Έτσι θα πάρεις όμως σύνταξη να κάνεις ζωάρα στα 85 στα μονακά και τα σεν τροπέ.
Printable View
Έτσι θα πάρεις όμως σύνταξη να κάνεις ζωάρα στα 85 στα μονακά και τα σεν τροπέ.
τυπε δεν το βλεπω να φτανω στα 85 αλλα δεν νομιζω οτι θα εχει και πολυ σημασια τοτε αν με ξεσκατιζουν στα γαλλικα η αν θα σερνω τον καθετηρα στην μπιαριτζ
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο hades7
αντιγραφω απο το blog του κκ:
Παράθεση:
Τι είναι η Δημοκρατία. Γραμμένο το …1790!
This is the quote which is attributed to Sir Alexander Fraser Tytler, a Scottish historian and classicist in 1790.
“A democracy cannot exist as a permanent form of government. It can only exist until the voters discover that they can vote themselves largesse from the public treasury. From that moment on, the majority always votes for the candidates promising the most benefits from the public treasury with the result that a democracy always collapses over loose fiscal policy, always followed by a dictatorship. The average age of the worldΆs greatest civilizations has been 200 years.
Great nations rise and fall. The people go from bondage to spiritual truth, from spiritual truth to great courage, from courage to liberty, from liberty to abundance, from abundance to selfishness, from selfishness to complacency, from complacency to apathy, from apathy to dependence, from dependence back again to bondage.
“Η δημοκρατία δεν μπορεί να υπάρξει ως μόνιμη μορφή διακυβέρνησης. Μπορεί μόνο να υπάρξει έως ότου οι ψηφοφόροι ανακαλύψουν ότι μπορούν να ψηφίσουν οι ίδιοι τη γενναιοδωρία από το δημόσιο ταμείο. Από εκείνη τη στιγμή, η πλειοψηφία ψηφίζει πάντα για τους υποψηφίους που υπόσχονται τα περισσότερα οφέλη από το δημόσιο ταμείο, με αποτέλεσμα μια δημοκρατία να καταρρέει πάντα λόγω μιας χαλαρής δημοσιονομικής πολιτικής, ακολουθούμενη πάντα από μια δικτατορία. Η μέση ηλικία των μεγαλύτερων πολιτισμών του κόσμου είναι 200 χρόνια.
Μεγάλα έθνη ακμάζουν και παρακμάζουν. Οι άνθρωποι πηγαίνουν από τη δουλεία στην πνευματική αλήθεια, από την πνευματική αλήθεια στο μεγάλο θάρρος, απο το θάρρος στην ελευθερία, από την ελευθερία στην αφθονία, από την αφθονία στον εγωισμό, από τον εγωισμό στον εφησυχασμό, από τον εφησυχασμό στην απάθεια, από την απάθεια στην εξάρτηση, από την εξάρτηση και πάλι στη δουλεία.”
https://www.lorencollins.net/tytler1.html
Γράφω με λίγα λόγια ένα περιστατικό από το βιβλίο "Η κωμικοτραγική ιστορία του νεοελληνικού κράτους 1830-1974" του Ραφαηλίδη...
1η Αυγούστου 1831
Είναι η μέρα πού ο "ήρωας" Μιαούλης πυρπόλησε δύο Ελληνικά πλοία. Η ανταρσία των Υδραίων κοτζαμπάσηδων κατά του Καποδίστρια είχε εκδηλωθεί. Ο Καποδίστριας στέλνει στα στενά τού Πόρου τον Κανάρη να καταστείλει την εξέγερση και να συλλάβει τον 'ήρωα' -λολ- Μιαούλη. Στο τέλος ο Μιαούλης πήρε την υπόσχεση να φύγει χωρίς να του κάνουν τίποτα. Αλλά στη λύσσα του πάνω αυτός ο γελοίος "ήρωας" έκαψε τη Φρεγάτα ΕΛΛΑΣ και τη Κορβέτα ΥΔΡΑ. Δύο από τα καμάρια του τότε Ελληνικού στόλου που αγοράστηκαν με δάνεια. :facepalm:
Το παραπάνω περιστατικό (και αμέτρητα ακόμα) απ ότι μαθαίνω έχει εξαφανιστεί από τα σχολικά βιβλία ή μάλλον ποτέ δεν περιγράφτηκε ως Ιστορικό στοιχείο. Στη θέση τους φλομώνουν τα παιδιά με μύθους και ....ιδεολογήματα. Και βέβαια την ιστορία με τους 4 γιδοβοσκούς στη Παλαιστίνη, όπου πέφτει και εξέταση από πάνω (1η Γυμνασίου). :facepalm:
Τώρα πάμε ένα βήμα παραπέρα.
Στη θέση του Μιαούλη βάλτε "αντιμνημονιακός", στου Κανάρη "Κυβέρνηση", στου Καποδίστρια "Τρόικα" και θα έχουμε ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΑΛΗΞΗ.
Ένα ακόμα. Σήμερα το πρωί πάμε βόλτα για καφέ. Αναγούλα #1. Στη κεντρική πλατεία στο Χαλάνδρι, έχει στήσει περίπτερο το ΣΥΡΙΖΑ με 3 άτομα προσωπικό, 2 συνταξιούχους και μία 40-45άρα. Αναγούλα #2. Περπατάω και δίπλα μου 20ρηδες να κρατάνε φυλλάδια (για μοίρασμα) του κκε. Αυτή η χώρα. :facepalm:
Πλέον έρχονται και στο σπίτι να μοιράσουν ριζοσπάστη και να ενημερώσουν για την ιδεολογία του ΚΚΕ thumbΠαράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Monsta
https://www.protagon.gr/?i=protagon.el.terata&id=24878Παράθεση:
Το τέρας: Η απελευθέρωση της αγοράς του ψωμιού λειτουργεί προς όφελος του καταναλωτή. Ο καταναλωτής έχει επιλογή ως προς την ποιότητα και την τιμή.
Το ρεπορτάζ: Το ψωμί είναι πανάκριβο. Χωρίς να το καταλάβουμε, φτάσαμε να το αγοράζουμε προς 4 ευρώ, περίπου, το κιλό. Δεν γίνεται κανένας απολύτως έλεγχος ως προς την ποιότητά του η οποία, συμφωνούν και οι ίδιοι οι αρτοποιοί, σπανίως ανταποκρίνεται σε αυτό που γνωρίζαμε παραδοσιακά ως «ψωμί». Δεν έχουμε ιδέα από πού προέρχονται οι πρώτες ύλες με τις οποίες παρασκευάζεται, την ώρα που μπαίνουν στη χώρα -νόμιμα μεν, αλλά διακινούνται τελείως ανεξέλεγκτα- ψωμιά και άλευρα από τη Βουλγαρία.
Πριν λίγο καιρό συζητούσαμε με έναν φίλο για το πόσο δύσκολο είναι να βρεις καλό ψωμί στη Θεσσαλονίκη. «Έχω την εντύπωση ότι όλο αυτό άλλαξε αφότου μειώθηκε το βάρος του και βγήκαν τα μικρά φραντζολάκια», είπε. Εκείνη τη στιγμή συνειδητοποίησα ότι τα τελευταία χρόνια το μόνο ψωμί που έβρισκα καλό προερχόταν από μεγάλα καρβέλια αγιορείτικου, χωριάτικου, πετρόμυλου, καλαμποκιού κ.λπ. αλλά, τελευταία, τα πρατήρια από τα οποία το αγόραζα τα κατάργησαν, τα βγάζουν σε μικρά φραντζολάκια και μου φαίνονται κι αυτά άνοστα. «Περί ορέξεως κ.λπ.», θα μου πείτε, κι έχετε δίκιο, αλλά διαβάστε παρακάτω.
Πήγα προχθές σΆ έναν φούρνο από τον οποίο δεν είχα ξαναψωνίσει και ζήτησα μια μπαγκέτα ολικής, προς 1 ευρώ, όπως έγραφε το ταμπελάκι. «Πόσο ζυγίζει;», ρώτησα την υπάλληλο. «Δεν ξέρω», είπε, «συνήθως αυτά είναι στα 350 γραμμάρια». «Δεν ξέρετε;», της είπα, κοιτάζοντας λοξά τη ζυγαριά. «Θέλετε να το ζυγίσω;», ρώτησε αθώα. «Φυσικά». Το ζύγισε. Ήταν 255 γραμμάρια. «Δηλαδή, πουλάτε το ψωμί προς 4 ευρώ το κιλό;», ρώτησα αθώα. «Δεν το έχω υπολογίσει!», είπε κουτοπόνηρα. «Υπολογίστε το τώρα, λοιπόν», της είπα. «Ε, έτσι όπως τα λέτε, τόσο βγαίνει», απάντησε. Αν με ξαναδεί, να μου γράψει, κι όχι μόνο λόγω τιμής, όπως θα δείτε παρακάτω.
