ΟΛΑ είναι ένα ψέμα (Η κοτούλα η Κικίτσα - μέρος 2ον)

[Stathis]

:shok::shok::shok:


Συντάχθηκε απο τον/την Epicurus2day
Τρίτη, 28 Ιούνιος 2011 17:26


Πόση αλήθεια αντέχετε; Έχετε ποτέ σκεφτεί την σημασία της έννοιας "παραδοχές" στην ζωή σας; Τι είναι οι παραδοχές αυτές;

Σε αυτά τα ερωτήματα, με στοιχεία, θα απαντήσουμε σε αυτήν την ανάρτηση. Θα διαπιστώσετε σε απλά βήματα ότι όχι μόνο είμαστε μέρος μιας ασύλληπτης βουβής απάτης, αλλά ταυτόχρονα είμαστε και αδύναμοι να αντιμετωπίσουμε την βαρβαρότητα της.

Ως πολίτες, είμαστε συμφιλιωμένοι με την ιδέα ότι το οικονομικό μας σύστημα πρέπει να λειτουργεί "έτσι". Όπου "έτσι" σημαίνει, ότι τα κράτη θα δανείζονται αντί να δανείζουν. Ότι το χρήμα θα το διακινούν οι ιδιωτικές Κεντρικές Τράπεζες και ότι τις αποφάσεις θα τις λαμβάνουν κάποιοι αόρατοι, ολίγοι και πανίσχυροι, σε κλειστά δωμάτια μακριά από αδιάκριτα ώτα και βλέματα. Σε αυτό το πλαίσιο, είμαστε απροστάτευτοι.

Ας δούμε τι έχει γίνει στην Ελλάδα, εν συντομία:

Τον Οκτώβριο του 2009, ο "λεφτά υπάρχουν" ανέρχεται στην εξουσία. Λίγες ημέρες πριν, το άξιο αυτό παλικάρι που λέγεται Γιώργος Παπακωνσταντίνου έλεγε έμπυρος από το προεκλογικό μπαλκόνι του Πειραιά:

"Και έρχονται μετά και μας ρωτάνε πού θα βρούμε τα λεφτά. Εκεί θα τα βρούμε τα λεφτά, εκεί όπου τα πετάνε αυτοί. Τα χρήματα, φίλες και φίλοι, τα χρήματα για τις προτάσεις μας, θα τα βρούμε στους ανείσπρακτους φόρους. Τους αύξησαν από 13 στα 31 δις ευρώ. Και σήμερα, μάλιστα, ο υπουργός Οικονομίας λέει ότι τουλάχιστον 10 δις από αυτά είναι εισπράξιμα."

Ένα χρόνο αργότερα, η κυβέρνηση των "αντεξουσιαστών στην εξουσία", κοντά στις γιορτές των Χριστουγέννων, προσπαθεί να περάσει από την πίσω πόρτα (σε "πολυνομοσχέδιο") τροπολογία του άρθρου 82 του Κώδικα Είσπραξης Δημοσίων Εσόδων (ν.δ. 356/1974) και να διαγράψει τις "ανεπίδεκτες είσπραξης οφειλές προς το Δημόσιο". Για τι ποσό μιλάμε; 24 δις.

ΑΡΑ: Ο υπουργός Οικονομικών και ο Πρωθυπουργός είπαν ΨΕΜΑΤΑ ή ήταν τόσο άσχετοι (και άρα επικίνδυνοι) όταν ως κεντρικό σύνθημα της προεκλογικής τους "εκστρατείας" έκρωζαν σαν τους κόρακες ότι λεφτά "υπάρχουν".

Συνεχιζε ο μέγας ρήτορας Παπακωνσταντίνου:

"Τους πόρους, θα τους βρούμε παίρνοντας τον προϋπολογισμό γραμμή-γραμμή και βρίσκοντας τις πραγματικές σπατάλες.
Γιατί ξέρετε τι έκανε η Νέα Δημοκρατία; Η Νέα Δημοκρατία έκανε τα εύκολα. Ξέρετε ποια είναι τα εύκολα; Εύκολο είναι να κόψεις τις δημόσιες επενδύσεις. Φέτος, έκοψαν 1 δις ευρώ από τις δημόσιες επενδύσεις. Εύκολο είναι να μειώσεις τις δαπάνες για την υγεία και για την παιδεία.
Τα δύσκολα είναι να πιάσεις τη διαφθορά και την πελατειακή σπατάλη. (...)
Μας ρωτάνε «πού θα βρείτε τα λεφτά;». Και απαντάμε: Από την ανάπτυξη, από την ώθηση που θα δώσουμε με τις πολιτικές μας.
Μας ρωτάνε πού θα βρούμε τα λεφτά και λέμε: Θα πληρώσουν οι έχοντες και οι κατέχοντες. Εμείς δεν καταλαβαίνουμε, γιατί καταργήθηκε ο φόρος στη μεγάλη ακίνητη περιουσία και φορολογήθηκε η μικρή ακίνητη περιουσία.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί κάποιος ο οποίος έχει ένα σπίτι που κάνει 1-1,5 εκατομμύριο ευρώ, πλήρωνε 4 και 5 χιλιάδες ευρώ φόρο και τώρα πληρώνει κάτω από 1.000 ευρώ.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί κάποιος ο οποίος έχει ένα εισόδημα 100.000 ευρώ, πληρώνει σήμερα 4.000 ευρώ λιγότερο φόρο απ' ό,τι πλήρωνε πριν από 4 - 5 χρόνια, ενώ ο μισθωτός, ο συνταξιούχος, ο απλός εργαζόμενος πληρώνει περισσότερο. Πληρώνει περισσότερους φόρους, πληρώνει περισσότερα για το σχολείο των παιδιών, περισσότερα για την υγεία των δικών του.
Δεν καταλαβαίνουμε, γιατί πρέπει ο απλός Έλληνας πολίτης να πληρώνει τις offshore του κάθε υπουργού της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, τα ταξίδια του κάθε υπουργού της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, αυτή τη σπατάλη."

Κρατήστε τα όλα αυτά για την συνέχεια.

Ανερχόμενος, ο "λεφτά υπάρχουν" στην εξουσία, και μόλις ένα μήνα μετά, λέει στο Υπουργικό Συμβούλιο:

"Πριν από ένα μήνα, στις 4 του Οκτώβρη, αναλάβαμε μια κρίσιμη, μια ιστορική αποστολή έναντι της χώρας και των πολιτών. Η εντολή ήταν – και είναι ξεκάθαρη - να βγάλουμε την Ελλάδα από το τέλμα και το αδιέξοδο. (...)

Να νοικοκυρέψουμε το κράτος και να σώσουμε την οικονομία μας από την χρεοκοπία."

Ήταν η πρώτη φορά που ρηξικέλευθα και από πάρα πολύ νωρίς, μπαίνει στο λεξιλόγιο μας και στο συλλογικό υποσυνείδητο η λέξη χρεοκοπία. Ο "λεφτά υπάρχουν" συνεχίζει:

"Πριν τις εκλογές, γνωρίζαμε και είπαμε ξεκάθαρα τις δυσκολίες στους Έλληνες πολίτες."

