Ρε Πάνο σόρρυ, αλλά τόσο καιρό δεν είμασταν ανταγωνιστικοί επειδή οι εργαζόμενοι ζούσαν στην χλίδα και ξεζούμιζαν τους βιομηχάνους?Αναλύεται με σαφήνεια η έννοια της ανταγωνιστικότητας και η συνάρτησή της με την καταβαλλόμενη αμοιβή στους συντελεστές της παραγωγής.
Εδώ πέρασε στα ψιλά το ότι ο ΣΕΒ κατάφερε και μείωσε το μη μισθοδωτικό κόστος, δηλαδή η απόλυτη εφαρμογή του πονάει κεφάλι - κόψει κεφάλι, υποφέρουν που υποφέρουν τα ταμεία, ας ελαφρώσουμε λίγο και τις εισφορές του κεφαλαίου.
Τόσο καιρό το μπουρδέλο αυτό που τα ακουμπούσε μέσω τραπεζών?
Στους μισθωτούς μήπως?
Ο κάθε σφιγγοκολάριος του σάθρου πολιτικού συστήματος, έπαιρνε το ρευστό, έδινε την μίζα, έβγαζε το χρήμα ζεστό έξω και στο φινάλε τραβούσε και μια πτώχευση.
Βουλγαρία, Ρουμανία έχουν μισθούς πείνας, αναλογικά εκει μας πάνε κι εμάς, είδες τόσα χρόνια κάποια ανάπτυξη? κάποια βελτίωση?
Η ίδια μαντζιριά που τους έδερνε, τους δέρνει και πάλι.
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
