Αναρωτιέμαι αν θα μείνει τίποτα τελικά σε αυτή την άμοιρη χώρα... :( :( :(
Printable View
Αναρωτιέμαι αν θα μείνει τίποτα τελικά σε αυτή την άμοιρη χώρα... :( :( :(
:hystericalbs1: :hystericalbs1:Παράθεση:
Άμα υπάρχει καλή θέληση βρίσκονται λύσεις σε όλα τα προβλήματα. Ποιο είναι το δυσκολότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει σήμερα ο πολίτης αυτής της χώρας; Οι υπέρογκοι φόροι που έχουν επιβληθεί στα ακίνητα. Αν ήταν το μόνο κονδύλι που πρέπει να καταβάλει ο φορολογούμενος δεν θα ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα. Ο «ενιαίος ΦΑΠ» όπως έχει μετονομασθεί το άθροισμα είκοσι ή σαράντα φόρων που πλήρωνε μέχρι τώρα ο ιδιοκτήτης ακινήτου προστίθεται στο φόρο εισοδήματος, τους δημοτικούς φόρους, τους φόρους αυτοκινήτου και όλους τους φόρους προστιθέμενης αξίας της ΔΕΗ, της ΕΥΔΑΠ, του ΟΤΕ μέχρι και σουσαμένιου κουλουριού Θεσσαλονίκης.
Με τόσα βάρη από τους φόρους και τόσες ελαφρύνσεις από τα βαλάντια λόγω μειώσεων μισθών, ήταν αναπόφευκτο ότι θα έφθανε κάποια στιγμή που ο πολίτης δεν θα είχε την δυνατότητα να πληρώσει τα χρέη του στην Εφορία. Σε πιάνει πανικός σε τέτοιες καταστάσεις! Ευτυχώς όμως υπάρχει και η κρατική στοργή. «Μην απελπίζεσαι, σου λέει, διότι αν δεν έχεις μετρητά μπορείς να εξοφλήσεις την Εφορία χορηγώντας της την κυριότητα του ακινήτου σου». Εκ πρώτης όψεως η λύση αυτή βγάζει τον φορολογούμενο από το αδιέξοδο. Εξετάζοντας την από πιο κοντά όμως, γεννάται ένα σοβαρό ερώτημα: Αν κάποιος χρωστάει 20.000 ευρώ στην Εφορία και έχει ένα διαμέρισμα πέντε δωματίων με αντικειμενική αξία 100.000 ευρώ, τι θα γίνει με τις 80.000 ευρώ που περισσεύουν;
Εδώ χρειάζεται ψυχραιμία αφενός και φαντασία αφετέρου. Λύσεις υπάρχουν και μάλιστα όχι μία αλλά τρεις. Μία πρώτη λύση είναι να πάρει η Εφορία το διαμέρισμα, να γράψει ότι υπάρχουν στο Ταμείο της 20.000 ευρώ εν δυνάμει και να καταβάλει τις 80.000 ευρώ στον φορολογούμενο. Το μειονέκτημα αυτής της λύσεως είναι ότι ενώ από το ένα μέρος τα 20.000 ευρώ θα είναι…ψηφιακά, από το άλλο θα πρέπει να επιστρέψει η Εφορία τις 80.000 ευρώ σε ζωντανά χαρτονομίσματα. Και ως γνωστόν «λεφτά (δεν) υπάρχουν».
Η δεύτερη λύση είναι να υπογραφεί ένα συμβόλαιο μεταξύ Εφορίας και του ιδιοκτήτη ακινήτου, στο οποίο θα αναφέρεται ότι τα 80.000 ευρώ που πρέπει να επιστραφούν στον φορολογούμενο θα παραμείνουν στην Εφορία και θα καλύπτουν μέχρι να εξαντληθούν τους φόρους των επομένων ετών. Με τον τρόπο αυτό ο φορολογούμενος απαλλάσσεται από το άγχος των φόρων για μια πενταετία ή δεκαετία, εφόσον φυσικά δεν θα έχουν επιβληθεί εν τω μεταξύ και νέοι φόροι. Η λύση ίσως να ψηφιστεί σαν Νόμος του κράτους.