"Προτείναμε να χτίσουμε πάνω στον πλούτο που διαθέτει η χώρα, και η χώρα μας διαθέτει πλούτο και σε φυσικούς πόρους και σε ανθρώπινο δυναμικό." Ήταν η πρώτη φορά που μπήκε στο λεξιλόγιο μας και στο συλλογικό υποσυνείδητο η εκποίηση δημόσιας περιουσίας ως αντίδοτο "στην κρίση".

και επίσης: "... επίκεντρο της οικονομικής μας πολιτικής θα είναι και η καταπολέμηση της ανεργίας".

Η δήλωση αυτή αναπαράγεται ως παράδειγμα πολιτικής διγλωσσίας και απάτης. Ο "λεφτά υπάρχουν" είναι ο πρωθυπυργός της μεγαλύτερης ανεργίας απο την Μεταπολίτευση.

Και είπε ακόμα ο "λεφτά υπάρχουν":

"Η κατάσταση που παραλάβαμε είναι πράγματι κατά πολύ χειρότερη απΆ αυτήν που περιέγραφε η προηγούμενη κυβέρνηση. Δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια. Διπλάσιο έλλειμμα, ιστορικό χρέος. Αυτά μας παρέδωσαν, παρά τις δικές τους διαβεβαιώσεις προεκλογικά."

Εδώ υπάρχει κακόγουστη αναπαραγωγή του παλαιομοδίτικου μοτό "παραλάβαμε καμμένη γη". Ο "λεφτά υπάρχουν" ισχυρίζεται ότι τον κορόϊδεψαν. Πως ήταν δυνατό να ξέρει για το "ιστορικό χρέος"; Φαίνεται δεν είχε ρωτήσει ποτέ τον πατέρα του. Φαίνεται ότι δεν ήταν επί 30 χρόνια στην πολιτική και 8 φορές διατελέσας υπουργός κυβερνήσεων της Μεταπολίτευσης. Ή απλά, δεν μπορούσε να διαβάσει τους Προϋπολογισμούς που ψήφιζε 30 χρόνια ή πιο απλά, το Δελτίο Δημοσίου Χρέους του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Πως είναι δυνατό να ξέρει για το έλλειμμα; Που καιρός να διαβάσει τις εκθέσεις της ΤτΕ, στις οποίες και ο ίδιος ο Προβόπουλος αναφέρθηκε το Νοέμβριο του 2009; Ο Διοικητής της ΤτΕ δήλωνε εντούτοις, λίγους μήνες μετά, τον Μάΐο του 2010, ότι είχε ο ίδιος προσωπικά ενημερώσει Παπανδρέου και Καραμανλή, ήδη από τον Σεπτέμβριο του 2009 για την κατάσταση.

ΑΡΑ: Ο πρωθυπουργός έλεγε ψέματα ή ήταν τόσο άσχετος (και άρα επικίνδυνος) όταν υποστήριζε σε ένα από τα πρώτα Υπουργικά Συμβούλια ότι δεν ήξερε τι παραλάμβανε.

Τα πράγματα όμως είναι ακόμα πιο οδυνηρά. Ποιος θυμάται μέσα στην θάλασσα των παραδοχών του, πως ξεκίνησε το γαϊτανάκι της "Ελληνικής κρίσης χρέους" ; Ήταν 9 Οκτωβρίου 2009. Ο Διοικητής της ΤτΕ Γιώργος Προβόπουλος, κεντρικό πρόσωπο σε όλη αυτήν την κατάσταση, πρώην στέλεχος της τράπεζας Πειραιώς και της Εμπορικής, συναντάται με τον νέο ΥπΟικ Παπακωνσταντίνου - πρώην έμπυρο ρήτορα. Και λέει ότι

"... δυστυχώς το πρώτο εννεάμηνο προκύπτει ότι το έλλειμμα είναι της τάξης του 10% (...) Εάν συνυπολογίσει κανείς τη δυναμική όπως έχει διαμορφωθεί για το τι μέλλει γενέσθαι τους επόμενους μήνες θα μπορούσε κανείς να πιθανολογήσει με σχετική βεβαιότητα ότι το έλλειμμα -δυστυχώς, το ξαναλέω- θα αγγίξει αν δεν ξεπεράσει τα επίπεδα του 12%»

Η ημέρα αυτή "δυστυχώς" για εμάς αλλά πολύ μα πάρα πολύ "ευτυχώς" για κάποιους, είναι και επίσημα η έναρξη της πιο φασιστικής, άνανδρης, δόλιας, υπόγειας και ιστορικά κασταστροφικής επίθεσης κατά του Ελληνικού Κράτους από συστάσεως του. Ο εχθρός είναι εντός, φίλοι.

Ας δούμε γιατί και, αρχικά, τι συνέβη έκτοτε σε 3 αγορές: το Ελληνικό Χρηματιστήριο, την αγορά Ομολόγων και την αγορά του Ελληνικού CDS.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/provop_xaa.png

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/provop_spreads.png

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/provop_cds.png

ΑΡΑ: Η "επισήμανση" του κ. Διοικητή (και οχι..."δοικητή"), αποτέλεσε το πιο όμορφο έναυσμα για μια ασύλληπτη φούσκα και όργιο κερδών στις 3 αυτές αγορές. Και επειδή το Ελληνικό Χρηματιστήριο είναι αγορά που συμμετέχουν πολλοί και διάφοροι, τα πραγματικά τρελά κέρδη για τους "γνωρίζοντες" ήλθαν για όσους εκείνη την περίοδο, τον Οκτώβριο του 2009, "έτυχε" να είναι κάτοχοι Ελληνικών Ομολόγων και Ελληνικών CDS. Κάπου 7,5 - 10 φορές τα λεφτά τους, αποκόμισαν ήδη (και έχει ο Θεός). Ποιοι είναι αυτοί που είχαν, έχουν και θα έχουν θέσεις σε αυτες τις 2 αγορές; Ποιοι τις κινούν; Μα, φυσικά, οι Τράπεζες, οι μεγάλες Αμερικανικές Τράπεζες. Και εδώ τίθεται το ερώτημα: Γιατί η ανελέητη αυτή κερδοσκοπική φούσκα ξεκίνησε απο την δήλωση του κ. Διοικητή και όχι πιο πριν, αφού και ο ΙΔΙΟΣ παραδέχεται ότι όλα αυτά ήταν δημοσίως γνωστα από τις εκθέσεις του πολύ πριν; Γιατί "έπρεπε" να γίνει αυτή η δημόσια τοποθέτηση;

Όμως, εδώ τώρα προσεγγίζουμε την ΚΑΡΔΙΑ του προβλήματος, την πραγματική εξαπάτηση που υφιστάμεθα ακόμη και τις συνέπειες της οποίας για πολλά χρόνια θα υπομένουμε (;).