Φυσικά, στο ψωμί δεν υπάρχει διατίμηση, από την απελευθέρωση του 1992. Υπάρχει, ωστόσο, νόμος, που ρυθμίζει τα υπόλοιπα ζητήματα. Είναι ο 3526/2007 με κάποιες μεταγενέστερες τροποποιήσεις. Εάν υπήρχαν έλεγχοι, όλα θα ήταν εντάξει, ο καταναλωτής θα είχε ήσυχο το κεφάλι του. Επειδή, όμως, δεν υπάρχουν, ο καταναλωτής θα πρέπει να είναι ικανός να ξεχωρίζει τον άρτο από το αρτοσκεύασμα, δηλαδή «το προϊόν αρτοποιίας το οποίο παρασκευάζεται κατά τρόπο ανάλογο με αυτόν της παρασκευής του άρτου, με απλό ή διπλό κλιβανισμό, διαφέρει, όμως, από τον άρτο ως προς τη μακροσκοπική υφή και τους οργανοληπτικούς χαρακτήρες του. Να ξεχωρίζει τον άρτο από τον διατηρημένο άρτο, τον φρέσκο από το ενδιάμεσο προϊόν αρτοποιίας κ.λπ.». Στο άρθρο 10 γίνεται μια αναφορά που μπορεί να μας βοηθήσει να καταλάβουμε τι στο καλό αγοράζουμε: «Ο άρτος παρασκευάζεται και διατίθεται, ανεξάρτητα από το σχήμα και τη μορφή του, σε βάρος 500 ή 1.000 ή 1.500 ή 2.000 γραμμαρίων. Τα αρτοπαρασκευάσματα παρασκευάζονται και διατίθενται, ανεξάρτητα από το σχήμα και τη μορφή τους, σε βάρος 250 ή 350 ή 500 ή 750 ή 1.000 γραμμαρίων.».
Άρα, λοιπόν, η μπαγκέτα ολικής που αγόρασα είναι αρτοπαρασκεύασμα, εφόσον νομίμως διατίθεται στα 250 γραμμάρια. Δεν είναι ψωμί!
Ωραία, αλλά το νόμιμο και το ηθικό της υπόθεσης θα ήταν να αναγράφεται το βάρος, πράγμα που δε συμβαίνει στη μεγάλη πλειοψηφία των αρτοποιείων, πρατηρίων άρτου κι επιχειρήσεων αρτοποιίας. Αντίθετα, στα περισσότερα σούπερ μάρκετ, όπου πωλείται το ψωμί σε συσκευασία, αναγράφεται το βάρος.
Το ζήτημα της εξαπάτησης και της πώλησης του αρτοσκευάσματος ως ψωμιού είναι η μια πλευρά μόνο. Υπάρχει και η άλλη, της ποιότητας αλλά και της διάθεσης συγκεκριμένων προϊόντων για λόγους μάρκετινγκ και, φυσικά, επιπλέον κέρδους των εμπλεκομένων.
Ας πάρουμε το ψωμί τζιαπάτα, προϊόν που εμφανίστηκε ξαφνικά στη ζωή μας και είναι κυρίαρχο, πλέον. "Τζιαπάτα" σημαίνει "παντόφλα", στα ιταλικά. Το ψωμί αυτό παρασκευάζεται από μίγμα στο οποίο ο αρτοποιός δίνει την τελική μορφή με νερό και λάδι. Τα μίγματα δεν είναι κάτι το κακό, τουναντίον. Αποτελούν, συνήθως, προϊόν πολυδάπανων ερευνών από τις εταιρείες. Το ζήτημα είναι κατά πόσο ακολουθούνται σωστά οι οδηγίες παρασκευής κι αν ο αρτοποιός ή αρτοπαρασκευαστής έχει τη συνείδηση να τις ακολουθήσει ή μήπως, για λόγους οικονομίας, κάνει του κεφαλιού του, εις βάρος πάντοτε της ποιότητας του προϊόντος. Το τζιαπάτα είναι πάρα πολύ εύκολο στην παρασκευή του, δεν απαιτεί εξειδικευμένες γνώσεις, άρα συμφέρει τον παρασκευαστή, εφόσον δεν υπάρχει και κανείς να ελέγξει τον τρόπο του.
Με ισχυρό μάρκετινγκ μπαίνουν στην αγορά προϊόντα όπως ψωμί «φρέσκο για 28 μέρες» ή το ψωμί «φωλιά», που πωλείται ανοιγμένο, λες και ο καταναλωτής δεν έχει μαχαίρι σπίτι του να το κόψει. Ποιος ξέρει, ίσως αύριο-μεθαύριο, βρίσκουμε όλα τα ψωμιά κομμένα και, γι' αυτό τον λόγο, ακριβότερα…
Για έλλειψη καλών υλικών, μη εκπαιδευμένο προσωπικό και παντελή απουσία ελέγχων, κάνει λόγο η γραμματέας του Σωματείου Αρτοποιών Θεσσαλονίκης, Ελισάβετ Κουκουμέρια. «Στα 5 χρόνια που είμαι στο δ.σ. του Σωματείου, ξέρω ότι δεν γίνονται έλεγχοι. Για εμάς είναι σημαντικό να γίνονται, για να ξέρουμε ποιος είναι ο σωστός επαγγελματίας. Η πρότασή μου είναι η ίδρυση ενός Ινστιτούτου Άρτου, ώστε να υπάρχει έλεγχος της ποιότητας. Και, φυσικά, η θέσπιση προδιαγραφών, ώστε να υπάρχουν συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Είναι γνωστό ότι οι πρώτες ύλες, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, δεν προέρχονται από την Ελλάδα, δεν γνωρίζουμε την ποιότητά τους, ενώ υπάρχει μη εκπαιδευμένο προσωπικό στις επιχειρήσεις. Επίσης, περνούν από τη Βουλγαρία ποσότητες ψωμιού που διατίθεται ως συσκευασμένο στην αγορά, χωρίς να αναγράφεται η προέλευση.».
Κερασάκι στην τούρτα, περιστατικό που αναφέρει αρτοποιός: «Πέρασαν με τζιπ κάποιοι Βούλγαροι, σταμάτησαν, βγήκαν 4 άτομα κι άφησαν ένα σακί αλεύρι. Τους είπα ότι δεν το θέλω, μου είπαν "τσάμπα είναι, κράτα το". Μετά από λίγες μέρες πήραν τηλέφωνο να ρωτήσουν πώς μου φάνηκε. Για να τους ξεφορτωθώ, είπα ότι "δεν μου κάνει". Ζήτησαν να μιλήσουν με τον μάστορα. Του έταξαν χρήματα. Ξέρεις, πολλοί είναι επιρρεπείς σε κάτι τέτοιο…».
Όχι να μοιράσουν. Να πουλήσουν την μαλακία τους.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Skyline_IS
Επίσης τους έχω δεί σε δυάδες κάποιες φορές έξω απο Γυμνάσια το πρωί, την ώρα που μπαίνουν οι μαθητές και προσπαθούν να πουλήσουν την έντυπη αυτή μαλακία.
Ναι,η πλύση εγκεφάλου ξεκινά απο νωρίς νωρίς..Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Κωνσταντίνος
τυπε το πιο πιθανο ειναι να στα χει φαει ολα καμια ξετσιπωτη, να σου χω δεσει με ταιραπ τον καθετηρα στο λαιμο, να σε χω φορτωμενο σε καροτσι οικοδομης και να ψαχνουμε στο γενικο κρατικο Νικαιας ρατζο να σε ξεφορτωσω.....Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο hades7
Τύπε έχω ΤΕΒΕ νομίζω θα τυχω ευνοϊκής μεταχείρισης
ναι παιζει να σου γραψουν το ταιραπ.... και παιζει να σου δωσουν ρατζο με στρωμα...Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο hades7
Πριν λίγο με πληροφόρησε φίλος για την κατάστασή του.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Stathis
Πρώην επιχειρηματίας. Έπεσε έξω. Πτώχευσε. Του έχουν κατασχέση τα πάντα, και υπάρχουν ακόμα υποθέσεις στα δικαστήρια μιας και δεν μπόρεσε να πληρώσει το τελευταίο ΦΠΑ του και φυσικά και το ΤΕΒΕ του.
1μιση χρόνο άνεργος (δε δικαιούνταν εννοείτε επίδομα)
1 χρόνο μαύρη εργασία.
Εδώ και 1 χρόνο περίπου έχει βρε κανονική δουλειά με ένσημα! Αρρώστησε το κοριτσάκι του !
Του λένε ότι δε δικαιούται περίθαλψη γιατί χωστάει ακόμα στο ΤΕΒΕ!!!!
Δεν χρωστούσε ούτε 1 ευρώ για είκοσι χρόνια, μέχρι που έπεσε έξω!
Σε ερώτηση του για το αν αυτά που πληρώνει αυτός και ο εργοδότης του στο ΙΚΑ σήμερα, είναι άχρηστα.... του απάντησαν ναι!
