πιστεύω πάντως, ότι υποσυνείδητα όλοι γνωρίζαμε ότι η χωρα κυβερνάται απο προδότες που σιγά σιγά την ξεπουλούσαν μαζί με τον λαό της.
απλούστατα, πλέον κάποιοι αναφέρουβ=ν τα γεγονότα ένα ένα, και μας λύνουν πλέον την απορία.
Printable View
πιστεύω πάντως, ότι υποσυνείδητα όλοι γνωρίζαμε ότι η χωρα κυβερνάται απο προδότες που σιγά σιγά την ξεπουλούσαν μαζί με τον λαό της.
απλούστατα, πλέον κάποιοι αναφέρουβ=ν τα γεγονότα ένα ένα, και μας λύνουν πλέον την απορία.
ετσι.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Thomelef
αλλα πλεον λεμε
πως γινεται να βλεπουν το φως
τετοια στοιχεια και να μην διωκεται
κανεις για τιποτα ??!!
:ranting2:
Γιατι ειναι ολοι στο παρεακι.
έτσι...και φυσικά το γνωρίζουμε και αυτό.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Stamatis
https://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=10365
Αποφάσισα σήμερα να κάνω μια βουτιά στην ελληνική ιστορία. Όχι πολύ βαθιά, μόλις 160 χρόνια πίσω. Να ξαναθυμηθώ τα περιβόητα «Παρκερικά» ή «Πατσιφικά», όπως ονομάστηκαν τότε. Διότι οι ομοιότητες της συμπεριφοράς μιας υπερδύναμης απέναντι σΆ ένα προτεκτοράτο τότε και σήμερα, είναι ανατριχιαστικές. (Ποτέ καμιά άλλη αυτοκρατορία στην παγκόσμια ιστορία δεν ξεπέρασε την παγκόσμια ισχύ και την κυνικότητα των Βρετανών τον καιρό της ακμής τους. Ήταν η εποχή που ο ήλιος δεν έδυε ποτέ στα εδάφη της Βρετανικής αυτοκρατορίας, ενώ η μικρή και κατεστραμμένη Ελλάδα, είχε μόλις αρχίσει να πατά στα πόδια της μετά την επανάσταση της ανεξαρτησίας.)
Τα Παρκερικά ήταν μια κρατική πειρατική ενέργεια των Βρετανών και πήρε το όνομά της από το διοικητή του αγγλικού στόλου της Μεσογείου ναύαρχο Γουίλιαμ Πάρκερ. Αυτός, με εντολή του περιβόητου υπουργού εξωτερικών Πάλμερστον, ο οποίος καθιέρωσε παγκοσμίως τον όρο πολιτική των κανονιοφόρων, κατέπλευσε στις 3 Ιανουαρίου 1850 στο λιμάνι του Πειραιά με δύναμη 14 πολεμικών πλοίων. Έστρεψε τα κανόνια του προς την Αθήνα κι έστειλε τελεσίγραφο στο βασιλιά Όθωνα και την κυβέρνηση Κριεζή: «Είτε ικανοποιείτε εντός εικοσιτετραώρου τους όρους μας είτε αποκλείω την πρωτεύουσα». Οι «όροι» των Βρετανών ήταν τόσο γελοίοι, που ούτε διπλωματική διαμαρτυρία δεν θα δικαιολογούσαν, πόσο μάλλον μια απροκάλυπτη πολεμική ενέργεια με μετακίνηση τεράστιων ναυτικών δυνάμεων. Απαιτούσαν την καταβολή αποζημιώσεων σε κάποιους Βρετανούς υπηκόους που είχαν πάθει ζημιές εντός της ελληνικής επικράτειας. Βλακείες δηλαδή, αν το εξετάσει κανείς με την απλή λογική κι όχι με τη λογική μιας αυτοκρατορίας που θεωρούσε όλους τους λαούς σκλαβάκια της.
