Του Γιώργου Καισάριου
Το πότε θα βρει πάτο η αγορά έχει πολύ να κάνει με το πότε θα εκτιμήσει η αγορά ότι η ανάκαμψη της πραγματικής οικονομίας πλησιάζει.
Δεν είναι ανάγκη να δούμε ανάκαμψη στην πραγματική οικονομία για να πάει πάνω η αγορά, απλά χρειάζεται να έχουν τεθούν οι βάσεις για ανάκαμψη και η αγορά από εκεί και πέρα θα προσπαθήσει να το προεξοφλήσει κατά μερικούς μήνες.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, έχουν τεθεί αυτές οι βάσεις για να ανακάμψουμε μελλοντικά;
Από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας, δεν βλέπω απολύτως τίποτα μέχρι τώρα που να έχει κάποιο νόημα, γεγονός που με κάνει να ελπίζω ότι θα δούμε κάτι το διαφορετικό σε αυτή τη χώρα.
Η αγορά από την άλλη έχει παγώσει προ πολλού και δεν υπάρχει τίποτα στον ορίζοντα που να δείχνει ότι τα πράγματα θα καλυτερεύσουν.
Οι τράπεζες δεν δίνουν σάλιο.
Το κράτος δεν έχει σάλιο και προσπαθεί να το πάρει από εμάς.
Τέλος, οι καταναλωτές είναι παντελώς κουμπωμένοι.
Το κλειδί στο να αντιστραφούν όλα τα παραπάνω είναι η ρευστότητα. Πιο συγκεκριμένα, τραπεζική ρευστότητα.
Οι τράπεζες όπως έχουμε πει δεν μπορούν να δανείσουν. Οι ισολογισμοί τους είναι χάλια, τα προβληματικά δάνεια πάνε σύννεφο και χρωστούν στην ΕΚΤ 100 δισ. ευρώ. Ο μόνος τρόπος να βγουν οι τράπεζες από το τέλμα (οι οντότητες όχι οι μέτοχοι, αυτοί είναι καμμένοι από χέρι), είναι να τελειώσει το ζήτημα της ανακεφαλαιοποίησης τους.
Όσο το γρηγορότερο μπουν τα 50-60 δισ. ευρώ, που ελπίζω να μπουν, τόσο το συντομότερο θα ανακάμψουμε. Εξηγούμεθα.
Οι τράπεζες θα χρειαστούν να διαγράψουν περίπου 20 δισ. σε δάνεια και τουλάχιστον 30 δισ. σε ομόλογα από τα βιβλία τους. Αν η ανακεφαλαιοποίηση τους είναι της τάξεως των 50-60 δισ. (όπως ελπίζω), τότε θα είναι σε άριστη κατάσταση.
Τόσο άριστη μάλιστα, που εκτιμώ ότι θα προσελκύσουν τουλάχιστον 100 δισ. σε καταθέσεις από το εξωτερικό. Για ποιο λόγο; Διότι μετά από αυτή τη διαδικασία, οι ελληνικές τράπεζες θα είναι οι πιο ατόφιες στην Ευρώπη από άποψη ισολογισμού και κεφαλαιακής επάρκειας.
Στη συνέχεια θα μπορεί να διοχετευτεί ρευστότητα στην αγορά που δεν μπορεί τώρα. Αυτό ίσως να σημαίνει ένα καταναλωτικό δάνειο, ένα στεγαστικό δάνειο ή κεφάλαιο κίνησης για κάποια επιχείρηση. Σε κάθε περίπτωση, όταν θα ανακεφαλαιοποιηθούν θα δούμε αμέσως ρευστότητα να μπαίνει στο σύστημα και εκτιμώ ότι εκεί θα δούμε μια βραχυπρόθεσμη ανάκαμψη της οικονομίας.
Είτε διότι θα ξοδευτούν λεφτά που είναι αναμονή (ανανέωση εξοπλισμού ας πούμε), είτε διότι το κράτος θα πληρώσει ορισμένα χρωστούμενα, είτε διότι θα μπορούν να χρηματοδοτηθούν αναπτυξιακά έργα (που δεν μπορούν τώρα) ή λόγω pent up demand των καταναλωτών.
Άρα αυτό που μένει είναι να δούμε είναι πότε θα τελειώσει το θέμα του κουρέματος και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και στη συνέχεια να υπολογίσουμε περίπου 3-6 μήνες πριν.
Το ρίσκο είναι το κούρεμα να μην είναι αρκετά μεγάλο και η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών να είναι πολύ μικρή (30 δισ. ευρώ ας πούμε).
Η περιβόητη αναδιάρθρωση της οικονομίας (στο βαθμό που γίνει ποτέ) θα βοηθήσει καθώς και η μείωση του κράτους θα έχει θετικό αντίκτυπο στην αγορά.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορούμε να τα υπολογίσουμε όλα αυτά, διότι έχουμε να κάνουμε με Ευρωπαίους πολιτικούς, που από την μια δεν ξέρουν τη διαφορά μεταξύ stock και livestock (Gordon Gekko) και από την άλλη, δεν έχουν καμία αίσθηση του χρόνου και της επικινδυνότητας της κατάστασης.
Η κατάληξη είναι ότι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα είναι το κλειδί για να ανακάμψουμε... τόσο στην πραγματική οικονομία όσο και στο χρηματιστήριο. Το γοργόν και χάρη έχει και το συντομότερο που το καταλάβουν οι της Ευρώπης και ο κύριος Παπαδήμος, τόσο το καλύτερο για όλους.
george.kesarios@capital.gr
Πηγή:
www.capital.gr