Μάλλον είναι καλύτερα να εργάζεται μαύρα, του είπαν, μιας και όσα και να δώσει στο ΙΚΑ, αφού χρωστάει στο ΤΕΒΕ, δε δικαιούται τίποτα.
Ελπίζεί όπως μου είπε να πάει καλύτερα το κοριτσάκι του, γιατί αλλιώς δεν ξέρει πως θα αντιδράσει.
https://www.youtube.com/watch?v=_uofQzHb5hw&oref
ξεφυγαν....
Το πιο ******ς πεθαινεις δεν βγηκε τυχαια :th_Laie_67-1: Προκαλει την αυρα σε τοσα λιγα μετρα, περιμενε να ζησει μετα τη βολη? Σε μερικους δεν κοβει καθολου..Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο spar@
Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο spar@
Δηλαδή πάει αυτός ; :shok:Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο fanisk
Ναι... δεν θα το ξανακανει....Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Κωνσταντίνος
Φανη δεν ξερω ποιος ειναι πιο μ@λακας απ τους δυο....
ο ενας ο μ@λακας ομως ειναι εκπαιδευμενος και ξερει τι κανει η "Αυρα" και την χρησιμοποιησε....
αν τον κοροιδεψε τοσο πολυ και δεν μπορουσε να το αντεξει ας το ελεγε στη μαμα του!
......
Παράθεση:
Ο Ομπάμα ξεχνά να χαιρετίσει πεζοναύτη και δείτε τι κάνει
https://www.bmwfans.gr/forum/images/...a_marine-1.png
Εξαιρετικά επίκαιρο το βίντεο από τις ΗΠΑ. Ο Ομπάμα επιβιβάζεται στο προεδρικό ελικόπτερο. Αλλά μόλις ανεβαίνει θυμάται ότι ξέχασε να χαιρετήσει τον πεζοναύτη που στέκεται μπροστά στο ελικόπτερο....
Κι αυτός ολόκληρος πλανητάρχης, πρόεδρος των ΗΠΑ ,καταβαίνει και τον χαιρετά θερμά ! Ακόμη και ότι ξέχασε -ανθρώπινα- να τον χαιρετήσει σχολιάστηκε στις ΗΠΑ. Αυτά εκεί γιατί εδώ στην Ελλάδα , μιλάμε για "πετσοκόματα" και τους λέμε να είναι και ευχαριστημένοι που δεν τους...απολύσαμε. Ιδού λοιπόν πως αντιμετωπίζουν τους στρατιωτικούς στις ΗΠΑ.
https://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w...06/2013_522484Παράθεση:
Ποια Δημοκρατία για την Ελλάδα;
Του Νικου Μαρντζιδη*
Η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συντάγματος ανοίγει εκ νέου. Ο προβληματισμός για τις απαιτούμενες αλλαγές στο Σύνταγμα είναι στενά συνδεδεμένος με τα κοινωνικά και πολιτικά αποτελέσματα της κρίσης. Μπορεί, στΆ αλήθεια, το Σύνταγμά μας να βοηθήσει να ξαναβρεί η χώρα τον δρόμο προς την ευημερία και τη σταθερότητα;
Αν και δεν υπάρχει, νομίζω, αμφιβολία πως το φλύαρο και πατερναλιστικό συνταγματικό πλαίσιο αποτέλεσε σοβαρό εμπόδιο στον εκσυγχρονισμό της χώρας, δεν πρέπει να τρέφουμε ψευδαισθήσεις. Οπως σημειώνει, στην πολύ ενδιαφέρουσα πρόσφατη παρέμβασή του ο καθηγητής Νίκος Αλιβιζάτος («Ποια Δημοκρατία για την Ελλάδα μετά την κρίση;» εκδ. Πόλις), κανένα Σύνταγμα δεν μπορεί να εμποδίσει έναν πολιτικό να μοιράζει ψεύτικες υποσχέσεις στους ψηφοφόρους του για να επανεκλεγεί. Το Σύνταγμα δεν μπορεί να εξαφανίσει τους δημαγωγούς και τους τσαρλατάνους, που στις μέρες μας αφθονούν.
Οσοι, λοιπόν, περιμένουν πως οι αλλαγές στο συνταγματικό κείμενο μπορούν να μεταβάλουν συμπεριφορές δεκαετιών, είτε αυταπατώνται είτε υποκρίνονται. Δυστυχώς, και στα θέματα του Συντάγματος, στη χώρα μας, οι υποκριτές και οι λαϊκιστές βρίσκονται σε υπεραφθονία.
Στην πραγματικότητα, όπως επισημαίνει ο Αλιβιζάτος, η ουσιαστική συζήτηση για το Σύνταγμα προϋποθέτει την ειλικρινή αποδοχή της φιλελεύθερης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας ως το σταθερό και μόνιμο πλαίσιο πολιτικής λειτουργίας. Δεν μπορεί, δηλαδή, να οραματίζεσαι φυλετική δικτατορία ή δικτατορία του προλεταριάτου και να αποτελείς μέρος της συνταγματικής συζήτησης. Το ίδιο περίπου ισχύει και για όσους οραματίζονται μοντέλα λαϊκής δημοκρατίας τύπου Τσάβες. Είναι προφανές πως με αυτούς η συζήτηση δεν έχει κανένα νόημα.
Πρέπει να το διατυπώσουμε ξεκάθαρα: η φιλελεύθερη δημοκρατία μπορεί να μην αποκλείει κανένα ή να κάνει «τα στραβά μάτια» στην αντισυστημική πρακτική των άκρων, αυτό όμως δεν σημαίνει πως πρέπει να προσεγγίζει με αφέλεια τους εχθρούς της. Με κανένα τρόπο, όσοι αντιλαμβανόμαστε πως η φιλελεύθερη αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι το κοινό αξιακό και θεσμικό μας σπίτι δεν πρέπει να επιτρέψουμε να γίνουμε οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» των εχθρών της, όλων εκείνων δηλαδή που την επικαλούνται σήμερα για την υπονομεύσουν αύριο.
Σε ό,τι αφορά την ουσία της συζήτησης για τις συνταγματικές και πολιτικές αλλαγές, δύο κατηγορίες ζητημάτων νομίζω πως πρέπει να αναδειχθούν.
Η πρώτη αφορά στην ανάγκη μείωσης της ισχύος της πρωθυπουργικής εξουσίας και ενίσχυσης του ρόλου του Κοινοβουλίου. Δεν έχω καμιά αμφιβολία, πως ένα αδύναμο Κοινοβούλιο και μια εξαιρετικά ενισχυμένη εκτελεστική εξουσία, πέρα από τα άλλα προβλήματα, εκπαιδεύουν τους πολίτες στον αυταρχισμό. Επιπλέον, όλα αυτά τα χρόνια, λίγες φορές η πρωθυπουργοκεντρική εξουσία αποδείχθηκε αποτελεσματικό εργαλείο σχεδιασμού και διαχείρισης πολιτικής. Αντίθετα, υπήρξαν αρκετές στιγμές, που ανίκανοι, άβουλοι ή δημαγωγοί, παντοδύναμοι κατά τΆ άλλα, ηγέτες πήραν στον λαιμό τους τη χώρα.
Ο απόλυτος διαχωρισμός εκτελεστικής και κοινοβουλευτικής εξουσίας μοιάζει να είναι μια προωθητική λύση. Η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων του Προέδρου της Δημοκρατίας φαίνεται να είναι μια ακόμη. Πέραν του Συντάγματος, η κατάργηση της πλειοψηφικής ρήτρας των 50 εδρών και η εισαγωγή αναλογικού συστήματος είναι ένα επιπλέον εργαλείο στα χέρια της αυτονόμησης της νομοθετικής από την εκτελεστική εξουσία. Μέσα στην ίδια λογική, ενίσχυσης της ποιότητας του Κοινοβουλίου και όχι μόνο λόγω της επιτακτικής ανάγκης μείωσης του υψηλού κόστους της δημοκρατίας, κρίνεται απαραίτητη η μείωση του αριθμού των βουλευτών σε 200.
Η δεύτερη κατηγορία θεμάτων αφορά στην ανάγκη διεύρυνσης της πολιτικής συμμετοχής, με την εισαγωγή συμπληρωματικών θεσμών άμεσης δημοκρατίας. Είναι σαφές πως αν θέλουμε να αφαιρέσουμε επιχειρήματα από τον λαϊκισμό η πολιτική ζωή πρέπει να αναζωογονηθεί και στο επίπεδο της συμμετοχής «από τα κάτω».
