Και τα Canadair τι τα έχουμε?
Printable View
Ωραίος όπως πάντα ο Μαυρίδης, αλλά είπαμε, λύση δυστυχώς ΔΕΝ υπάρχει.
Παράθεση:
Η μεγάλη απάτη του αντιμνημονίου
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν σήμερα ότι αυτό που τους έχει οδηγήσει στην καταστροφή είναι το μνημόνιο. Πίστεψαν τις ανοησίες που τους πούλησαν οι πολιτικοί, ότι μία αόρατη δύναμη μας οδήγησε στην καταστροφή και όχι όσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες της χώρας. Σήμερα φαίνονται όλο και πιο καθαρά όλοι εκείνοι που κερδοσκόπησαν σε βάρος του πόνου ενός ολόκληρου λαού και εμπορεύτηκαν τους φόβους του.
Η ιστορία του μνημονίου είναι απλή: Η χώρα δεν μπορούσε να δανειστεί και χρειάστηκε την συμφωνία της ΕΕ. Οι Γερμανοί έβαλαν στο παιγνίδι το ΔΝΤ, ίσως επειδή δεν ήσαν σίγουροι ότι θα έμεναν μέχρι το τέλος να δουν όλο το έργο. Η ΕΕ και το ΔΝΤ (κυρίως όμως η ΕΕ) μας δάνεισαν και μας έθεσαν όρους για να πάρουν κάποια στιγμή τα χρήματά τους πίσω. Δηλαδή, τα χρήματα των φορολογουμένων τους.
Σε όλη αυτή τη διαδικασία έγιναν λάθη και μάλιστα σημαντικά. Είναι σημαντικό όμως να καταλάβουμε ότι το μεγαλύτερο λάθος θα ήταν να ακολουθήσουμε τις συνταγές των καιροσκόπων και να παίξουμε ζάρια το μέλλον της χώρας μας. Μπορεί κάποιοι να έχουν κάνει τις μπαρμπουτιέρες δεύτερό τους σπίτι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα τους επιτρέψουμε να παίζουν στον τζόγο τα δικά μας σπίτια.
Το μεγαλύτερο λάθος της τρόικας ήταν ότι δεν κατανόησε αμέσως το πόσο διαλυμένο και διεφθαρμένο ήταν το κράτος μας. Χάθηκε έτσι πολύτιμος χρόνος σε ανούσιες συζητήσεις. Για παράδειγμα, πολλοί υπηρεσιακοί παράγοντες του δημοσίου προσπάθησαν να φανούν περισσότερο Ευρωπαίοι από τους Ευρωπαίους και να βγάλουν τον εαυτό τους από το κάδρο της κακοδαιμονίας του ελληνικού δημόσιου τομέα. Στην προσπάθειά τους αυτή έδωσαν λαθεμένες πληροφορίες στους συναδέλφους τους Ευρωπαίους γραφειοκράτες και πρότειναν απίστευτα πράγματα.
Η ΕΕ εμπιστεύτηκε, επίσης, τους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι απέκρυβαν συστηματικά το πραγματικό πρόβλημα, το οποίο ήταν ο γιγαντισμός του κράτους. Δεν ήταν μόνο ο μεγάλος αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. Ήταν και το γεγονός ότι πολλές ιδιωτικές εταιρείες είχαν έναν και μόνο πελάτη! Σωστά μαντέψατε, το κράτος.
Αυτή την στιγμή υπάρχουν ξένοι αξιωματούχοι που παραδέχονται ότι οι δικοί τους λαοί δεν θα μπορούσαν να υποστούν μία τόσο σκληρή πολιτική λιτότητας. Κι είναι αλήθεια ότι οι αντοχές του κόσμου έχουν εξαντληθεί. Υπήρχε, όμως, άλλος δρόμος; Εντός της ευρωζώνης δεν υπήρχε κι ας λένε οι καιροσκόποι τα δικά τους. Εκβιασμοί και κολπάκια τριτοκοσμικού χαρακτήρα δεν έχουν θέση σε έναν τέτοιο οργανισμό. Είναι ίσως η εύκολη συνταγή για να φτάσει κανείς στην αυλή διάσημων κερδοσκόπων και με σκοπό να τους υπηρετήσει, αλλά δεν μπορεί να αποτελεί την στρατηγική ενός σοβαρού έθνους.