Η πιο σοβαρή από τις περιπτώσεις ήταν αυτή του περιβόητου Ντον Πατσίφικο. Αυτός ο Πατσίφικο ήταν ένα φοβερό μούτρο, αλλά κανένας δεν φανταζόταν ότι θα έκανε τέτοια ζημιά. Ήταν Εβραίος, ήταν Πορτογάλος, ήταν και Άγγλος υπήκοος. Ήρθε στην Αθήνα ως πρόξενος της Πορτογαλίας, τον απέλυσαν διότι υπεξαιρούσε χρήματα απ' το ταμείο, προσκολλήθηκε στον κύκλο της Δούκισσας Πλακεντίας πιθανότατα ως εραστής της κι έπειτα το Άριξε στην τοκογλυφία με άγνωστους οικονομικούς πόρους. Όλοι στην Αθήνα τον ξέρανε ως απατεώνα ολκής. Η υπόθεση που κατέληξε στον αποκλεισμό της πρωτεύουσας, ξεκίνησε ένα χρόνο πριν, το Πάσχα του 1849. Εκείνο το Πάσχα είχε καταφθάσει στην Αθήνα ένας Γαλλοεβραίος τραπεζίτης, ο βαρόνος Ντε Ρότσιλντ. Η κυβέρνηση Κριεζή ήθελε να πάρει δάνειο από την τράπεζά του και για να μην τον κακοκαρδίσει, έβγαλε τη Μεγάλη Εβδομάδα μια διαταγή, μνημείο ηλιθιότητας. Απαγόρευσε τη καύση του Ιούδα που ήταν έθιμο εκατοντάδων χρόνων, διότι ο Ιούδας ήταν –λέει- Εβραίος και η πυρπόλησή του ίσως ενοχλούσε τον Εβραίο τραπεζίτη. Τι να πει κανείς στον ανόητο υπουργό που το σκέφτηκε; Ότι και ο Χριστός που προσκυνούσε ο κόσμος, Εβραίος ήταν κι αυτός;
Δεν φτάνει που έβγαλαν τη βλακώδη διαταγή, αποφάσισαν να την εφαρμόσουν κιόλας. Τη Μεγάλη Παρασκευή του 1849, κατά την περιφορά του επιταφίου του Αγίου Φιλίππου στου Ψυρρή, κάποιοι πιτσιρικάδες αδιαφορώντας για τις διαταγές του υπουργού έβαλαν φωτιά στο ομοίωμα ενός Ιούδα. Αμέσως, η αστυνομία έπεσε πάνω στον κόσμο που ακολουθούσε τον επιτάφιο κι άρχισε να ρίχνει άγριο ξύλο. Ο εξαγριωμένος κόσμος πιστεύοντας ότι φταίνε οι Εβραίοι για την επίθεση των χωροφυλάκων, όρμησε εναντίον τού σπιτιού τού Πατσίφικου που ήταν εκεί κοντά, σε μια πάροδο τής πλατείας Ηρώων. ΕκΆ των υστέρων, για να δικαιολογηθεί η εισβολή τού πλήθους κυκλοφόρησαν τερατώδεις διαδόσεις για υποτιθέμενη προκλητική συμπεριφορά τού Εβραίου απέναντι στους χριστιανούς πιστούς. Έλεγαν ότι, για να χλευάσει τα πάθη του Χριστού, ο Πατσίφικο είχε σταυρώσει νωρίτερα στην αυλή του έναν κόκορα. Βλακείες δηλαδή, αλλά όπως και να είχε το πράγμα, ο όχλος μπήκε στο σπίτι, έσπασε τα έπιπλα, πέταξε τα ρούχα, έσκισε χαρτιά και βιβλία και γενικώς το έκανε «γης μαδιάμ».