Σήμερα, τα κέντρα λήψης των αποφάσεων παραμένουν το ίδιο κλειστά, όπως στον καιρό των παππούδων μας, ενώ από την άλλη το μορφωτικό επίπεδο της κοινωνίας έχει ανεβεί εντυπωσιακά. ΣτΆ αλήθεια είναι κανείς που βλέπει τους βουλευτές μας και αισθάνεται δέος όπως συνέβαινε έναν αιώνα πριν; Το αντίθετο θα λέγαμε. Η προώθηση, λοιπόν, θεσμών από την παράδοση της άμεσης δημοκρατίας (δημοψηφίσματα, δυνατότητα ανάκλησης όσων ασκούν εκτελεστική εξουσία) και με την αξιοποίηση της τεχνολογίας, ιδιαίτερα μάλιστα για τοπικά θέματα, είναι απαραίτητη, καθώς έτσι διευρύνουμε τη βάση νομιμοποίησης της δημοκρατίας μας.
Οι διαδικασίες «άμεσης δημοκρατίας» μπορεί να μην οδηγούν πάντα στις σωστές αποφάσεις. Ομως, ποιος πραγματικά μπορεί να ισχυριστεί πως έχει τη σωστή συνταγή για όλα; Εξάλλου, η αρετή της φιλελεύθερης δημοκρατίας δεν είναι ο πατερναλισμός, αλλά η πλήρωση της ιδιότητας του πολίτη μέσα σε συνθήκες ελευθερίας και σεβασμού των ατομικών δικαιωμάτων. Ας τολμήσουμε λοιπόν!
* Ο κ. Νίκος Μαραντζίδης είναι αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Καρόλου στην Πράγα και στο Πανεπιστήμιο Βαρσοβίας.
Ετσι ακουγεται, δεν το βρισκω παραλογο με τετοια πιεση.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Κωνσταντίνος
Σπαρο και οι 2 ειναι. Αμα σε τρωει ο κωλος σου και πας γυρεοντας, δεν θα το φας το νερο? Ετσι και αλλιως σε ολα τα κρατη, δικαια ή αδικα το δικιο το εχει ο αστυνομικος, λες να του τις βρεξουν οταν παει στο τμημα? :th_Laie_67-1:Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο spar@
oχι θα του δωσουν παρασημο ηρωισμου!Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο fanisk
Παρασημο μαλακιας να δωσουν στο διαδηλωτη που τον ετρωγε ο κωλος του thumbΠαράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο spar@
Φανη αν καθημερινα σκοτωνα οσους τρωει ο κωλος τους τωρα θα ημουν στο "Ηρωες Αναμεσα Μας" στον Αντ1 ή στον κορυδαλλο και θα απλωνα τα σωβρακα μου στο συρματοπλεγμα του παραθυρου?Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο fanisk
ποσο μαλλον αν γινομουν αστυνομικος που καθημερινα θα ΕΠΕΛΕΓΑ να ειμαι αναμεσα τους....
Οταν πας σε δυναμεις καταστολης τι περιμενεις να συναντησεις?
Οταν σε βαζουν χειριστη υδροφορας τι περιμενεις να κανεις??
να σπας το πληθος? σε συγκεκριμενη αποσταση για να μην τους σκοτωσεις.
ή
οτι θα ειναι καμια 10αρα βραζιλιανες και θα τους βρεχεις τα μπλουζακια για να φανει ρογα?
αν περιμενεις να δεις τις βραζιλιανες και δεις εναν μλκα να βριζει και να σε προκαλει ναι του τραβας μια και ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ...
Επειδη ζουμε στο 2013 ομως και οχι στο 1900, ξερεις οτι ο αστυνομικος εχει παντα δικιο. Ξερεις οτι θα τις φας οταν σε τρωει ο κωλος σου. Ξερεις οτι και δικιο να εχεις μια ζαρντινιερα που σκονταψες θα σε βγαλει αδικο. Με τη λογικη του Τουρκου, να κατεβαινουμε καθε βραδυ Εξαρχεια να δειχνουμε τα @@ μας σε μια διμοιρια ΜΑΤ. Αφου ξερεις οτι θα τις φας στο τελος, και θα εχεις και αδικο :th_Laie_67-1:Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο spar@
Το τι ειναι ηθικο και τι οχι το ξερουμε, επισης ξερουμε τα αυτονοητα πλεον. Ηξερε οτι θα τον βρεξουν, ηξερε οτι η Αυρα δεν βγαζει τη πιεση που βγαζει το Gardena λαστιχο του στο χωριο. Καλα να παθει. Μηπως να τον βγαλουμε ηρωα για τη βλακεια του?
Ψαξε και για την "ηρωιδα Δημαρχο που πεθανε απο τα καρτελ στο Μεξικο". Ναι ωραια, η ηθικη λεει να καταπολεμησουμε τα ναρκωκαρτελ. Οταν απο τα καρτελ εχουν αλληλοσκοτωθει 50.000 συμμοριτες και 20 Δημαρχοι στο Μεξικο, περιμενε η Δημαρχος να ζησει ?
https://www.newsbomb.gr/diethnh/stor...hos-sto-mexiko
Σε πραγματα που δεν μας παιρνει, δεν ανακατευομαστε. thumb
η Δημαρχος πεθανε απ το ναρκωκαρτελ(1)Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο fanisk
ο διαδηλωτης πεθανε απ την αστυνομια(2)
(1)=(2)
αρα ναρκωκαρτελ=αστυνομια
:hyper::hyper::hyper::hyper:
δεν τον λεω ηρωα Φαν, αλλα δεν δεχομαι το "καλα να παθει"!
Το θέμα είναι ότι οι τύποι κάνουν τέτοιο θέμα για ένα πάρκο.
ΑΝΑΛΟΓΙΚΑ εμείς για το ελληνικό που ρημάζει 10+ χρόνια έπρεπε να έχουμε ξεκινήσει διαγαλαξιακό πόλεμο...
Όσον αφορά το θέμα με τον διαδηλωτή και τον αστυνομικό εγώ απλά το βλέπω σαν άνθρωπο εναντίον ανθρώπου. Και οι δύο ξέραν τι παίζει και ειδικά ο αστυνομικός πιθανώς να ήξερε την κατάληξη αν κάποιος την έτρωγε στα μούτρα, μπορούσε ανετότατα να του ρίξει στα πόδια.
Θα μπορουσε καλλιστα να του ριξει μπροστα του ή στα πόδια..Οχι απευθειας στο στήθος..:thumbsdown:
Νομίζω οτι η ολη διαδηλωση δεν ειναι μονο για το παρκο,ειναι και για την απαγορευση του αλκοολ.
Ο διαδηλωτης θα επρεπε να σκεφτει "μηπως και τη φαω πουθενα αλλου εκτος απο τα ποδια?" πριν παει μπροστα στην Αυρα. Κοινη λογικη ειναι ρε παιδια ελεος !!
Ξέχασε να διαβάσει τις οδηγίες στη συσκευασία του καλτσόν.
Σωστα.Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Monsta
Διαβαζα το θεμα αυτο και εφριξα. Πετσοκοψαν το μισθο όλων για να μην απολυθουν λεει καποιοι.
Ποιοι? Αυτοί που τους προσλαμβαναν κατα εκατονταδες και γεμιζαν το στρατο με το γνωστο αδιαβλητο κριτηριο "κολλητους και κομματικοψηφοφορους"Παράθεση:
Σύμφωνα με το Έθνος περιμένοντας και τα υπόλοιπα μέλη του ΚΥΣΕΑ ο πρωθυπουργός συνομιλεί με την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου Αμυνας, όπου ευθέως τους ζητά να βγουν και να πουν στα Σώματα των στρατιωτικών όλη την αλήθεια για τις περικοπές της μισθοδοσίας τους.
«Ηταν πολιτική επιλογή της κυβέρνησής μας να πετσοκόψουμε τους μισθούς των υψηλόβαθμων αντί να προβούμε σε αθρόες απολύσεις μικρομεσαίων στελεχών τσακίζοντας έτσι τη ραχοκοκαλιά του στρατεύματος. Ηταν επιλογή μας να διασώσουμε τους μικρούς και να κόψουμε από 45 έως 60% τις αποδοχές των μεγάλων!», είπε και πρόσθεσε πως «δεν επιλέξαμε την εύκολη οδό που ακολούθησαν Γάλλοι, Γερμανοί ακόμη και Ισραηλινοί σχεδιάζοντας μαζικές απολύσεις στα στρατεύματά τους για να διατηρήσουν τα προνόμια της ελίτ των στρατιωτικών».
Απλως επιβεβαιωσε αυτο που λεγαμε απο την αρχη....
Και σε άλλο αρθρο:
Κάποιος έχει πληροφορήσει λάθος τον πρωθυπουργό ,γιατί έχουν “πετσοκοφτεί” οι μισθοί όλων των στρατιωτικών και όχι των υψηλόβαθμων.
Και οι χαμηλοβαθμοι βρίσκονται σε απείρως χειρότερη κατάσταση από τους υψηλόβαθμους .
