Αρχιτεκτονικα Διαμαντια αλλων εποχων.

[Ptboul]

Πάμε λίγο νωρίτερα, 1968 και ο s8n, αφού τα κάνει πλακάκια την ηγεσία καταφέρνει τον Α.Ν. 395/68 «Περί του ύψους των οικοδομών και ελευθέρας δομήσεως'', ναι έναν από τους νόμους που μας χάρισε την σημερινή όμορφη όψη της πρωτευούσης με ύψος έως και 40% πάνω από το επιτρεπόμενο.

Ο ''ουρανοξύστης'' ξεκινά:



Εδώ μεσιάζει:



και εδώ έτοιμο το νέο τοκ οφ δι τάουν, το 1971: (είχα περάσει και συνέντευξη κάποτε )

[S8N]

Κοιτάξτε πίσω από το ερογοτάξιο, πως ήταν η βίλλα Μαργαρίτα, πριν κατεδαφιστεί...



Κρίμα.

[A8hnaios]

Κοιτάξτε πίσω από το ερογοτάξιο, πως ήταν η βίλλα Μαργαρίτα, πριν κατεδαφιστεί...Κρίμα.

και σε color..

Βίλλα Μαργαρίτα
Λεωφ. Βασιλίσσης Σοφίας & Μεσογείων
Αμπελόκηποι.
Αθήνα 20 Απριλίου 1965
Φωτογράφος: Charles W. Cushman [γεν. 30.7.1896 – † 8.6. 1972]

[Ptboul]

1000 ευχαριστώ Πρόεδρα και όποιον κάνει τον κόπο της μεταφοράς!

[Stamatis]

Κοιταχτε τοιχο σε ερειπιο.
Εμενα μου αρεσει πολυ αυτη η λεπτομερεια παντως.

[Dioskouroi]

Δυστυχως τα τελευταια 40 χρονια εχουμε μεγαλωσει με την αντιλυψη οτι οτιδηποτε ελληνικο/ελληνιστικο/νεοκλασικο ειναι και φασιστικο και πρεπει να καταστραφει (μουτζουρωθει/καει/tagαριστει) !!!!
Αυτο Ισχυει απο προτομες, αγαλματα, κτηρια, μεχρι και σημαιες...
αυτα μας εφαγαν... αυτες οι ταμπελες παντου...

Στο λονδινο περπαταω σε κεντρικο δρομο και βλεπω αυτο:

και κτηρια σαν και αυτο:


και στην Ελλαδα:




και κρεμαμε πανω του ΠΑΜΕ στην Ακροπολη που αμα μπορουσαμε θα την καιγαμε κ αυτην.. μην μας πουνε κ φασιστες...

δεν φταιει κανεις αλλος.. οι συμμαχοι φταινε που απο γρεκους μας ονομασαν ελληνες και μας εκαναν να πιστεψουμε πως ειμαστε απογονοι των παλαι ποτε αξιων αρχαιων ελληνων... κριμα...

[A8hnaios]

Η επονομαζόμενη villa Marguerite, «ο πύργος της Μαργαρίτας», που έλεγαν οι παλιοί Αθηναίοι. Παραμυθένιο κτίσμα στη συμβολή Β. Σοφίας και Μεσογείων, ήταν μια αρχιτεκτονική φαντασία με κόκκινη πελεκητή πέτρα, κωνικό τρούλο και στέγες καλυμμένες από μολυβδόφυλλα. Ο κήπος της ήταν κατάφυτος. Την είχε σχεδιάσει Άγγλος αρχιτέκτονας κατά παραγγελία Ελληνοαμερικανού επιχειρηματία. Το σπίτι όμως το αγόρασε ο Ευστάθιος Λάμψας, πλούσιος επιχειρηματίας κι ιδιοκτήτης του κεντρικού ξενοδοχείου «Μεγάλη Βρετανία». Παντρεμένος με τη Γαλλίδα Παλμύρας Παλφρουά, το ζευγάρι είχε μια θετή κόρη, τη Μαργαρίτα. Από εκεί προήλθε και το όνομα της βίλας, η οποία κατεδαφίστηκε λίγο πριν το 1970.