ΗΤΑΝ ΝΑΙ, ή ΟΧΙ, ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑΣ; ΗΤΑΝ, ΝΑΙ ή ΟΧΙ, ΠΡΑΓΜΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ Η ΩΡΟΛΟΓΙΑΚΗ ΒΟΜΒΑ ΣΤΑ ΘΕΜΕΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ; ΗΤΑΝ, ΝΑΙ ή ΟΧΙ, ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ, ΟΙ ΛΕΧΡΙΤΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΗΣ;

Το 2009, αγαπητοί φίλοι, όπου η Ελλάδα ήλθε αντιμέτωπη με τα "διπλάσια ελλείμματα" κατά Παπανδρέου και Προβόπουλο, στην πραγματικότητα, κάτι αντίστοιχο συνέβαινε και αλλού. Που; Αν πιστεύετε σε κάποιο Αφρικανικό κρατίδιο ή σε κάποια ζούγκλα της Λατινικής Αμερικής, όπως σας έχουν πείσει, τότε φοβούμαι πως θα σας στεναχωρήσω. Διότι το 2009, άγαπητοί αναγνώστες, οι κραταιές δυνάμεις του πλανήτη, οι ηγήτορες και επικριτές της Ελληνικής Μπανανίας, ήταν σε ΙΣΗ ΜΟΙΡΑ με τα λαμόγια τους Έλληνες. Όπως θα διαπιστώσετε από τον παρακάτω πίνακα, εν έτει 2009, οι ένδοξες χώρες της οικονομικής ανάπτυξης, Μεγάλη Βρετανία και ΗΠΑ είχαν επίσης, διψήφια ελλείμματα. Ενώ το σύνολο των χωρών του ΟΑΣΑ είχαν ελλείμματα της τάξης του 8%. Κι ακόμη, το Ελληνικό έλλειμμα δεν ήταν καν το υψηλότερο στην Ευρώπη το 2009. Το υψηλότερο ήταν το Ιρλανδικό

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/deficits2009.png

ΑΡΑ: Η δικαιολογία των διψήφιων ελλειμμάτων η οποία τάχα έβαλε την Ελλάδα στην επώδυνη διαδικασία επιτήρησης της από το Διεθνές Τραπεζικό Σύστημα ("τρόϊκα", ΔΝΤ, ΕΕ, κλπ) και βάσει της οποίας τρώμε την μία σφαλιάρα πίσω από την άλλη, λοιδωρούμενοι από κάθε πιθανό και απίθανο, τυχάρπαστο τσιράκι της "διεθνούς σκηνής" δεν ήταν (είναι) τίποτε αλλο από ΨΕΥΔΗΣ. Εκτός κι αν κάποιος πιστεύει ότι τα "διψήφια ελλείμματα" της Ελλαδίτσας ήταν πιο τρομακτικά από τα τρις δολάρια "διψήφιων ελλειμμάτων" των άλλων.

Το δε 2010, σύμφωνα με την έκθεση της ίδιας της Eurostat οι Βρετανοί είχαν έλλειμμα ίσο με της Ελλάδας και ανώτερο της Ισπανίας, Πορτογαλίας, Ιταλίας κλπ. - αυτών όλων που επωνομάστηκαν περιπαικτικά PIGS (γουρούνια) από τα ακρωνύμια των ονομάτων τους (τάχα). Η δε Ιρλανδία, εκεί στα Βρετανικά ύψίπεδα της οικονομικής νοικοκυροσύνης, πόσο έλλειμμα λέτε ότι είχε το 2010; "Μόλις" 32,4%... δηλαδή η Ιρλανδική οικονομία είχε μια δυναμική διπλασιασμού του Δημόσιου Χρέους της ανά τριετία. ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ, ούτε από την Ιρλανδία ξεκίνησε "η κρίση χρέους", ούτε η Μεγ. Βρέτανία ΠΟΤΕ αναμίχθηκε ως "μέρος" του προβλήματος. Από τότε, ήταν η Ελλάδα, πάντοτε και σταθερά, το μαύρο πρόβατο. Οι δε ΗΠΑ, επωφελήθηκαν τα μάλλα, αφού η 100% Αμερικάνικη συστημική κρίση που βιώνουμε, μεταφέρθηκε αιφνιδίως στην Ευρώπη και (ανα)βαπτίστηκε Ελληνική.

Στην πορεία, η Ελλάδα κατηγορήθηκε (απολύτως αναμενόμενα) και για το υπέρογκο Δημόσιο Χρέος της. Το οποίο, τα τζιμάνια του μονεταρισμού πάντα συναρτούν με το ΑΕΠ μιας χώρας και έτσι βγαίνει ο δείκτης ΧΡΕΟΣ προς ΑΕΠ, με βάση τον οποίο η Ελλάδα έχει πλέον Χρέος ίσο με το 142% του ΑΕΠ της. Το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδας είναι αναμφισβήτητα υπαρκτό. Και όπως δείξαμε, δημιουργήθηκε από τον πατέρα Παπανδρέου την δεκαετία του 1980 και εκτινάχτηκε περαιτέρω κατά την τριετία 1990-1993, όπου κυριολεκτικά βούλιαξε το Κράτος.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/xreos80.png

Συνολικά, οι κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης, κατέφαγαν τα Δημόσια οικονομικά, εκτινάσσοντας το Δημόσιο Χρέος σε 30 χρόνια κατά 745 φορές, δηλαδή από ¤475 εκατ. (162 δις δραχμές) το 1981, σε "μόλις" ¤354 δις (Μάρτιος 2011).

Ας μην μπούμε καν στην διαδικασία να πούμε ό,τι έχουμε επίσης ξαναπεί. Ότι 2 από τις 7 πλουσιότερες χώρες στον κόσμο (G7), η Ιαπωνία έχει Χρέος προς ΑΕΠ άνω του 200% και η Ιταλία άνω του 110% (κλπ). Αν και αναμασάται ότι το Χρέος της Ιαπωνίας είναι λέει, εσωτερικό. Ας δούμε, για την βασιμότητα αυτού του προπαγανδιστικού επιχειρήματος, την πορεία του εξωτερικού Ιαπωνικού Χρέους λοιπόν, όπως την παρουσιάζει το ΔΝΤ:

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/madeinjapan.png

Ας δούμε όμως, κάτι άλλο, κάτι πιο ουσιαστικό. Ας ξεκινήσουμε κοιτώντας τον μετρητή του Παγκόσμιου Δημόσιου Χρέους, στον Economist. Το Παγκόσμιο Δημόσιο χρέος, λένε, είναι κοντά $40 τρις δολάρια. Και το Παγκόσμιο ΑΕΠ, λένε, είναι περί τα $64 τρις, Άρα, υπολογίζουν το παγκόσμιο χρέος ως 62% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Αναφέρομαι στον Economist, διότι είναι ό,τι πιο συντηρητικό προς τα κάτω, ως εκτίμηση του Παγκόσμιου χρέους. Έχουν λόγους.