Κάποιος πρέπει να του υπενθυμίσει ότι ένας ανθυπολοχαγός παίρνει δεν παίρνει 800 ευρώ!
Όσο για τις απολύσεις ; Συχνά στο Onalert και εδώ και πάρα πολύ καιρό δημοσιεύαμε πληροφορίες περί απολύσεων που αφορούσαν κυρίως σε ΕΠΟΠ οι οποίοι ακόμη δεν έχουν μονιμοποιηθεί. Συχνά δεχτήκαμε επιθέσεις ,αλλά τώρα φαίνεται ότι τα πράγματα ήταν -και ίσως να είναι- πολύ χειρότερα !
Η πρώτη φορά που τέθηκε θέμα απολύσεων στις Ένοπλες Δυνάμεις, ήταν επί υπουργίας Ευάγγελου Βενιζέλου ,το 2010. Είχε διαρρευσει ότι είχε τεθεί το ζήτημα από την τρόϊκα και είχε βέβαια “διαψευστεί κατηγορηματικά” . Κάποιοι το είχαν αποδώσει στην άγνοια των γραφειοκρατών της τρόϊκας. Φαίνεται ότι δεν ήταν έτσι και τα όσα είπε ο κ.Σαμαράς το επιβεβαιώνουν.
https://www.onalert.gr/stories/apoly...os-to-exei-pei
καπου εδω παει το τραγουδι του καρβελα.
σε μια ωρα ολα θα χουν τελειωσει κλπ κλπ...
δε σωζεται το πλοιο παιδια. ειναι αργα.
Κωστή, επιβεβαίωσε αν θες ότι το '97 ο μισθός του ανθυπολοχαγού ήταν 220.000 δρχ.
thumb
:facepalm:Παράθεση:
Ελληναρά μου, μη καυλwneis με τη Τουρκική εξέγερση. Εσύ εφού ετρωγες τους πασατέμπους σου και τα λουκάνικά σου στο Σύνταγμα μουτζώνοντας τη Βουλή επί ένα καλοκαίρι επειδή η Μέρκελ σου έκοψε τα επιδόματα μαϊμού, "κατέβασες τα ρολά" της εξέγερσής σου χώνοντας στη Βουλή 120 εκπροσώπους του Μαρξισμού, της αναρχίας, του ότι να ναι, του ψεκάσματος και του ναζισμού. Συνέχισε τώρα να πληκτρολογείς για τη "παγκόσμια επανάσταση"...
Του κωλου τα εννιαμερα...αντι να παλουκωθουμε και να ανοιξουμε τα ματια μας για το τι θα κανουμε για το μελον, αναλωνουμε τον χρονο μας στην ψευτοεπανασταση, αγνοωντας την μεγαλη αποκαλυψη πως τα λεφτα δεν ερχονται απο τον ουρανο.
Τπτ δεν προκειτε ν'αλλαξει σε αυτο το μπορντελο που πανω απο το μισο χρονο εχει ηλιο. Ρε μπας και αυτη η καλοκαιρια μας εχει πειραξει τα μυαλα και δεν το εχουμε καταλαβει???
Ναι τοσο ηταν (αγαμος νεος ανθυπολοχαγος)Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Monsta
.....
.....Παράθεση:
Διαβάστε το όλο. Είναι εξαιρετικό! Μια χειμαρρώδης αποστομωτική απάντηση στα γνωστά δακρύβρεχτα "αντιρατσιστικά" τσιτάτα που θέλουν να καλλιεργήσουν "ενοχές" να φιμώσουν όποιον αντιδράει στον εποικισμό της πατρίδας από τους αλλοδαπούς και στην δημογραφική αλλοίωση του λαού μας.
Της Oriana Fallaci* (από το βιβλίο της «H Οργή και η Περηφάνεια», 2003)
Όχι εδώ και πολύ καιρό, άκουσα κάποιον από τους αναρίθμητους πρώην κυρίους Πρωθυπουργούς που έχουν ταλαιπωρήσει την Ιταλία τις τελευταίες δεκαετίες, να λέει στην τηλεόραση: «Κι ο θείος μου ήταν μετανάστης. Ακόμη θυμάμαι τη στιγμή που έφευγε για την Αμερική. με μια βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι».
Δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα, κύριε παραπληροφορημένε, ή αναξιόπιστε πρώην Πρωθυπουργέ. Εκτός από το ότι είναι πρακτικά αδύνατον να έχετε θείο που πήγε στην Αμερική με μια βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι, για τον απλό λόγο ότι οι θείοι με τις βαλίτσες από χαρτόνι στο χέρι πήγαιναν στην Αμερική στις αρχές του εικοστού αιώνα, δηλαδή τότε που εσείς δεν ήσασταν ακόμη γεννημένος, δεν είναι καθόλου το ίδιο. Και είναι δυο φαινόμενα άσχετα μεταξύ τους για ορισμένους λόγους που εσείς αγνοείτε, ή κάνετε πως αγνοείτε. Οι λόγοι αυτοί είναι οι εξής:
Πρώτον: Η Αμερική είναι μια ήπειρος με έκταση 3 εκατομμύρια και 618.770 τετραγωνικά μίλια. Τεράστιες περιοχές αυτής της έκτασης είναι ακόμη και σήμερα ακατοίκητες ή τόσο αραιά κατοικημένες, ώστε σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να περπατάει κανείς για ολόκληρους μήνες χωρίς να συναντήσει ψυχή. Και σας πληροφορώ ότι στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα αυτές οι περιοχές ήταν ακόμη πιο έρημες και σχεδόν εντελώς ακατοίκητες. Δεν υπήρχαν πόλεις, ούτε κωμοπόλεις, ούτε δρόμοι, ούτε καν οικισμοί. Το πολύ-πολύ να υπήρχαν κάποια φυλάκια ή κάποια καταλύματα για ξεκούραση και για αλλαγή αλόγων. Η πλειονότητα των κατοίκων ήταν, ουσιαστικά, συγκεντρωμένη στις ανατολικές Πολιτείες. Στις Μεσοδυτικές εκτάσεις, ζούσαν μονάχα λίγοι θαρραλέοι τυχοδιώκτες, καθώς και οι φυλές των ιθαγενών Ινδιάνων, που τους ονόμαζαν Ερυθρόδερμους. Πιο δυτικά, στη λεγόμενη Άγρια Δύση, υπήρχαν ακόμη λιγότεροι κάτοικοι: Το Κυνήγι του Χρυσού μόλις είχε αρχίσει. Λοιπόν: Η Ιταλία δεν αποτελεί ήπειρο. Είναι μια μικρή σχετικά χώρα, τριάντα δύο φορές μικρότερη από την Αμερική και υπερβολικά πυκνοκατοικημένη: ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 58 εκατομμύρια κατοίκους έναντι των 282 εκατομμυρίων της Αμερικής. Συνεπώς, αν τριακόσιες ή τετρακόσιες χιλιάδες γιοι του Αλλάχ μεταναστεύουν στην Ιταλία κάθε χρόνο (όπως γίνεται στην πραγματικότητα), για μας είναι σαν να μετανάστευαν τρία ή τέσσερα εκατομμύρια Μεξικανοί στο Τέξας, στην Αριζόνα ή στην Καλιφόρνια κάθε χρόνο.
