1 Συνημμένο(α)
Το «Ευρώ»…δεν είναι ένα ενιαίο νόμισμα, όπως όλοι νομίζουμε…
Παράθεση:
Κάντε μια δοκιμή. Ας κάνουμε μια ανάληψη 1000 ευρώ από 1 ATM. Τσεκάρετε τους κωδικούς των χαρτονομισμάτων. Θα δείτε ότι σχεδόν όλοι είναι από άλλες χώρες. Ελάχιστα θα είναι τα ελληνικά, αν υπάρχουν καθόλου. Κυρίως θα βρείτε γερμανικά και ιταλικά ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κινούμαστε και ζούμε με ξένα χρήματα, δανεικά από άλλες χώρες.
Του Βασίλη Βιλιάρδου
Παράθεση:
Προσέξτε τις πονηριές των «Αγορών» και των ισχυρών Κρατών που πλανήτη και τι είδους παιγνίδια παίζουν σε βάρος της Κοινωνίας. Τα ευρώ που κυκλοφορούν δεν είναι ενιαία, ούτε τυπώνονται στην ΕΚΤ και διανέμονται στα Κράτη Μέλη.
Τα τυπώνουν τα Κράτη μόνα τους κάτω από την Εποπτεία της ΕΚΤ, σύμφωνα με το μέγεθος της Οικονομίας τους και μόνον όταν η Οικονομία του κάθε Κράτους Μέλους Αναπτύσσεται!
Όταν ένα κράτος μέλος, όπως είναι η Ελλάδα βρίσκεται συνεχώς σε ύφεση, δεν έχει κανένα δικαίωμα να τυπώνει τα δικά της Ευρώ τα οποία, βέβαια, είναι κωδικοποιημένα κατά Κράτος για να ξεχωρίζουν!
Το κάθε χαρτονόμισμα έχει μπροστά από τον αριθμό σειράς και ένα γράμμα. Αυτό υποδηλώνει τον εκδότη του τραπεζογραμματίου. Της Γερμανίας το ευρώ, έχουν μπροστά από τον αριθμό σειράς του κάθε χαρτονομίσματος το (Χ), η Αυστρία, το (Ν), το ΗΒ το (J), η Γαλλία το (U), η Φιλανδία το (L), η Ολλανδία το (P) κοκ.
Μας λένε ότι είμαστε όλοι στο ευρώ, άρα ούτε και «αυτούς» (τους Ευρωπαίους) τους συμφέρει να μας αφήσουν να χρεοκοπήσουμε. Μόνο που τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Δεν είμαστε όλοι στο ίδιο ευρώ, όσο και αν αυτό δεν είναι ευρέως γνωστό για ευνόητους λόγους. Η κοινή ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα έχει ως εκδότες τις κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η πληροφορία έχει κρατηθεί στο σκοτάδι.
Οι πολιτικές και νομισματικές αρχές δεν θέλουν να την γνωρίζετε. Παρατηρήστε δε, ότι το γράμμα-σύμβολο κάθε χώρας δεν έχει την παραμικρή σχέση με το όνομά της. Δηλαδή, γιατί η Γαλλία να μην είχε το (F) (France) αντί για το (U) που δεν λέει τίποτα. Ομοίως για την Γερμανία το (G) για Germany αντί για το (X). Είναι προφανές ότι κάποιοι δεν θέλουν να ξέρουμε τι έχουμε μέσα στο πορτοφόλι μας. Γιατί όμως; Η απάντηση είναι απλή.
Κάντε μια δοκιμή. Ας κάνουμε μια ανάληψη 1000 ευρώ από 1 ATM. Τσεκάρετε τους κωδικούς των χαρτονομισμάτων. Θα δείτε ότι σχεδόν όλοι είναι από άλλες χώρες. Ελάχιστα θα είναι τα ελληνικά (Υ), αν υπάρχουν καθόλου. Κυρίως θα βρείτε γερμανικά και ιταλικά ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κινούμαστε και ζούμε με ξένα χρήματα, δανεικά από άλλες χώρες. Αν δεν υπήρχε αυτό το οιονεί συνάλλαγμα, αντί για 1000,θα είχαμε 100 στην τσέπη μας. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε χρεοκοπήσει. Οριστικά και αμετάκλητα. Γιατί, για να τυπωθούν νέα ελληνικά ευρώ πρέπει η οικονομία να αναπτύσσεται (ενώ εμείς είμαστε σε συνεχή ύφεση) ή η ανταγωνιστικότητα προϊόντων και υπηρεσιών να κάνει άλματα (σ.σ: σενάριο επιστημονικής φαντασίας για εμάς)….