Σύμφωνα με την τρίτη λύση μπορεί να γίνει μια ανταλλαγή σε είδος. Ο ιδιοκτήτης διαμερίσματος πέντε δωματίων δηλαδή, το παραχωρεί ολόκληρο στην Εφορία. Τα 20.000 ευρώ που χρωστάει αντιστοιχούν στην αξία των δύο δωματίων. Επειδή δεν είναι εφικτό να επιστραφούν τα υπόλοιπα τρία δωμάτια στον ιδιοκτήτη, προτείνεται η λύση να του δοθεί η κυριότητα ενός άλλου διαμερίσματος τριών δωματίων! Με τον τρόπο αυτό ο φορολογούμενος ξεφορτώνεται το χρέος και το διαμέρισμα με τους υψηλούς φόρους, δεν μένει άστεγος και απλώς αντιμετωπίζει ένα οικογενειακό συνωστισμό – λιγότερο έντονο από εκείνον της Σμύρνης – στο μπάνιο του νέου διαμερίσματος!
Λύση τέταρτη: Σιγά μη σου δώσει ρέστα από τις 100.000 ευρώ το δημόσιο…
Δημοσιεύθηκε στην Εστία στις 5 Οκτωβρίου 2013
Πολύ καυστικό και εύστοχο το αρθράκι απο την Εστία ;)
Όλα καλά κι ωραία με το κυνηγητό της ΧΑ, αλλά και ευκαιρία να περάσουν και άλλες περικοπές στην κοινωνική πρόνοια και υγεία. :ranting2::ranting2:
:hystericalbs1:Παράθεση:
Ο Μπίλ Γκέιτς βρισκόταν σε ένα πολυτελές εστιατόριο της Νέας Υόρκης. Στο διπλανό τραπέζι, κατά τύχη, έτρωγε ο επενδυτής των επενδυτών Γουόρεν Μπάφετ. Ο Μπίλ ως νεότερος πλησίασε τον ηλικιωμένο μεγαλοεπενδυτή. Ο Μπάφετ θα περίμενε να συζητήσουν για το που πηγαίνει η αμερικανική οικονομία, για την ποσοτική χαλάρωση της FED και την κόντρα Ομπάμα ρεπουμπλικανών που οδήγησε στο shutdown του αμερικανικού δημοσίου.
Ο Γκέιτς όμως είχε πολύ πιο ενδιαφέροντα πράγματα να πει στον συνομιλητή του. «Γουόρεν, έκανα πρόσφατα μια πολύ ωραία σκέψη. Πλέον έχουμε όλες τις τεχνικές δυνατότητες να δουλεύουμε από οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη επιθυμούμε χωρίς να μας διαφεύγει τίποτε. Σκέφτηκα λοιπόν να διαλέξω ένα από το ωραιότερα μέρη του κόσμου για να ζω αρκετούς μήνες το χρόνο και να δουλεύω από εκεί. Και το βρήκα. Είναι ένα ελληνικό νησί, η Σαντορίνη, που σε ομορφιά δεν το συναγωνίζεται κανένα μέρος του κόσμου. Βρήκα ένα πανέμορφο σπίτι πάνω στο ηφαίστειο, στην καλντέρα όπως τη λένε οι Έλληνες, και μάλιστα σε πολύ καλή τιμή λόγω της κρίσης που έχει ρίξει τις αξίες στην Ελλάδα. Ήμουν έτοιμος να το αγοράσω και να κάνω όλες τις ενέργειες για την μετακόμισή μου εκεί αλλά ευτυχώς σταμάτησα. Οι δικηγόροι μου και οι φορολογικοί μου σύμβουλοι που μελέτησαν το ελληνικό φορολογικό σύστημα μου είπαν ότι αυτοί οι Έλληνες είναι τρελοί. Αν μείνω, λέει, στην Ελλάδα περισσότερες από 183 ημέρες θεωρούμαι Έλληνας φορολογικός κάτοικος. Και θα με ρωτήσεις αν αυτό είναι τόσο κακό. Σε πληροφορώ ότι αν θεωρείσαι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας θα πρέπει να φορολογηθείς εκεί για το σύνολο του παγκόσμιου εισοδήματός σου. Δηλαδή θα πρέπει να πληρώνω φόρο στην Ελλάδα για τα κέρδη από τη Microsoft και όλες τις επενδύσεις μου σε κάθε γωνιά του πλανήτη. Μόνο και μόνο επειδή επέλεξα να περάσω εκεί το μισό χρόνο και να επενδύσω αγοράζοντας τουλάχιστον μια κατοικία. Μου είπαν ακόμη ότι υπάρχει τρόπος να μην φορολογηθώ για το παγκόσμιο εισόδημά μου στην Ελλάδα. Θα πρέπει, λέει, να κάνω χρήση διαφόρων συμβάσεων περί αποφυγής διπλής φορολόγησης που έχει υπογράψει η Ελλάδα με άλλες χώρες στις οποίες αποκτώ εισόδημα. Μου είπαν βέβαια ότι θα πρέπει να έχω συνεχώς το επιτελείο των φορολογικών μου συμβούλων μαζί μου για να υποβάλλουν διάφορες βεβαιώσεις και έντυπα στην ελληνική εφορία».