Δεύτερον: Για έναν ολόκληρο αιώνα, δηλαδή από τον πόλεμο της Ανεξαρτησίας μέχρι το 1875, η Αμερική ήταν χώρα ελεύθερης προσπέλασης. Τα σύνορα και οι ακτές της παρέμεναν αφύλακτα, οποιοσδήποτε ξένος μπορούσε να μπει ελεύθερα στη χώρα και οι μετανάστες ήταν κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτοι. Για να αναπτυχθεί και να ακμάσει το νεοσύστατο έθνος, έπρεπε να αξιοποιηθούν όλα τα διαθέσιμα εδάφη του και ο εν δυνάμει πλούτος του, και γι' αυτό ακριβώς στις 20 Μαΐου του 1862, ο Αβραάμ Λίνκολν υπέγραψε την Homestead Act. Σύμφωνα με την Πράξη αυτή, θα δωρίζονταν 810 εκατομμύρια τ.μ. ομοσπονδιακής γης. Στην Οκλαχόμα, για παράδειγμα, στη Μοντάνα, στη Νεμπράσκα, στο Κολοράντο, στο Κάνσας, στη Βόρεια και Νότια Ντακότα κ.ά... Επιπλέον η «Πράξη» δεν ωφελούσε μονάχα τους Αμερικανούς. Με εξαίρεση τους Κινέζους, που γενικότερα τύχαιναν κακομεταχείρισης, καθώς και τους καταδιωκόμενους γηγενείς Ινδιάνους, οποιοσδήποτε (άντρας ή γυναίκα) μπορούσε να κάνει αίτηση και να λάβει ως δωρεά 480 τ.μ. γης. Οι προϋποθέσεις ήταν: ο αιτών να έχει συμπληρώσει το εικοστό πρώτο έτος, να εγκατασταθεί στον συγκεκριμένο τόπο για τουλάχιστον πέντε χρόνια, να μετατρέψει την άγρια γη σε φάρμα και κατοικία, να δημιουργήσει οικογένεια και, αν δεν ήταν Αμερικανός, να ζητήσει αμερικανική υπηκοότητα. Ακολουθώντας τα σλόγκαν «Το Αμερικανικό Όνειρο», «Αμερική, η Χώρα των Ευκαιριών», οι περισσότεροι από αυτούς που απέκτησαν έτσι γη, ήταν Ευρωπαίοι. Ο αριθμός των μεταναστών ήταν τόσο μεγάλος, ώστε ολόκληρες φυλές γηγενών (Τσερόκι, Κρικ, Σεμινόλ, Τσικασό, Τσεγιέν, κ.α.) εκτοπίστηκαν βίαια και περιορίστηκαν με επαίσχυντο τρόπο σε καταυλισμούς. Λοιπόν, στην Ιταλία δεν υπήρξε ποτέ ανάλογη «Πράξη» που να προσκαλεί τους ξένους να έρθουν και να εγκατασταθούν στη χώρα μας: «Ελάτε ξένοι, ελάτε! Αν έρθετε, θα σας δώσουμε ένα καλό κομμάτι γης στο Κιάντι, στη Βαλ Παντάνα ή στη Ριβιέρα. Για χάρη σας θα διώξουμε τους γηγενείς, δηλαδή τους Τοσκανούς, τους Λομβαρδούς και τους Λιγουριανούς, θα τους κλείσουμε σε καταυλισμούς». Όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη, έτσι και στην Ιταλία, όλοι αυτοί οι μετανάστες που μας ταλαιπωρούν, έχουν έρθει με δική τους πρωτοβουλία. Με τα αναθεματισμένα σκάφη τους, τα καταραμένα φουσκωτά σκάφη της αλβανικής μαφίας, αποφεύγοντας τις περιπόλους της ακτοφυλακής, που προσπαθούν να τους στείλουνε πίσω. Δεν είμαστε μια χώρα με ανοιχτά σύνορα, αγαπητέ κύριε Πρώην Πρωθυπουργέ και υποτιθέμενε ανιψιέ του θείου με τη βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι. Εμείς, δεν έχουμε τεμάχια γης να χαρίσουμε στους ξένους. Δεν έχουμε έρημες περιοχές που πρέπει να κατοικηθούν. Ούτε φυλές Τσερόκι, Κρικ, Σεμινόλ, Τσικασό, και Τσεγιέν για να εκτοπίσουμε.
Τρίτον: Ακόμη κι η Αμερική η Χώρα των Ευκαιριών έπαψε κάποια στιγμή να δείχνει στους ξένους την ίδια επιείκεια που έδειχνε μέχρι και την προεδρία του Λίνκολν. Το 1875, για παράδειγμα, η Αμερικανική Κυβέρνηση συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να μπουν κάποια όρια, με αποτέλεσμα η Βουλή των Αντιπροσώπων να υιοθετήσει νόμο που απαγόρευε την είσοδο στη Χώρα σε Πρώην κατάδικους και σε πόρνες. Το 1882, ένας δεύτερος νόμος απέκλειε από το δικαίωμα αυτό ψυχασθενείς και άτομα για τα οποία υπήρχαν υποψίες ότι θα βλάψουν τη δημόσια ζωή της χώρας. Το 1903, ψηφίστηκε ακόμη ένας νόμος που απαγόρευε την είσοδο στη χώρα σε επιληπτικούς, σε επαγγελματίες ζητιάνους, σε ασθενείς με μεταδοτικές αρρώστιες και σε αναρχικούς. (Ο τελευταίος ήταν ένας ανακριβής χαρακτηρισμός που αποδιδόταν τόσο σε παλαβούς που δολοφονούσαν προέδρους, όσο και σε ριζοσπαστικούς που προκαλούσαν γενική αναστάτωση και οργάνωναν απεργίες). Από εκεί και πέρα, η μεταναστευτική πολιτική έγινε πιο αυστηρή και οι παράνομοι μετανάστες απελαύνονταν αμέσως. Στη σημερινή Ιταλία και Ευρώπη όμως, οι μετανάστες έρχονται όποτε τους αρέσει και όποτε θέλουν. Τρομοκράτες, κλέφτες, βιαστές, πρώην κατάδικοι, πόρνες, ζητιάνοι, έμποροι ναρκωτικών, άτομα με μεταδοτικές ασθένειες. Δεν ελέγχεται το ιστορικό ούτε καν εκείνων που παίρνουν άδεια εργασίας. Από τη στιγμή που περνούν τα σύνορα, τους παρέχεται φιλοξενία, τροφή και ιατρική περίθαλψη, με επιβάρυνση των γηγενών. Εννοώ των Ιταλών φορολογουμένων. Λαμβάνουν ακόμη και ένα μικρό ποσό χρημάτων για τα τρέχοντα μικροέξοδά τους. Όσο για τους παράνομους μετανάστες, ακόμη κι αν απελαθούν επειδή έχουν διαπράξει κάποιο φριχτό έγκλημα, πάντοτε καταφέρνουν να επιστρέψουν. Αν απελαθούν ξανά, πάλι γυρίζουν πίσω. Φυσικά, για να διαπράξουν κι άλλα εγκλήματα. Και οι πολιτικοί μας δεν κάνουν τίποτε. Ανάθεμά τους!
Δε θα ξεχάσω ποτέ τις διαδηλώσεις που έκαναν πέρυσι οι παράνομοι, κατακλύζοντας τις πλατείες μας για να απαιτήσουν με αυθάδεια άδειες παραμονής. (Οι περισσότεροι ανέμιζαν τις σημαίες της χώρας τους, ή κόκκινες σημαίες). Αυτά τα παμπόνηρα, παραμορφωμένα πρόσωπα. Αυτές οι υψωμένες γροθιές, έτοιμες να μας χτυπήσουν, εμάς τους γηγενείς, να μας κλείσουν σε καταυλισμούς. Αυτές οι κραυγές, που έφερναν στο νου τις κραυγές των οπαδών του Χομεινί στο Ιράν, του Μπιν Λάντεν στην Ινδονησία, Μαλαισία, Πακιστάν, Ιράκ, Σενεγάλη, Σομαλία, Νιγηρία κ.ο.κ... Δε θα το ξεχάσω ποτέ, γιατί εκτός από προσβεβλημένη, ένιωσα και εξαπατημένη από τους πολιτικούς που έλεγαν: «Θα θέλαμε να τους απελάσουμε, να τους στείλουμε πίσω στις πατρίδες τους. Αλλά, δε γνωρίζουμε πού κρύβονται». Πού κρύβονται;!; Ελεεινοί καραγκιόζηδες! Είχαν κατεβεί κατά χιλιάδες στις πλατείες, και δεν κρύβονταν διόλου. Για να τους απελάσετε, για να τους διώξετε, θα αρκούσε να τους περικυκλώσετε με λίγους ένοπλους αστυνομικούς oι στρατιώτες, να τους φορτώσετε σε φορτηγά, να τους οδηγήσετε σ' ένα αεροδρόμιο ή ένα λιμάνι, και να τους στείλετε πίσω στις πατρίδες τους.
Όσο για τον τελευταίο λόγο που θα σας αναφέρω, αγαπητέ μου κύριε πρώην Πρωθυπουργέ και υποτιθέμενε ανιψιέ του θείου με τη βαλίτσα από χαρτόνι στο χέρι, είναι τόσο απλός, που ακόμη και ένα διανοητικά καθυστερημένο μωρό θα μπορούσε να τον καταλάβει. Η Αμερική είναι ένα νεοσύστατο έθνος, μια πολύ νέα χώρα. Αν αναλογιστείτε ότι η σύσταση του αμερικανικού έθνους έγινε στα τέλη του δεκάτου όγδοου αιώνα, θα συμπεράνετε εύκολα ότι σήμερα (έτος 2002) συμπληρώνει μόλις δυο αιώνες ζωής. Επίσης, είναι ένα έθνος μεταναστών. Από την εποχή του Mayflower, από την εποχή των δεκατριών αποικιών, δηλαδή από πάντα, όλοι οι κάτοικοι της Αμερικής ήταν μετανάστες. Παιδιά, εγγόνια, εγγύτεροι ή απώτεροι απόγονοι κάποιων μεταναστών. Ως έθνος μεταναστών, αποτελεί το πιο δυναμικό, το πιο πλούσιο μείγμα φυλών, θρησκειών και γλωσσών που υπήρξε ποτέ σε τούτο τον πλανήτη. Ως νεοσύστατο έθνος, έχει πολύ σύντομη ιστορία. Γι' αυτό, η πολιτιστική της ταυτότητα δεν έχει ακόμη κατασταλάξει σε κάτι ενιαίο.
