Χτες έκανα ταξίδι όπως το ήθελα εγώ.
Θεσσαλονίκη - Αθήνα, χωρίς συνοδηγό (aka κόφτης) να μου αλλάζει τα σχέδια.
550 χλμ χωρίς στάση.
Το αμάξι ήταν ΤΙΓΚΑ φορτωμένο, πεσμένα καθίσματα.
Κουβάλησα βαλίτσες ποδήλατα και μια γεννήτρια (άσχετο, αλλά την κουβάλησα).
Όταν πέσουν τα καθίσματα δημιουργείται ένας ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ αξιοποιήσιμος χώρος, η μόνη δυσκολία είναι η εταζέρα, αλλά αυτή βγαίνει.
Το μήκος είναι ικανοποιητικό και παίρνει άνετα και κατά μήκος κάτι σχάρες που είχα από το Ε30.
Όταν πέφτουν τα καθίσματα η ταπετσαρία καλύπτεται πλήρως οπότε δεν έχεις φόβο μην λερώσεις.
Το πάτωμα του πορτ μπαγκάζ είναι αρκετά γερό και αντέχει βάρος.
ΚΑΜΙΑ αλλαγή στη συμπεριφορά του οχήματος είτε πήγαινα με 100 είτε με 160 (είχα και το ποδήλατο πίσω σε σχάρα στο πορτ μπαγκάζ, εκεί με ζόρισε ένα πιάσιμο που έπρεπε να μπει ανάμεσα στο φανάρι και στο πορτ μπαγκάζ, η σχάρα πάντως δε με ανησύχησε πρακτικά ΚΑΘΟΛΟΥ.
Τριγμούς και τέτοια δεν είχα, απλά ένα ενοχλητικό παίξιμο ΠΟΥ και ΠΟΥ στο τζάμι του οδηγού, αυτό οφείλεται κυρίως στους ελληνικούς δρόμους κακά τα ψέμματα.
Έκαψα για 550 χλμ ελάχιστα παραπάνω από μισό τεπόζιτο (είναι ανάμεσα στην παύλα της μέσης και την ακριβώς αριστερά της).
Μέση ωριαία από σπίτι σε σπίτι 95χλμ ανά ώρα.
Δε δυσανασχέτησα πουθενά, ούτε στις στροφές των Τεμπών ούτε στον Πλαταμώνα.
Τα φρένα δεν κουράστηκαν και ήταν εκεί ανά πάσα στιγμή.
Η ηχομόνωση είναι φοβερή (δεδομένων των αναλογιών πάντα) και ο εξαερισμός της καμπίνας πάρα πολύ καλός.
Με την θερμοκρασία έξω στους 20 μπορείς άνετα να τον ρυθμίσεις έτσι ώστε να μην χρειαστεί να έχεις παράθυρο ανοιχτό (δεν έχω clima).
Η ηλιοροφή από την Λάρισσα και μετά ανοιγόκλεινε ΣΥΝΕΧΩΣ, είτε ανάκληση είτε τέρμα ανοιχτή, και ΠΟΤΕ δεν ενόχλησε (δεν χτύπαγε ο αέρας).
Απάντηση με παράθεση