Το 1903, ο τραπεζίτης Ι. Πεσμαζόγλου εγκαινίασε το θαυμάσιο ξενοδοχείο Ακταίο, στο Π. Φάληρο. Το ξενοδοχείο κτίστηκε με σχέδιο των αρχιτεκτόνων Ερνέστου Τσίλερ και Καραθανασόπουλου, κατά τα πρότυπα των «Palace» των ευρωπαϊκών λουτροπόλεων. Ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της εποχής, με 160 υπνοδωμάτια και μεγάλες πολυτελέστατες αίθουσες υποδοχής και δεξιώσεων. Για την ανέγερση, την εσωτερική διακόσμηση και τον εξοπλισμό του δαπανήθηκε το τεράστιο για την εποχή ποσό των 2.000.000 δραχμών. Υπήρξε για αρκετά χρόνια το επίκεντρο της κοινωνικής και κοσμικής ζωής της Αθήνας και του Πειραιά. Εκεί δίνονταν επίσημοι χοροί όλο τον χρόνο. Στη διάρκεια του πολέμου εγκαταλείφθηκε, για να ακολουθήσει η κατεδάφισή του, που ολοκληρώθηκε τα τελευταία χρόνια με την εξαφάνιση και του μικρού τμήματος του κτιρίου που είχε διασωθεί κι άξιζε να διατηρηθεί σαν «τεκμήριο» μιας εποχής που χάθηκε οριστικά.

Το 1869, η ελληνική κυβέρνηση οριοθέτησε 80 στρέμματα δημόσιας γης για το κτίριο του Ζαππείου, στο χώρο μεταξύ των κήπων του Παλατιού και του αρχαίου ναού του Ολυμπίου Διός. Η Βουλή των Ελλήνων πέρασε επίσης νόμο στις 30 Νοεμβρίου του 1869 ειδικά για τις κατασκευές των κτιρίων των Ολυμπιακών αγώνων του 1896, αφού το Ζάππειο ήταν το πρώτο κτίριο παγκοσμίως που κτίστηκε αποκλειστικά για τους Ολυμπιακούς αγώνες. Το πρώτο σχέδιο του κτιρίου εκπονήθηκε από τον αρχιτέκτονα Φ. Μπουλανζέ, το οποίο στη συνέχεια τροποποιήθηκε από τον Αναστάσιο Θεοφιλά και τελικά εγκαταλείφτηκε. Ο Κ. Ζάππας αναθέτει τελικά τον σχεδιασμό του κτιρίου στον Δανό αρχιτέκτονα Θεόφιλο Χάνσεν. Μετά από πολλές καθυστερήσεις το κτίριο θεμελιώθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 1874. Τα επίσημα εγκαίνια έγιναν με πανηγυρικό τρόπο στις 20 Οκτωβρίου του 1888. Η αρχιτεκτονική του κτιρίου ακολουθεί τον νεοκλασικό ρυθμό, με πρόπυλο κορινθιακού ρυθμού. Το κτίριο σε συνδυασμό με την πέτρινη γέφυρα του Ιλισού (είχε κατασκευαστεί με χορηγία του Ε. Ζάππα) και τους γύρω κήπους, αποτέλεσαν την εικόνα της Αθήνας στις αρχές του 20ου αιώνα. Δυστυχώς, ο Ε. Ζάππας δεν έζησε αρκετά για να δει το κτίριο στην τελική του μορφή.

[Stamatis]

Στην οδο Αρκαδιου στο Μαρουσι. Αγνωστα λοιπα στοιχεια.
Οποιος ξερει κατι, ενημερωνει.

[Ptboul]

Στην οδο Αρκαδιου στο Μαρουσι. Αγνωστα λοιπα στοιχεια.
Οποιος ξερει κατι, ενημερωνει.

Πρέπει να είναι η οικία ΡουμπέΣη, χωρίς να είμαι σίγουρος. Ο Σιτάθς δεν είναι Aμαρουσιώτης; Θα ξέρει.

[Tsakirakos]

Κλασσικη τεχνοτροπια στην παλια πολη της Ξανθης. Η αιγλη που αποπνεει η πολη σ'αυτη την περιοχη δεν περιγραφεται....