Επικαιρότητα και προβληματισμοί Ver. 7.5.1

[Driver M]

O δικός μου σεβασμός κερδίζεται, δε χαρίζεται Σπύρο. Και δυστυχώς δεν κερδίζεται απ' όσους, ως αντιπολίτευση, έβρισκαν αφορμές για να κάψουν την Αθήνα ή να τα σπάσουν στην 1η ευκαιρία.

Από πότε έγινε το παρακράτος αντιπολίτευση και δεν το κατάλαβα?
Τέλος πάντων, κορώνες κατά της δημόσιας τάξης και άλλα τέτοια νομίζω ευτελίζουν την κουβέντα. Μέχρι και οι πρασινομπλε από εκεί που μιλούσαν για μπαχαλάκηδες, τώρα με σκυμμένο κεφάλι παρακαλούν για συγκυβέρνηση, μη γινόμαστε εμείς βασιλικότεροι του βασιλέως.
Άσε που αν το πάμε έτσι, κι εγώ και κάτι ακόμα 100ντάδες χιλιάδες άοπλοι και ειρηνικοί πολίτες κινδυνεύσαμε από δακρυγόνα, γκλοπιές κλπ από την αστυνομία στις διαδηλώσεις στο Σύνταγμα.
Άρα κι εγώ δε δείχνω σεβασμό στους 2 αυτούς με αυτή τη λογική (που προφανώς και δε δείχνω αλλά κυρίως για άλλους λόγους).


Φίλε Πάνο, διαφωνώ ως προς το δίλημμα που βάζεις, ή ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και μνημονιακοί γενικότερα, ή ΚΚΕ.
Και διαφωνεί και ο ελληνικός λαός, μιας και το 1/4 του τουλάχιστον δεν ανήκει σε τίποτα από τα παραπάνω.

Το να μείνουμε στην Ευρώπη με πιο δίκαια μέτρα, με καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και εν τέλει ως ισότιμοι Ευρωπαίοι, όχι ως δούλοι, είναι κάτι αυτονόητο και το μνημόνιο μέχρι στιγμής μόνο αυτό δεν έχει κάνει.
Συνεπώς και υπάρχει μέση οδός και είναι ρεαλιστική.

Τώρα, αν η οποιαδήποτε εις βάθος αναδιαπραγμάτευση του μνημονίου (που δεν μπορούν να κάνουν Σαμαράς και Βενιζέλος αφού δεν έχουν το δικαίωμα μιας και έχουν υπογράψει φαρδιά πλατιά) μας φέρει κυρώσεις, ποινές, σεισμούς, τυφώνες και πανώλη, τότε μένει να το δούμε.
Αν όμως κάτι τέτοιο γίνει πραγματικότητα, τότε γιατί να θέλουμε να είμαστε σε μια ένωση τιμωρών και βρυκολάκων που θέλουν να πεινάσουμε για σπασμένα άλλων (ντόπιων και ξένων)?
Αυτή είναι η Ευρώπη της αλληλεγγύης, της ισότητας και της ενότητας?
Το "ή θα πεινάσεις και θα χάσεις κάθε δικαίωμα επί της χώρας σου, ή θα καταστραφείς"?

Εγώ τέτοια Ευρώπη δεν τη θέλω και ούτε η πλειοψηφία του λαού τη θέλει και το έδειξε χτες καταψηφίζοντας το μνημόνιο.
Η θα ζήσουμε ανθρώπινα σε μια πραγματική Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών και των αρχών και όχι των τοκογλύφων και των οικονομικών βαμπίρ, ή τραβάμε το δρόμο μας και ο Θεός βοηθός.

Η μέχρι πρότινος κατάσταση ήταν πέρα ως πέρα αδιέξοδη και έπρεπε να σταματήσει.
Αν θα σταματήσει μέσω μιας δικαιότερης και αξιοπρεπέστερης παραμονής στην Ευρώπη, τόσο το καλύτερο. Και τα 2 αριστερά κόμματα που ανέφερα πριν αυτό θέλουν, ξεκάθαρα.
Αν όμως μας θέλουν για υποτελείς και β' διαλογής πολίτες, τότε είναι χρέος μας σαν άνθρωποι πρώτα και σαν πατριώτες στη συνέχεια να πάμε παρακάτω και με σκληρή δουλειά και σοβαρότητα να παλέψουμε για το καλύτερο.
Αδιέξοδα δεν υπάρχουν.