Merc SLS - smart. Janus bifrons

Ο διάλογος ήταν και πιθανότατα παραμένει, μια από τις λεπτότερες μορφές επικοινωνίας. Προϋποθέτει όμοια γλώσσα, ευγένεια και συχνά κοινή κουλτούρα. Ο εσωτερικός διάλογος απαιτεί και κάτι ακόμα. Θάρρος.


Η έλευση της SLS στο πάρκινγκ του περιοδικού τις πιο ζεστές μέρες του Ιουνίου, πέρα από ότι, μοιραία δημιούργησε, ένα πάνδημο ενδιαφέρον, γέννησε μια ακολουθία από διφορούμενες σκέψεις σε αυτόν που την χρεώθηκε. Σκέψεις αντιφατικές, αντίθετες, όσο και τα δύο πρόσωπα του Ιανού ή Janus bifrons. Ήταν η ώρα του περίφημου εσωτερικού διαλόγου ο οποίος επιπροσθέτως έγινε ακόμα πιο δαιδαλώδης από τη στιγμή που κάποιος τοποθέτησε επί σκηνής, κάτι σαν αντίποδα, ένα smart, το έτερο άκρο της αυτοκινητικής κλίμακας. Ακολουθεί η, όσο το δυνατόν, πιστή μεταφορά αυτού του εσωτερικού διαλόγου.

https://www.tellingstories.gr/storie...1/_MG_8708.jpg

Ν. SLS ε; Εορτή! Για κάτι τέτοιες μέρες ζούμε. Για τέτοια αντικείμενα οπλιζόμαστε με υπομονή να ξεπερνάμε τα εμπόδια της καθημερινότητας, να συνεχίζουμε να υπάρχουμε, να χαιρόμαστε τις κορφές της τεχνολογίας. Όμορφα…

ν. Μήπως είσαι κάπως παρμένος; Τι είναι αυτά που λες; Τι συμψηφισμούς σκαρώνεις; Πως μπορούν τα μεν να μπουν στο ζύγι με τα δε. Τι δήθεν ελιτίστικος διαχωρισμός είναι αυτός;


Ν. Είσαι κάπως επιθετικός ή μου φαίνεται; Δηλαδή έχουμε κάθε μέρα την ευκαιρία να οδηγούμε τέτοια θαύματα, να πλησιάζουμε την τελευταία λέξη της εφαρμοσμένης τεχνολογίας, που φτάσαμε στο επίπεδο να την περιφρονούμε;

ν. Εφαρμοσμένη είπες ή εξεζητημένη;


Ν. Πέρα από επιθετικός μήπως παραμορφώνεις και τα γεγονότα; Με αλουμινένιο πλαίσιο βάρους 241 κιλών, που θέτει νέο κριτήριο αναφοράς στην κατηγορία super sport, κινητήρα V8 που αποδίδει 571 ίππους στις 6.800 σ.α.λ., και 650 Νm ροπής στις 4.750 σ.α.λ., ξηρό κάρτερ, αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη επτά σχέσεων με 4 προγράμματα τοποθετημένο στον πίσω άξονα για καλύτερη κατανομή, κεραμικά φρένα που φωλιάζουν στις 19αρες (μπροστά) και στις 20άρες (πίσω) ελαφρού κράματος ζάντες, διπλά αλουμινένια διπλά ψαλίδια στα 4 άκρα, με άκαμπτες στρεπτικές και καμπτικές συνδέσεις μεταξύ του εμπρόσθιου και οπισθίου τμήματος, διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης, ESP τριών βαθμίδων, σύστημα διεύθυνσης με υποβοήθηση ανάλογα με την ταχύτητα, σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών, με όλα αυτά λοιπόν θαρρείς ότι μιλάμε για ένα ακόμα όχημα;

https://www.tellingstories.gr/storie...1/_MG_8633.jpg

ν. Να υποκλιθώ στην τεχνολογία αιχμής, να εξάρω τη δυναμική του εργοστασίου, να υπογραμμίσω τη σύνδεση αγώνων – παραγωγής, αλλά έως εδώ. Με σχεδόν 1/3 του εκατομμυρίου ¤, αυτό το προϊόν δεν είναι αυτοκίνητο. Είναι Δήλωση. Δήλωση οικονομικής επιτυχίας και κοινωνικής καταξίωσης. Στις μέρες μας μάλιστα, αυτού του είδους η δήλωση γίνεται δεκτή με βαθιές υποψίες αφΆ ενός διότι το χάσμα ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις βαθαίνει ανεξέλεγκτα, αφΆ ετέρου διότι εμπεριέχει έντονο το στοιχείο του επιδεικνύειν.


