Παράθεση Αρχικό μήνυμα απο Thomelef Εμφάνιση μηνυμάτων
να υποθέσω ότι βγήκες να ψάξεις για δουλειά και δεν βρήκες δλδ???αν ναι, οκ...
αν όχι, τότε άσε να κλαίνε αυτοί που λιώσανε τις σόλες τους απο το ψάξιμο, και δεν έκαναν τπτ.
και το λέω αυτό, γιατί το κλάμα, έχει γίνει χόμπι ολονών πλέον. και αυτών που αγωνίζονται, αλλά και αυτών που μια ζωή ήταν στην κλάψα, γιατί θεωρούν ότι αυτή η ρημάδα ζωή τους χρωστάει.
κάποτε ξαναέδωσα ένα παράδειγμα ενός πρώην υπαλλήλου. κάνει 3 δουλειές, και βγάζει περισσότερα απ'ότι έβγαζε όταν εργαζόταν σε μένα. είναι κηπουρός, πακετάς, και βοηθός μεταφορέα...κωλόφαρδος???όχι ...εργατικός απλά, και δεν φοβάται οποιαδήποτε δουλειά του παρουσιαστεί, προκειμένου να ζεί όσο πιο αξιοπρεπώς γίνεται.
To θέμα δεν είναι προσωπικό.
Ναι, ούτε εγώ βρίσκω κάτι σχετικά σταθερό σε αυτό που σπούδασα γιατί δεν υπάρχει πλέον τίποτα, αλλά καλά να είμαστε και όλο και κάτι θα βρεθεί, ακόμα και σε διαφορετικό τομέα.

Ο 50άρης όμως που κλείνει το μαγαζί του κι έχει οικογένεια να θρέψει δεν έχει την ευχέρεια που έχω εγώ και την ελπίδα για το μέλλον.
Ούτε ο υπάλληλος που απολύεται και έχει τα έξοδα να τρέχουν.
Ούτε ο συνομήλικός μου που δεν έχει στήριξη από πουθενά και πρέπει να δουλέψει για να πληρώσει νοίκια, σπουδές κλπ και στην καλύτερη θα παίρνει 510 ευρώ, ό,τι δουλειά και να κάνει (αν είναι κάτω των 25).

Το να βλέπεις τι γίνεται τριγύρω, ακόμα και αν δεν σε αφορά άμεσα, και να μη ζεις σε μικρόκοσμο δεν λέγεται κλάψα, αλλά συνειδητοποίηση.
Κλάψα λέγεται να έβγαζες 5-6 χιλιάρικα και τώρα να βγάζεις 4 και να λες πως δεν βγαίνεις.
Κλάψα είναι να απολύεις κόσμο δήθεν γιατί δε βγαίνεις και να αγοράζεις στην κόρη slk κούτα.
Κλάψα είναι πολλά πράγματα, όχι όμως να λες πως η κατάσταση του μέσου Έλληνα είναι τραγική και πως κάποιοι είναι υπεύθυνοι γι'αυτό.

Τα υπόλοιπα είναι απλά μηδενισμοί.