Εκτός της ευρωζώνης υπήρχαν σίγουρα πολλές περισσότερες επιλογές. Είναι όμως κάτι που το θέλαμε; Όσοι έχουν υποστεί τις ολέθριες συνέπειες της κρίσης, λένε ότι θα προτιμούσαν να μηδενίσουμε και πάλι το κοντέρ. Η έξοδος από την Ευρώπη, όμως, δεν είναι κάτι τόσο απλό. Δεν έχεις μπει σε ένα μαγαζί να αγοράσεις και φεύγεις για να αγοράσεις από κάπου αλλού. Η Ευρώπη είναι ο τελευταίος μας σύμμαχος. Πόσο έξυπνο είναι να τον πυροβολήσουμε;
Στην αρχή της κρίσης παρουσιάστηκαν κι άλλες απόψεις μαζί με τις διάφορες ασυναρτησίες για τον προτεινόμενο εκβιασμό των συνεταίρων μας. Κάποιες από αυτές, λοιπόν, υποστήριζαν ότι εκτός από την ΕΕ υπήρχαν κι αλλού πορτοκαλιές που έκαναν πορτοκάλια. Δηλαδή η Κίνα και η Ρωσία. Πολύ γρήγορα αποδείχτηκε ότι ήταν πιο εύκολο να υπάρχουν οι Ελ, παρά να μας δώσουν οι Κινέζοι και οι Ρώσοι τα λεφτά τους και μάλιστα με όρους πιο ευνοϊκούς από εκείνους των Ευρωπαίων.
Το τελευταίο χαρτί των ασυνάρτητων λαοπλάνων ήταν ότι οι ξένοι κερδοσκοπούσαν σε βάρος του ελληνικού λαού. Όπως όλες οι απάτες, έτσι κι αυτή είχε ένα πραγματικό σημείο εκκίνησης. Στον κόσμο των αγορών και η κρίση στην Ελλάδα αποτέλεσε μία αφορμή για κερδοσκοπία. Όχι όμως ότι στήθηκε η ελληνική κρίση για να κερδοσκοπήσουν κάποια funds. Ή ότι οι Ευρωπαίοι μας δάνεισαν με... τοκογλυφικούς όρους. Σε πολλές περιπτώσεις κράτη δανείζονται πιο ακριβά απΆ όσο δανείζουν την Ελλάδα.
Το πρόβλημα είναι ότι η κατάρρευση όλων αυτών των μύθων έρχεται έπειτα από μία μακριά περιήγηση στο απόλυτο χάος. Χάθηκε χρόνος και σήμερα είναι ορατός ο κίνδυνος να φτάσουμε στην πηγή και να μην πιούμε νερό.
Η παρατεταμένη λιτότητα δεν είναι λύση. Είναι κατανοητό ότι οι Ευρωπαίοι συνταξιούχοι δεν μπορούσαν να χρηματοδοτούν από το υστέρημά τους τις ακριβότερες συντάξεις των Ελλήνων. Αλλά όλες αυτές οι προσαρμογές δεν θα έχουν το παραμικρό νόημα αν δεν υπάρξουν επενδύσεις, αν δεν υπάρξει φρέσκο χρήμα στην αγορά.
Και φτάνουμε στο αρχικό ερώτημα! Φταίει το μνημόνιο για το γεγονός ότι έχουμε χρεοκοπήσει; Υπήρχε λιγότερο οδυνηρός δρόμος; Ή μήπως εκείνοι που δημιούργησαν αυτό το ψευδοδίλλημα κάλυψαν τα ίχνη τους σε σχέση με το αμαρτωλό παρελθόν τους και απέδειξαν για άλλη μία φορά τον καιροσκοπικό χαρακτήρα τους; Μήπως τελικά το πραγματικό πρόβλημα είναι ότι ο ελληνικός λαός δεν αντιλήφθηκε έγκαιρα τους ψεύτες που επιχείρησαν να τον κοροϊδέψουν για άλλη μία φορά; Τους χαμαιλέοντες που άρχισαν και πάλι τα «ναι μεν αλλά»; Κάποιοι έκτισαν καριέρες σε αυτή την κρίση. Ή καλύτερα, πούλησαν φύκια για μεταξωτές κορδέλες σε μία αγορά που ήταν διατεθειμένη να πιστέψει οτιδήποτε άλλο πέρα από την πραγματικότητα, ότι είχε φτάσει η ώρα της χρεοκοπίας...