Τι δεν λένε όμως; Τι δεν υπολογίζουν; Αυτό που δεν αναφέρεται "πουθενά και ποτέ", είναι κάτι πολύ πιο σημαντικο και ουσιαστικό, Πρόκειται για το λεγόμενο Gross External Debt. Το εξωτερικό χρέος μιας χώρας, όπου συμπεριλαμβάνεται και ο Ιδιωτικός δανεισμός αλλά και οι υποχρεώσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων της χώρας αυτής. Αν κάποιος βάλει και αυτούς τους παράγοντες στην εξίσωση τότε θα δει μια ΠΟΛΥ διαφορετική και ΠΟΛΥ πιο ρεαλιστική εικόνα από τον δείκτη "Χρέος προς ΑΕΠ" τον οποίο περιφέρουν ως Ιερό Δισκοπότηρο οι επάρατοι και ο οποίος δεν είναι παρά μέρος της εικόνας.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/eks_xreos_xwres.png

Βλέπετε εδώ, τι ακριβώς συμβαίνει. Ούτε 1, ούτε 2 αλλά 14 χώρες (εκ των οποίων 13 Ευρωπαϊκές) είναι σε ΠΟΛΥ χειρότερη θέση από την Ελλάδα. Βλέπετε την Βρετανία με το εξωφρενικό ποσοστό του 400% Εξωτερικό Χρέος προς ΑΕΠ. Την Ελβετία επίσης. Την Δανία (και οι 3 εκτός ζώνης Ευρώ. Άραγε έφταιγε το Ευρώ, όπως μας πλένουν τον εγκέφαλο;). Βλέπετε το Βέλγιο, την Σουηδία, την Αυστρία, την Φινλανδία, την Γαλλία. Όλος ο καλός ο κόσμος της "Δύσης", Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη. Που είναι τα Pigs ; Που είναι τα γουρούνια; ΔΕΝ βλέπετε όμως τους 3 πρώτους, τους πρωταθλητές. Δεν τους βάλαμε στον διάγραμμα, διότι αν το κάναμε το scaling θα ήταν τέτοιο που δεν θα βλέπατε τίποτα. Ιδού:

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/eks_xreos_xwres_all.png

Λουξεμβούργο 4636%, Ιρλανδία 1114%, Νορβηγία 841%. Ρε μπας και ζω σε άλλη ήπειρο ή σε άλλο πλανήτη;

Θα πει κάποιος τώρα, ότι η σύνδεση του Ιδιωτικού Χρέους και του Τραπεζικού Χρέους με το Δημόσιο Χρέος είναι αυθαίρετη (υπάρχουν πολλοί τέτοιοι). "Δυστυχως", όμως (όπως θα έλεγε και ο Προβόπουλος), η ίδια η πραγματικότητα δείχνει το ακριβώς αντίθετο. Ένας είναι ο τροφοδότης, ο φορολογούμενος. Είτε για κράτος λέμε, είτε για τράπεζες, είτε, φυσικά, για ιδιώτες-οφειλέτες. Ο φορολογούμενος καλείται να πληρώνει α.τα χρέη του κράτους του (όπως διεφάνη με την ληστρική επιδρομή στα εισοδήματα με τα "Μνημόνια" και τα "Μεσοπρόθεσμα"), β.τα χρέη του οίκου του και γ. όπως αποδείχτηκε με την παροχή κρατικής εγγύησης ύψους ¤130 δις προς τις Ελληνικές Τράπεζες, ο φορολογούμενος εγγυάται για (και "αν" χρειαστεί θα πληρώσει και) αυτές. Είναι ένα σύστημα ελέγχου του πολίτη, ένα σύστημα υποδούλωσης του, μια αέναη μηχανή παραγωγής υποχρεώσεων και καταπάτησης δικαιωμάτων τριών επιπέδων. Οι φορολογούμενοι κυνηγούνται αγρίως, εμφανώς και απροκάλυπτα. Τα κράτη κυνηγούνται αγρίως, ημιφανώς και δυσκατάληπτα. Οι Τράπεζες ευνοούνται εντόνως. μονίμως, αφανώς και αδιάλειπτα.

Ας επιστρέψουμε τώρα στους φίλους μας στον Economist. Ας εξετάσουμε τα στοιχεία τους. Και ας ξεχάσουμε το ΧΡΕΟΣ προς ΑΕΠ και να τα διαβάσουμε ως Χρέος ανά Κάτοικο ή Χρέος ανά φορολογούμενο που είναι ακόμα πιο σωστό.

Το χρέος ανά κάτοικο με βάση τα πιο συντηρητικά (και μάλλον παραπειστικά ως προς την πραγματικότητα) στοιχεία του Εconomist, είναι για την Ελλάδα περίπου $35.000. Ο Καναδός όμως, χρωστάει πιο πολλά, όπως και ο Ιταλός και ο Βέλγος. Και φυσικά ο Ισλανδός. Αλλά και ο Ιρλανδός. Ο Γάλλος περίπου τα ίδια. Ο Νορβηγός 6 χιλιάρικα περισσότερα, κοκ. Με βάση τα δικά τους τεφτέρια, η Ελλάδα δεν είναι καν ο νο.5 κίνδυνος στην Ευρώπη. Για να μην πω για τους δύσμοιρους Ισπανούς και Πορτογάλους όπου ενω είναι σε καλύτερη κατάσταση από τον Γερμανό, τον Βρετανό, τον Γάλλο, τα αρπακτικά τις έχουν ήδη βάλει σε "Μνημονιακή Ομπρέλα" με συνοπτικές διαδικασίες.

Φαντάζομαι δε, πως υποψιάζεστε τι ακολουθεί, αν δούμε τι πραγματικά συμβαίνει. Αν κάνουμε τους υπολογισμούς μας με βάση το Εξωτερικό Χρέος και όχι τα μπακαλο-ρεά των Gurus της σαπίλας και της διαφθοράς. Τι χρωστά λοιπόν ο κάθε Ευρωπαίος με βάση το Εξωτερικό Χρέος της χώρας του προς αυτό που παράγει;

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/eks_xreos_xwres_katoik.png

Η νοικοκυρά κα. Μέρκελ, και ο Γάλλος ταπ ντε μποτέϊλ κος Σακορζί, χρωστούν πιο πολλά από τον κο Τσίπρα; Και την κα. Παπαρήγα; Ο κος Τσίπρας και η κα Παπαρήγα εντούτοις, πόρω απέχουν από το να αγωνίζονται ουσιωδώς στο πλαίσιο αυτής της θεόσταλτης για αυτούς, επιχειρηματολογίας.Γιατί απέχουν από τις συζητήσεις στην Βουλή; Γιατί δεν μας οδήγησαν ποτέ σε αυτά τα στοιχεία; Ούτε αυτοί γνωρίζουν; Κι αν δεν γνωρίζουν τι διάολο κάνουν εκεί έξω τόσα και τόσα χρόνια οι επαγγελματίες της αντιπολίτευσης και της αντίδρασης;

ΑΡΑ: Η επίκληση των ελλειμμάτων και του Δημόσιου Χρέους στην Ελλάδα και η παρεπόμενη "Κρίση Χρέους" στην οποία δήθεν πρωτοστατεί η χώρα ήταν και είναι μια φενάκη, μια εξαπάτηση του Ελληνικού λαού, ένα ΨΕΜΑ. Η Ελλάδα, ούσα δημοσιονομικά σε κακή κατάσταση, αλλά σε πολύ καλύτερη τελικά από τους άλλους και ο Ελληνικός λαός κατ' επέκταση, δεν είχε κανένα λόγο να υποστεί την βάσανο στην οποία τον ενέπλεξε όλος αυτός ο συφερτός. Ταλαιπωρούμαστε χωρίς αιτία. Αν είμαστε τέτοιοι που μας χαρακτηρίζουν, άλλο τόσο είναι και αυτοί και χειρότερα: τα ΔΙΚΑ τους τραπεζικά "ιδρύματα" (μάλλον άσυλα) έφεραν τον κόσμο στον γκρεμό. Η διαφθορά, ξεκινά πρώτα, από αυτούς που την επιβάλουν. Και είναι πολύ λίγοι αυτοί που μιλάνε για διαφθορά όντας οι ίδιοι διαφθορείς και διεφθαρμένοι.

