Αρχικό μήνυμα απο
S8N
Οφείλω να το ομολογήσω: Μέχρι σήμερα ήμουν απαισιόδοξος.
Διάβαζα ότι δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε το ΦΠΑ που χρωστάμε.
Διάβαζα ότι δεν έχουμε χρήματα να δώσουμε εφάπαξ και να πληρώσουμε συντάξεις.
Διάβαζα ότι δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε φάρμακα και νοσοκομειακό υλικό (κόπηκε κι η πίστωση γιατί ξαφνικά ανακαλύψαμε ότι οι προμηθευτές ήταν λαμόγια)
Διάβαζα ότι ήδη το πρώτο πεντάμηνο υπάρχει τρύπα 1 δις στα κρατικά έσοδα.
Έβλεπα την ανεργία ν' αυξάνεται και τους νέους να είναι σε απόγνωση.
Έβλεπα το Χρηματιστήριο να κατακρημνίζεται και τις μετοχές των τραπεζών να έχουν χάσει το 70% της αξίας τους, εντούτοις άκουγα πως το τραπεζικό σύστημα είναι υγιές.
Άκουγα τον Πεταλωτή να λέει ότι «δεν τίθεται θέμα πτώχευσης, επιστροφής στη δραχμή ή οτιδήποτε άλλο ακούγεται αυτό το διάστημα» και ότι «οι πολίτες πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς, με βάση και το Πρόγραμμα Σταθερότητα που υλοποιεί η κυβέρνηση» και το οποίο «θα μας βάλει σε άλλη πορεία από εδώ και πέρα».
Αναρωτιόμουν τι ασφάλεια μπορεί να νιώθει ένας πολίτης με χρέη στην τράπεζα, χωρίς δουλειά, χωρίς υγεία, χωρίς παιδεία και χωρίς ασφάλιση.
Άκουγα ότι τον Οκτώβρη-Νοέμβρη έχουν ανακληθεί όλες οι άδειες των αστυνομικών γιατί προβλέπεται ξεσηκωμός με νέα μέτρα.
Από σήμερα όμως είμαι αισιόδοξος. Τέρμα η τρομολαγνεία. Θα πάμε μπροστά. Θα τα καταφέρουμε.
Όχι γιατί η τυρόπιτα πήγε στο 1 ευρώ.
Ούτε γιατί η Μαριάννα Βαρδινογιάννη βρήκε τη λύση, προτείνοντας "ρεύμα δημιουργίας και όχι αντίδρασης."
Μήπως γιατί ο ΣΚΑΙ μαζεύει μαγαζιά με προσφορές για τη "διατήρηση της κοινωνικής συνοχής"? Μπα...
Τότε για τον Λωβέρδος πανηγυρίζει πως θα εφαρμοστεί το μνημόνιο για τις συντάξεις, τώρα που του το εξήγησαν και το κατάλαβε (ασχέτως αν το είχε συντάξει ο ίδιος)? Ούτε, ούτε...
Είμαι αισιόδοξος γιατί διαγραφηκε ο Ακης από το κόμμα. Επιτέλους, κάποιος τιμωρήθηκε σ' αυτή τη χώρα. Θα μου πείτε πως τιμωρήθηκε και ο Καραμανλής, αφού έχασε τις εκλογές. Κι οι Βουλγαρακορουσσσόπουλοι που εκδιώχθηκαν κι αυτοί. Κι έρχεται η σειρά άλλων πράσινων, μπλε, κόκκινων, κίτρινων, δημοσιογράφων, υμέτερων, ημέτερων, κουμπάρων, διαπλεκόμενων, αναποφάσιστων, κλπ.
Σωστό κι αυτό.
Τώρα πια βλέπω το φως στην άκρη του τούνελ. Καλέ, μήπως είναι το τρένο που έρχεται? Γιατί νομίζω πως ακούω κι ένα σφύριγμα.