Θανάσης Μαυρίδης
Παράθεση:
Ρένα Δούρου για το ταξίδι Τσίπρα στις ΗΠΑ: Δεν αλλάξαμε εμείς, άλλαξαν όσοι συναντήσαμε
Για το πρόσφατο ταξίδι του Αλέξη Τσίπρα στις ΗΠΑ, το οποίο προκάλεσε αντιδράσεις και επικρίσεις, μίλησε σήμερα η βουλευτής Ρένα Δούρου, η οποία συνόδευσε τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στην Ουάσινγκτον.
«Δεν νομίζω ότι άλλαξαν οι δικές μας παραστάσεις. Άλλαξαν οι παραστάσεις και τα στερεότυπα που είχαν αρκετοί απ' όσους συναντήσαμε. Ένας από τους στόχους αυτού του ταξιδιού ήταν να παρουσιάσουμε τις προτάσεις μας αδιαμεσολάβητα σε σχέση με την εικόνα που είχαν προσπαθήσει οι πολιτικοί μας αντίπαλοι να παρουσιάσουν για τον ίδιο τον Αλέξη προσωπικά και για τον ΣΥΡΙΖΑ» δήλωσε η κυρία Δούρου, μιλώντας στο ραδιόφωνο ΒΗΜΑ 99,5.
https://www.youtube.com/watch?v=7rqy1JhY7TU
Λίγα λόγια για το ΠΑΜΕ και τον ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ
Το παρακάτω άρθρο είναι για τον συνδικαλισμό και συγκεκριμένα για τον μέγα δολοφόνο εταιρειών το ΠΑΜΕ. Το ΠΑΜΕ σύμφωνα με την ίδια ιστιοσλελίδα του είναι:
Το Π.Α.ΜΕ. (Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο) είναι Συνδικαλιστικό Μέτωπο. Είναι ανοιχτό, δημοκρατικό, ενωτικό και επιδιώκει να έχει στις γραμμές του τις πιο ζωντανές, αγωνιστικές δυνάμεις του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Έχει πανελλαδικά χαρακτηριστικά και ρίχνει το βάρος του σε όλους, χωρίς εξαίρεση, τους χώρους και τους κλάδους παραγωγής, του Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα
Ο “οργανισμός τελεί υπό τον έλεγχο του ΚΚΕ (ή έστω της ιδεολογίας του ΚΚΕ). Τα μέλη του πιστεύουν ότι η εργασία είναι χάρη που κάνουν οι εργαζόμενοι στο “Κακό κεφάλαιο” και επίσης ότι οι επιχειρήσεις στις οποίες εργάζονται πρέπει να ανήκουν στους εργάτες και όχι στους μετόχους.
Όπως κάθε άλλο συνδικαλήστικό(επίτηδες με η) κίνημα στην Ελλάδα έχει τεράστιες αγκυλώσεις και πιστεύει στην σύγκρουση. Δεν βλέπει τα κοινά συμφέροντα και απορρίπτει τις λύσεις win-win. Θεωρεί την κάθε λύση ως συνθηκολόγηση- ήττα για το “εργατικό κίνημα και επιβολή της θέλησης του “κακού κεφαλαίου”. Είναι αξιοσημείωτο ότι η λέξη ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ στα αγγλικά και στα γερμανικά έχει μόνο αρνητικές έννοιες. Οι σύλλογοι εργαζομένων στην Γερμανία αποφεύγουν να χρησιμοποιήσουν τον παραπάνω όρο. Μόνο στην Ελλάδα οι εργαζόμενοι τον δέχονται.