Μια αναφορά, στο σημείο αυτό, στο Γερμανικό πολιτικο-δημοσιογραφικό συνάφι. Αφορμή, το κατάπτυστο και προσβλητικό για όλους τους Έλληνες εξώφυλλο του Spiegel με την Ελληνική σημαία σε μια κάσα και το πένθος στο πέτο του Ευρώ. Σαν τόσα άλλα προσβλητικά που έχουν προηγηθεί τους τελευταίους 18 μήνες με την ηθική και φυσική αυτουργία των αιρετών ή μη αρχόντων μας. Όπως η ίδια η Bundesbank μας πληροφορεί το Εξωτερικό Χρέος της Γερμανίας ανέρχεται σε 3,8 τρις Ευρώ. Θα δεχτούμε ότι αυτό το νούμερο είναι σωστό και όχι τα ¤4,7 τρις που δίνει η CIA και μάλιστα ένα χρόνο πριν (το 2010) και ότι η Γερμανία χρωστάει περίπου το 120% του ΑΕΠ της (το 2011) και όχι το 150% (το 2010 κατά την CIA). Η κύρια Μέρκελ λοιπόν και η κυβέρνηση σας αγαπητοί Γερμανοί, έχει επιβαρύνει το κράτος σας με "μόλις" ¤450 δις Ευρώ από τότε που εξελέγη. Όσο δηλαδή ΟΛΟ το Δημόσιο Χρέος της Ελλάδας και κάτι δεκάδες δις παραπάνω, το οποίο μπορούμε να βαφτίσουμε πλέον "Χρέος της κλίμακας Μέρκελ", αφού είναι ταμάμ τα νούμερα. Και τα νούμερα αυτά όπως και το διάγραμμα είναι και πάλι από την Bundesbank και το Χρέος αυτό όπως και τα νούμερα, δεν είναι το Εξωτερικό Χρέος της Ναυαρχίδας, αλλά μόνο το Δημόσιο Χρέος της, το οποίον σχεδόν διπλασιάστηκε. Αυτό το στατιστικό, ένα κομμάτι από το παζλ, με το οποίο σας αρέσει να παίζετε, ακολουθεί.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/Germany_Ext_Debt.png https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/spiegel_greece.png

Και αν η Ελλάδα, φίλοι Γερμανοί, είναι γουρούνι σαν κι αυτά της όχι και τόσο μακρινής σας ιστορίας, τότε θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να μάθουμε τι θα ήταν η Μπανανία της Ευρώπης Ελλάδα, εάν της είχατε αποπληρώσει τα κατοχικά δάνεια και τις αποζημιώσεις. Σύμφωνα με τον Δαμιανό Βασιλειάδη, μέλος της Επιτροπής για την διεκδίκηση των Δανείων αυτών και των Επανορθώσεων (άλλο κομμάτι αυτό) "οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα ανέρχονται, βάσει επίσημων στοιχείων στα εξής: α. 7,1 δις δολάρια αγοραστικής αξίας 1938 (μας τα επιδίκασε η Διεθνής Διάσκεψη των Παρισίων 1946) για την καταστροφή των βασικών υποδομών της χώρας. Σύμφωνα με επίσημο έγγραφο της Τραπέζης της Ελλάδας (προ 15 ημερών) το ποσό αυτό υπολογίζεται σήμερα σε 108,43 δις ευρώ! ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ (με το ελάχιστο επιτόκιο του 3% το έτος υπερβαίνουν το 1τρις ευρώ!) β. 3,5 δις δολάρια αγοραστικής αξίας 1938 για το κατοχικό δάνειο (το ποσό αυτό υπολογίζεται σήμερα σε 50 δις ευρώ! ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΝΟΜΙΜΟΥΣ ΤΟΚΟΥΣ. Το κατοχικό δάνειο με το πληθωριστικό χρήμα που προκάλεσε συνέβαλε καθοριστικά στην πείνα και τους εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς απΆ αυτήν (δεν είναι άλλωστε τυχαίο το σύνθημα που ακούστηκε πρόσφατα: ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ ΟΦΕΙΛΕΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ, ΤΟ ΔΑΝΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟ ΔΩΣΑΜΕ ΜΕ ΠΕΙΝΑ), γ. οι αποζημιώσεις των θυμάτων των 89 Ολοκαυτωμάτων (56.225 νεκροί). Ενδεικτικά, το Πρωτοδικείο της Λειβαδιάς με απόφασή του το 1997 επεδίκασε στα θύματα του Διστόμου (την οποία επισφράγισε οριστικά η απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου το 2000) 35 εκ. δρχ ανά εκτελεσθέντα."

Εντελώς πρόσφατα, το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας, απέρριψε την αναίρεση που είχε υποβάλει η Γερμανία κατά της ευνοϊκής απόφασης που είχε πετύχει το 2007 στο Εφετείο της Φλωρεντίας ο εκκλιπών δικηγόρος Γιάννης Σταμούλης, με την οποία δέχτηκε ότι μπορεί να γίνει κατάσχεση γερμανικών ακινήτων στο ιταλικό έδαφος, ώστε να αποζημιωθούν οι συγγενείς των εκτελεσθέντων. Το ποσό που καλείται πλέον να καταβάλει η Γερμανία, ξεπερνά τα 75 εκατ. ευρώ ΜΟΝΟ για αυτήν την περίπτωση. ΦΥΣΙΚΑ τέτοιο δικαίωμα έχει εδώ και 11 χρόνια και το Ελληνικό Δημόσιο για την Γερμανική περιουσία εντός Ελλάδας, ενώ αναμφίβολα η εκτελεστότητα της απόφασης αυτής μπορεί να αναγνωριστεί πλέον, βάσει σχετικού δεδικασμένου, οπουδήποτε υπάρχει κρατική Γερμανική περιουσία. Πρόκειται για ένα ΝΟΜΙΜΟ δικαίωμα της χώρας το οποίο το Ελληνικό Κράτος δεν ασκεί, βεβηλώνοντας βάναυσα, μεταξύ άλλων, την μνήμη των πεσόντων.

Τέλος, φίλοι Γερμανοί, ίσως ξεχνάτε ότι σεις οι ίδιοι, πτωχεύσατε το 1930, προχωρήσατε σε αναρδιάθρωση το 1953 και βρεθήκατε σε στάση πληρωμών το 1990, όπως ο Γερμανός Οικονομικός Ιστορικός Albrecht Ritschl, διαβεβαιώνει στο Spiegel πρόσφατα, χαρακτηρίζοντας σας τον μεγαλύτερο Φεσατζή του 20ου Αιώνα.

Ας συνεχίσουμε όμως από 'κει που σταματήσαμε. Προσπερνώντας στην αναδρομή μας για το πως φτάσαμε ως εδώ τις μέρες του Μνημονίου και των άλλων επαίσχyντων κειμένων, ας δούμε μερικά χαρακτηριστικότα δείγματα γραφής, αυτών που τώρα κυβερνάνε. Αφού είπαν λεφτά υπάρχουν και δεν υπήρχαν, αφού προσπάθησαν να χαρίσουν χρέη και οφειλές ως ανεπίδεκτες εισπράξεως, αφού έβαλαν από την πίσω πόρτα τους καουμπόηδες της οικονομικής μαφίας στην χώρα μας, αφού ξεφτίλισαν κάθε Έλληνα και Ελληνίδα στα μάτια της κοινής γνώμης της Οικουμένης.

