Η κατάσταση στα ΑΕΙ και το Πανεπιστημιακό άσυλο

[PANOS-E60]

Εγω απορω με το γεγονος οτι σχεδον κανεις νεος πλεον δε δεχεται και δε συμφωνει με τιποτα απ'οτι εκφραζουν η αναφερουν εμπειρικα οι μεγαλυτεροι σε ηλικια συμφορουμιτες.Το μονο που διακρινω ειναι ενα ξερολλισμο και διαρκη κοντρα σε ολα.
Αναρωτησου Πανο πως ακουγες εσυ τους μεγαλυτερους σου οταν ησουν 22-24 χρονων και ειδικοτερα ανθρωπους που ειχαν πολλα να σου πουν και με τα διπλασια χρονια στην πλατη.
Καλα τοτε δεν τολμουσες να μιλησεις ουτε καν στον ενικο ....ο σεβασμος και το ψαρωμα ηταν πολυ μεγαλο....εδω ειμαστε ρε φιλε, ρε κολλητε, ρε ετσι ρε αλλιως.
Το ιντερνετ ισοπεδωσε τα παντα διοτι κατω απο αλλες συνθηκες πολλοι απ'τους μαγκες θα θεωρουσαν τους εαυτους τους πολλοι τυχερους και μονο που μπορουν και ανταλασσουν αποψεις και εμπειριες με ανθρωπους που δεν εχουν κανενα οφελος αφενος και αφετερου δεν εχουν καμια κοινωνικη, οικογενειακη, οικονομικη και μορφωτικη σχεση με αυτους αφετερου. Για να βαζουμε λιγο τα πραγματα στη θεση τους διοτι και πολυ αερα εχουν παρει καποιοι πισω απο ενα nickname και οπως και να το κανουμε δεν ειμαστε ολοι ισιοι και ομοιοι και σε οποιον αρεσει και γουσταρει οσ ασχημο και αν ακουγεται.

Νίκο δεν έχεις άδικο, πολλά από τα χαρακτηριστικά που παρατηρείς στους νέους υπάρχουν σε ευρεία έκταση δυστυχώς. Φοβάμαι όμως με το να τους λέμε το πως μεγαλώσαμε εμείς, τρώγοντας ξύλο στο Δημοτικό, με αποβολές γιά το παραμικρό στο Γυμνάσιο, με υποχρεωτικό τακτικό εκκληιασμό, με υποχρεωτικο σεβασμό σε καθηγητές και παπάδες ακόμα, μάλλον διερύνουμε το χάσμα, παρά βοηθάμε. Είμαστε μεγαλύτεροι και οφείλουμε να δείχνουμε την ωριμότητά μας, μιλώντας και εξηγώντας όσο γίνεται πιό ήπια και απευθυνόμενοι σε ισότιμους συνομιλήτές. Αυτά αν θέλουμε να έχουμε ελπίδες σαν γονείς πρώτα από όλα αλλα και σαν διαμορφωτές συνειδήσεων νέων πολιτών γιά την κοινωνία που ζούμε. Αυτό είναι το δύσκολο, το εύκολο είναι να αναπαράγουμε το χάσμα που βιώσαμε εμείς στη νεανική μας ηλικία και να εισπράττουμε την απόρριψη στην οποία αναφέρθηκες σωστά.