Ν. Να σου υπενθυμίσω την σύνδεση της SLS με το παρελθόν. Εδώ κάνουμε λόγο για τον απόγονο της θρυλικής 300άρας Gullwing, με μια φρέσκια σχεδίαση προσαρμοσμένη στα πρότυπα του 21ου αιώνα, καθαρή, διακριτική, παθιασμένη, με το μακρύ καπό μήκους σχεδόν δύο μέτρων, τη χαμηλωμένη καμπίνα επιβατών και το κοντό πίσω μέρος με την εκτεινόμενη αεροτομή που σε συνδυασμό με το μακρύ μεταξόνιο, το φαρδύ μετατρόχιο και τους μεγάλους τροχούς, τονίζουν το δυναμισμό του οχήματος. Για να μην μιλήσω για το απαράμιλλο στιλίστικο στοιχείο τις πόρτες Gullwing. Τα «φτερά του γλάρου» δεν είναι το μόνο σημείο που παραπέμπει στο διάσημο πρόγονο Η εντυπωσιακή φαρδιά μάσκα με το μεγάλο αστέρι και τα πτερύγια επίσης σε σχήμα φτερών, αποτελούν σαφείς αναφορές στο μπροστινό μέρος του θρυλικού sport αυτοκινήτου. Παράλληλα, το τρισδιάστατο, εμπρόσθιο χαμηλωμένο τμήμα με την ποδιά σε σχήμα V που ενσωματώνεται ομαλά στα πλαϊνά, την δυναμική παρουσία της στο δρόμο, ενώ οι έξι μεγάλοι αεραγωγοί ψύξης και οι κατακόρυφοι προβολείς που εξέχουν, αποπνέουν μια επιβλητική αύρα.

ν. Να σου θυμίσω ότι γεννηθήκαμε λίγους μήνες μετά την έλευση της πρώτης Gullwing στην Ελλάδα. Εκείνη λοιπόν την μακρινή άνοιξη του Ά56 οι Walter Schock - Rolf Moll ξεκίνησαν αξημέρωτα ακόμα την Πέμπτη 26 Απριλίου μέσα στην εξώκοσμη ασημένια 300άρα και μετά από 50 ώρες συνεχούς δοκιμασίας, την γύρισαν πίσω από τις εσχατιές της πατρίδας νικήτρια του πιο σκληρού αγώνα της Ευρώπης. Οι επιθυμίες του τμήματος marketing του εργοστασίου είναι προφανείς, αλλά τούτο δεν σημαίνει ότι όποιος κάτσει πίσω από το τιμόνι της SLS μεταμορφώνεται σε W. Schock, με την ίδια έννοια, έτσι για να γίνω επίκαιρος, ότι, όποιος βηματίζει στη βαρδιόλα του «Αβέρωφ», γίνεται Παύλος Κουντουριώτης. Για να καταλήξω: Οι διασυνδέσεις με το παρελθόν, όταν είναι εργαλεία προώθησης πωλήσεων, μου δημιουργούν αναφυλαξία.

https://www.tellingstories.gr/storie...1/_MG_8776.jpg

Ν. Για να προχωρήσει ο διάλογος, ας τα δεχτώ όλα αυτά ως μια τοποθέτηση. Αλλά μήπως έχεις ενστάσεις και για την οδηγική απόλαυση; Δηλαδή τι αρνητικό μπορεί κανείς να προσάψει σε αυτό το περίβλεπτο θαύμα;

ν. Ναι. Επιχειρείς να με στριμώξεις. Είδες το χαμόγελο, διάβασες την έκφραση της χαρούμενης αποχαύνωσης μου την ώρα που έστριβα αυτό το μεγαλειώδες θηρίο. Αυτό είναι έτσι; Επί της ουσίας λοιπόν μια παρατήρηση. Αυτά τα διπλού συμπλέκτη αυτόματα κιβώτια δεν τα συμπαθώ. Όπως δεν συμπαθώ τα paddles. Στην 5η μου δεκαετία πια, δεν μπορώ να συμβιβαστώ με τους αυτοματισμούς. Θέλω συστήματα να τα ορίζω. Θα ήταν σαφώς πιο διασκεδαστική αν είχε μηχανικό κιβώτιο. Για τα ESP και τα λοιπά δεν διαμαρτύρομαι διότι αφΆ ενός σου παρέχονται επιλογές, αφΆ ετέρου με 571 ίππους και 1620 κιλά μάζα συν επιβάτες συν καύσιμα =1800 + μια ασπίδα προστασίας καλοδεχούμενη είναι.


Ν. Επί τέλους βρέθηκε κοινός τόπος.

