Γιάννη αυτό είναι το μόνο που δε μας έφαγε, γιατί δεν το κάναμε ποτέ.
Υπήρχαν μακαρόνια με 1 ευρώ το πακέτο, υπήρχαν και με 50 λεπτά, ο Έλληνας πάντα αγόραζε το ακριβότερο (κι ας πωλούνταν τα μακαρόνια της ίδιας εταιρείας στο εξωτερικό 30-40 λεπτά κάτω).
Υπήρχε γάλα με 1,20, υπήρχε και με 80 λεπτά και πάντα αγοράζαμε το ακριβότερο, γιατί είχε εντρυφήσει στη συνείδησή μας πως πάντα το ακριβότερο είναι και το καλύτερο. Και οι πολυεθνικές μας εκμεταλλεύονταν ψιλό γαζί, όπως και οι εγχώριες βιομηχανίες που πουλούν τα προϊόντα τους ακριβότερα εδώ απ'ότι στο εξωτερικό.
Κι όλα αυτά γιατί ΠΟΤΕ δεν είχαμε σωστή καταναλωτική συνείδηση.
Τώρα όμως που έσφιξε το ζωνάρι, δίνουμε σημασία και στο παραμικρό κάτι που δεν κάναμε ποτέ άλλοτε.
Μακάρι λοιπόν, έστω και αργοπορημένα και υπό αντίξοες συνθήκες, να αλλάξουμε λιγάκι νοοτροπία σε ορισμένα πράγματα μήπως και μας υπολογίσουν ποτέ σοβαρά οι πολυεθνικές και οι έμποροι, όπως γίνεται και στο εξωτερικό.