σαφως, κι αυτοι θυματα ειναι και ισως τα μεγαλυτερα τελικα αν το σκεφτουμε...Αρχικό μήνυμα απο Stamatis
καποιοι μπορει να φαγαν με χρυσα κουταλια ή τελος παντων να παιρναν για χρονια ενα μεροκαματο που δεν το αξιζαν.
πεσαν ομως στην παγιδα.
που θα πανε τωρα να δουλεψουν?
με τι προσοντα, τι ικανοτητες, τι εμπειρια, τι ορεξη, τι ψυχολογια...?
καποιος που πασχιζει να επιβιωσει απο τοτε που μπηκε στη δουλεια και κανεις δεν του χαρισε τιποτα, με τον εναν ή τον αλλο τροπο θα τη βρει την ακρη.
τη δουλεια δεν τη φοβαται, εχει μαθει να ζει στο τρεξιμο.
ειτε με κριση, ειτε χωρις (λες και πριν ολα ηταν ροδινα για τους μη εχοντες "μπαρμα στην κορωνη"...), ειναι μαχιμος και θα πολεμησει.
το προβλημα ειναι για οποιον εμαθε να ειναι μεσα σ΄ενα κουκουλι και να περιμενει το μισθο καθε μηνα.
του ειπαν να μην ανησυχει, να ειναι σιγουρος, οτι εξασφαλιστηκε...
ουσισατικα τον παροπλισαν, τον κατεστησαν ανικανο ή για να το πω ποιο κομψα μη ανταγωνιστικο.
αν σε ενα πλοιο οι μισοι ναυτες κανουν ηλιοθεραπεια και δεν ξερουνε κολυμπι, τι τυχη εχουν αν το πλοιο βουλιαξει?
θα επρεπε να το χουν καταλαβει και να μην επαναπαύονται.
αυτους που τραβαγανε μια ζωη κουπι μην τους φοβασαι...
τραγικη ειρωνια ε?
