Πολλοί φίλοι εδώ μέσα έχουν νεογέννητα η νήπια, μερικοί ακόμη και εφήβους.
Μόλις χθές έγινε πατέρας ο Διονύσης και σίγουρα αρκετοί ακόμη θα χουν στα σκαριά το δικό τους πρώτο η δεύτερο η και τρίτο μωράκι.
Σαν μπάρμπας που είμαι, μάλλον ο μεγαλύτερος ηλικιακά του φόρουμ, έχω να σας πώ, πως αν όλα πάνε καλά και πρωτίστως υπάρχει υγεία, σε μια σωστή οικογένεια οι χαρές δεν σταματούνε ποτέ, πέρα από τις όποιες δυσκολίες, αγώνες ακόμη και θυσίες που απαιτεί μερικές φορές η ζωή.
'Ετσι λοιπόν θέλω να μοιραστώ κι εγώ την χαρά μου μαζί σας.
1ο. Για το ότι ο μικρότερος γιός, στα 24 του χρόνια, τελείωσε σαν πολιτικός μηχανικός με άριστα, εδώ στην Θεσσαλονίκη και αύριο το πρωί θα χουμε πανηγύρια και πλακίτσες με τους φίλους του στην ορκομωσία του, μετά δε θα ακολουθήσει και οινοποσία. Το καλό είναι πως λόγω της επίδοσης του, πολύ πιθανό να κάνει και μεταπτυχιακό στην σχολή του, όπως του υποσχέθηκαν οι καθηγητές του.
2ο. Ο μεγαλύτερος, στα 30 του, μερικά παιδιά τον γνώρισαν στο Σαββατιάτικο καθιερωμένο καφεδακι μας, κι αυτός ποιλιτικός μηχανικός, αλλά τελειωμένος στο Εδιμβούργο της Σκωτίας και με μεταπτυχιακό μάλιστα, του είχαν ρίξει απ το περίφημο ΔΟΑΤΑΠ, 4 μαθήματα για να ισοτιμηθεί το πτυχίο του. (Αθάνατη Ελλάδα). Αυτά το 2007.
Μετά 4 χρόνια, αφού πήγε φαντάρος και εργαζόμενος ήδη εδώ και μια 3ετία στην ISOMAT, και αφού περίμενε 2 χρόνια να πάρει σειρά για συμμετοχή στις εξετάσεις σαν εξωσχολικός, κατάφερε να περάσει κι αυτός 2 μαθήματα που του είχαν απομείνει και να ανακουφιστεί κι απ αυτόν τον βραχνά.
Δηλαδή 2 χαρές στην συσκευασία του ενός.
Εύχομαι λοιπόν και στα δικά σας να ναι γερά, τα χρόνια τρέχουν πολύυυυυυυυυυυ πιο γρήγορα όσο μεγαλώνεις, να πετύχουν εύκολα η δύσκολα, ακόμη και με θυσίες από μέρους σας, τους στόχους που θα θέσουν στην ζωή τους.
Μπορεί να μη κατάφερα να έχω στα χρόνια που πέρσαν, μπέμπα, πάνω από 1800κ.ε, να άλλαξα την Ε21 το 2003 μετά από 20 χρόνια με μιά απλή Ε46, αλλά μόνο με ένα καλό μισθό, χωρίς εργαζόμενη σύζυγο, νομίζω τα καταφέρνω αρκετά καλά.
