Σήμερα βάζω μπρος τη μηχανή του χρόνου.
Πόσο πίσω θέλετε να πάμε?
(ανεβαίνει poll)
Printable View
Σήμερα βάζω μπρος τη μηχανή του χρόνου.
Πόσο πίσω θέλετε να πάμε?
(ανεβαίνει poll)
Διαλέξτε την εποχή που θέλετε να αρχίσει η ιστορία που θα πούμε.
Ο καθένας έχει μια επιλογή.
Ψηφίζουμε σήμερα, αύριο ξεκινάμε.
70's για να θυμομαστε και τιποτε.
80s. αυτα ζησαμε, αυτα ξερουμε, γι αυτα θα πουμε...
Ελα διαλέχτε, έχω ωραίες ιστορίες, με αμάξια, γκόμενες, καστρολ και βαλβολίνες.
80's με την (ομορφη) κιτσαδουρα του
80......τοτε γεννηθηκα.....θελω να δω τι εχασα....
Δεκαετία 80 και εγώ προς το τέλος...Θέλω να δω και εγώ τι έχασα...heheheh!!!!Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο scania124
YAMAHA XT + KONTΡΕΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ ΤΗΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ...:shok::drive:
https://www.youtube.com/watch?v=HARy...eature=related
70's γιατι αυτη την εποχη την εχω αποθημενο.
θα ηθελα να ζω στα 70's....μου ταιριαζει και λατρευω και τα αυτοκινητα της εποχης
Δεκαετία του 80' ήθελα να επιλέξω,αλλά και η τότε εποχή με τις Disco έσκιζε,τα τρελά ραντεβουδάκια στα παρκάκια,τα πάρτυ (μπουκάλα,πυθία κλπ.) τακτικές σχολικές εξορμήσεις προς τα DiscoBar,και αν εκείνη την εποχή είχαμε και καμιά μπέμπα θα κάναμε τρελά γούστα,πάντος πολύ ωραία χρόνια μιας και περάσαμε καλά,αν και για μένα η καλύτερη περίοδος ήταν 89-92 λίγο πρίν φύγω φαντάρος,να ναι καλά η δουλειά τότε που μας άνοιξε τα μάτια....:shok:
μπαρμπαρελα..... ροδα τσαντα και κοπανα και μαρσαρω τη χουσκβαρνα..... XR ήταν και συνέχεια όρθιο .....αχχχχχ
https://www.youtube.com/watch?v=y_DvZ8p6rsc
Θα πούμε ιστορίες εγχώριες η αλλοδαπές η και τα δυό ;;
Θα έλεγα '60 αν ήταν όλη η δεκαετία καλή.
Πιστεύω όμως ότι αυτή του '70 ήταν πιό παλιά, πιό τρελή, αλλά και πιο κοντά μας γενικά.
Ιδιαίτερα θα έλεγα, για τα αυτοκινητιστικά δρώμενα,
ψηφισα '70s .....για το μαλλι κ το κουνουπιδι.....:th_Laie_67-1:μη γελας εσυ σταθακη......
αλλα θα προτιμουσα τα '80s........οτι αποφασισετε ομως μεσα ειμαι......!:thumbsup::thnx:
Γεννήθηκα το 1987 οπότε ψηφίζω '80s.
Τότε γεννήθηκε η κόντρα στην βούτα και στα καλά λημέρια
τα ιδια με το κρανιοφορο γατι απο πανω μου!!!!
Θελω να με πας πισω στο μελλον
https://blogs.phillyburbs.com/news/i...urday/back.jpg
Ψηφισα 80's γιατι ειναι πιο κοντα στην γεννηση μου,και απ'οτι θυμαμαι απο μουσικες κασσετες και βυνιλλια και κατι ξεθωριασμενες εγχρωμες ταινιες στην τηλεοραση οι εποχες εκεινες ειχαν κατι διαφορετικο απο το σημερα,ακομη και εγω θυμαμαι την ζωη μου διαφορετικη απο αυτη του σημερα,ηταν ξεχωριστα ομορφα...
Ο κυρ Νίκος μεγάλωσε τη δεκαετία του 40. Πείνα, πόλεμος και μιζέρια.
Έπαιξε τα πρώτα του παιχνίδια στον Βοτανικό και έφαγε το πρώτο του ξύλο στο Αιγάλεω.
Γνώρισε την γυναίκα του τη Βάσω το 60 σε μια εκδρομή στο Σκαραμαγκά και την παντρεύτηκε δυο χρόνια αργότερα. Ο γάμος έγινε στο χωριό της στην Ήπειρο και αμέσως μετά με κάτι λίγα λεφτά που πήρε προίκα πιάσανε ένα σπίτι στο Περιστέρι.
