Κώστα, αν θες θα σου πω και 'γω τη γνώμη μου. Γονιός δεν είμαι βέβαια, αλλά ήμουν παιδί, όχι πολλά χρόνια πριν. Οπότε:
Η γνώμη μου, όσον αφορά την δεύτερη ξένη γλώσσα είναι ναι με χίλια. Μίλα όμως με το παιδί σου για την κάθε χώρα, την κάθε γλώσσα, βαλ'το να ακούσει την κάθε γλώσσα, ώστε να επιλέξει αυτό ποια γλώσσα θέλει (πχ γαλλικά ή γερμανικά που διδάσκονται κατά κύριο λόγο στα σχολεία).
Μετά από ένα χρόνο, ρώτα το αν του αρέσει και αν θέλει να συνεχίσει. Τότε θα ξέρει αν του αρέσει ή όχι. Επίσης, αν σου πει πως δεν του αρέσει, δεν έχει νόημα να συνεχίσει. Απλά θα το φορτώνεις και θα το πιέζεις χωρίς λόγο, ενώ το παιδί σου πραγματικά θέλει κάτι άλλο.
Γνώμη μου είναι, πως πρέπει να δώσεις πολλές ευκαιρίες στα παιδιά σου, να διαλέξουν αυτά τι τους ταιριάζει και τι προτιμούν. Αν μπορείς οικονομικά, προσπάθησε να τους δώσεις την ευκαιρία να μάθουν μουσική. Είναι πολύ σημαντικό! Άν σου πουν όμως, ότι δεν τους αρέσει κάτι που μαθαίνουν (πχ. η 2η γλώσσα ή η μουσική) δεν έχει νόημα να συνεχίσεις...
Όταν πήγαινα δημοτικό, τέθηκε και σε μένα το ζήτημα της 2ης ξένης γλώσσας, και διάλεξα τα γερμανικά. Σαν νέος μηχανικός, αλλά και σαν αυτοκινητάκιας, μου έχουν φανεί απίστευτα χρήσιμα! Επίσης, έκανα και μουσική αρκετά χρόνια (πιάνο), αν και τα παράτησα στο γυμνάσιο, πράγμα που μετάνιωσα μερικά χρόνια μετά.
Οι γλώσσες πάντως είναι πολύ σημαντικές. Προσωπικά είμαι ήδη στην τρίτη μου, και απο του χρόνου ξεκινάω και τέταρτη! Και μέχρι στιγμής, μου έχουν φανεί όλες χρήσιμες, και σίγουρα άξιζαν τα λεφτά των γονιών μου.
Όσο για τα αθλήματα, δοκίμασα τα πάντα (μπάσκετ, ποδόσφαιρο, βόλευ, τέννις, κολύμβηση) αλλά τίποτα δεν μου άρεσε. Προτιμούσα τις γλώσσες.
Απάντηση με παράθεση