Ο Αγγλο-πορτογαλο-εβραίος πήγε κατΆ ευθείαν στην αγγλική πρεσβεία, αφού ήταν Βρετανός υπήκοος. Την επόμενη μέρα κιόλας, ο Άγγλος πρεσβευτής στην Αθήνα σερ Έντμοντ Λάιονς (από τα μεγαλύτερα αρπακτικά που πέρασαν ποτέ απΆ τη χώρα μας) παρουσιάστηκε στον πρωθυπουργό και απαίτησε να δοθεί αποζημίωση 886.736 δραχμών και 57 λεπτών στον Ντον Πατσίφικο για τις καταστροφές του σπιτιού του. Ο πρωθυπουργός Κριεζής κόντεψε να πάθει αποπληξία μόλις άκουσε το ποσό, αφού ήταν πολύ μεγαλύτερο από τη συνολική αξία των ανακτόρων και όλων των υπουργείων μαζί (!!!) Φυσικά, στα κρατικά ταμεία δεν υπήρχε ούτε κλάσμα ενός τέτοιου ποσού. Όταν ο πρωθυπουργός απάντησε πως ο Πατσίφικο έπρεπε να πάει πρώτα στα δικαστήρια, ο Λάιονς αντέτεινε ότι η χώρα του δεν αποδέχεται τη δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων για Βρεττανούς υπηκόους, ούτε μέσα στην ελληνική επικράτεια. Αντιθέτως, θεωρεί υποχρεωτικά εκτελεστές από όλα τα κράτη της υφηλίου, τις αποφάσεις των Βρεττανικών δικαστηρίων για Βρεττανούς υπηκόους (!!!). Όσο για το ποσό της αποζημίωσης, το ύψος της είχε υπολογιστεί από τον οικονομικό σύμβουλο της πρεσβείας μετά από συζήτηση με τον παθόντα και ως εκΆ τούτου έπρεπε de facto να θεωρηθεί από την ελληνική πολιτεία ως ακριβές και δίκαιο. Εξωφρενικά πράγματα, που λογικό ήταν να απορριφθούν από την κυβέρνηση χωρίς δεύτερη συζήτηση.
Εκτός από τον Πατσίφικο, οι Άγγλοι ζητούσαν αποζημίωση για τρεις ακόμα υποθέσεις, σχετικά φτηνότερες. Η δεύτερη αφορούσε τον γνωστό φιλέλληνα Άγγλο περιηγητή και ιστορικό Γεώργιο Φίνλεϊ. Αυτός είχε ένα χωράφι δίπλα στα ανάκτορα που απαλλοτριώθηκε ως κομμάτι του βασιλικού κήπου. Κατέφυγε στα Αγγλικά δικαστήρια ζητώντας 41.000 δραχμές παραπάνω αποζημίωση απΆ αυτήν που του δόθηκε. Ο τρίτος ήταν ένας Ζακυνθινός ψαράς που, ενώ ψάρευε στις όχθες του Αχελώου, τον ληστέψανε κάποιοι Ακαρνάνες. Τα Επτάνησα τότε ήταν υπό αγγλική κηδεμονία και ο καϊκτσής κατέφυγε σε αγγλικό δικαστήριο της Ζακύνθου. Το δικαστήριο επιδίκασε αποζημίωση 11.500 δραχμών, την οποία (κατά τη θεωρία των Βρεττανών) ήταν υποχρεωμένο να τού καταβάλει το ελληνικό δημόσιο. Και η τελευταία αποζημίωση αφορούσε τους ναύτες ενός αγγλικού πλοίου που βρισκόταν στην Πάτρα. Το 1847, ένας λοχαγός του ελληνικού στρατού που ονομαζόταν Μερενδίτης, έκανε (όπως συνηθιζόταν) κίνημα εναντίον του κράτους, ληστεύοντας μάλιστα και την Εθνική Τράπεζα Πατρών. Το εγχείρημα απέτυχε και ένα μεγάλο πλήθος, μπουχτισμένο από τα πραξικοπήματα και τις φασαρίες, πήρε το στασιαστή στο κυνήγι. Αυτός κατέφυγε στο αγγλικό καράβι, όπου (άγνωστο γιατί) το πλήρωμα του έδωσε προστασία. Οι εξαγριωμένοι Πατρινοί κάνανε ρεσάλτο στο πλοίο, δείρανε τους ναύτες, αρπάξανε το λοχαγό και τον παραδώσανε στις αρχές. Οι δαρμένοι ναύτες καταφύγανε στα αγγλικά δικαστήρια μόλις γυρίσανε στην πατρίδα τους κι αυτά επιδίκασαν αποζημίωση 14.000 δραχμών, κι αυτή πληρωτέα από το ελληνικό δημόσιο.