Τρία δωμάτια από πάνω και ένα μαγαζί από κάτω.
Το μαγαζί το έκανε συνεργείο.
Αυτό ήξερε, αυτό έκανε.
Ο κυρ Νίκος ήταν καλός μηχανικός. Έμαθε την τέχνη πλάι στον πατέρα του, στα εργοτάξια του Κηφισού, στην αρχή με ντίζελ φορτηγά, ύστερα με αυτοκίνητα της περιοχής.
Το χαρτί της εκπαίδευση στο νυχτερινό σχολείο και η άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ήταν πάνω από τον πάγκο του στο μαγαζί.
Γραφείο δεν είχε, δεν ήξερε τι να το κάνει έτσι και αλλιώς.
Ότι χαρτιά χρειαζόταν τα έβαζε σε ένα συρτάρι του πάγκου.
Τις παραγγελίες τις έγραφε πίσω από το πακέτο των τσιγάρων του, Άσσος κασετίνα.
Αυτές οι κασετίνες ήταν πολύ χρήσιμες.
Είχε ένα συρτάρι τέτοιες με σημειώσεις.
Το καρμπυρατέρ του Μενέλαου, το διαφορικό του Δημήτρη, όλες οι δουλειές που είχε κάνει, σε ένα αρχείο από πλάτες πακέτων, που μόνο αυτός καταλάβαινε και μόνο αυτός μπορούσε να βρει άκρη.
Σήμερα το πρωί δεν του πήγαινε καλά η μέρα.
Η Βάσω ήθελε να πάρουν βίντεο να βλέπει ταινίες, ο γιος του που ήταν φαντάρος τον είχε πάρει τηλέφωνο πως θέλει λεφτά και η κόρη του από το πρωί είχε βάλει το κασετόφωνο και άκουγε τραγούδια.
Ο κυρ Νίκος ήταν απλός άνθρωπος, μεγάλωσε την εποχή που οι άντρες είχαν βρώμικα νύχια και σκληρά χέρια, την Κυριακή έβγαζε τη φόρμα και φόραγε παντελόνι και πουκάμισο, από πάνω έβαζε ένα δερμάτινο μπουφάν και πριν φύγει από το σπίτι έβαζε και κολόνια Ακουα Βέλβα.
Με αυτή την κολόνια όμως είχε κόλλημα. Δεν την πολυγούσταρε. Μια τέτοια του είχε κάνει δώρο η γυναίκα του, χρόνια πίσω και όποτε του τελείωνε αμέσως του έπαιρνε καινούργιο μπουκάλι.
Να βάλεις την κολόνια σου το φώναζε όποτε πήγαινε να το σκάσει απαρφουμάριστος.
Και στο καφενείο που πήγαινε του κάνανε οι άλλοι πλάκα.
Καλώς τον Νίκο με τις κολόνιες του και τα μυρωδικά του.
Τι να κάνει όμως τη φόραγε.
Όμως η μέρα σήμερα δεν του πήγαινε καλά.
Έσκυψε πάνω από τον κινητήρα της 2002 που είχε από χτες μέσα.
Το αμάξι ήταν του Μήτσου από το Πέραμα. Φίλος από πολύ παλιά.
Ηξερε την κάθε του βίδα και καταλάβαινε κάθε χτύπο και κάθε πρόβλημα.
Σήμερα όμως δεν ήξερε τι φταίει.
Όταν δεν ήξερε τι φταίει, ήξερε που πρέπει να πάει.
Σήκωσε το κεφάλι και ξεφύσηξε.
Ηλεκτρολόγο θέλει γ$μώ την πίστη μου.
Σκατά.
Παρόλο που ο κυρ Νίκος ήταν άριστος εφαρμοστής και μηχανικός, τα ηλεκτρολογικά δεν τα κατάλαβε ποτέ.
Δεν τον ενδιέφεραν ποτέ ούτε τα ηλεκτρολογικά ούτε τα ηλεκτρικά.
Και τώρα τελευταία όλα τα αμάξια ήταν γεμάτα από δαύτα.
Επίσης όλοι είχαν μανία πλέον με τα κασετόφωνα.
Όλα είχαν κασετόφωνο.
Και για να έχουν κασετόφωνο, είχαν και ένα σωρό καλώδια, που τις πιο πολλές φορές ήταν τοποθετημένα λάθος.
Καμένες ηλεκτρονικές, καμένα φώτα, φρένα που δεν άναβαν, ένα σωρό μαλ%κίες επειδή όλοι ήθελαν να ακούνε μουσικές.
Ο κυρ Νίκος ήταν απλός άνθρωπος, δεν ήξερε από τις νέες μουσικές.