Η ένταξη της Ελλάδας στο "Μνημόνιο" δηλαδή σε καθεστώς "μερικού πραξικοπήματος", όπου πλέον κυβερνούν χαρτογιακάδες της Διεθνούς Τραπεζικής Κλίκας και όχι οι εκλεγμένοι "ηγέτες" της χώρας, επέφερε δραματική αύξηση της ανεργίας, εκτίναξη του Δημόσιου Χρεους και οδήγησε σε μια ανελέητη αποπληθωριστική συγκυρία, την πραγματική οικονομία. Το "Μνημόνιο" είναι μια λεόντειος σύμβαση, όπου χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο με την μέθοδο της φάκας, όπου κάθε βήμα προς το επόμενο στάδιο, εξαρτάται από την "καταβολή της επόμενης δόσης" με την απειλή της χρεοκοπίας. Είμαστε μόλις στην 5η δόση και η κυβέρνηση συμφώνησε 12, έως τον Μάρτιο του 2013. Έχουμε άλλα 7 βήματα, όπου ο έλεγχος "προόδου" μας, θα διαγωνίζεται για τον περαιτέρω ευτελισμό της Ελλάδας.

Η πολιτική που ασκείται για χάρη του "Μνημονίου" έχει όλα τα χαρακτηριστικά του δοσιλογισμού. Αφού απεκρύβησαν όλα τα στοιχεία που δεν συνέφεραν (όπως αυτά που προαναφέρθηκαν), με προσεκτικά βήματα το πολιτικό και δημοσιογραφικό λόμπι, μας οδήγησε στην κύρια φάση, αυτή της ολικής εκποίησης κάθε ζωτικού κομματιού της Ελληνικής Οικονομίας, σε ξένους. Η Ελλάδα, είναι ο λαγός ή αν προτιμάτε, το προστάδιο μιας εισβολής του Παγκόσμιου Οικονομικού Κατεστημένου made in USA στην Ευρώπη. Ο πόλεμος είναι μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ. Μάλλον θα αποδειχτεί πολύ σύντομος.

Είναι χαρακτηριστικά τα εξής:

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/deltio2010.png

Το κόστος δανεισμού από το Μνημόνιο επέφερε κέρδη ύψους ¤1,032 δις σε έναν χρόνο, σε αυτούς που δήθεν έσπευσαν να βοηθήσουν την δύσμοιρη χώρα μας.Φυσικά είναι ανυπολόγιστα τα προαναφερθέντα ασύλληπτα παράπλευρα κέρδη των όσων έχοντας εσωτερική πληροφόρηση για το κάθε βήμα της Ελληνικής Κυβέρνησης και οι οποίοι τάχα ήταν "Σύμβουλοι" μας και "Εμπειρογνώμονες", κινήθηκαν ενδεχομένως αναλόγως στις αγορές των Ομολόγων και των CDS.

Δείτε ότι από την εισαγωγή του Μνημονίου, ο Ελληνικός λαός επιβαρύνεται με 4πλάσιο κόστος δανεισμού. Πολύ οδυνηρό αν σκεφτεί κάποιος ότι γίνεται κυριολεκτικά "για το τίποτα".΄Στην πραγματικότητα, αυτό που συνέβη με το "Μνημόνιο" είναι το άνοιγμα πολλαπλών πληγών, στο κορμί του Ελληνικού Κράτους δια διαρκούς μαστιγώματος με δόσεις. Ειδικότερα:

α. Το κόστος δανεισμού αυξήθηκε κατακόρυφα. Η Ελλάδα πλέον δανείζεται για 3 μήνες με το επιτόκιο που δανειζόταν πριν για 5 έτη.

β. Το Δημόσιο Χρέος εκτινάχθηκε στο μεγαλύτερο ποσοστό από την Μεταπολίτευση. Η Ελλάδα πλέον είναι μια "επίσημα" κατάχρεη χώρα (προσοχή στο "επίσημα"). Δικαιολογεί πλέον κάθε παρέμβαση η (επίπλαστη) "εικόνα" της.΄

γ. Η Ελλάδα παραχώρησε εμμέσως, ευθέως και ανεπιφύλακτα Δημόσια Περιουσία, ως ασφάλεια (υποθήκη) για ένα Δάνειο (Μνημόνιο) το οποίο για να το αποπληρώνει, δανείζεται. Μπήκε δηλαδή σε μία κατεξοχήν φαύλη και ανατροφοδοτούμενη εξάρτηση. Για να σε εξοφλώ πρέπει να με δανείζεις.

δ. Η Ελλάδα παραιτήθηκε από κάθε δικαίωμα της να αναζητήσει πόρους (δανεισμό) με καλύτερους όρους από "φορείς" εκτός του Μνημονίου. Θα δανείζεσαι από εμάς και μόνο από εμάς.

ε. Η Δανειακή Σύμβαση εκχωρείται ελεύθερα σε τρίτους. Όποιο Κράτος ή "φορέας" το επιθυμεί, μπορεί να "αγοράσει" μέρος ή όλη ακόμη την Σύμβαση και να υποκατασταθεί αμέσως στον ρόλο του Δερβέναγα. Είναι αδιανόητο και όμως, το υπέγραψαν.

Υπάρχει δε η εξής παραδοχή: ότι έχει εγκαθιδρυθεί ένας "Ευρωπαϊκός μηχανισμός διάσωσης" ύψους 750 δις ευρώ , ο οποίος ψηφίσθηκε στις 10/5/2010 από τους 27 υπουργούς οικονομικών της ΕΕ.Οι χώρες της Ευρωζώνης, ίδρυσαν μια εταιρεία, τον «Ευρωπαϊκό μηχανισμό διευκόλυνσης της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας» (EFSF), η οποία εταιρεία εκδίδει ομόλογα, χρηματοδοτούμενα από τις "αγορές" για την στήριξη τάχα των λεπρών. Για τα ομόλογα αυτά εγγυώνται τα κράτη της ζώνης του Ευρώ για το συνολικό ποσό των 440 δις ευρώ. Αντιλαμβάνεστε το κωμικό και παράδοξο, το ότι εδώ δηλαδή, τα υπερχρεωμένα ευρωπαϊκά κράτη δανείζονται για να μας δανείσουν ουτωσώστε να αποπληρώσουμε τα δανεικά μας και για να δέσει το γλυκό, εγγυώνται κιόλας. Άλλα ¤60 δις προέρχονται από το άλλο Οργουελικό δημιούργημα, τον «Ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας» (EFSM), μέσω του οποίου η Κομισιόν (τα κράτη πάλι), μπορούν να συνάψουν δάνεια από τις αγορές και να τα δανείσουν σε αυτούς πους τους βάπτισαν λεπρούς. Είναι η ίδια πατέντα με άλλη ταμπέλα. Τέλος, το ΔΝΤ ως τρίτο "σκέλος" του μηχανισμού στήριξης,συμμετέχει με 250 δις ευρώ. Οι "μηχανισμοί" αυτοί δεν είναι παρά τεράστιες δανειακές συμβάσεις με δανειολήπτες τους χρεοκοπημένους ήδη κρατικούς οργανισμούς της Ευρωζώνης και με αφορμή μια "τάχα" αδύναμη και κατατρεγμένη χώρα (στην ουσία όπως καταδείχτηκε, είναι όλοι οι φαρισαίοι τέτοιοι - χρεοκοπημένοι).

Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρά ένα ακόμη βήμα προς την εξουσίαση των κρατών της Ευρώπης από τα υπερατλαντικά συμφέροντα, μέχρι την στιγμή που θα πέσουν λιπόθυμα και εξαντλημένα από την ζάλη του υπερδανεισμού και της υπερχρέωσης (έχοντας φυσικά για εύκολο και εξιλαστήριο θύμα την Ελλάδα). Είναι ένα μεταβατικό στάδιο και μάλλον υποκρύπτεται και ένα οργανωμένο σχέδιο. Κάποια απολύτως αντικειμενικά δεδομένα μαρτυρούν του λόγου το αληθές.

Εξετάζοντας την κατάσταση στον βραχυπρόθεσμο δανεισμό προ Μνημονίου, φαίνεταιι ότι η Ελλάδα βρισκόταν σε σταδιακή αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού της τα τελευταία χρόνια, κάτι πολύ καλό για την χώρα, αλλά πολύ κακό για τους πιστωτές της :

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/deltio2009.png

Και κάτι ακόμα πιο ενδιαφέρον. Όπως προελέχθη, τον Απρίλιο του 2010 το Ελληνικό Δημόσιο παύει να δανείζεται με ομόλογα (τα οποία πλέον, με διάρκεια ζωής κάποιων ετών, θεωρούνται "υψηλού ρίσκου") και δανείζεται μόνο με βραχυπρόθεσμους τίτλους, αποκλειστικά και μόνο, διάρκειας 3 ή 6 μηνών, με την δικαιολογία πάντα των "υψηλών ελλειμμάτων / ιστορικού χρέους" (φενάκη όπως αναφέρθηκε).

Ρίχνοντας μια ματιά στο chart των λεγόμενων "spreads", βλέπουμε ότι περίεργα πράγματα συμβαίνουν στην αγορά των ομολόγων, λίγο πριν και λίγο μετά την εκάστοτε δημοπρασία.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/dimoprasies.png

Βλέπουμε ένα "παράξενο" παιχνίδι τιμών, όπου "συμπτωματικά" οι τιμές των ομολόγων βρίσκονται στο υψηλότερο ή χαμηλότερο επίπεδο της συγκυρίας, δηλαδή της εκάστοτε δημοπρασίας. Το διάγραμμα αυτό, που θα το ονομάσουμε Διάγραμμα Συμπτώσεων - "Του Αγίου Μνημονίου το Ανάγνωσμα" γίνεται ακόμα πιο ενδιαφέρον, αν δούμε πως και πότε συμπίπτουν με αυτό, οι ανακοινώσεις της εταιρείας αξιολόγησης Moody's (αμήν) η οποία μας υποβάθμιζε αγρίως από την αρχή της "κρίσης", συμπτωματικά δε, επέδειξε τις πιο άγριες διαθέσεις της, μία μέρα πριν την προγραμματισμένη δημοπρασία εντόκων γραμματίων του περασμένου Μαρτίου (3/2011). Ξεχνάμε βέβαια, ότι τον Δεκέμβριο του 2009, ο ίδιος οίκος θεωρούσε άστοχες της ανησυχίες για την Ελλάδα. Δεν ήταν ακόμη η ώρα του πανικού, βλέπεις. Αν ψάξετε το διάγραμμα παρακάτω, η ανακοίνωση αυτή είναι στο 2ο βελάκι από αριστερά. Όποιος διαβάζει διαγράμματα καταλαβαίνει. Ένα μήνα αργότερα ή 30 ημέρες ή 720 ώρες, η Moody's υποβάθμιζε την Ελλάδα. Η ώρα είχε φτάσει.

Όπως επίσης παρατηρούμε, κάθε άλλο παρά "τυχαίες" είναι σε αυτό το ράλι κερδοσκοπίας που παίζεται στην πλάτη του Ελληνικού λαού, οι "εκθέσεις του Οίκου Αξιολόγησης Moody's," οι οποίες, μαζί με την Fitch και την S&P, πυροδότησαν σχεδόν ΚΑΘΕ φορά "όπου έδει" τα κερδοσκοπικά παιχνίδια σε αυτήν την κλειστή αγορά. Για την οικονομία του χώρου, δεν παρατίθενται τα αντίστοιχα διαγράμματα του Ελληνικού Χρηματιστηρίου και της αγοράς των CDS, όπου αντίστοιχες κινήσεις ακολουθούν τις ανακοινώσεις αυτών των χρηματο-εξαρτημένων τυράννων του πλανήτη μας, ή οικονομικών δολοφόνων ή τρομοκρατών, όπως τους αποκάλεσε ο John Perkins, ο γνωστός για το βιβλίο του "Ιστορίες ενός οικονομικού δολοφόνου".

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/moodys_and_spreads.png

Η Μoody's και οι φίλες της είναι 3 Αμερικάνικες εταιρείες, που μόνες τους ελέγχουν την παγκόσμια αγορά αξιολόγησης κατά 95%, τις αποκαλούν δε ως το τρίο των τρελών ή "trio inferno". Τίποτα δεν κουνιέται αν δεν το αξιολογήσουν 3 Αμερικάνικες Ιδιωτικές Εταιρείες. «Υπάρχουν δύο υπερδυνάμεις:», έγραφε το 1996 ο βραβευμένος με Pulitzer, νεο-φιλελεύθερος Thomas Friedman, «οι Η.Π.Α. και η εταιρεία αξιολόγησης MoodyΆs. Πιστέψτε με, δεν είναι πάντοτε ξεκάθαρο, ποια από τις δύο διαθέτει τη μεγαλύτερη ισχύ». [περισσότερα και απόλυτα κατατοπιστικά σε ένα ακόμα εξαιρετικό άρθρο του κ. Βιλιάρδου - όπως ποιοι είναι μέτοχοι των Δούρειων αυτών Ίππων της εσωτερικής πληροφόρησης, οι μεθοδεύσεις και οι απατηλές πράξεις και παραλείψεις τους].