Η σημασία που έχει ο κωδικός σε κάθε χαρτονόμισμα είναι απλή. Σε τυχόν διάσπαση της Ευρωζώνης, τα ευρώ θα μετατραπούν στο αντίστοιχο, παλιό εθνικό νόμισμα. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί θα έχουν ήδη μετατραπεί, εκείνη την Παρασκευή απόγευμα που θα μας ανακοινωθεί το μαντάτο. Σε εμάς εννοείται, με μια υποτίμηση τουλάχιστον 50%, γιατί η νέα δραχμή θα πρέπει να απηχεί και την τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας (500-600 δρχ/1 ευρώ). Αυτό λέγεται και ληστεία της μεσαίας τάξης. Οι Γερμανοί για παράδειγμα θα δεχτούν για μετατροπή σε μάρκα, στο νέο ισχυρό νόμισμα της Ευρώπης, μόνο όσα ευρώ έχουν το X μπροστά. Τα άλλα χάσανε.
Ο κ. Β. Βιλιάρδος είναι οικονομολόγος, πτυχιούχος της ΑΣΟΕΕ Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, καθώς επίσης συγγραφέας τριών οικονομικών βιβλίων.
Υ.Γ
Σε αντίθεση με τα ευρώ νομίσματα, τα χαρτονομίσματα ευρώ δεν έχουν εθνική όψη που να αναφέρουν την χώρα που έχουν εκδοθεί. Αυτές οι πληροφορίες είναι σε κωδικοποιημένη μορφή στον πρώτο χαρακτήρα του αύξοντα αριθμού κάθε χαρτονομίσματος. Ο πρώτος χαρακτήρας του αύξοντα αριθμού προσδιορίζει με μοναδικό τρόπο τη χώρα που εκδίδει τα χαρτονομίσματα.
Για παράδειγμα: "P11303634899".
Το γράμμα «Ρ» σημαίνει ότι προέρχεται από την Ολλανδία. Οι υπόλοιποι 13 χαρακτήρες είναι αριθμοί οι οποίοι, όταν προστίθενται δίνουν έναν μονοψήφιο αριθμό που έχει σχέση με την χώρα προέλευσης.
Ακολουθεί ο πίνακας με τις χώρες προέλευσης.
1 Συνημμένο(α)
Κι όμως η Ραχήλ έχει δίκιο!
Παράθεση:
Μπορεί κάποιοι να προσπαθούν να εμφανίσουν ως «τρελαμάρες» τη δήλωση της Ραχήλ Μακρή ότι η Ελλάδα μπορεί να τυπώσει μόνη της 100 δισεκατομμύρια ευρώ, αλλά μάλλον δεν είναι τρελαμάρες
Κατ΄ αρχάς να εξηγήσουμε τι είναι και τι κάνει η κεντρική τράπεζα, διότι νομίζω ότι δεν είναι γνωστό πως η κεντρική τράπεζα τυπώνει χρήμα και γιατί.
Η κεντρική τράπεζα, εκτός από το λίγο αρχικό κεφάλαιο, δεν έχει χρήμα. Το όποιο χρήμα εκδίδει, το εκδίδει βάσει ενεχύρου. Για παράδειγμα, σε περιόδους κρίσης χρηματοπιστωτικά ιδρύματα μπορούν να δώσουν κάποιο ενέχυρο στην κεντρική τράπεζα (discount window) και να πάρουν ρευστότητα.
Αυτή τη ρευστότητα όμως η κεντρική τράπεζα δεν την έχει. Την τυπώνει (εκδίδει) αν θέλετε επιτόπου, πιστώνοντας τους λογαριασμούς στην κεντρική τράπεζα, των ιδρυμάτων που ζήτησαν αυτή τη ρευστότητα. Υπό αυτή την έννοια, η κεντρική τράπεζα τυπώνει χρήμα.
Ναι, οι περιφερειακές τράπεζες μπορούν να τυπώσουν χρήμα υπό την πιο πάνω ερμηνεία. Το ανακαλύψαμε οι περισσότεροι από εμάς το 2010, όταν η κεντρική τράπεζα της Ιρλανδίας τύπωσε ξεχωριστά από το ευρωσύστημα περίπου 80 δισ. ευρώ (αν θυμάμαι καλά). Αργότερα η ΤτΕ τύπωσε περίπου 110 δισ. ευρώ με τον ίδιο τρόπο. Έκανε χρήση αυτό που λέμε συναλλαγές ELA.
Οι συναλλαγές ELA κυριολεκτικά είναι λεφτά που τυπώνει η περιφερειακή κεντρική τράπεζα και δεν συμπεριλαμβάνονται στο ενεργητικό της ΕΚΤ. Οι συναλλαγές αυτές θεωρητικά έχουν μεγάλο ρίσκο και για αυτό τον λόγο δεν αποτελούν μέρος του ενεργητικού της ΕΚΤ.