Αντίθετα, η Ιταλία είναι ένα πολύ παλαιό έθνος. Με εξαίρεση την Ελλάδα, θα έλεγα πως είναι το παλαιότερο της Δύσης. Η καταγεγραμμένη ιστορία της ξεκινάει πριν τρεις χιλιάδες χρόνια, όταν ιδρύθηκε η Ρώμη. Ή, καλύτερα, από την εποχή που οι Ετρούσκοι αποτελούσαν ήδη πολιτισμένη κοινωνία. Σ' αυτές τις τρεις χιλιετίες, παρ' όλη την εξάπλωση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, παρ' όλες τις εισβολές που προκάλεσαν την Πτώση αυτού του εκπληκτικού επιτεύγματος, παρ' όλες τις κατακτήσεις που μας είχαν διαμελίσει για πολλούς αιώνες, η Ιταλία δεν υπήρξε ποτέ έθνος μεταναστών. Δηλαδή, ένα μείγμα από φυλές, θρησκείες και γλώσσες. Ούτε αλλοιώθηκε η ταυτότητά της από τις επιδράσεις των κατακτητών της. Κανένα από τα ξένα έθνη που μας είχαν κατακτήσει και διαμελίσει (και Γερμανοί και Σκανδιναβοί και Ισπανοί και Γάλλοι και Αυστριακοί) δεν κατάφεραν να μεταβάλουν την οντότητά μας. Αντίθετα, εκείνοι απορροφήθηκαν από εμάς, σαν το νερό από το σφουγγάρι. .. Συνεπώς, η δική μας πολιτιστική ταυτότητα είναι ενιαία. Και, παρ' όλο που περιέχει κάποια στοιχεία, που έχει απορροφήσει το σφουγγάρι (σκεφτείτε τις πολλές διαλέκτους μας, τις συνήθειές μας, την κουζίνα μας), ποτέ δεν υιοθέτησε συνήθειες του Μουσουλμανικού κόσμου. Με κανέναν τρόπο δεν έχει επηρεαστεί από αυτόν. Επίσης, για δυο χιλιάδες χρόνια, η ενότητά μας ήταν βασισμένη σε μια θρησκεία που ονομάζεται Χριστιανισμός. Σε μια εκκλησία που ονομάζεται Καθολική Εκκλησία... Πάρτε εμένα σαν παράδειγμα. «Είμαι άθεη και αντικληρικών αντιλήψεων, δεν έχω τίποτε κοινό με την Καθολική Εκκλησία», δηλώνω πάντοτε. Κι αυτό είναι αλήθεια. Αλλά, ταυτόχρονα, είναι και ψέμα. Γιατί, είτε μου αρέσει είτε όχι, έχω αρκετά κοινά με την Καθολική Εκκλησία. Πιστέψτε με, γαμώτο! Πώς θα μπορούσα να μην έχω; Γεννήθηκα σ' έναν τοπίο γεμάτο τρούλους εκκλησιών, μοναστήρια, Χριστούς, Μαντόνες, Αγίους, σταυρούς και καμπάνες. Οι πρώτες μελωδίες που άκουσα όταν γεννήθηκα ήταν οι μελωδίες από τις καμπάνες. Τι καμπάνες του Καθεδρικού της Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε, που τον Καιρό του Αντίσκηνου, ο μουεζίνης προσβλητικά κατέπνιγε με τα δικά του Αλλάχ-ακμπάρ. Γεννήθηκα και μεγάλωσα με αυτή τη μουσική, με αυτό το τοπίο γύρω μου, με αυτή την Εκκλησία που την έχουν προσκυνήσει ακόμη και μεγάλα μυαλά, όπως ο Δάντης Αλιγκιέρι, ο Λεονάρντο ντα Βίντσι, ο Μιχαήλ Άγγελος και ο Γαλιλαίος Γαλιλέι. Μέσα από αυτήν έχω μάθει τι είναι γλυπτική, αρχιτεκτονική, ζωγραφική, ποίηση και λογοτεχνία, καθώς και τι σημαίνει ο συνδυασμός της ομορφιάς με τη γνώση. Χάρη σ' αυτήν άρχισα κάποτε ν' αναρωτιέμαι τι είναι το Καλό και το Κακό, αν υπάρχει Θεός. Αν μας έπλασε Εκείνος, ή εμείς Εκείνον και αν η ψυχή είναι μια χημική ένωση που μπορεί να υποστεί επεξεργασία σε εργαστήρια ή είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Και, μα τον Θεό...
Βλέπετε; Πάλι χρησιμοποίησα τη λέξη «Θεός». Παρ' όλες τις λαϊκές και αντικληρικές μου αντιλήψεις, παρ' όλο τον αθεϊσμό μου, είμαι τόσο διαποτισμένη από τον Καθολικό πολιτισμό, ώστε αυτός να είναι αναπόσπαστο μέρος του γραπτού και προφορικού μου λόγου. Μα τον Θεό, για όνομα του Θεού, προς Θεού, δόξα τω Θεώ, Θεέ και Κύριε, Παναγία μου, έλα Παναγία μου, Χριστέ και Παναγιά μου, στην ευχή του Χριστού. Χριστέ μου... Τέτοιες εκφράσεις μου έρχονται τόσο αυθόρμητα, που δε συνειδητοποιώ ότι τις λέω ή ότι τις γράφω. Και να σας τα πω όλα; Παρ' όλο που ποτέ δε συγχώρεσα την Καθολική Εκκλησία για τα αίσχη που μου επέβαλε, με πρωταρχικό εκείνο της γ...ς Ιεράς Εξέτασης που τον δέκατο έβδομο αιώνα έκαψε ζωντανή την προγιαγιά μου Ιλντεμπράντα, την κακόμοιρη την Ιλντεμπράντα, παρ' όλ' αυτά, οι μελωδίες από τις καμπάνες συνεχίζουν να γλυκαίνουν την καρδιά μου. Μου αρέσουν.
Επίσης, μ' αρέσουν όλες αυτές οι όμορφες αγιογραφίες με τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους. Είμαι μάλιστα συλλέκτρια παλαιών εικονισμάτων. Επίσης, μου αρέσουν τα αβαεία και τα μοναστήρια και τα περιβόλια τους. Μου δημιουργούν μια ακαταμάχητη αίσθηση γαλήνης και συχνά ζηλεύω αυτούς που μένουν σ' αυτά. Και, εν τέλει, ας το παραδεχτούμε: οι καθεδρικοί ναοί μας είναι πιο όμορφοι από τα τζαμιά, τις συναγωγές, τους βουδιστικούς ναούς και τις άχρωμες εκκλησίες των Διαμαρτυρομένων. .. Όλ' αυτά τα συμβολικά στολίδια που ανήκαν στη δική μου ζωή. Στον δικό μου πολιτισμό. Ξέρετε, στον κήπο του εξοχικού σπιτιού μου στην Τοσκάνη, υπάρχει ένα μικρό, παλιό ξωκλήσι.
Δυστυχώς, είναι πάντοτε κλειστό. Από τότε που πέθανε η μητέρα μου, κανείς δεν το φροντίζει. Κάθε φορά που επιστρέφω στην πατρίδα, πηγαίνω και το ανοίγω. Ξεσκονίζω την Αγία Τράπεζα, προσέχω να μην έχουν κάνει φωλιές τα ποντίκια ή να μην έχουν φάει καμιά σελίδα από τη Σύνοψη. Και, παρά τον λαϊκισμό μου, τον αθεϊσμό μου, εκεί μέσα νιώθω άνετα. Παρά τις αντικληρικές απόψεις μου, εκεί μέσα νιώθω γαλήνη. (Και βάζω στοίχημα ότι οι περισσότεροι Ιταλοί θα εκμυστηρεύονταν το ίδιο πράγμα. Σε μένα το έχει εκμυστηρευτεί, Θεέ και Κύριε, ο ίδιος ο Ενρίκο Μπερλινγκουέρ, ο Γενικός Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ιταλίας, ο άνθρωπος που εισήγαγε τον ιστορικό συμβιβασμό μεταξύ μαρξιστών και καθολικών...).