Όταν είχε κέφια άκουγε το αγριολούλουδο του Καζαντίδη, όταν είχε μαύρες άκουγε Διονυσίου.
Πέντε τραγούδια ήταν όλο του το ρεπερτόριο και δεν χρειάζονταν άλλα.
Όλοι όμως και η κόρη του και ο γιος του άκουγαν τη ντίσκο.
Τι μάου-μάου τι ντίσκο το ίδιο πράμα είναι έλεγε.
Αλλά χάζευε τις πιτσιρίκες που πέρναγαν μπροστά από το μαγαζί με τα μίνι και τα μπλουζάκια.
Φυσικά η κόρη του δεν τόλμαγε να εμφανιστεί έτσι μπροστά του. Επαιρνε το μίνι και το φόραγε στη φίλη της όταν ήθελε να βγεί έξω.
Ντίσκο και σκατά στο πάτερο.
Τι φταίει ρε γ%μώτη μου, ηλεκτρικό θα είναι το θέμα δεν υπάρχει περίπτωση.
Αναστέναξε και σήκωσε το τηλέφωνο.
Ελα Λευτέρη, Νίκος. Τι έγινε ρε τι κάνεις, έχω πρόβλημα με το 2002. Να στο φέρω να του ρίξεις μια ματια…. Δεν ξέρω ρε…. Ηλεκτρικό πρέπει να είναι….
Ντάξει, έρχομαι.
Φώναξε απέναντι από το καφενείο τον Μπάμπη.
Μπάμπη, φεύγω, έχε το νού σου στο μαγαζί ρε, όποιος έρθει πες του να το αφήσει και να περάσει το απόγευμα.
Μπήκε στο 2002 και πάτησε τη μίζα.
Μια δυό τρείς, επιτέλους πήρε.
Αμα έπαιρνε δεν είχε πρόβλημα, μέχρι να πάρει ήταν το θέμα.
Βγήκε από το μαγαζί και προχώρησε για Λένορμαν.
Στο δρόμο κατέβασε το παράθυρο και έβγαλε το χέρι έξω.
Το αμάξι δούλευε τέλεια.
Το ήξερε καλά αυτό το αμάξι. Του είχαν βάλει διπλά ντελόρτο και εξάτμιση, του είχαν αλλάξει τους εκεντροφόρους και του είχαν πειράξει και το κάμπερ.
Πήγαινε τσίτες.
Εβαλε μια Δευτέρα και το σανίδωσε.
Το κόκκινο 2002 διαμαρτυρήθηκε στην αρχή με ένα βήξιμο, ντελόρτο βλέπεις και αμέσως μετά το έπιασε ο δαίμονας.
Ούρλιαξε με ένα βαθύ θόρυβο, άκουγες τον αέρα να μπαίνει στους κυλίνδρους, ρούφαγε αχόρταγα μείγμα και από την εξάτμιση έβγαζε βροντές και μπουμπουνητά.
Το αμάξι είχε κάτσει στον κώλο του, το τιμόνι είχε ελαφρύνει και η κίνηση το δρόμο ήταν αραιή.
Ανέβασε Τρίτη και ξανασανίδωσε. Το 2002 πέρναγε τη Λένορμαν σφαίρα, έφτασε τα 130 και εκεί ο κυρ Νίκος αποφάσισε να κόψει.
Αφησε το γκάζι και από την εξάτμιση άρχισε η συναυλία από τα σκασίματα.
Στα πεζοδρόμια έβλεπε τους πιτσιρικάδες να κοιτάνε με γουρλωμένα μάτια.
Έβλεπε και δίπλα του τους άλλους οδηγούς με τα Φιατ και τα Λάντα που τον κοίταγαν κλεφτά.
Τόχει ακόμα η γριά, σκέφτηκε ο κυρ Νίκος.
Και άναψε ένα τσιγαράκι γιατί μπροστά είχε κίνηση.
Έφτασε στο ηλεκτρολογείο του Λευτέρη και έβαλε το αμάξι στο πεζοδρόμιο.
Εσβησε το τσιγάρο με το παπούτσι και μπήκε μέσα.
Τότε την είδε για πρώτη φορά.
Μαύρη, χαμηλή, με αλουμινένιες ζάντες και μια φτερούγα στο πίσω μέρος.
Ζύγισε το αμάξι με το βλέμμα.
Εκανε ένα γύρω διερευνητικό.
Διπλά φανάρια μπροστά, αγωνιστικά καθίσματα μέσα, ποδιές στο πλάι, διπλή εξάτμιση πίσω.
Το είχε ξαναδεί σαν μοντέλο, αλλά δεν το είχε ξαναδεί τόσο άγριο.