Σε άλλες χώρες οι εργαζόμενοι έχουν γνώσεις μαθηματικών και πραγματικής οικονομίας και καταλαβαίνουν ότι οι επιχειρήσεις για υπάρχουν καταρχάς πρέπει να έχουν έσοδα μεγαλύτερα από τα έξοδα τους. Σε περίπτωση που τα έσοδα είναι περισσότερα από τα έξοδα (μισθοδοσία, προμηθευτές, χαράτσια) τότε υπάρχει κέρδος και η εταιρεία μπορεί να αναπτυχθεί και να συνεχίσει. Στην αντίθετη περίπτωση τα χρήματα δεν αρκούν και η επιχείρηση είτε μειώνει έξοδα είτε σταματά την δραστηριότητα. Ο ιδιωτικός τομέας ούτε μπορεί να δανείζεται στο άπειρο (ΔΗΜΟΣΙΟ) ούτε μπορεί να ανεβάζει τα έσοδα της με νόμους (ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ) ούτε είναι μονοπώλιο (ΔΕΗ). Οι μέτοχοι δεν είναι χαζοί να χάνουν τις αποταμιεύσεις τους.
Δυστυχώς η παραπάνω αλήθεια στην Ελλάδα δεν γίνεται αποδεκτή. Το ΠΑΜΕ και τα μέλη τους ειδικά δημιουργούν προβλήματα στην οικονομική ζωή της χώρας. Αντί να στηρίζουν την εργατική τάξη και να ζητάνε μέτρα που θα βοηθήσουν στην οικονομική ανάκαμψη της χώρας (απελευθέρωση αγοράς, χαμηλή φορολογία, μείωση δημοσίου-γραφειοκρατίας). Προσπαθούν να κλείσουν με νύχια και με δόντια οποιαδήποτε εταιρεία χαροπαλεύει.
https://zanat0s.files.wordpress.com/...pg?w=595&h=396
Σκοπός του ΠΑΜΕ δεν είναι να βελτιώσει την ζωή του εργαζόμενου, αλλά να δείξουν πυγμή και αδιαλλαξία (σε αντίθεση με τους συλλόγους εργαζομένων στην Γερμανία). Τα στελέχη του ΠΑΜΕ όταν βρίσκονται σε εταιρείες έχουν μόνο αρνητικές συνέπειες. Σαν επίσημοι “συνδικαληστες” δεν μπορούν να απολυθούν και πληρώνονται για να εκπροσωπούν τους εργαζομένους. Διάφορες επιχειρήσεις τους πληρώνουν μισθούς και “εύχονται” να μην έρχονται στην εργασία τους γιατί μόνο θέματα λειτουργούν.
Αντιδραστικοί “συνδικαληστές” και η αντίστοιχή νομοθεσία είναι από τους μεγαλύτερους κινδύνους που καλείται να αντιμετωπίσει κάθε μάνατζερ/επιχειρηματίας. Δεν υπάρχουν στοιχεία αλλά σίγουρα θα ήταν ενδιαφέρουσα μια μελέτη ανά κλάδο για την πορεία ιδιωτικών επιχειρήσεων και την παρουσία/απουσία συνδικαληστών(ειδικά του ΠΑΜΕ) ειδικά τώρα μέσα στην κρίση.
Οι συνδικαλήστες θα προτιμήσουν να γίνουν απολύσεις παρά γενικές μειώσεις μισθών. Γιατί? Μιλάνε εκ τους ασφαλούς γιατί ξέρουν ότι αυτοί δεν θα απολυθούν. Έχουν έρθει στην προσοχή μου αρκετές ιστορίες όπου ενώ οι εργαζόμενοι θα δεχόντουσαν μειώσεις μισθών είτε άλλες αλλαγές για να σωθεί όχι μόνο η εταιρεία αλλά και οι θέσεις εργασίας. Το σωματείο όμως (με παρότρυνση του ΠΑΜΕ) δεν δεχότανε τις προτάσεις της διοικήσεις. Π.χ. Σε μια παραγωγική εταιρεία που ο τζίρος της ήταν συνυφασμένος με την πορεία της οικοδομικής δραστηριότητας το ΠΑΜΕ κατάφερε και έκανε την διοίκηση να προτιμήσει το κλείσιμο.
