Αρχικό μήνυμα απο
A8hnaios
Το πολιτικό σύστημα, στο σύνολό του, έχει επινοήσει, έναν εξυπηρετικό μύθο. “Αυτά ζητάει η Ευρώπη τι να κάνουμε! Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από τις υποδείξεις. Είναι υποχρέωσή μας, αν θέλουμε να είμαστε μέλη της Ε.Ε.”
Πετυχαίνει έτσι μ’ έναν σμπάρο δύο τρυγόνια: φορτώνει τις αστοχίες του στην Ε.Ε. και ταυτόχρονα πουλάει αντίσταση στους ιθαγενείς, οι οποίοι θέλγονται από κάτι τέτοια ηρωικά. Αν μάλιστα ο ήρωας δεν νικήσει, αλλά ηττηθεί και πέσει στο πεδίο της μάχης, τόσο το καλύτερο: δεν θα μάθουμε πότε πως θα ήταν τα πράγματα αν νικούσαμε. Βλέπεις, τη νίκη πρέπει να τη διαχειριστείς και να την κατοχυρώσεις. Έχει δουλειά αυτό και ευθύνες. Ενώ την ήττα; Αγωνιστήκαμε, χάσαμε, αυτά έχει η ζωή, πάμε για φρέντο καπουτσίνο.
οι Οδηγίες (Directives) δεν είναι νόμοι. Νόμοι είναι οι Kανονισμοί (Regulations). Οι οδηγίες είναι κατευθυντήριες γραμμές, βάσει των οποίων τα κράτη μέλη θα πρέπει να προσαρμόσουν τη νομοθεσία τους για την επίτευξη συγκεκριμένων στόχων σε κάποιον τομέα, σ’ ένα εύλογο χρονικό διάστημα (συνήθως 2 χρόνια). Η Οδηγία σού λέει τι πρέπει να πετύχεις, όχι το πώς. Αυτό το αποφασίζουν οι εθνικές κυβερνήσεις. Σε περίπτωση που μια χώρα δεν μεταφέρει μια οδηγία στο εθνικό της δίκαιο, η Επιτροπή μπορεί να κινήσει διαδικασία “επί παραβάσει” και να προσφύγει εναντίον αυτής της χώρας στο Δικαστήριο της ΕΕ (Court of Justice of the European Union) το οποίο μπορεί να αποφασίσει την επιβολή προστίμου.
Αυτά στη θεωρία. Στην πράξη, όλες σχεδόν οι χώρες της Ε.Ε. αργούν να εφαρμόσουν κανονισμούς και οδηγίες