«Δεν τα πιστεύω. Μου κάνεις πλάκα», του είπε ο Μπάφετ. «Η Ελλάδα δεν είναι αυτή η χώρα που παραλίγο να χρεοκοπήσει και να εγκαταλείψει από το ευρώ και ο πρωθυπουργός της ήταν εδώ την περασμένη εβδομάδα ζητώντας επενδύσεις; Η Ελλάδα δεν είναι αυτή η χώρα που κάθε λίγο και λιγάκι ακούμε ότι θέλει να βρει επενδυτές για να πουλήσει κρατικές επιχειρήσεις;».
«Ναι, αυτή η χώρα είναι» του είπε ο Γκέιτς και συνέχισε: «Όπως καταλαβαίνεις ακύρωσα και την αγορά της κατοικίας και τα σχέδια για μερική εγκατάστασή μου στην Ελλάδα. Αυτοί εκεί δεν ψάχνουν για επενδυτές. Μάλλον ψάχνουν για θύματα και κορόιδα».
Το παραπάνω περιστατικό είναι φανταστικό. Αυτό που δεν είναι φανταστικό είναι αυτό που θα αντιμετώπιζε ο Μπιλ Γκέιτς αν αποφάσιζε πράγματι να περνά περισσότερους από έξι μήνες της ζωής του στην Ελλάδα. Ο νομοθέτης (αλήθεια καλό θα ήταν κάθε φορά να μαθαίναμε όχι μόνο ποιος υπουργός προτείνει ένα νομοσχέδιο, αλλά και ποιος το γράφει) έσπευσε να προβλέψει ότι όποιος θέλει να χαίρεται για περισσότερους από έξι μήνες το φοβερό ελληνικό κλίμα και τον ήλιο, θα πρέπει να το πληρώνει φορολογικά πανάκριβα. Η παραπάνω νάρκη είναι μόνο μια στο ναρκοθετημένο ελληνικό φορολογικό σύστημα. Για πολλά χρόνια, μέχρι και σήμερα φυτεύονται στο όνομα της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής, νάρκες στο σύστημα που τις πατά όποιος έχει τη φαεινή ιδέα να επενδύσει χρόνο και χρήμα σε αυτή τη χώρα. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το γεγονός ότι πλέον πληρώνεις φόρο για να αγοράσεις ένα ακίνητο με βάση την κατά πολύ υψηλότερη από την πραγματική αντικειμενική τιμή ή το ότι πηγαίνει σε φόρους περίπου το 70% του εισοδήματος που αποκτάς.
Σε μια πρόσφατη έκθεσή του το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε ομολογήσει ότι το να πληρώνει κανείς φόρους στην Ελλάδα είναι παράλογο. :shok: Ετσι, πολλοί από όσους ζουν σε αυτήν την χώρα επιλέγουν να μην πληρώνουν φόρους. Όσο γιΆ αυτούς που δεν ζουν σε αυτήν τη χώρα, όπως ο Μπίλ Γκέιτς, θα το σκεφτούν διπλά πριν αποφασίσουν να έρθουν.
Πηγή:www.capital.gr
https://www.newsit.gr/default.php?pn...243517&catid=6 :hystericalbs1: μπιλη μετα την μασα τα περνας και μια ανταυγιες
Ρε συ Χαντέ πΛάκα με κάΝεις;
Εδώ υπάρχει ρουχάδικο στην Κανάρη που πουλά Ναπολιτάνικα μακαρόνια...