Αυτές ήταν οι φοβερές υποθέσεις που μετακίνησαν τον μεγαλύτερο πολεμικό στόλο της υφηλίου, ο οποίος μπήκε πειρατικά στον Πειραιά και αιχμαλώτισε όλα τα πλοία του ελληνικού πολεμικού ναυτικού. Κατασχέσανε τα πλοία Όθων, Ανδρούτσος, Αποστόλης, Κανάρης, Κριεζής, Τομπάζης, Μεθώνη, Ναυτίλος, Σαχτούρης, Σφακτηρία, Τσαμαδός, Μιαούλης, Κάστωρ. Άφησαν μόνο τρία καράβια σε ελληνικά χέρια, τα Κόχραν, Άστιγξ και Ματθίλδη, διότι έφεραν –λέει- αγγλικά ονόματα και δεν ήταν δυνατόν Άγγλοι να καταλάβουν πλοία με αγγλικό όνομα. Τέτοια ασυνάρτητα πράγματα… Η κυβέρνηση φώναζε ότι επρόκειτο για απλές δικαστικές υποθέσεις που θα ικανοποιούνταν με την πρέπουσα διαδικασία όπως σε κάθε Έλληνα ή αλλοδαπό πολίτη, όμως ο Πάρκερ απαίτησε να καταβληθούν τα χρήματα στους δικαιούχους εντός 24 ωρών από το κεντρικό ταμείο του κράτους. Ακόμα και ο χαζός Όθωνας που έτρεμε τους Εγγλέζους, δεν θα μπορούσε να υποκύψει σε τέτοιο απροκάλυπτο εκβιασμό. Επρόκειτο για κατοχή. Ο βασιλιάς, έχοντας όλο το λαό με το μέρος του αρνήθηκε, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί ο Πειραιάς και τα παράλια της Αττικής για όλα τα ελληνικά πλοία. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο χειμώνας του 1850 ήταν ασυνήθιστα βαρύς. Χιόνια αποκλείσανε τους δρόμους, αποκόπτοντας κάθε τροφοδοσία της πρωτεύουσας και από την ξηρά. Κρύο και πείνα μαζί αποτελείωσαν τους Αθηναίους. Υπήρξαν θάνατοι από πείνα στην Αττική, το εμπόριο διαλύθηκε και τα νησιά στραγγαλίστηκαν οικονομικά. Ο αποκλεισμός κράτησε τρεις μήνες και θα συνεχιζόταν επΆ άπειρον αν δεν επενέβαιναν οι άλλες δύο Μεγάλες Δυνάμεις (Γαλλία και Ρωσία) που έβλεπαν να πλήττονται τα στρατηγικά τους συμφέροντα στην ανατολική μεσσόγειο. Οι Ρώσοι θεώρησαν την επέμβαση ως προσπάθεια νΆ αλλάξει η φιλορωσική πολιτική της κυβέρνησης Κριεζή και οι Γάλλοι ως εξοβελισμό τους από το παραδουνάβειο ναυτικό εμπόριο. Η επέμβαση έγινε παγκόσμιο θέμα ως ακραίο παράδειγμα αναίτιας επίδειξης ισχύος στις σχέσεις των κρατών.