Τι είναι αυτό ρε Λευτέρη;
Αστα Νίκο που να σου λέω. Το λένε Μι Τρία. Αγωνιστικό.
Αγωνιστικό έλεγε ο Λευτέρης ότι είχε μπάκετ και ζάντες, αλλά ο Νίκος κατάλαβε, ότι αυτό δεν ήταν φτιαχτό. Αυτό ήταν από τη μάνα του έτσι.
Το έβλεπε να στέκεται, γυαλιστερό με τις φαρδιές του ρόδες, τη χαμηλή του μάσκα και ήταν σαν να έβγαζε μια υπεροψία, ήταν σαν τη Σούλα που είχε παντρευτεί ο Γιάννης.
Ο Γιάννης είχε πολλά λεφτά, έκανε εμπόριο με λάδια.
Τη Σούλα την είχε γνωρίσει ένα βράδυ στα μπουζούκια. Τραγούδαγε στην Καβάλας. Την κυνήγησε και την παντρεύτηκε. Την έκανε Κυρία. Με κάπα κεφαλαίο. Και αυτή στεκότανε μια χαρά στη θέση της. Αλλά όταν την κοίταγες στα μάτια, ήξερες, ότι δεν σηκώνει μαλακίες η συγκεκριμένη. Και ότι παρόλο που έβαλε το μακρύ φουστάνι και έβαψε τα μαλλιά της μαύρα, από μέσα ήταν φωτιά και κόλαση.
Ετσι και αυτό το καινούργιο, Φωτιά και κόλαση.
Ανοιξε ρε Λευτέρη να δούμε το καπώ.
Τι να δείς ρε Νίκο, αυτά είναι καινούργια, ηλεκτρονικά όλα.
Κοίταξε ο Νίκος στο καπώ, είδε τα βασικά, αλλά τη στεναχώρια του την πήρε.
Πολύ καλώδιο γαμώτο, να δεις που όλα έτσι θα γίνουνε και θα χάσουμε τη δουλειά μας. Μόνο οι ηλεκτρολόγοι θα πλουτίζουνε.
Γ#μώ τα ηλεκτρικά μου.
Τίνος είναι ρε;
Ενός τύπου από τον Πειραιά. Το έφερε να του βάλω συναγερμό. Με το 2002 τι τρέχει;
Δεν ξέρω ρε, μαγκώνει η μίζα για ρίξε μια ματιά.
Ο Λευτέρης πήρε τα εργαλεία του και βγήκε έξω.
Ο Νίκος έμεινε μέσα και συνέχισε να κοιτάζει το καινούργιο.
Μπήκε μέσα και έκατσε στο κάθισμα.
Μύριζε το άτιμο καινουργίλα.
Εκεί που κοίταζε το αμάξι, μπήκε μέσα ένας τύπος.
Από εκείνους που ο Νίκος φοβότανε.
Όχι για τον εαυτό του. Φοβότανε για την κόρη του.
Ο τύπος φόραγε παντελόνι και καρώ σακάκι, ανοιχτό πουκάμισο ροζ, αλυσιδίτσα στο χέρι και σίγουρα η κολόνια του δεν ήταν Ακουα Βέλβα.
Πλησίασε και κοίταξε τον Νίκο.
Ωραίο έ? Τον ρώτησε
Ωραίο είπε ο Νίκος και στο μυαλό του όλα ταίριαξαν. Δικό σας? Ξαναρώτησε?
Ναι είπε ο τύπος.
Ο Νίκος βγήκε από το αμάξι.
Ο τύπος του έδωσε το χέρι του. Τέλης, συστήθηκε.
Ο Νίκος συστήθηκε και αυτός.
Δικό σου του 2002? Ρώτησε ο Τέλης.
Πελάτης μου το έχει, για μίζα το έφερα.
Ωραίο αμάξι είπε ο Τέλης.
Ωραίο αμάξι είπε ο Νίκος.
Φοβόταν τον Τέλη, το αμάξι του και το παρουσιαστικό του. Ο Τέλης για αυτόν ήταν η νέα εποχή. Ο διάβολος. Τα ηλεκτρικά.
Τι λέει; Ρώτησε ο Νίκος, πως πάει στο δρόμο;
200 άλογα. Να στο δώσω μια βόλτα να καραφλιάσεις; Πρότεινε ο Τέλης.
Μπα δε βαριέσαι ευχαριστώ είπε ο Νίκος.
Πάνω στην ώρα μπήκε μέσα και ο Λευτέρης.
Νίκο έτοιμος, καλώδιο του άλλαξα, εντάξει είσαι. Εφυγες.
Ο Νίκος έκανε να φύγει, αλλά μπροστά του ήταν ο Τέλης.