Η διοίκηση έκανε στο σωματείο για μείωση της μισθοδοσίας κατά 15%. Στο σωματείο υπήρχαν μέλη του ΠΑΜΕ και με την καθοδήγηση τους προτίμησαν την σύγκρουση. Η κρίση συνέχισε, τα έσοδα κατέρρευσαν, οι πελάτες (όσοι είχαν μείνει) εγκατέλειψαν την εταιρεία. Η εταιρεία αναγκάστηκε να αρχίζει να μειώνει το προσωπικό. Ο φαύλος κύκλος είχε αρχίσει. Στο τέλος το ΠΑΜΕ “νίκησε” δεν έκαναν πίσω και η εταιρεία έκλεισε και χάθηκαν πάνω από 100 θέσεις εργασίας.
Είναι κρίμα που συνδικαλήστες εκμεταλλεύονται την νομοθεσία και καπελώνουν αυτούς που υποτίθεται ότι προστατεύουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι εργατικοί και θέλουν να εργαστούν και να αποδώσουν έργο και επίσης να πετύχει ο οργανισμός στον οποίο δουλεύουν. Από την άλλη το ΠΑΜΕ ξέρει ότι εάν ανθίσουν οι επιχειρήσεις και γίνει απελευθέρωση της αγοράς εργασίας θα χάσει την δυνατότητά του να εκβιάζει και να απαιτεί.
https://zanat0s.files.wordpress.com/...pg?w=294&h=417
Οι ανακοινώσεις τους θα τρόμαζαν με την ιδεολογική ταλιμπανοποιήση που παρουσιάζουν ακόμη και τον πιο αντικειμενικό αναγνώστη. Θέλουν “ανατροπή” με κάθε τρόπο και αναζητάνε ευκαιρίες να δείξουν ότι μπορούν να φέρουν τα πράγματα στα άκρα. Κατηγορούν τους άλλους ως “φασίστες” ενώ αδυνατούν να καταλάβουν και να αναγνωρίσουν τον δικό τους “φασισμό” Βλέπουν τα πράγματα μέσω από τις οπτικές του προηγούμενου αιώνα και πιστεύουν σε μια κοινωνία όπου όλοι είναι ίσοι στην εξαθλίωση. Δεν θέλουν καλυτέρευση στις ζωές τους, αλλά επιζητούν να φέρουν την μιζέρια για να έχει απήχηση το μήνυμα τους που είναι γεμάτος με μίσος. Μιλάνε για την “εργατική τάξη” με όρους που θα ζήλευε και ο ίδιος ο Λένιν. Μπορεί το εργοστάσιο να έκλεισε αλλά η τοπική αντιπροσωπεία έχει ακόμη ακολούθους τις πιο αποτυχημένης οικονομικής θεωρίας του προηγούμενου αιώνα. Μιλάνε για τα υπερκέρδη του “κεφαλαίου” και για την εκμετάλλευση των εργαζομένων. Γιατί το ΠΑΜΕ και τα μέλη του δεν δημιουργούν επιχειρήσεις όπου θα ανήκουν σε όλους τους εργάτες και θα μπορέσουν να έχουν τον “εργατικό παράδεισο” τους? Γιατί να μην επικεντρωθούν σε κάτι δημιουργικό από το να κλείνουν επιχειρήσεις και να μειώσουν την ανεργία? Έτσι θα δείξουν ότι το μοντέλο τους λειτουργεί. Α ναι… Η δημιουργία δύσκολη και απαιτεί προσπάθεια, ενώ ο τσαμπουκάς είναι τζάμπα. ΥΓ όσο υπάρχουν οι μάγκες και οι στρατιώτες του ΠΑΜΕ δεν θα έρθει καμία σοβαρή επένδυση στην Ελλάδα…
Διαδώστε και φτύστε την αν τη πετύχετε.