Αν θέλετε να δείτε ένα πολύ εξώφθαλμο παράδειγμα οικονομικής τρομοκρατίας, θα σας αναφέρω το ακόλουθο περιστατικό. Tην 1η Μαρτίου 2011 γίνεται γνωστό ότι "Κατά των τριών μεγάλων οίκων αξιολόγησης, Standard & PoorΆs, MoodyΆs και Fitch, στρέφεται δικαστικά ομάδα δικηγόρων της Ισπανίας, κατηγορώντας τους για δημοσίευση αναληθών εκθέσεων σχετικά με την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας. Σε μια κίνηση που, σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό Spiegel, αποτελεί κάτι αντίστοιχο της μάχης του Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ, οι δικηγόροι κατέθεσαν μήνυση στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας, ισχυριζόμενοι ότι οι εκθέσεις αυτές τη ζημίωσαν, καθώς είχαν αποτέλεσμα την εκτίναξη του κόστους δανεισμού της χώρας. Η μήνυση που κατατέθηκε, αποτελείται από 55 φακέλους και υιοθετεί τα βασικά επιχειρήματα τριών αντίστοιχων μηνύσεων στις ΗΠΑ με τη στήριξη των αμερικανικών εισαγγελικών αρχών. Οι δικηγόροι συνεργάζονται με τις γερμανικές αρχές που χειρίζονται ανάλογη υπόθεση στην Κάτω Σαξονία. Οι μηνυτές υποστηρίζουν ότι η «σύγκρουση συμφερόντων» των τριών οίκων, κατά της οποίας έχουν καταφερθεί όλοι οι μεγάλοι διεθνείς οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένου του ΔΝΤ, επέφεραν ζημίες δεκάδων εκατομμυρίων. Και ζητούν πρόστιμα και ποινές φυλάκισης για τους υπευθύνους των οίκων διάρκειας έξι μηνών έως και τεσσάρων ετών για «διαστρέβλωση των τιμών στις αγορές» προς όφελος των πελατών τους.Ο εκπρόσωπος των μηνυτών, Γκονθάλο Μπόγιε, δήλωσε στο Spiegel ότι χρειάζεται όχι μόνο διαφάνεια, αλλά και δημόσιοι φορείς που να ελέγχουν τους οίκους αξιολόγησης. Κατά την εκτίμησή του, η διαδικασία θα διαρκέσει ίσως και τρία χρόνια, καθώς οι οίκοι θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να καθυστερήσουν την υπόθεση. Προς το παρόν, αντίδραση εκ μέρους τους δεν έχει υπάρξει. Ωστόσο, αν η έκβαση της υπόθεσης είναι δυσμενής γιΆ αυτούς, οι υπεύθυνοι των οίκων ενδέχεται -σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό- να αντιμετωπίσουν ποινές κάθειρξης έως και έξι ετών. (...)Οι Γερμανοί δικηγόροι συνεργάζονται με τους Ισπανούς συναδέλφους τους. Οπως εξηγεί ο Γερμανός δικηγόρος Γιενς-Πέτερ Γκίσεν, «είμαστε πεπεισμένοι ότι έφθασε η ώρα να δοθεί τέλος στην εξουσία των οίκων αξιολόγησης. Ως σήμερα, φαίνεται να επηρεάζουν περισσότερο την ανάπτυξη μιας χώρας από τους ίδιους τους πολιτικούς που εξελέγησαν από τον λαό».

Τι ακολούθησε; Η Moody's υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Ισπανίας, λίγες ημέρες μετά, χωρίς κανένα ουσιαστικά λόγο... Ουδέν σχόλιο.

Όπως επισημαίνει εξάλλου και ο καθηγητής κ. Ζαπουνίδης "Το Δεκέμβριο του 2001 όταν οι τρεις Οίκοι Αξιολόγησης πρότειναν την «Αγορά» των Μετοχών της Enron, τέσσερις μέρες μετά πτώχευσε - Το Σεπτέμβριο του 2008 δε διέγνωσαν, αλλά μάλλον συγκάλυψαν την Κατάρρευση της Lehman Brothers και λίγους μήνες πριν καταρρεύσει η οικονομία της Ισλανδίας την είχαν αξιολογήσει Θετικά".

Εντούτοις, υπάρχουν και κάποιοι σαν τον Γιώργο Καισάριο (www.capital.gr), οι οποίοι θεωρούν ότι οι "οίκοι αξιολόγησης" "δεν θέλουν το κακό του οποιουδήποτε. Δεν λειτουργούν σε συνεννόηση με κανέναν και σχεδόν πάντα οι απόψεις και αξιολογήσεις τους είναι behind the curve. Τέλος, επιβεβαίωση της τάσης και των γεγονότων προφέρουν παρά οτιδήποτε άλλο - οι οίκοι αξιολόγησης λειτουργούν σαν τους ορκωτούς λογιστές". Ήμαρτον.

Απο κει και πέρα: 4 Αμερικάνικες Τράπεζες, η JP Morgan, η Citibank, η Goldman Sachs και η Bank of America, ελέγχουν την παγκόσμια αγορά παραγώγων, με θέσεις άνω των 200 τρις δολαρίων, όπως ήδη αναφέραμε στο πρώτο μέρος της ανάρτησης.

Στο κλείσιμο του 2009, οι ίδιες τράπεζες είχαν ίδια κεφάλαια ίσα περίπου με $600 δις.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/idia_kef_us_banks.png

Και είναι να γελάει κανείς, όταν σκέφτεται ότι η Ελλάδα είναι ΤΟ πρόβλημα στην Οικουμένη, όταν οι 4 Αμερικάνικες τράπεζες τζογάρουν γύρω στις 300 φορές ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ από τα ίδια κεφάλαια τους ΜΟΝΟ στην αγορά παραγώγων! Και ότι αυτά που τζογάρουν είναι 3,5 φορές περισσότερα απο το παγκόσμιο ΑΕΠ! Είναι να γελάει κανείς, ότι τάχα η Ελλάδα είναι το πρόβλημα, όταν η Ελλάδα έχει μεγέθη Εξωτερικού Χρέους σχεδόν "ισότιμα" ή και καλύτερα, από την Γερμανία, την Ισπανία, την Ελβετία, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Γαλλία, την Ιταλία, την Βρετανία και εντούτοις δέχεται να την βιάζει το τραπεζικό κονκλάβιο... Όταν η Ελλάδα, ο βόθρος της Οικουμένης, έχει Δημόσιο Χρέος προς ΑΕΠ όσο οι 7 πλουσιότερες χώρες στον πλανήτη (G7). Όταν η Ελλάδα, η απόκληρη, δεν έχει αλλάξει σε τίποτα την εικόνα του Δημόσιου Χρέους της τα τελευταία 20 χρόνια και "ξαφνικά" στο εικοστό έτος, κάποιοι θυμήθηκαν ότι έχει χρέη και ελλείμματα και ο πρωθυπουργός της, ο οποίος αποδεδειγμένα δεν ξέρει (;) που του πάνε τα τέσσερα από οικονομικά, φρόντισε εντούτοις να ζητήσει την βοήθεια του ΔΝΤ, μόλις 2 μήνες από την εκλογή του, όπως αποκάλυψε ο κατηγορούμενος για βιασμό κ. Stross Kahn.

Όσο δε, για τις αγορές Over The Counter (OTC), την χαβούζα του παγκόσμιου Χρηματοπιστωτικού Συστήματος όπου δεν υπάρχει κανένας έλεγχος, καμία εποπτεία, μηδενική καταγραφή και βαθύ σκοτάδι,οι συνολικές θέσεις ανέρχονταν, σύμφωνα με την σχετική έκθεση της Τράπεζας των Διεθνών Διευθετήσεων, σε $601 τρις τον Δεκέμβριο του 2010. Αυτό ισοδυναμεί με 10 φορές το Παγκόσμιο ΑΕΠ ή με 1500 φορές το Χρέος της Ελλάδας ή 30 φορές το Χρέος των ΗