Οικονομικό αυτοκίνητο πόλης

[S8N]

Τα πράγματα έχουν ως εξής:

Το καθημερινό μας αυτοκίνητο είναι ένα Opel Astra G 1.4 Sport του 2000 με 132.000 km. Είναι δίπορτο, καίει τα κέρατά του, δεν πηγαίνει βήμα, έχει ένα σωρό εκνευριστικά ελαττώματα που μόνο η Opel μπορεί να προσφέρει σε αυτοκίνητο παραγωγής ενώ τώρα τελευταία βγάζει ένα σωρό ζημιές.

Φέτος έχω δώσει 180 ευρώ για πολλαπλασιαστές, 450 ευρώ για σωληνώσεις air-con και 250 ευρώ για τον κομπρέσσορα του κλιματισμού. Πίστευα πως με το τελευταίο service (1100 ευρώ) το είχα συμμαζέψει, καθώς άλλαξα συν τοις άλλοις ακρόμπαρα, σινεμπλόκ, αμορτισέρ κλπ αλλά δε μου έκανε τη χάρη. Τη στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές η ανακύκλωση δε λειτουργεί -και πρέπει να λυθεί το μισό ταμπλώ για να επισκευαστεί-, η πλάτη του καθίσματος του συνοδηγού είναι σπασμένη (καταστράφηκε ο μηχανισμός από τις πολλές ανακλήσεις και όχι από κακομεταχείρηση) ενώ για τον ίδιο λόγο το κάθισμα του οδηγού δεν έχει πλέον ανάκληση, καθώς έσπασε το συρματόσχοινο. Επιπλέον, το αυτοκίνητο έχει τόσο κακής ποιότητος υλικά που αν το αφήσεις μισή ώρα στον ήλιο, το εσωτερικό μυρίζει σαν τα αποδυτήρια ομάδας της Γ' Εθνικής. Κι αυτό μετά από βιολογικό καθαρισμό (όχι, δε δοκίμασα όζον κύριε Φικιώρη).

Λέμε λοιπόν από το νέο έτος να το στείλουμε από εκεί που ήρθε και να πάρουμε με κάποια χρηματοδότηση ένα πρακτικότερο, οικονομικότερο αυτοκίνητο. Η σκέψη είναι πως με το μικρό αυτό αυτοκίνητο θα κυκλοφορεί η γυναίκα μου, τη στιγμή που εγώ θα κυκλοφορώ πότε με την 5άρα -που είναι οικονομικότερη από το Astra, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται- και πότε με το Pritsus του αδερφού μου.

Η γυναίκα μου λοιπόν είναι ανένδοτη κι επιμένει να επιλέξει αυτή τη φορά εκείνη αυτοκίνητο, ενώ έχει θέσει αρκετούς περιοριστικούς όρους:

- Πρέπει να είναι οικονομικό σε κατανάλωση και συντήρηση.
- Πρέπει να χωρά 4 άτομα (όχι 2 άτομα και 2 hobbit) κι ας είναι και δίπορτο
- Πρέπει να είναι κυβισμού μέχρι 1400cc
- Πρέπει να είναι ασφαλές και σύγχρονο
- Πρέπει να είναι μικρό σε διαστάσεις
- Πρέπει να είναι ευκολοδήγητο

Οι όροι που τίθενται από την παρούσα οικονομική κατάσταση είναι πάλι οι εξής:

- Θα αγοραστεί με κάποια χρηματοδότηση
- Πρέπει να έχει μικρό τέλος και φθηνά ασφάλιστρα. Λόγω της επικείμενης αύξησης των αντικειμενικών αξιών, καλό θα ήταν και το τεκμήριο να είναι συμμαζεμένο.

Βάζοντας όλα τα παραπάνω στο mixer, μου πρότεινε να διαλέξω μεταξύ των Citroen DS3 1.4 και του Fiat 500 twinair. Πήγα και τα είδα και τα δυο. Το Citroen είναι περιέργως πολύ ποιοτικό και στιβαρό, με αρκετούς χώρους και καλό εξοπλισμό, με 5 χρόνια εγγύηση εργοστασιακή και φθηνότερα service αλλά δεν είναι ιδιαιτέρως οικονομικό ενώ η μεταπωλητική του αξία είναι για γέλια. Το άλλο είναι εξαιρετικά οικονομικό,ντιζαϊνάτο, με καλή ποιότητα κι επίσης στιβαρή αίσθηση, αλλά ένιωθα σαν τον Τρύφωνα Σαμαρά χωμένο σε κάδο απορριμάτων. Ο δικύλινδρος τούρμπο του Fiat κροταλίζει πολύ αλλά είναι διαμάντι σε επιδόσεις και έχει μηδενικά τέλη.

Δεν ξέρω... είμαι μπερδεμένος. Εσείς τι λέτε?