ΡΑΧΗΛ ΜΑΚΡΗ: Η ΒΟΛΕΜΕΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΤΣΙΡΙΖΕ "ΟΧΙ" ΕΧΕΙ ΓΥΡΙΣΕΙ ΟΛΟ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ
Παράθεση:
Δεν έχω λόγια να σχολιάσω τα παρακάτω έγγραφα που δείχνουν ότι η επαναστάτρια του Καμμένου, που σήκωσε το σημαιάκι και φώναξε δυνατότερα από άλλους το ΟΧΙ στην αλλαγή του κράτους, έχει περάσει από 4 θέσεις του δημοσίου μέχρι να δέσει τη γαϊδούρα της σαν βουλευτής. Εκτός από λόγια φυσικά στεγνώνει και το σάλιο στο στόμα και δεν μπορείς ούτε να τους φτύσεις όλους αυτούς τους βολεμένους σαν την κυρία που γύρισε 4 κρατικές θέσεις τα τελευταία 9 χρόνια!!! Δείτε από που...
...πέρασε η κρατικοδίαιτη επαναστάτρια:
Το 2003 διορίστηκε στο ΠΕΣΥ (Υγειονομική Περιφέρεια Αττικής):
https://1.bp.blogspot.com/-ZjRCoZp7j...00/MAKRI-2.jpg
Εκεί δεν της άρεσε, γιατί μπορεί να είχε πολύ δουλειά και αποφάσισε να πάρει μετάταξη στο ΤΕΑΔΥ (Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης Δημοσίων Υπαλλήλων)... όμως και εκεί δεν είχε γκλαμουριά και τον Ιανουάριο του 2010 με το ΠΑΣΟΚ στα φόρτε του μετακόμισε στην Μπιρμπίλη
https://4.bp.blogspot.com/-yUvWX5tXI...A1%CE%99-3.jpg
https://4.bp.blogspot.com/-yUvWX5tXI...A1%CE%99-3.jpg
https://3.bp.blogspot.com/-LeXw4keYd...00/MAKRI-4.jpg
Έτσι οι εκλογές την βρήκαν στο ΥΠΕΚΑ απ' όπου παραιτήθηκε για να γίνει βουλευτής και να σώσει την Ελλάδα όπως λέει σε ένα πρόσφατο βιογραφικό της
https://1.bp.blogspot.com/-ZS2Wdnrv8...40/MAKRI-0.jpg
...σαν κερασάκι στην τούρτα πάρτε και ένα άλλο βιογραφικό της κυρίας που λέει ότι εργάζεται στον ΟΣΕ!!!
https://3.bp.blogspot.com/-HP4BQi27l...00/MAKRI-1.jpg
Αυτή είναι λοιπόν η Ραχήλ που αγωνίζεται να σώσει την Ελλάδα από τα νύχια της Μέρκελ... γιατί ξέρει ότι με την "Μέρκελ" δεν θα μπορεί να αλλάζει τις δουλειές σαν τα σώβρακα μέχρι να δει ποια έχει την μεγαλύτερη ρέκλα... ούτε φυσικά θα μπορεί να παίρνει τον άνδρα της, από την ΕΡΓΟΣΕ, με απόσπαση σαν μετακλητό υπάλληλο στο γραφείο της, όπως έκανε πρόσφατα.
Φανταστείτε διάλογο στο Κατάρ(ι), χώρα με ελάχιστη / ανύπαρκτη φορολογία.
- Ελάτε να επενδύσετε στη φοβερή μας χώρα.
- Τι καθεστώς φορολογίας υπάρχει? Είναι σταθερό?
- Τίποτα, χαλαρά μωρέ, ΦΠΑ 23% φόρος κατοχής στα ακίνητα, φόρος χρήσης αυτοκινήτου, φόρος ύπαρξης, φόρος αλληλεγγύης κλπ κλπ ΚΑΙ αλλάζει / εμπλουτίζεται κάθε χρόνο.
- ....................
- Που πάτε, γιατί φεύγετε ???
https://www.datgif.com/wp-content/up...e-run-over.gif
ΚΟΠΡΟΣΚΥΛΟ!