Οι συναλλαγές αυτές επιτρέπονται με βάση την παράγραφο 14.4 της συνθήκης της ΕΚΤ, που ουσιαστικά αφήνει πολλά περιθώρια για τις περιφερειακές κεντρικές τράπεζες να κάνουν νομισματικές πράξεις, πιο δημιουργικές και από την ΕΚΤ την ίδια.
14.4. National central banks may perform functions other than those specified in this Statute unless the Governing Council finds, by a majority of two thirds of the votes cast, that these interfere with the objectives and tasks of the ESCB. Such functions shall be performed on the responsibility and liability of national central banks and shall not be regarded as being part of the functions of the ESCB.
μετάφραση:
14.4. Οι εθνικές περιφερειακές κεντρικές τράπεζες μπορούν να εκτελέσουν και λειτουργίες άλλες από εκείνες που καθορίζονται στο καταστατικό αυτό, εκτός αν, το Διοικητικό Συμβούλιο αποφανθεί, με πλειοψηφία των δύο τρίτων, ότι αυτές (οι λειτουργίες) προσκρούουν στους στόχους και τα καθήκοντα του ESCB. Τέτοιες λειτουργίες εκτελούνται με την ευθύνη των εθνικών κεντρικών τραπεζών και δεν θεωρούνται ότι αποτελούν μέρος των λειτουργιών του ESCB.
Και όπως λέει η παράγραφος 14.4, όταν η περιφερειακή κεντρική τράπεζα κάνει τέτοιες συναλλαγές, αναλαμβάνει την ευθύνη η ίδια και οι πράξεις αυτές δεν θεωρούνται πράξεις της ΕΚΤ. Με λίγα λόγια, δεν αποτελούν μέρος του ισολογισμού της ΕΚΤ. Που σημαίνει ότι την ρευστότητα την προσφέρει η περιφερειακή κεντρική τράπεζα άρα ναι, μπορεί να τυπώσει χρήμα.
Τώρα, αν υποθέσουμε ότι η ΕΚΤ θα αφήσει τις κεντρικές τράπεζες να κάνουν κάποιου είδους QE, σημαίνει ότι οι περιφερειακές τράπεζες θα δώσουν αυτή τη ρευστότητα και όχι η ΕΚΤ. Το γεγονός ότι το ρίσκο θα το αναλάβουν οι περιφερικές τράπεζες (το ρίσκο της χασούρας δηλαδή mark-to- market), σημαίνει κυριολεκτικά ότι οι συναλλαγές αυτές δεν θα διαφέρουν και πολύ από συναλλαγές ELA.
Η διαφορά είναι ότι θα μπορεί η περιφερειακή τράπεζα να αγοράσει στοιχεία ενεργητικού ή πάσης φύσεως assets και αυτή η ρευστότητα να μείνει μόνιμη στην αγορά, χωρίς να υπάρχει η πίεση να αντιστραφεί στο μέλλον.
Σημειώστε ότι δεν είναι σαφές τι μπορεί να κάνουν και δεν μπορούν να κάνουν οι περιφερειακές κεντρικές τράπεζες αλλά και η ΕΚΤ η ίδια. Όλα αυτά αποφασίζονται αναλόγως τις ανάγκες και τις περιστάσεις.
Σημειώστε όμως ότι αν τελικά γίνουν όπως περιέγραψα πιο πάνω, τότε θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί η κεντρική τράπεζα τόσο για την αποπληρωμή του Ελληνικού χρέους (προς τον οποιονδήποτε το οφείλουμε) αλλά και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί αυτή η μέθοδος για να χρηματοδοτεί και τον κρατικό προϋπολογισμό αν χρειαστεί (αυτό έτσι και αλλιώς έχει ήδη γίνει, όταν η ΤτΕ τύπωσε 4 δισ. ευρώ πριν 2 χρόνια για να βρει λεφτά το υπουργείο οικονομικών).
Πιστέψτε το ή όχι, όλα αυτά που περιγράφω τα κάνει η κεντρική τράπεζα της Ιαπωνίας τώρα και πολλά χρόνια και σε μικρότερο βαθμό η ίδια η Fed.
Τέλος, σημειώστε ότι όλα αυτά δεν αποτελούν λύση για τις διαρθρωτικές αλλαγές που δεν έχουν γίνει. Αποτελούν όμως ένα κομμάτι της λύσης για την υπερχρέωση της Ευρώπης και ένας τρόπος να μπορεί να λειτουργεί το σύστημα, μέχρι να δούμε τι θα κάνουμε με το πρόβλημα του χρέους πανευρωπαϊκά.
Προσωπικά προτιμώ τις διαγραφές, αλλά μάλλον η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη ακόμα να μπορεί να αντιγράψει τους Αμερικανούς σε αυτό το θέμα.
Πηγή:www.capital.gr
