Καλά εκεί έμενε παλιά ο πατέρας μου, πάνω στην πλαπούτα και θυμάμαι τα σ/κ των mid 90s που μας έπαιρνε και μας αμολούσε σχεδόν χωρίς έννοια (τουλάχιστον έτσι φαίνονταν σε εμάς).

Ή και μετά θυμάμαι (τέλη 90s) κάτι 3on3 παιχνίδια μπάσκετ που διοργανώνονταν τότε, εγώ ήμουν το παιδί 9η αλλαγή πάγκο βέβαια, αλλά ήταν καλή φάση το όλο θέμα, και το πεδίον του άρεως ήταν προορισμός.

Τώρα τελευταία σαν φαντάρος φοβόμουν να περάσω αργά το βράδυ ακόμα και με το υπηρεσιακό.