ν. Γελιέσαι, Ούτε εδώ συμφωνούμε. Διότι οι ευκαιρίες να χαρείς, να τρομάξεις, να ζήσεις με αυτό το όχημα είναι εξαιρετικά περιορισμένες. Ο Hamilton π.χ. επειδή επιδόθηκε σε ένα burn out και δύο, τρία drift (μπαντιλικάκια στην ταπεινή ημεδαπή) με μια C 63 AMG έξω από το Albert Park στη Μελβούρνη, μετεβλήθη σε έναν υπόδικο, επικίνδυνο παρία. Ασφαλώς αντιλαμβάνομαι το κοινωνικό πρόβλημα με τον κάθε πληγωμένο ματαιόδοξο που μέσα στο Daramutsu 1,3 T του, θα υποδύεται τον Hamilton, σε πλατείες που παίζουν ανύποπτα παιδιά, αλλά οι νησίδες που μπορείς να χαρείς ολοένα και περιορίζονται, συνεπώς ο ρόλος των ακραίων οχημάτων ολοένα και υποχωρεί. ΕξΆ άλλου υπάρχουν λύσεις χαράς με την δεκάτην της αξίας του SLS. Απευθύνονται βέβαια σε εραστές της αυτοκίνησης και όχι σε όσους επιθυμούν να προβούν σε δηλώσεις. Ζούμε βλέπεις, στην εποχή των πρωτοβουλιών που τραβούν την προσοχή.


Ν. ΅Ετσι όπως σε ακούω, με μια φούρια συναισθηματικού ριζοσπαστισμού, με μια μόνιμη διάθεση αποδοκιμασίας, μπορεί και να έχεις απορρίψει την άλλη άκρη της αυτοκινητικής κλίμακας. Το ιδιαίτερα επιτυχημένο Smart που μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αποτελεί εξαιρετική επιλογή για το κλεινόν και συχνά ασφυκτικό άστυ.

ν. Το έχω απορρίψει ως πιθανή επιλογή μου. Το αντιμετωπίζω περισσότερο ως παιχνίδι και λιγότερο ως αυτοκίνητο. Του στυλ, να φεύγεις από το σπίτι και να απαριθμείς τα πράγματα που δεν πρέπει να ξεχάσεις. Το κινητό, τα κλειδιά, τα τσιγάρα, Α και το σμαααρτ.


Ν. Γίνεσαι είρων.

ν. «Η ειρωνεία αποτελεί την ευθυμία της αμφισβήτησης, τη χαρά της σοφίας.» είχε διατυπώσει ο Anatole France.

https://www.tellingstories.gr/storie...1/_MG_8827.jpg

Ν. Δηλαδή όλοι αυτοί που βολεύονται στις σύγχρονες πόλεις, που παρκάρουν εγκάρσια, που απολαμβάνουν έναν μοντέρνο οικονομικό τρόπο μετακίνησης, είναι απορριπτέοι, κάνουν κάτι λάθος και εσύ το αντιμετωπίζεις σωστά; Αυτό μου λες;

ν. Ξεκινώντας από μια γενικολογία σου λέω ότι ζούμε στην εποχή της λατρείας του ασήμαντου. Ειδικεύοντας το λόγο μου περί τα αυτοκινητικά σου λέω ότι το smart αποτελεί μια έξυπνη ιδέα που ήρθε να προτείνει λύσεις σε ένα μεγάλο πρόβλημα. Σε αυτό της κίνησης σε μεγάλα, αποπνιχτικά αστικά κέντρα. Έτσι μπορώ να το δεχτώ, όχι όμως και να το ακολουθήσω. Αυτή η περιρρέουσα χαρούμενη ατμόσφαιρα δεν με εκφράζει, δεν θεωρώ το smart, διάδοχη σκέψη του Mini και δεν το βρίσκω οικονομική λύση, ιδιαίτερα αν παρατηρήσεις που το συναντάς περισσότερο. Αντίθετα θεωρώ ότι είναι ένα άσχημο αυτοκίνητο, το οποίο κάθε φορά που αλλάζεις ταχύτητα παθαίνει λόξυγκα, το πεντάλ του φρένου θυμίζει Σκαραβαίο και δεν προσφέρει καμιά οδηγική χαρά


Ν. Δεν μπορώ να σε πείσω.

ν. Μα αν ξεκινάς ένα διάλογο με σκοπό να πείσεις τον άλλο για την ορθότητα των δικών σου απόψεων είναι πολύ δύσκολο να συνεννοηθείς.


Ν. Νομίζω ότι φοβάσαι το σήμερα.

ν. Η γνώση μιλά, η σοφία ακούει…


Ν. και τώρα τι κάνουμε; Που καταλήγουμε;

ν. Άκου: Είμαστε τυχεροί που οδηγήσαμε τη SLS. Είμαστε ικανοποιημένοι που χαρήκαμε, που αγχωθήκαμε, που νοιώσαμε αυτόν τον ατίθασο δαίμονα. Ας βάλουμε τώρα στο ράφι αυτή την εμπειρία και ας αποφασίσω να είμαι κάπως διαλλακτικότερος με επιλογές τύπου smart και θα είμαι αν δεν χρειάζεται να τα οδηγώ. Θα είμαι ακόμα περισσότερο αν αποφεύγω να τα βλέπω…

N.Σ.Ζ.
www.tellingstories.gr