-
Υπαρχει ενα ασπρο στο Κορυδαλλο σε μια ραμπα επανω.
Τυχαινει εκει διπλα να εχω δουλεια και να το συνανταω αραγμενο να με κοιταει καθε φορα.
Τον εχω πετυχει στο δρομο οπως και δυο φορες την ωρα που το παρκαρει.
Μου εδωσε την εντυπωση δυσκολοδηγητου λογω του περιεργου πισω σχεδιασμου με τα ανοιχτα φτερα σε σχεση με τη πορτα και το τζαμι του οδηγου που ισως παιδευει σε μικροελιγμους.
στο δρομο δεν εχω αποψη αλλα φανταζομαι δε θα μπορει να πιασει ή να συγκριθει με αλλα της κατηγοριας που το τοποθετησαν οι γαλλοι.....
-
Στα 23.000 ευρώ που κοστιζει έξω, δεν τίθεται καν θέμα σύγκρισης με οτιδήποτε άλλο υπάρχει σε αυτά τα χρήματα.
Συγκρίσεις με ΤΤ και διάφορα άλλα, είναι μονο για την ελληνική παράνοια.
Το αμάξι είναι τέλειο και το έχω οδηγήσει σε diesel.
Απλά εκπληκτικό για το κόστος του (έξω)
-
To rcz είναι κατα τη γνώμη μου ό,τι ομορφότερο κυκλοφορεί μέχρι και τουλάχιστον τα διπλάσια λεφτά απ'οτι κοστίζει.
Είναι πανέμορφο, ποιοτικότατο, με άψογο κινητήρα (μιλάω για τον thp με τα 200 άτια, όχι ότι ο άλλος υστερεί απλά του λείπει το κάτι παραπάνω στη δύναμη) και, κάτι στο οποίο τα τελευταία πεζώ υστερούσαν λιγάκι σε σχέση με τους προγόνους τους, φοβερή οδηγική αίσθηση, χωρίς όμως να κουράζει ποτέ (κλασικός Γάλλος), ακόμα και στους κακοτράχαλους δρόμους της Αθήνας.
Όλα αυτά τα διαπίστωσα κατ'ιδίαν ύστερα από σύντομη βόλτα που έκανα σ'ένα μαύρο rcz 156hp που τυχαίνει να είναι κολλητού του αρχιμηχανικού στο εξουσιοδοτημένο της πεζώ που πάω.
Βγήκα λίγο στην εθνική και το αμάξι ανεβάζει χιλιόμετρα πρόθυμα (αν και δεν το πήγα πολύ γρήγορα για σιγουριά, στάνταρ βέβαια αυτό με τα 200 άλογα θα είναι αισθητά γρηγορότερο), το τιμόνι του είναι λίγο ελαφρύ αλλά με ιδιαίτερα καλή κατευθυντικότητα και αμεσότητα και γενικά, αν και σε καμία περίπτωση το αμάξι δεν είναι καθαρόαιμο, γουστάρεις τρελά να το οδηγείς, πολύ περισσότερο απ'ότι θα γούσταρες ένα τίγκα στημένο αυτοκίνητο στις σούπες με τους κρατήρες που έχουμε για δρόμους. Είναι αποτελεσματικότατο, στρίβει τρένο και παρότι αισθάνεσαι σφιχτή την ανάρτηση, ποτέ δεν κοπανάει σαν την Μ φερειπείν της Ε90 μου.
Όσο για την αίσθηση παραμονής, είναι τόσο απίστευτη που σε κάνει να αρχίσεις να συμπαθείς ακόμα και τα μποτιλιαρίσματα.
Για να μη μιλήσω για το κεφαλογύρισμα που αισθάνθηκα οτι οδηγώ ferrari (πάω στοίχημα ότι ακόμα και πόρσε, πλην gt3, τόσα βλέμματα δεν θα τραβούσε).
Νομίζω πως η σύγκριση με το ΤΤ των 200 ίππων το βγάζει σε όλα νικητή (άντε στο εσωτερικό να έρθουν ισόπαλα μιας και το ΤΤ είναι ποιοτικότατο και κομψό), ακόμα κι αν μιλούσαμε για ακριβώς ίδια τιμή.
Ιδίως στην αίσθηση, έχουμε από τη μια έναν καθαρόαιμο Γάλλο κι από την άλλη ένα κλασικό κι αποστειρωμένο κουβάγκ.
Γενικά το αμάξι αυτό είναι έρωτας, και στην τιμή που κοστίζει νομίζω πως παίζει χωρίς αντίπαλο.
-
Προσωπικά δεν θα το αγόραζα, όχι γιατί είναι πεζώ αλλά γιατί μπερδεύω το μπρος με το πίσω.
Γούστα είναι αυτά. :original:
