Καλωσήρθες! Χρησιμοποίησε αυτό το link https://www.bmwfans.gr/forum/newthre...=newthread&f=4
Printable View
Καλωσήρθες! Χρησιμοποίησε αυτό το link https://www.bmwfans.gr/forum/newthre...=newthread&f=4
Το μετανοιωσες η οχι ακομα;
Βρηκα ενα 540 και μου αρεσε.
Μπηκα σε πειρασμο.
Εδω δεν θα προχωρησω τελικα.
Το οδηγησα και δεν ειναι οτι περιμενα. Ωραιος ηχος, αρκετη δυναμη, αλλα απεχει απο οτι εχω ιδεα εχω πλεον σχηματισει για ενα gt sedan.
Τα χρονια που περνανε αφηνουν σημαδια πανω τους και μαλλον αλλαζω και εγω.
Αυτο που θυμαμαι σαν «εξαιρετική ποιοτητα και συμπεριφορα» απο την πενταρα, το 2022 εχει πλεον αλλαξει σαν ορισμος.
Δεν ξέρω τι περίμενες να βιώσεις πρόεδρε. Ο Άρης (S8N) που έχει χαλάσει στο Ε39 του περισσότερα λεφτά από εμένα, το ονομάζει αναλογικό. Εγώ θα το πω απλά παλιό. Πρέπει να είσαι λίγο παλαιολάγνος για να τη βρίσκεις με τέτοια πράγματα.
Ουτε εγω ξερω τι περιμενα.
Ισως ειχα μια ελπιδα πως θα νοιωσω ευχαρίστηση απο το πως κουμπωνει ο λεβιες, απο τον βαρυ ηχο του μοτερ, το «γρανιτενιο» πλαισιο που λεγαμε πως εχει και το κοφτερο τιμονι.
Αναλογικο ηταν, αλλα τα βαρια τζαμια ετριζαν στις κασες τους, μετα τα 140 ο αερας ηταν αισθητος, και το ταμπλω του αρκετα ταλαιπωρημενο.
Ισως αν εριχνα και εγω τα λεφτα του Σοχτων να γινοταν αξιοπρεπες, αλλα ουτε τα κραταω τοσο για να δικαιολογησουν τα εξοδα, ουτε εχω καποιο «δισκοποτηρο» που ψαχνω για παντα.
Δεκτόν.
Ο κύριος λόγος που πήρα αυτό που πήρα ήταν η κατάσταση του εσωτερικού. Χωρίς φθορές, τριξίματα και ψεγάδια, πέρα από κανά δυό πταίσματα τα οποία και αποκαταστάθηκαν άμεσα. Έχω ήδη δύο που τρίζουν. Δεν ήθελα και τρίτο.
Το πλαίσιο ήταν στιβαρό για τη δεκαετία του '90, που το μέσο αυτοκίνητο είχε τη στρεπτική ακαμψία βρεγμένης χαρτοπετσέτας.
Ούτε στο E30 δεν ακούγεται ο αέρας μετά τα 140. Μετά τα 190 ναι.
Εμένα μου άρεσε πάντα αυτή η 5αρα. Το σχήμα της, το εσωτερικό της, το ότι έχει πάτημα. Η Ε60 ήταν σαφώς πιο άνετη και πιο ξεκούραστη, αλλά η Ε39 ήταν το απωθημένο μου. Κουμπάκια και διακόπτες, dot matrix οθόνες, σταχτοδοχεία σε κάθε πόρτα, μόνιτορ με άθλια γραφικά και από πίσω κασετόφωνο, σιντιέρα να πηδάει σε κάθε λακκούβα, πρωτόγονο Bluetooth, ψηφιακός ισοσταθμιστης και DSP με εφέ 80s, δέρμα παντού αντί για πλαστικό, μέταλλο και ξύλο, πολλά όργανα με μεγάλες κόκκινες βελόνες και βλαμμένα λαμπάκια αντί για λεντ, παχιές μοκέτες, χοντρά κρύσταλλα, κίτρινα φώτα, βαρύ τιμόνι, βαρύς λεβιές, σκληρά πεντάλ. Τα γράφω και ερεθιζομαι.
