E34 - Ένας υποτιμημένος θρύλος.
Με την έλευση της Ε34 η Bmw έκανε ένα ξεκάθαρο οπτικό και τεχνολογικό βήμα προς τα εμπρός. Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι τον Ιούνιο του 1987, ενώ επίσημα διαθέσιμο στην Ευρώπη ήταν από τον Φεβρουάριο του 1988.
Οι αρχικές εκδόσεις περιλάμβαναν τα εξής τέσσερα εξακύλινδρα μηχανικά σύνολα :
520i (129 HP)
525i (170 HP)
530i (188 HP)
535i (211 HP)
Ενώ μία πετρελαιοκίνητη έκδοση 524td (115 HP) ακολούθησε τον Μάρτιο του 1988.
https://img.villagephotos.com/p/2008-5/1311327/5351.JPG
Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους αφίχθηκε η Μ5 με το μοτέρ των 315 ίππων.
Δύο χρόνια μετά και συγκριμένα τον Απρίλιο του 1990, οι ασθενικοί (για τα δεδομένα της Ε34) Μ20 κινητήρες έδωσαν τη θέση τους στους νέους Μ50 με επιδόσεις 150 HP για την 520i και 192 HP για την 525i. Επιπλέον ο μικρός τετρακύλινδρος Μ40 των 1.800cc (113 HP) αντικαταστάθηκε από τον νεότερο Μ43 (115 HP) με καδένα εκκεντροφόρου αντί ιμάντα.
Τον Σεπτέμβριο του 1990 έκανε την εμφάνιση της η station (touring) και τετρακίνητη (ix) έκδοση με την τελευταία να βγαίνει μόνο με το σύνολο των 2.494 cc και δη τον M50B25. Επιπλέον δύο νέες πετρελαιοκίνητες εκδόσεις οι 525td και 525tds εμφανίστηκαν ένα μήνα αργότερα.
Τον Μάιο του 1992 ο ΅ασθενικόςΆ S38 B36 για το βαρύ σκαρί της Μ5 δίνει την θέση του σε ένα μεγαλύτερο σύνολο των 3.795 cc σκαρφαλώνοντας στους 340 ίππους προσφέροντας στον οδηγό της Μ5 ακόμα μεγαλύτερη οδηγική ευχαρίστηση.
https://www.bmwm5.com/models/e34/alper.jpg
Από τον Σεπτέμβριο τα Μ50 μοτέρ με την τεχνολογία Vanos απέκτησαν καλύτερα αποθέματα δύναμης και ροπής ενώ το πρώτο facelift λαμβάνει χώρα περιλαμβάνοντας νέας σχεδίασης καθρέπτες και μικρό αλλαγές στον πίνακα οργάνων. Ένα μήνα αργότερα (το 1992) ο κτηνώδης V8 M60B40 με ισχύς 286HP αντικαθιστά τον προκάτοχό του με τα 218HP. Επιπλέον νέα φαρδύτερη μάσκα κάνει την εμφάνιση της στα μεγάλα τρίλιτρα και τετράλιτρα σύνολα.
Στην εκπνοή του 1994 ένα τελικό facelift περίμενε όλες τις εκδόσεις του Ε34, από την ποιο μικρή έως τη ποιο μεγάλη, που δεν ήταν άλλο από μία φαρδύτερη μάσκα που στο παρελθόν χαρακτήριζε τα μεγαλύτερου κυβισμού Ε34.
https://www.e34.bmwsite.info/images/1.jpg
Ήταν Νοέμβριος του 1995 όταν το τελευταίο Ε34 άφηνε την γραμμή παραγωγής για να παραδώσει την σκυτάλη στον συνεχιστή (Ε39) μιας βαριάς κληρονομιάς που δημιούργησε σχολή στη σειρά 5 της βαυαρικής φίρμας. Στο σύνολό τους, 1.166.312 E34 sedans και 124.656 E34 touring (Στέϊσον) κατασκευάσθηκαν στη Γερμανία. Επιπλέον, στα αλλοδαπά εργοστάσια της BMW, κατασκευάσθηκαν άλλα 42.470 E34 sedans ως επιμέρους – ειδικές κατασκευές. Έτσι, στο σύνολο 1.333.438 E34 κατασκευάσθηκαν, εκ των οποίων τα 11.984 κομμάτια ήταν Μ5..
Είναι προσωπική πεποίθηση ότι η αειθαλής φιγούρα του Ε34 θα ανήκει για καιρό ακόμα στο καθημερινό σκηνικό των δρόμων, προσφέροντας οδηγική ευχαρίστηση και απαράμιλλο διαχρονικό στυλ μόνο σε όποιον θέλει να της προσφέρει απλόχερη αγάπη και φροντίδα. Σε όποιον δηλ. σεβαστεί και αποδεχθεί την αρχική εικόνα της, αποφεύγοντας τους πειρασμούς να επέμβει στην αισθητική της. Ποια κυρία του σαλονιού θα ήθελε κάτι τέτοιο άλλωστε;
https://www.bmwfans.gr/forum/images/...1024x768-2.jpg
3 Συνημμένο(α)
Το δικό μου πριν το πουλήσω...
...3.8L, Nurburgring edition / EDC / 6-speed
Να πω και γω γιατί μου ξυπνήσατε ///Μ5 αναμνήσεις...
Είναι άνοιξη γύρω στους 25 βαθμούς, απόγευμα και κατηφορίζουμε παραλιακή προς Βουλιαγμένη οικογενιακώς με το ///Μ5 για φαγητό. Δύο οι ενήλικες λοιπόν εμπρός και δύο οι μπόμπιρες στα πίσω καθίσματα (ήταν καθαρά 4-θέσιο το δικό μου) δεμένοι στα καθισματάκια τους και πηγαίνουμε με 'σχετικά' χαλαρούς ρυθμούς....μόνο casual ανοιγματάκια εκεί που με παίρνει.
Έχω μόλις περάσει τη δεξιά στροφή μετά τη Βούλα που μας βγάζει στη μεγάλη ευθεία για Βουλιαγμένη και είμαι ακριβώς στο φανάρι μετά το περίπτερο με το 'φτυάρι'. Το φανάρι είναι κόκκινο και είμαστε το 3ο αυτοκίνητο στη μεσαία λωρίδα. Στα δεξιά μου ένα Ε36 ασημί που μοιάζει επικύνδυνα με ///Μ3, με τα γνήσια Μ pack, τις σωστές ζάντες, τη σωστή εξάτμιση από το Μ3 με το χαρακτηριστικό καζανάκι να φαίνεται πίσω από τις μπούκες. Κοιταζόμαστε και μου κάνει νόημα. Τα παράθυρα τα έχω κατεβασμένα και ναι πλέον επιβεβαιώνω και ακουστικά ότι πρόκειται για ///Μ. Κάνουμε τις προσπεράσεις μας από τους προπορευόμενους και είμαστε πλέον στη μεγάλη ευθεία με 3ες, η γυναίκα να λέει 'Μη το κάνεις!!!!' απαντάω 'Oh yes', ξεκινάει 1ος. Μου κάνει 1 καρότσα λόγω δικής μου καθυστέρησης και μέχρι το γεμίσμα της 3ης έχει μείνει πίσω τουλάχιστον 2 κενές.
Μας πιάνει το φανάρι στη κορυφή της ευθείας, ενώ έχουμε μπει πια για τα καλά στη Βουλιαγμένη (στη περιοχή σου Νίκο) δεξιά πάει για Καβούρι. Έχουμε σταματήσει δίπλα δίπλα και πριν καταφέρουμε να πιάσουμε τη κουβέντα με το παληκάρι (η γυναίκα ρίχνει μπινελίκια) σκάει δίπλα μας Varadero 1000, που μας είχε πάρει από πίσω....προσπαθούσε τουλάχιστον. Τον κοιτάω και μου δίνει ένα thumps up, είμαστε όλοι πλάϊ πλάϊ στις 3 λωρίδες της ευθείας και περιμένουμε το φανάρι.
Στροφές γύρω στις 3.200, ανάβει το πράσινο, ξεκινάμε μαλλιά κουβάρια, που να σταθεί κάτω ο δράκουλας, αλλαγή σε 2ρα με το Μ3 να είναι σχεδόν μία καρότσα πίσω, ενώ το Varadero μου χει κάνει μόνο 2 μηχανές κενό. Είμαστε πλέον στη μέση της κατηφόρας, τον μαζεύω όμως προς μεγάλη μου έκπληξη, αλλαγή σε 3η και ΔΕΝ θα ξεχάσω ΠΟΤΕ, το ΒΛΕΜΜΑ :shok: του αναβάτη καθώς τον περνάω κανονικότατα ενώ γεμίζει η 3η μου, ο S38B38 ουρλιάζει και το φχαριστιέται περισσότερο και από μένα, ενώ ο αναβάτης μένει πλέον σταθερά πίσω.
Τα χιλιόμετρα όμως είναι πολλά και με περιμένει η επικύνδυνη αριστερή (δεξιά πάει προς Αστέρα) με την αλλαγή της ολισθηρότητας του οδοστρώματος, και α ΤΙ ωραία έκπληξη, ΤΙ σύμπτωση!!! Λίγα μέτρα πριν τη στροφή εκεί που έχει και μια στάση λεωφορείου, περιμένει μπατσικό (τη στήνουν εκεί μερικές φορές) τα στρουμφάκια. Έχει βγει λοιπόν ο τύπος σχεδόν στη μέση του οδοστρώματος (έχω ξεχάσει να γράψω τα ουρλιαχτά της γυναίκας μου, ο 2-χρονος γιος μου πίσω κοιμάται, η κόρη μου 4άρων έχει ξεκαρδιστεί στα γέλια) και .....προσπαθεί να μου κάνει νόημα να σταματήσω.....ναι καλά....πλακώνομαι στα 4-πίστονα, κατέβασμα σε 2ρα, λίγο τιμόνι, μεταφορά βάρους και το κτήνος αρχίζει να πλαγιάζει, ανάποδα γκάζι (το φανάρι εκεί στη στροφή ευτυχώς πράσινο), καπνίζουν τα λάστιχα, ισιώνω και ο ******* βέβαια έχει μείνει να κοιτάει. Λέω στη γυναίκα μου αν μας σταματήσουν Βάρκιζα τη μαμίσαμε, οπότε μας έρχεται η ιδέα και μπαίνουμε αριστερά στο Vouliagmeni Suites, λίγο πιο πάνω. Δϊνω ένα 20άρικο στο παιδί και του λέω 'Έχουμε κράτηση, θα πάμε να φάμε. Όχι όμως εδώ μπροστά δε θέλω να φαίνεται...' βγάζουμε τα παιδιά και ανεβαίνουμε στο πεζοδρόμιο πεζοί πλέον, πάμε για μάσες στο Luciano για Boscaiola και μοσχοφίλερο. :whistle:
Καθώς κατεβαίνόυμε πεζοί τη κατηφόρα, ακούμε τις σηρήνες στη παραλιακή.....Δεν έχω ιδέα τι έγινε στο Μ3 / Varadeo.
Φύγαμε πολύ αργά εκείνο το βράδυ από τη Βουλιαγμένη. Πήραμε το full course. Και παγωτό και περίπατο μετά....