Εσφιξαν τα χέρια, χάρηκα, επίσης, το αλυσιδάκι κουνήθηκε στον καρπό του Τέλη, λίγο μηχανόλαδο από το χέρι του Νίκου του μουτζούρωσε τον αντίχειρα.
Πίσω στο 2002 ο Νίκος έβαλε μπρος τη μηχανή. Πήρε με τη μία. Εκανε όπισθεν και ξαναβγήκε στο δρόμο. Αναψε ένα τσιγάρο και έβγαλε το χέρι από το παράθυρο.
Στο πρώτο φανάρι έκανε επιτόπου.
Γύρισε στου Λευτέρη.
Πάρκαρε στο πεζοδρόμιο και μπήκε στο μαγαζί.
Ο Τέλης ήταν ακόμα εκεί.
Ο Λευτέρης τελείωνε με τον συναγερμό.
Ο Τέλης γύρισε και τον κοίταξε.
Ο Νίκος πήρε ανάσα.
Ρε φίλε σου κάνει κόπο όταν τελειώσεις να βγούμε μια στο ποτάμι; Αν έχεις χρόνο δηλαδή.
Ο Τέλης χαμογέλασε, τι έγινε θές να το οδηγήσεις τελικά;
Όχι, θέλω να πάμε παρέα με το 2002 μέχρι το Ρουφ να δω πως ανοίγει, είπε ο Νίκος.
Λευτέρη τελειώνουμε; Ρώτησε ο Τέλης.
Έτοιμοι είμαστε, είπε ο Λευτέρης και έβαλε μπρος το Μι τρία.
Ο Νίκος άκουσε τον ήχο αλλά δεν ανησύχησε.
Ηξερε ότι πως ότι δεν κάνει θόρυβο πολύ δεν πάει και γρήγορα.
Εφυγαν παρέα για το ποτάμι.
Το Μ3 πήγαινε μπροστά με σύντομα πετάγματα, το 2002 ακολουθούσε με φουσκωμένα πνευμόνια αλλά σταθερά.
Η Λένορμαν τελείωσε και συνάντησε τον Κηφισό. Εστριψαν αριστερά παρέα και ο Τέλης κούνησε το κεφάλι στον Νίκο.
Ο Νίκος έγνεψε και αυτός και πάτησαν ταυτόχρονα το γκάζι.
Το Μ3 πετάχτηκε μπροστά σαν δαιμονισμένο.
Το 2002 ούρλιαξε και ακολούθησε.
Στα πρώτα μέτρα είχε φανεί η διαφορά τους. Στα επόμενα μέτρα το Μ3 είχε κιόλας φύγει.
Ο Νίκος κατάλαβε ότι η κατάσταση δεν ήταν ελεγχόμενη.
Ο Τέλης έκοψε, ο Νίκος έκανε με το χέρι εντάξει, αντε γειά και έστριψε από Θηβών για να γυρίσει στο μαγαζί.
Στο δρόμο σκεφτότανε το καινούργιο. Είχε καταλάβει ότι μια νέα εποχή ξεκίναγε.
Ανεξάρτητα από το αν οι άνθρωποι θα φορούσαν πλέον ροζ πουκάμισα, καρώ σακάκια και αλυσίδα στο χέρι, ανεξάρτητα από το αν θα έπαιζαν κασέτες με ντίσκο ή δίσκους με το αγριολούλουδο, μια νέα εποχή ξεκίναγε.
Ηλεκτρική και Ηλεκτρονική.
Έφτασε στο μαγαζί του και άναψε ένα τσιγάρο…
Κοίταξε γύρω του, τα εργαλεία, το ημερολόγιο της Πιρέλι, τη ράμπα, το 2002.
Αναστέναξε και πήγε προς την πόρτα.
Κατέβασε τα ρολά και έβαλε ένα ούζο.
Γ%μώ τα ηλεκτρικά μου και τα ηλεκτρονικά μου…
Γ%μώ τα ηλεκτρικά μου και τα ηλεκτρονικά μου…
Από πάνω ακούστηκε η κόρη του που έβαλε πάλι ντίσκο, από το δρόμο πέρασε μια μηχανή.
Ο κυρ Νίκος έμεινε στο σκοτεινό μαγαζί να πίνει το ουζάκι του, άνοιξε το ραδιόφωνο στους 104. Από το μεγαφωνάκι βγήκε η φωνή του Διονυσίου.
Έμεινε εκεί και κάπνιζε σαν φόρο τιμής σε μια εποχή που έφευγε και από σεβασμό στην ένα εποχή που ξεκίναγε.
Γ$μώ τα ηλεκτρικά μου και τα ηλεκτρονικά μου…
************************************************** ********************
εχεις ταλεντο τελικα ρε φιλε.