Τελικά, μετά και την αποχώρηση του Γάλλου πρέσβη απΆ το Λονδίνο, οι Βρετανοί αποφάσισαν να αποπλεύσουν από τον Πειραιά στις 15 Απριλίου 1850. Το λιμάνι άνοιξε και μπήκαν τα πρώτα τρόφιμα για να φάνε οι αποσκελετωμένοι Αθηναίοι. Πριν φύγουν, η ελληνική κυβέρνηση κατέθεσε σε βρετανική τράπεζα εγγύηση 300.000 δραχμών ως εξασφάλιση τής αποζημίωσης του Πατσίφικο, τού οποίου το θέμα παραπέμφθηκε σε διεθνή ανεξάρτητη επιτροπή. Επίσης, ο Όθωνας υποχρεώθηκε να ζητήσει εγγράφως συγγνώμη από τους Βρετανούς για την ταλαιπωρία τους (!!!) Για την ιστορία, να πούμε ότι η ανεξάρτητη διεθνής επιτροπή που εξέτασε το θέμα των ζημιών τού Πατσίφικο, μετά από ενδελεχή μελέτη των στοιχείων, υποχρέωσε την Ελλάδα να τον αποζημιώσει με το ποσό των 3.750 δραχμών, αντί των 886.736,57 που απαιτούσε αυτός και οι προστάτες του.
Τι είπε το άτομο....;
Φώτης Φωτόπουλος,Υποδιευθυντής της ΙΑ Εφορίας Αθηνών
Οι εφορίες είναι σ ένα τέλμα.Ένα τέλμα που θα κρατήσει ως τις εκλογές,οπότε κ αν γίνουν αυτές..
Φόροι,πρόστιμα δεν εισπράττονται.Όλοι κοιτάζουν ποιοί θα είναι στην εφεδρια,λείπουν υπάλληλοι γενικά υπολειτουργουμε..
1.000.000 δηλώσεις είναι στο ΚΕΠΥΟ που δεν έχουν εκκαθαριστεί!
Μιλάμε να πληρώσουν το φόρο εισοδήματος..
MEGA πριν λίγο δηλώσεις του εν λόγω διεθυντη!!
Μπάχαλο δλδ.....μιλάμε για το κράτος ε;;;
Κ ο Παπαδημιος στας Βρυξελλας για να πάρει τη δόση..
Μιλάμε για πολύ junk.... :-P
ιστοριες απο ενα ακομα πιονι του συστηματος.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο stefm5
αν εγραφε τον συγγραφεα δεν θα καθομουν καν να ξοδεψω 2 λεπτα απο τη ζωη μου για να διαβασω ποιον, τον καμπουρακη!
τον παπαγαλο να μιλαει για προτεκτορατα...
προφανως αυτα του ειπανε να πει, χωρια που συμφωνα με τον τηλεοπτικο του λογο αμφιβαλω σοβαρα οτι ειναι καν δικο του κειμενο.
σας πηρανε χαμπαρι ρεεεεεε
https://www.youtube.com/watch?v=mTpPj8Ums40
Στάθη, συμφωνώ με το σχόλιο σου γιά τον καμπουράκη και το κείμενο πιθανότατα δεν είναι δικό του. άλλωστε δεν φημίζεται γιά την ευρημάθειά του. Ομως η ιστορία που αφηγείται είναι αληθινή και πολύ διδακτική. Οχι ότι δεν ξέραμε την αποικιακή λογική και πρακτική των άγγλων αλλά επειδή όσο ξεφυλλιζειι ξανείς την ελληνική ιστορία, τόσο περισσότερο συνειδητοποιεί ότι οι εξαρτήσεις μας από τη δύση πάνε αιώνες πίσω.
φιλε εχω τοσο σιχαθει αυτην την κατευθυνομενη ενημερωση που απο καποια προσωπα δεν θελω να ακουσω ουτε κουβεντα.
οτι και να λεει σωστο ή λαθος απλα δεν με ενδιαφερει πλεον.
χα χα ! δεν έχεις άδικο ... εγώ το παίζω ψύχραιμος :original:Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Stathis