Μία βόλτα στη Θεσσαλονίκη από τον Λευκό Πύργο, ανεβαίνοντας την Παύλου Μελά και την Αγίας Σοφίας και διασχίζοντας την Εγνατία και Μοναστηρίου μέχρι το διυλιστήριο της Esso Pappas.
https://www.youtube.com/watch?v=vKJtCH-vmpE
thumb
Printable View
Μία βόλτα στη Θεσσαλονίκη από τον Λευκό Πύργο, ανεβαίνοντας την Παύλου Μελά και την Αγίας Σοφίας και διασχίζοντας την Εγνατία και Μοναστηρίου μέχρι το διυλιστήριο της Esso Pappas.
https://www.youtube.com/watch?v=vKJtCH-vmpE
thumb
ωραίες εποχές
ωραιες εικονες!! λιγο ακυρη η μουσικη υποκρουση , οι χαρταετοι του θεοδωρακη θα ταιριαζαν ποιο πολυ απο το γελαστο παιδι...
αυτες οι εικονες πονανε πιο πολυ απο το αλατι στη πληγη.!!!!!τοτε ηταν η ποιοτητα στη ζωη κ πολλα αλλα καλα που τωρα εχουν φθαρει.νομιζω συμφωνητε κ ειδικα οι πιο παλιοι?!!??
εχεις δικιο.κ τοτε ηταν πολυ δυσκολα ΑΛΛΑ υπηρχε μια καλυτερη κοινωνια.!!!κ το κυριοτερο ειναι οτι υπηρχε η προοπτικη για κατι καλυτερο κ αυτο σου φουντωνε τη φωτια της ελπιδας!δε σου μιλαω δε για δεντρα μεσα σε γειτονιες,πλατειες ωραιες που τωρα ειναι τσιμεντο κ πολλα αλλα.δυσκολιες παντα υπηρχαν,υπαρχουν κ θα υπαρχουν!!!με τι οπλα τις πολεμας εχει σημασια.
Από το 1965... άλλαξε πάρα πολύ η πόλη.
Από το 1988 λιγότερο... ειδικά στο κέντρο... αλλά οι αναμνήσεις... (ήμουν τότε 10 ετών!), η Αγιά Σοφίας δεν ήταν πεζόδρομος, στην Αριστοτέλους κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα, στην αμύνης το μαγαζί που πήρα τον πρώτο μου υπολογιστή, Κλαουδάτος.... κλπ...
Πάντα ήταν δύσκολα.
Και τότε οι προοπτικές δεν ήταν όλες τις εποχές καλές.
Με τι εφόδια έφυγε ο Έλληνας τότε για τη Γερμανία και με τι εφόδια φεύγει σήμερα.
Ας μην γκρινιάζουμε. Ο κόσμος ζούσε πολύ πιο φτωχικά. Σήμερα δε μας φτάνουν τα χρήματα, αλλά κυκλοφορούμε από μικροί με bmw, subaru κλπ, έχουμε ακριβά κινητά, πάμε διακοπές κλπ κλπ.
Δεν κατηγορώ, απλά έχουμε βάλει πολύ περισσότερες ανάγκες, οπότε και ζοριζόμαστε ακόμα περισσότερο.
Φανταστείτε ότι είμαστε μέσα στην κρίση, και οι περισσότεροι εδώ μέσα, έχουμε ρεύμα, τηλέφωνο σταθερό, ίντερνετ, αυτοκίνητο (σχετικά πολυτελές και σπορ), τουλάχιστο ένα κινητό τηλέφωνο, πολλοί σπίτι, δουλειά κλπ, και παρόλαυτά παλεύουμε...
Είμαστε καλά και παλεύουμε για το καλύτερο.