οτι και να πω θα ειναι λιγο...
γι αυτο δεν λεω τιποτα...
Συγκλονιστικο ποστ,εφτιαξα στο μυαλο μου απιστευτες εικονες...
Αμα ημουν γκομενα θα ειχα κατεβασει τα βρακια μου τωρα!!!!!!!!!:clap::clap:
Μπραβο ρε Φιλε!!!!!
...μπραβο μολις πηγα ενα μικρο ταξιδι πισω, μεσα απο το κειμενο που περιγραφει την εποχη,εικονες ξεπηδησαν,μυρωδιες ανασυρθηκαν μεσα απο τα "σεντουκια" του εγκεφαλου.
Αληθεια ποσα μπορει να γραψει κανεις για αυτην την εποχη που αλλαξαν σχεδον ολα απο την μουσικη,τον κινηματογραφο, τα ρουχα την εισβολη των υπολογιστων (pc) ποιος θυμαται τα pc HUNDAI?(εβγαζε υπολογιστες πριν φτιαξει αυτοκινητα)και φυσικα την νεα αντιληψη στο σχεδιασμο και την κατασκευη των αυτοκινητων.
Το "αφρικανικο μανικιουρ" στα χερια του μαστορα και οι απαραιτητες ημιγυμνες στον τοιχο ή σε ημερολογια ελαστικων ή σε διαφημιση αμορτισερ και ελατηριων. Τα θυμαστε τα αμορτισερ gabriel.... και μια αναμικτη βενζινολαδου μυρωδια.
Ευγε snoopy νομιζω οτι θα πρεπει να συνεχιστει το thread με αναλογα εικονικα ταξιδια και απο αυτην αλλα και απο αλλες δεκαετιες και ο καθενας μας ας συμπληρωνει τις δικες του "εικονες".
Για να μαθαινουν οι νεοτεροι και να θυμουνται οι "πρωταγωνιστες" αυτων των εποχων
Οτι είπε και ο Στάθης. Δε λέω τίποτα γιατί θα ήταν λίγο.
Οσο για το poll, ψήφισα 60΄s. Ηταν η εποχή που επηρρέασε όσο καμμία άλλη τους ανθρώπους (του δυτικού κόσμου τουλάχιστον) όσο αφορά πολιτιστικά και κοινωνικά θέματα.
Και το βασικότερο η μουσική. Η έκρηξη του rock n' roll που άλλαξε τα πάντα.
Τότε ξεπήδησαν οι μπάντες που συντροφεύουν τα αυτιά μου τα τελευταία 25+ χρόνια.
Θα ήθελα πολύ να την ζήσω αυτή την εποχή. Πάντα έλεγα ότι γεννήθηκα με 20 χρόνια καθυστέρηση.......................
Ρε Σταματη.....
Ηρθαν ολα στο μυαλο μου σαν ασπρομαυρες φωτογραφιες.
Δεν εζησα αυτα τα χρονια αλλα εζησα τον αποηχο τους.
Το πρωτο συνεργειο που δουλεψα ηταν καπως ετσι.
Πολυ καλες αναμνησεις απο τον "Δασκαλο" μου Στρατο.....
Πφφφφ....ωραια ηταν....
Δικο σου το κειμενο?
Οποιου και να ειναι παντως με αγγιξε ρε φιλε.
Ευχαριστω!
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο z3 2.2
Δικο μου το κειμενο. Η παραγγελια ηταν δικη σας.
Ευχαριστω ολους για τα καλα σας λογια.
Πιστευω να καταφερω να πεισω και τον Σταθη να στρωσει κ&λο καποια στιγμη να σας πουμε παρεα μια αλλη ιστορια για δυο νεαρους που εκεινη τη δεκαετια εκαναν το πρωτο τους ταξιδι στην ευρωπη με μια Ε21.
Για να δουν δυο ματια σε μια χωρα ξενη.
Ποσο πολυδιαστατος τελικα εισαι?
Πρεπει να εζησες ομως και στιγμες συνεργειου γιατι ειχες μεσα στο κειμενο καποια συναισθηματα που δυσκολα τα "πιανει" καποιος εκτος "χωρου".
Και παλι μπραβο....
Μπράβο!! Πραγματικά άμεσος λόγος και πολύ παραστατικό ύφος. Το περιεχόμενο παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τον ζωντανό τρόπο γραφής σου. Και πάλι μπράβο!
Θες να σου ξαναζωντανεψω μνημες? Ξερω ποιος τα φερνει ακομα!!Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο nino X3
Μπραβο ρε Σταματη...απλα υπεροχο!
