σκυλος ο πιστος φιλος

[Nino]

Ο πατερας μου ειχε ενα σκυλο για το κυνηγι τον Λαντη.
Μια φορα σε καποιο κυνηγι τον δαγκωσε φιδι (οχια), τοτε ουτε κτηνιατρος υπηρχε στη Φλωρινα ουτε και χρηματα για να μεταφερθει στη Θεσσαλονικη.
Ειχε πεσει ο σκυλος στην αυλη και για δεκα ημερες πηγαινε η μανα μου και τον ταιζε γαλα με κουταλακι στο στομα.
Μετα τις δεκα μερες αρχισε δειλα δειλα να σηκωνεται.
Πολεμησε ο ιδιος και με μονο την αγαπη και φροντιδα των δικων μου το δηλητηριο του φιδιου.
Καποια στιγμη μετα απο καιρο ο πατερας μου τον πουλησε σε καποιον στην πτωλεμαιδα ή στην Εδεσσα δεν θυμαμαι καλα.
Στις τρεις μερες ο Λαντης την κοπανησε και γυρισε στη Φλωρινα στο σπιτι.
Ως οφειλε ο πατερας μου ενημερωσε αυτον που τον ειχε αγορασει και ηρθε και τον πηρε.
Σε δεκα ημερες ο Λαντης ξαναρθε Φλωρινα, φυσικα ο αγοραστης απο τη πτωλεμαιδα δεν τον ξαναπηρε μιας και καταλαβε οτι αυτο το σκυλι δεν θα εμενε ποτε εκει.
Φωτογραφιες δεν εχω απο το Λαντη, καποια στιγμη θα βαλω απο τον δικο μου γερμανικο ποιμενικο που ειχα τον Εκτωρα και αναγκαστηκα και τον εδωσα.
Δεν υπαρχει καλυτερος φιλος του ανθρωπου, η κατοχη σκυλου εχει αυξημενες ευθυνες και φροντιδα και δεν ειναι παιχνιδι που μολις το βαρεθουμε να το παρατησουμε.
Αυτο εξηγω και στα παιδια μου που θελουν να παρουμε σκυλο.