. Η Ολυμπιάδα του 2000 ανήκε στην ΕΡΟ: δεν είναι τυχαίο ότι η Κίνα αναγκάστηκε να αφήσει πίσω 27 αθλητές της, 1 στους 9 της αποστολής του Σίδνεϊ, αμέσως μετά την παρουσίαση του πρώτου τεστ για χρήση ερυθροποιητίνης. Μόνο στο σώμα του πρωταθλητή της δισκοβολίας Βέρνερ Ρέιτερερ «επενδύθηκαν» 50.000 δολάρια για στεροειδή.
Και επετε συνεχεια..
https://www.alopsis.gr/alopsis/doping.htm
Gentlemen's guideΗ φυλή των Κάφρων στην Αφρική ονόμασε ένα πρωτόγονο αλκοολούχο ποτό το οποίο χρησιμοποιούνταν σε θρησκευτικές τελετές ως διεγερτικό με τη λέξη «ντοπ». Άλλες αναφορές περιγράφουν τους πολεμιστές Ζουλού να χρησιμοποιούν «ντοπ», ένα αλκοολούχο ποτό παρασκευασμένο από φλούδες σταφυλιών και αφέψημα κόλα. Στη Δυτική Αφρική, η χρήση Cola accuminata και Cola nitida ήταν επίσης γνωστή κατά τη διάρκεια του αγώνα στο βάδην ή το τρέξιμο. Ακολούθως, οι Ολλανδοί άποικοι Boers χρησιμοποίησαν τον όρο «ντοπ» για να περιγράψουν οποιοδήποτε διεγερτικό αφέψημα και ακολούθως, ο όρος διαδόθηκε παγκοσμίως. Τελικά, ο όρος υιοθετήθηκε για ένα ευρύτερο φάσμα ουσιών και στον αθλητισμό, χρησιμοποιώντας αυτές τις ουσίες περιγράφτηκε περαιτέρω ως «ντόπινγκ», όπου εμφανίζεται για πρώτη φορά σε Αγγλικό λεξικό το 1889.
Αρχαία Ιστορία
Στην Αρχαία Ελλάδα, ειδικοί περιγράφεται να προσφέρουν στους αθλητές διατροφικά συστατικά προκειμένου να βελτιώσουν τη φυσική τους απόδοση. Αυτό θεωρούνταν απολύτως απαραίτητο και οι τότε προμηθευτές μπορούν να συγκριθούν με τους σημερινούς εξειδικευμένους αθλητίατρους. Επιπλέον, αναφέρεται πως οι αθλητές προσπαθούσαν να αυξήσουν τη φυσική τους δύναμη καταναλώνοντας διαφόρων ειδών κρέας ή ζωμό αίματος πριν από τους αγώνες.
Κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων τον Τρίτο Αιώνα Π.Χ. οι αθλητές προσπαθούσαν να αυξήσουν την απόδοσή τους χρησιμοποιώντας μανιτάρια. Ο Φιλόστρατος αναφέρει ότι οι ιατροί ήταν σημαντικά χρήσιμοι στην προετοιμασία των αθλητών για τους αγώνες και οι μάγειρες ετοίμαζαν ψωμί με αναλγητικές ιδιότητες. Τον 1ο αιώνα Μ. Χ., αναφέρεται επίσης ότι οι Έλληνες δρομείς έπιναν ένα αφέψημα βοτάνων για να αυξήσουν τη δύναμή τους και να είναι ικανοί να αποδώσουν σε αθλήματα μεγάλης διάρκειας. Περισσότερες αναφορές σχετικά με αυτήν την περίοδο είναι δύσκολο να βρεθούν καθώς «η γνώση για το ντόπινγκ» ήταν καλά κρυμμένη από τους ιερείς.
Η χρήση ουσιών στη Ρωμαϊκή ιστορία έχει, επίσης, καταγραφεί. Οι αρματοδρομείς έτρεφαν τα άλογά τους με διάφορα μείγματα προκειμένου να τα κάνουν να τρέχουν γρηγορότερα. Περιγράφεται, επίσης, ότι οι μονομάχοι χρησιμοποιούσαν παράγοντες ντόπινγκ για την αύξηση της δύναμης.
Απάντηση με παράθεση