Την υγεία μας να έχουμε και να περάσουμε όμορφα σε αυτή τη ζωή. :original:
...θυμαμαι 1992-3-4,παιδι ακομη τοτε,επαιζα κορνετα στη φιλαρμονικη του χωριου μου,
δεχθηκαμε προσκληση απο το συλλογο του χωριου στη Σαλονικη,να κατεβουμε να
παιξουμε τα καλαντα,μου ειχε φανει καπως περιεργο,Θεσσαλονικη και
καλαντα δεν
παει μαζι σκεφτηκα,και που θα παιξουμε στους δρομους:shok:???
...με τα πολλα φθανουμε σαλονικη,μας κατεβαζει τερμα Χαριλαου,στη πλατεια
με τα αστικα,παρατασομαστε και ξεκιναμε......
Παιδια δεν θα το ξεχασω ποτε ποτε ποτε εβρεχε λεφτα !!!!!! μας εβγαζαν φωτογραφιες ,μας χαμογελουσαν και μας χαιρετουσαν παντου!!!!!εβρεχε απο τα μπαλκονια ΛΕΦΤΑ !!!
την πρωτη φορα αν θυμαμαι καλα ειχαμε γυρισει πισω με 3εκ.δραχμες :thumbsup:
.....γιατι τα λεω ολα αυτα?????κατεβηκε και αυτα τα χριστουγεννα η φιλαρμονικη Θεσσαλονικη,δεν γυρνανε οπου να ναι,οπου εχει συνδημοτες μας,στα γραφεια του συλογου και τριγυρω,να μην πω με ποσα γυρισαν και με τι εντυπωσεις οι πιτσιρικαδες:thumbsdown:
αφιερωμενο
https://www.youtube.com/watch?v=rc9jcwTSOpE
.....η ελλαδα απο Βαλκανια εχει γινει πια ευρωπη :thumbsdown:
Κάτι μου λέει ο τύπος αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ ρε Πάνο.
Θυμήθηκα όμως πως όπως ήταν η ανακατασκευή της παραλιακής, στην ασπρόμαυρη φωτογραφία, ήταν ένα ωραίο απέραντο γήπεδο, στρωμένο με χαλικάκι ψηλό, όπου καθημερινά, φεύγαμε απ την σχολή και κάναμε δίτερμα. Για να έχει δε ενδιαφέρον ο αγώνας και να μη παίζουμε στο χαβαλέ, ο καθένας που συμμετείχε έβαζε και ένα ταληράκι. Το ποσό θα κέρδιζε η ομάδα που θα σκόραρε πρώτη 6 τέρματα. Επαγγελματικά πράγματα :th_Laie_67-1:
Κρικέλας;
Έλα ρε το βρήκες ο Κρικέλας. Η ιστορία της πόλης , αυτός, ο Κυριακίδης ο φωτογράφος και κανά δυό άλλοι.
Παρεπιπτόντως που να πατήσουμε πόδι στον Κρικέλα εμεις οι φτωχομπινέδες.
Περνούσαμε καλά εξ ίσου στα ταβερνάκια της τώρα γειτονιάς μου Αρετσούς, επίσης στον Καρεκλά που υπάρχει ακόμη φυσικά με άλλη διεύθυνση στο Καραμπουρνάκι, για κουτσουμούρα, μαλαματίνα και μουσική Χατζηδάκι, Θεοδωρκη, σερ Μπιθι, Στελλάρα από πικαπ η στην Δόμνα πάνω απ την Ροτόντα που μάζευε και ωραίες φοιτήτριες. :original:
Εμείς πηγαίναμε αηδονάκια (από εκεί ξεκίνησε ο Ρέμος) όταν ήμουν 6 σε κανα γάμο :hystericalbs1:
και με πήγαινε ο πατέρας μου σε πατσατζίδικα στο κέντρο.
Ο Κρικέλας (Γιωργος Κρητικός) ειναι τελικα ?
Μπούλι εχεις φαει και πατσα στου Λευτερη και στου Τσαρουχά ?