μπραβο φιλε,παρα πολυ ωραιο,φοβερο.....:notworthy::notworthy: :notworthy:
Σταμάτη απλά WOW!!!!:notworthy:
Νά'σαι καλά Σταμάτη. Με'κανες να γυρίσω πολλά χρόνια πίσω. Μιάς.. και υπερήλιξ.
Ο Βοτανικός είναι είναι η συνοικία που γενήθηκα ,μεγάλωσα και αγάπησα.
Το μέρος που ακόμα αισθάνομαι ως ιδιαίτερη πατρίδα.
Εκεί που πρώτη φορά στη ζωή μου γνώρισα ανθρώπους αγνούς σαν το πρωταγωνιστή της ιστορίας μας.
Τι να πώ ;; Ενα μεγάλο Μπράβο !!
παιδια 1000 ευχαριστω για τα καλα σας λογια.
αντε να ξυπνησουμε και το Σταθη σιγα σιγα να μοιραστει μαζι μας πραγματικες ιστοριες και διαδρομες του.
Yeap, thats Snoopy! Mια απ'τα ιδια με τον Σταθη και εγω! Ε, πως να μην του ριξεις μια θετικη του ανθρωπου...
-Θεοφιλος-
μπραβο στο φιλο.....σαν να ημασταν εκει.
αν και στις μικρες πολεις υπαρχαν μεχρι και πριν λιγα χρονια τετοιες καταστασεις....που τις εζησα πραγματικα οπως τις πιριγραφει ο φιλος......
περα απο αυτα εγω θυμαμαι καταστασεις,παρομοιες με το παρακατω βιντεο....
https://www.youtube.com/watch?v=EpUEIpu0BTI
εισαι καλος ρε μπραβοΠαράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Snoopy
να ξεκουνησεις και τον αλλο τον σουμουξου και να αφησει τα σουμουξου:hystericalbs1::th_Laie_67-1:
πιστευω βεβαια και γω οτι η κορυφαιες αλλαγες ηταν 60'es 70'es τωρα τα 80'es ηταν η αρχη των κακων (γ@μ@@ τα ηλεκτρικα μου)
οι εικονες διαδεχονται η μια την αλλη με ταχυτατους ρυθμους,αλλες εχουν εντονα ζωηρα χρωματα,αλλες παλι εχουν ξεθωριασει... το fhotoshop του μυαλου προσπαθει να τις επεξεργαστει και ο brain player δουλευει ακαταπαυστα... το exe αρχειο του snoopy τρεχει...
Το ξημερωμα της νεας χρονιας του σωτηριου ετους 1982 βρηκε την Ελλαδα σοσιαλιστικη, ενα συνθημα "αλλαγη" που ακουγοτανε πολυ τους τελευταιους μηνες εμελλε να πραγματοποιηθει σε ολους τους τομεις της κοινωνιας...πλην αυτου στο οποιο αναφεροταν.
Στο μικρο καφε της πλατειας ειχαν ξεκινησει τα videoclip our house απο madness, billy jean κλπ,τις αναλογιες προσπαθουσε να κρατησει το money for nothing απο τους dire straits.
Η ροκ μουσικη..."εχασε" καπου την αλλαγη της σκυταλης και ηδη ειχε αρχισει να περνα μπροστα η pop, οσο για την disco αυτη ειχε ακομα τα δικα της events μονο που και αυτη δεν εβλεπε οτι το σταδιο σιγα εχανε τον κοσμο του.
Η πρωτη μεγαλη καινοτομια ηρθε να ταραξει τα λιμναζοντα νερα και να δημιουρργησει χαμογελα αισιοδοξιας... η εργασια πια θα ηταν πενθημερος, τα σχολεια ως συνεπεια θα ηταν και αυτα πενθημερα και θα μπορουσαν οι μαθητες να πηγαινουν πια χωρις την παραδοσιακη ποδια.
Σους δρομους κυκλοφορουσαν fiat lada simca kadet alphasud cortina και audi 80 στους εχοντες και κατεχοντες οι κλασικες 4 merc και φυσικα ο διακαης ποθος καθε νεου το 2002 ti και ξαφνικα "εσκασε" η GTV2000.
Η ωρα της αλλαγης και στα αυτοκινητα ειχε ξεκινησει... νασου και το golf gti..
Μερικοι μηνες ηταν αρκετοι... τα cafe ολα πια επαιζαν τα νεα videoclip τα κοριτσια συναγωνιζονταν ποια θα μοιασει πιο πολυ στη madonna και την cindy, στα κομμωτηρια αρχισαν οι νεες τασεις και οι εταιρειες παραγωγης gel εκαναν χρυσες δουλειες, στις λιγες disco που ειχαν απομεινει to careless wisper ειχε παρει την θεση των παραδοσιακων μπλουζ και οι duran duran την θεση των bee gees.
