2 Συνημμένο(α)
Ο Hannu Mikkola 70άρισε...
Γεννημένος σαν σήμερα, στις 24 Μαίου του 1942, ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Ράλι του 1983, Hannu Mikkola, “εβδομηντάρισε”.
Σε αυτήν την επέτειο του, θυμόμαστε την πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα και με αφορμή μια εικόνα διατυπώνουμε μια σειρά από σκέψεις.
Μάιος 1969 και ΙΖ' Ράλι Ακρόπολις. Τεχνικός έλεγχος στην “Ελφίνκο” (Hellenic Finance Company) στο τέλος της Λεωφ. Συγγρού. Πολύ πριν γκρεμιστεί το ακίνητο της οικογένειας Πεσμαζόγλου, πολύ πριν στεγαστεί εκεί το κόμμα της Ν. Δημοκρατίας, πολύ πριν καν ιδρυθεί. Εκείνη την περίοδο βέβαια, κανένα κόμμα δεν υπήρχε. Η Ελλάδα προχωρούσε υπό τις εντολές της “Εθνοσωτηρίου” και το Ράλι Ακρόπολις αγωνιζόταν να συγκεντρώσει τις προ-πραξικοπηματικές συμμετοχές. Το '66 εκκίνησαν 105 πληρώματα, 73 το '67, 56 το '68 και 70 το '69 με 20 μόνον αλλοδαπά, όταν το '66 ήταν 60! Οι επιπτώσεις της επιβολής της στρατιωτικής δικτατορίας στο πλήθος των αλλοδαπών ερασιτεχνών είναι κάτι παραπάνω από εμφανείς.
Το '69 λοιπόν, δυο ήταν τα εργοστάσια που θα διεκδικούσαν την νίκη. H Porsche με τρεις 911 για τους Paoli Toivonen, Bjorn Waltegaard, Gerard Larrousse και η Ford Motor Corporation με τον νικητή της προηγούμενης χρονιάς Roger Clark, τον Ove Andresson (που θα κέρδιζε το '71 με Α110) και τον Hannu Mikkola που δεν θα κέρδιζε ποτέ στην Ελλάδα.
Στην 3η κατά σειρά εικόνα που μπορείτε να δείτε στη photo-gallery, o Hannu τοποθετεί να νούμερα στο λευκό twin cam, κάτι απίθανο να συμβεί σήμερα. Σήμερα που για να μιλήσεις με τον αντίστοιχο Mikkola, πρέπει να συνεννοηθείς με τον Έλληνα “PR-ιτζή”, ο οποίος θα εισηγηθεί στον αλλοδαπό “PR-ιτζή” για να σου δώσει δέκα λεπτά στα οποία θα σου πει ότι έχει πει στα προηγούμενα και ότι θα πει στα επόμενα δεκάλεπτα. Σήμερα που οι ομάδες διαθέτουν hospitality units, happy hours και το παιχνίδι το ορίζουν οι χορηγοί το λευκό, ολόλευκο twin cam και η πορτοκαλιά χωρίς κανένα sticker η 911 S, του νικητή Toivonen που διακρίνεται πίσω μαζί με τον οδηγό της, φαντάζουν αταίριαστα.
Ο Hannu, σε εκείνον τον αγώνα θα βγει από το δρόμο, συνεπεία του γνωστού ατρόμητου Φινλανδικού ταμπεραμέντου, ο Ove επίσης θα “μετρήσει” έναν γκρεμό 40 μέτρων και την τιμή της Ford θα υπερασπιστεί ο Clark με τη δεύτερη θέση. Ο Βρετανός είχε τη στιγμή του και αυτός, έχασε εμπρόσθιο αριστερό φτερό, έκανε δεκάδες χιλιόμετρα χωρίς παρ – μπριζ αλλά όταν μπήκε στο Τατόι για την παραδοσιακά τελευταία δοκιμασία, έγραψε ένα μεγαλειώδες φινάλε ζωγραφίζοντας όλο το πέταλο με το πλάι, πετυχαίνοντας τον ταχύτερο γύρο και την υψηλότερη μ.ω.τ. σε Ακρόπολις, μέχρι το '75 όταν στην τελευταία “Τατοϊκή” περιπέτεια του Ακρόπολις ήρθε ο “Σιρόκο” να καταρρίψει τις επιδόσεις του.
Το καλύτερο που πέτυχε στην Ελλάδα ο Hannu, ήταν η 2η θέση το '84, πίσω από τον Παγκόσμιο Πρωταθλητή εκείνης της χρονιάς Σουηδό, Stig Blomqvist. Χωρίς αμφιβολία όμως υπήρξε μέλος μιας άτυπης τριάδας - τετράδας οδηγών που μπόρεσε να ελέγξει ότι πιο δύσκολο, δυνατό, επίφοβο κατασκευάστηκε στο χώρο.
Για το τέλος να θυμίσω, ότι επίσης σαν σήμερα, ένα χρόνο πριν την γέννηση του Hannu στο Joensuu της Φινλανδίας, γεννήθηκε στο Duluth της Πενσυλβάνια (τo '41) ο Robert Allen Zimmerman. Μετά από 20 χρόνια θα τον αναγνώριζαν στα πέρατα της οικουμένης ως Bob Dylan._ Νικόλας Σ. Ζαλμάς
TellingStories.gr
