Η δημιουργια των παιδικων σταθμων ηταν ενας θεσμος βοηθειας στην εργαζομενη Μητερα.
Δυστυχως πολλες απο τις θεσεις στους δημοτικους σταθμους καταλαμβανονται απο αεργες Μητερες με χιλιες δυο κομπινες ή μεσον.
Αυτο εχει ως αποτελεσμα να μενουν "εκτος" παιδια εργαζομενων που εχουν πραγματικα αναγκη του θεσμου αυτου.
Να το πω λιγο πιο "ωμα" αυτο λεγεται"παρκαρισμα" οταν μεχρι το προνηπιο χρησιμοποιεις δημοτικο παιδικο σταθμο ενω εισαι αεργος.
Απο το προνηπιο και μετα τα πραγματα αλλαζουν και η προσχολικη αγωγη αποτελει ουσια, ετσι και στους δυο φορεις ιδιωτικου ή δημοσιου δικαιου θα γινει πανω κατω η ιδια δουλεια.
Το προγραμμα εκμαθησης -εκπαιδευσης ειναι προκαθορισμενο απο το υπουργειο και κανεις δεν μπορει να χρησιμοποιησει διαφορετικο.
Καποτε ηταν ο χρονος φθηνος και ακριβα τα υλικα τωρα συμβαινει ακριβως το αντιθετο, ετσι με τους ξεφρενους ρυθμους .τις τεραστιες υποχρεωσεις, τα εξαντλητικα ωραρια εργασιας ενας ιδιωτικος σταθμος δειχνει μονοδρομος σε πολλους γονεις που δεν εχουν τη πολυτελεια της βοηθειας στην ανατροφη των παιδιων τους.
Αυτο ομως ειτε σαν λυση αναγκης ειτε σαν επιλογης δεν μπορει και δεν σημαινει τιποτα αλλο.