Τόπο στους νέους !!!
Για να μην ξεχνιόμαστε... οι γονείς...
Αγαπημένε μου γιέ, αγαπημένη μου κόρη,
σου ζητώ συγγνώμη για όλες τις φορές
που μιλούσα, ενώ έπρεπε νΆ ακούω
που θύμωσα, ενώ έπρεπε να συγκρατηθώ
που βιάστηκα, ενώ έπρεπε να περιμένω
που φοβήθηκα, ενώ έπρεπε να ενθουσιαστώ
που χλεύασα, ενώ έπρεπε να ενθαρρύνω
που επέκρινα, ενώ έπρεπε να υποκλιθώ
που είπα όχι ενώ έπρεπε να πω ναι
που είπα ναι, ενώ έπρεπε να πω όχι.
Το ανωτέρω το έλαβα σε email πριν από λίγο και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας...
.
Απάντηση με παράθεση