Οι moto και αυτες με την σειρα τους εξελιχθηκαν ταχυτατα απο την xls και την bultago πηγαν στην XLR , XR και την XT η διχρονη yamaha RD350 (ατιμο μηχανακι) και η samurai 750 θα εδιναν την θεση τους σε νεες τετραχρονες ασφαλεστερες και εξισου γρηγορες μηχανες GSXR 750 SUZUKI.
Στην ταχυτατη εξαπλωση των νεων τασεων το μοναδικο γαλατικο χωριο που αντιστεκοτανε με τα μπαρακια του .. την αιτνα το ζαζα τον κλοουν.την οστρια αργοτερα το green door και ποσα ακομα... ηταν μεσα στο κεντρο της πολης.
Μια γενια που σχοινοβατουσε πανω στο σχοινι της ιστοριας της,αλλα οι ανεμοι των αλλαγων λυσσομανουσαν...
συνεχιζεται....
εχω πολλες και δυνατες αναμνησεις απο εκεινες τις εποχες...
και με τετρατροχα, αλλα και κυριως με διτροχα.
αυτες ηταν οι αγαπες τοτε...
και το δωματιο γεματο απο αφισες απο τοιχο σε τοιχο με τα σαλονια απο τους 4Τ και το Μοτοσπορτ...
Κωστας Καββαθας, Δημητρης Κληρονομος, Νικος Δημου, Δημητρης Παπανδρεου, Γιαννης Μπανιας οι πρωτοι δασκαλοι...
θα φιλοξενησω μερικα κειμενα τους που με σημαδεψαν καποια στιγμη... κειμενα χαμενα σε σκονισμενα και μισοσκισμενα περιοδικα. νομιζω θα ειχαν ενδιαφερον για ολους.
ας ξεκινησω να μιλαω ομως για την πρωτη -και μεγαλυτερη- αγαπη μου τις μοτοσικλετες...
τα 70s και τα 80s... εποχες που η ελλαδα σημαδεψε τη μοτοσικλετα και η μοτοσικλετα την ελλαδα...
κομμενες εξατμισεις, σαγιοναρα με φανελακι, κρανος ουτε γι αστειο γειτονιες και πλατειες στο ποδι και κοκκινα δακρυσμενα ματια απο την ταχυτητα...
οι γνωστοι σε ολους μας ινδιανοι με τα σιδερενια αλογα τους...
στην κορυφη της λιστας σιγουρα τα καβασακι mach III kai machIV.
απιστευτα μηχανηματα, ηθελε χερια και ψυχη για να τα πας...
τσακιστηκε καμποσος κοσμος με δαυτα! ακομα κι ο μεγαλος γκουντουφας...
γενικα στα 70s κανεις δεν σε επαιρνε στα σοβαρα σαν ινδιανο αν δεν ειχες καβασακι...
https://www.reproductiondecals.com/i...wa_h1_broc.jpg
τα διχρονα 500 mach III (περισσοτερο), και 750 machIV (λιγοτερο) ειχαν τα πρωτεια...
https://www.reproductiondecals.com/i...ach_3_1969.jpg
https://www.reproductiondecals.com/i...72_h1_broc.jpg
https://www.reproductiondecals.com/i...74_h2_broc.jpg
ακολουθησε η Ζ1 του '72. απλα ησουν ο βασιλιας με τουτο το μηχανημα... δεν καθοταν τιποτα διπλα, ενω το θηριωδες μπλοκ εκανε τον υπερκυβισμο απλη υποθεση...
https://www.asl-testsite.co.uk/motor...ki-Z1-1972.jpg
https://www.reproductiondecals.com/i...z900_uk_sm.jpg
η βασιλεια της καβασακι στα 70s ολοκληρωθηκε με το Ζ-1R...
το μηχανακι ακομα και σταματημενο φωναζει αλητεια.
παροτι δεν πουλησε πολυ, οταν εσκαγε μυτη στην αυρα, οι αλλοι κρυβονταν!
η κακια η ιδια... θυμαστε τη σκηνη στο πρωτο mad-max?
https://www.asl-testsite.co.uk/motor...-Z1-R-1977.jpg
Τοτε ... ο αντιπροσωπος τους (gabriel) ετρεχε στο ραλυ akropolis με το ψευδωνυμο "Αιας"Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο m-power_01
:notworthy::notworthy::notworthy:τι μου θυμισες ρε φιλαρακι...Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο sm6
μετα απο το sachs το 80ρι πηγα σε montesa Η6 μετα στο περι ου ολογος samourai 500 και μετα στη θεαααααα Z1R ναι ηταν θεικο μηχανημα...