Ναι, έχω ρίξει πολλά χρήματα και μπορώ να πω πως μηχανικά είναι άψογη. Σε όλα τα υπόλοιπα είναι σκατα κι αποσκατα. 20 ετών αυτοκίνητα δεν μαζεύονται. Είναι και καθημερινό αυτοκίνητο, οπότε καταλαβαίνετε. Αλλά σκοπός μου δεν ήταν να έχω ένα μπιμπελό 39. Δεν είναι κάποιο σπανιο American muscle car με hemi κινητήρα. Τα Βαλκάνια είναι γεμάτα 39αρια, πολλά μάλιστα καγκουρεμενα.
Εγώ θέλω να φτιάξω ένα sleeper. Θέλω οσμή ακαυτης, λαδιού και παραφλου ανακατεμενων. Θέλω μυρωδιά καταλύτη, εσύ μοναχα μ' αγαπας. Θέλω θόρυβο πολλών κυβικών και πολλών κυλίνδρων και μπάσο μαζί με ρασπαρισμα. Θέλω να πίνει βενζίνη και να φτύνει φωτιά. Θέλω ο οικολόγος με το Τέσλα να ρίχνει Χριστοπαναγιες. Hell's Angel ή Son of Anarchy σε τέσσερις τροχούς.
Για μένα το 39 ήταν μια καλή βάση για το project μου. Αυτό.
Γ@μιεσαι.
Αυτο μονο.
Τις προάλλες, καθώς η τιμή της αμόλυβδης χάιδευε τα 2,45€/λτ με ερωτική διάθεση, είχα απαγάγει το Yaris της συντρόφου και κυκλοφορούσα στο κέντρο, κοροϊδεύοντας αυτούς με τα θηριώδη 4x4 και τα παλιά πενβέ. Η σύντροφος, καθώς την άφησα χωρίς αμάξι, απαλλοτρίωσε το Ε39 για κάποιες αναγκαίες μετακινήσεις, οπότε ζήσαμε το εξής σκηνικό:
Σημειωτέον, η σύντροφος είναι ένα και εξήντα, 50 κιλά, fashion icon (κατά τη γνώμη της), σούργελο (κατά τη γνώμη μου) και ακούει Μαζωνάκη. Ναι, είμαστε τόσο ταιριαστοί, όσο ένα ψάρι με ένα ποδήλατο.
Σταματάει η σύντροφος σε φανάρι, και δίπλα σκάει VW Polo, καγκουρεμένο, με τραπ στη διαπασών. Τα δύο 19χρονα που είναι μέσα κοιτάνε το 39, κοιτάζονται μεταξύ τους, βλέπουν ένα τσουλούφι της Αθανασίας που οριακά ξεχωρίζει πάνω από το πλαίσιο του παραθύρου, ξανακοιτάζονται μεταξύ τους και λέει ο ένας στον άλλο: "ρε μλκ, γκόμενα το 'χει". Ακολούθως, μαρσάρουν εριστικά το ξεκάθαρα φτιαγμένο για οικονομία 3κύλινδρο 1.0ΤΦΣΙ τους, ώσπου ανάβει πράσινο, και η σύντροφος ξεκινά με μπερν άουτ, για να το γυρίσει σε παντιλίκι, στρίβοντας στον πρώτο κάθετο μετά από 20 μέτρα. Οι τύποι έμειναν παγωτό. Εγώ πάλι, το βράδυ παρηγορούσα ότι έμεινε από τα Michelin, ενώ ορκιζόμουν εκδίκηση στο Yaris.
Μπορώ να πω ότι μετά από αυτό, ένιωσα ικανοποίηση για την αγορά του Ε39. Για την επιλογή της συντρόφου, δε, ψάχνω να δω αν μπορώ να την επιστρέψω στη μάνα της στα πλαίσια της εγγύησης.
For real ?!?!? Αν ναι, τότε βρήκες τη μία από τις 90 ? 100 ? γυναίκες στον πλανήτη Γη που μπορούν να το κάνουν, και δεύτερον, μην την επιστρέψεις, κράτα την για τον συγκεκριμένο σκοπό (μπερνίδια και ντονατίνια :drive:), και βρες άλλη για τα υπόλοιπα (Μαζώ δηλαδή ρε φίλε....:whistle:)
:th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1::th_Laie_67-1: