Θωμά κάπως πρέπει να αντιδράσουμε.
Η αλλαγή δεν θα έρθει ουρανοκατέβατη.

Αν γίνουν μαζικές και σοβαρές απεργίες, τότε είναι ζήτημα χρόνου να αλλάξει η κατάσταση.
Αν τη μια απεργεί ο ένας όμως και του ρίχνονται οι υπόλοιποι, αν την άλλη κάνει το ίδιο ο άλλος κλάδος κοκ, τότε ούτε αποτέλεσμα θα υπάρξει και οι πολίτες θα ταλαιπωρούνται τσάμπα.

Η απεργία μπορεί να είναι ίσως αναγκαίο κακό αλλά είναι και το βασικό (μην πω και σχεδόν μοναδικό) μέσο πίεσης του εργαζομένου.
Τουλάχιστον εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι διαφορετικό (μαζί με τις κινητοποιήσεις-καταλήψεις κλπ) ώστε να φύγουν οι γελοίοι που κυβερνούν.

Αν μας πειράζουν (δε μιλάω για εσένα) πιο πολύ οι απεργίες από αυτούς που έχουν κάνει το 80%+ του πληθυσμού να αντιμετωπίζει πλέον σοβαρά προβλήματα επιβίωσης και έχουν γυρίσει τις ζωές όλων σε επίπεδα δεκαετίας 60, τότε πολύ απλά διαφωνώ κάθετα.