Για όνομα του Θεού, για άλλη μια φορά, αυτό που θέλω να πω είναι ότι εμείς oι Ιταλοί δεν βρισκόμαστε στην ίδια θέση με τους Αμερικανούς. Δεν είμαστε ένα χωνευτήρι πολλών και διάφορων ειδών, δεν είμαστε ένα μωσαϊκό από ανομοιομορφίες, συγκολλημένες μονάχα με μια υπηκοότητα. Εννοώ ότι ακριβώς επειδή η πολιτιστική μας ταυτότητα είναι ήδη προσδιορισμένη από τη χιλιόχρονη ιστορία μας, δεν μπορούμε ν' αντέξουμε ένα κύμα μεταναστών που δεν έχουν καμιά σχέση μ' εμάς... Και που δε θέλουν να γίνουν σαν εμάς, να απορροφηθούν από εμάς. Αντίθετα, μάλιστα, θέλουν να μας απορροφήσουν εκείνοι. Θέλουν ν' αλλάξουν τις αρχές μας, τις αξίες μας, την ταυτότητά μας, τον τρόπο ζωής μας. Και στο μεταξύ, μας αναστατώνουν με την οπισθοδρομική άγνοιά τους, με την οπισθοδρομική μισαλλοδοξία τους, με την οπισθοδρομική θρησκεία τους. Αυτό που εννοώ είναι ότι στον δικό μας πολιτισμό δεν υπάρχει χώρος για μουεζίνηδες και μιναρέδες, για ψευτο-εγκράτειες, για το ταπεινωτικό τσαντόρ, για την εξευτελιστική μπούρκα. Ακόμη κι αν υπήρχε χώρος γι' αυτούς τους ανθρώπους, εγώ δεν θα τους τον παραχωρούσα. Γιατί θα ήταν σαν να έσβηνα την ταυτότητά μας, σαν να εκμηδένιζα τα επιτεύγματά μας. Θα ήταν σαν να έφτυνα κατάμουτρα την ελευθερία την οποία κερδίσαμε, τον πολιτισμό που έχουμε αναπτύξει, την ευημερία που έχουμε αποκτήσει. Θα ήταν σα να ξεπουλούσα τη χώρα μου, την πατρίδα μου. Κι η χώρα μου, η πατρίδα μου δεν είναι προς πώληση.
https://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=367247Παράθεση:
Νέα δομή ή νέα κατάντια;
Η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας είναι τόσο άσχημη, που μιλώντας με όρους στρατηγικής μπορούμε άνετα να πούμε ότι η οικονομία ως παράγοντας εθνικής ισχύος εξέλιπε.
Το τραγικό όμως είναι ότι η κακή οικονομία υποβάθμισε σημαντικά και άλλους παράγοντες όπως την ηγεσία, τις Ενοπλες Δυνάμεις, τη βιομηχανία, το εμπόριο, την επιστήμη και τεχνολογία, τους θεσμούς, το ηθικό, με αποτέλεσμα η εθνική ισχύς της χώρας μας να βρίσκεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, τα χειρότερα ίσως μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η χώρα φαίνεται να μην έχει ξεκάθαρη εθνική στρατηγική και ο μόνος εθνικός αντικειμενικός σκοπός της είναι η υλοποίηση ενός οικονομικού Μνημονίου που ψηφίζεται από την πλειοψηφία της ελληνικής Βουλής, αλλά λόγω ανικανότητας των διαχειριστών δεν μπορεί να υλοποιηθεί.
Το γεγονός ότι στη λειτουργία της χώρας μας ενεπλάκησαν διεθνείς οργανισμοί, υπάλληλοι ξένων χωρών αγνώστων λοιπών στοιχείων, έχοντας πρόσβαση σε στοιχεία που σε άλλους καιρούς εθεωρούντο άκρως απόρρητα και ειδικού χειρισμού, καταδεικνύει ότι εν γνώσει μας η Ελλάδα απώλεσε ένα κομμάτι της εθνικής της κυριαρχίας.
Το γεγονός ότι ο μισός και πλέον στόλος των μαχητικών, των μεταφορικών αεροσκαφών και ελικοπτέρων είναι καθηλωμένος, ότι δύο φρεγάτες δεν μπορούν ταυτόχρονα να κάνουν περιπολία, διότι δεν υπάρχουν ανταλλακτικά και τα ανταλλάσσουν μεταξύ τους, ότι τα τεθωρακισμένα δεν κάνουν την καθημερινή εκκίνηση για έλεγχο λόγω έλλειψης καυσίμων, ότι διακλαδική άσκηση μεγάλης κλίμακας δεν πραγματοποιήθηκε τα τελευταία τέσσερα χρόνια, καταδεικνύει το μέγεθος επηρεασμού των Ενόπλων Δυνάμεων από την κακή οικονομία.
Το γεγονός ότι η χώρα μας μέσω του πρωθυπουργού της καλεί την Ευρωπαϊκή Ενωση να ανακηρύξει ως ευρωπαϊκή την ελληνική ΑΟΖ και επινοεί τη διασύνδεση των ΑΟΖ Κύπρου, Ελλάδας, Μάλτας ως ευρωπαϊκών, για να επιχειρηματολογήσει επί του θέματος, η αδυναμία μας να αντιμετωπίσουμε αποφασιστικά, όπως στο παρελθόν, τις τουρκικές προκλήσεις στο Αιγαίο και καλούμε την Ε.Ε. να υπερασπιστεί τα δικά μας σύνορα ως δικά της, τι άλλο καταδεικνύουν αν όχι αδυναμία κυρίαρχου κράτους να διεκδικήσει; Αλήθεια, πιστεύει κανείς ότι η πολιτική δήλωση «έχουμε εμπιστοσύνη στις Ενοπλες Δυνάμεις» καλύπτει τα κενά; Εχουμε κατανοήσει οι Ελληνες τις δηλώσεις που κάνει τελευταία ο Νταβούτογλου και δεν ακούγεται ούτε ένα ψεύτικο «μολών λαβέ»;
Κάθε βήμα εκσυγχρονισμού των Ε.Δ. είναι καλοδεχούμενο. Οταν όμως μιλάμε για τις ελληνικές Ε.Δ. που πριν από τέσσερα χρόνια ήταν δακτυλοδεικτούμενες για το επαγγελματικό τους επίπεδο και τη μαχητική τους ικανότητα, πρέπει να είμαστε σεμνοί. Η πρόσφατα διαφημισμένη Νέα Δομή Δυνάμεων πέρασε απαρατήρητη από ειδικούς που παρακολουθούν τις εξελίξεις στις Ε.Δ. ξένων χωρών, ακόμη και ως ανακοίνωση, διότι όλοι γνωρίζουν ότι κλείνοντας πενήντα στρατόπεδα εφεδρείας, όπως αυτά που μετέθετε το ΠΑΣΟΚ τους Νεοδημοκράτες και αντίστροφα, στην Ηπειρο και στη Δυτική Μακεδονία, μετονομάζοντας σχηματισμούς και μειώνοντας τον αριθμό των στρατηγών από δεκαπέντε σε δέκα, δεν λέγεται Νέα Δομή. Λέγεται μείωση λειτουργικών δαπανών. Το ακούσατε, κύριοι των ανακοινώσεων; Νέα Δομή δεν γίνεται με αλλαγή αρχηγών κάθε εξάμηνο, με τους συνταγματάρχες να παραιτούνται για να επιστρέψουν στα χωριά τους διότι δεν μπορούν να ζήσουν με 1.285 ευρώ, με ενοικιασμένα πολεμικά πλοία και με πιλότους που πετούν πέντε ώρες το μήνα.
Τι προσδίδει στις Ε.Δ. η Νέα Δομή; Είναι Νέα Δομή ή νέες περικοπές για να καλύψουμε την έλλειψη υποστήριξης; Ακόμη δεν ολοκληρώθηκαν τα εξοπλιστικά προγράμματα 1999-2004 και αποφασίστηκε απομείωση δυνάμεων για να γίνουμε πιο ευέλικτοι; Η Νέα Δομή για να φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα θέλει οικονομική υποστήριξη. Αν αποσύρω τα μισά μαχητικά αεροσκάφη για να πετάνε τα άλλα μισά, αυτό λέγεται νέα κατάντια.
Αν ενοικιάσω πολεμικά πλοία για να περιπολώ στο Αιγαίο, αυτό δεν λέγεται περιπολία αλλά κρουαζιέρα. Βέβαια, το κατά πόσο η απόφαση είναι ορθή δεν θα φανεί σε πόλεμο. Θα φαίνεται καθημερινά με τις απαντήσεις που θα δίνουμε στον κάθε Νταβούτογλου και θα φανεί γρήγορα.
Κυρίαρχο όμως θα παραμένει το ερώτημα: Αποτελεί η ελληνική οικονομία παράγοντα εθνικής ισχύος για να υποστηρίξει και τη Νέα Δομή; Με ποιο ηθικό θα εργαστεί το προσωπικό; Ποια ηγεσία θα εμπνεύσει αυτούς που πηγαίνουν στη μονάδα τους με πολιτικά γιατί δεν έχουν χρήματα για στολές;
Ο στρατιωτικός Κ.Τ.
Reminder:
Μη χάσετε απόψε το εθνικό αρχιλαμόγιο, τον αηδιαστικό, τον εμετικό, τον εκφραστή του πιο χυδαίου φασισμού, τον ΑΛΗΤΑΡΑ το Τράγκα.
Ουτε λεπτο δεν αντεχω ρε φιλε, πως μπορεις εσυ?Παράθεση:
Αρχικό μήνυμα απο Monsta