Δεν θυμάμαι ονόματα Κωνσταντή, μόνο μνήμες έχω. (1980-90ς)
Τον παππού μου να μου φέρνει μπουγάτσα και κακάο πρωί-πρωί πριν πάρουμε το δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα, τα πατσατζίδικα, το σπίτι της αδερφής μου στο κέντρο όταν ήταν φοιτήτρια, τα λουτρά στον Λαγκαδά, την τουλούμπα έξω από το σπίτι :crying:
ΑΡΕΤΣΟΥ. Όταν οι ταβέρνες είχαν ακόμη βαρέλια με χύμα ρετσίνα. Στη θάλασσα έπλεναν και καθάριζαν τα άδεια βαρέλια.
https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.n...61772424_n.jpg
Αντώνη δεν πρέπει να είναι η Αρετσού εδώ.
Μάλλον για τον ναυτικό όμιλο στην κούρμπα για Θεμιστ. Σοφούλη μου κάνει, βλέποντας και στο βάθος το φουγάρο του Αλλατίνη.
Παγωτο Ντοντουρμα!
https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.n...16275149_n.jpg
Ραντεβου στην Ωραια! thumb
Ρε Αντώνη τι μου θύμισες τώρα! Ολόκληρη ημερήσια εκδρομή ήταν το μπανάκι στην Περαία - Μπαξέ - Αγ. Τριάδα - Μηχανιώνα.
Το πρώτο η "Θεσσαλονίκη", δεν μπορώ να διακρίνω ποιά είναι όμως, υπήρχε η 1 και η 2, ήταν το γρηγορότερο και οι περισσότεροι κυνηγούσαν το δικό της δρομολόγιο.
Δίπλα η "Ευδοκία" ήταν για απόσυρση. :th_Laie_67-1:
το θυμάμαι σαν χθες, μια ημέρα μετά τη γιορτή του πατέρα μου...απο βραδύς είχαμε κόσμο στο σπίτι. ωραίες εποχές τότε, στο παλιό μας το σπίτι, όπου η γιορτή του πατέρα μου ήταν κάτι σαν το ετήσιο ιβεντ, όπου μαζευόντουσαν καμμιά 40αριά άτομα.
θυμάμαι την μητέρα μου που ήταν τόσο απασχολημένη με την βραδυνή ετοιμασία, σε τέτοιο σημείο που με τον αδερφό μου στη ζούλα κατορθώσαμε να δούμε σε βιντεοκασσέτα το πλατούν όπου δεν μας άφηναν να δούμε λόγο του ότι η μισή ταινία και παραπάνω είχε το βρισίδι του αιώνα.
τελείωσε η γιορτή κατά τις 2 το βράδυ και πέφτουμε για ύπνο, στεναχωρημένοι ότι αύριο άντε πάλι σχολείο...ξυπνάμε και τα βλέπουμε όλα άσπρα.
εκείνη την ημέρα ο τρελός ο πατέρας μου κοιμήθηκε στο εργοστάσιο μαζί με όλο το προσωπικό, γιατί έκαναν το λάθος να κάτσουν και να δουλέψουν κανονικά, ενώ την επόμενη μέρα έκανε πάνω απο 8 ώρες για να φτάσει στο σπίτι.
την παρουσία του αναπλήρωσε ο μεγάλος μου ξάδερφος απο την αθήνα, που τότε υπηρετούσε στου καρατάσου, ακόμα θυμάμαι την ευχάριστη έκπληξη όταν άνοιξα την πόρτα. ήταν φρεσκοματαθεμένος και είχε μια εβδομάδα άδεια.
πραγματικά απο τις ωραιότερες μέρες τις ζωής μου, με πάρα πολύ χιόνι...
https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.n...33377392_n.jpgΠαράθεση:
Κάποτε.....είχαμε και βιομηχανική ανάπτυξη!!! Στα τέλη της δεκαετίας του 1960 ξεκινά στην Θεσσαλονίκη από την NAMCO των αδελφών Κοντογούρη και η παραγωγή του αυτοκινήτου PONY!!!
Εδω Γιωργη ειναι η Αρετσου!!!
https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.n...51392912_n.jpg
Με το φακό του Σωκράτη Ιορδανίδη....
https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.n...00458853_n.jpg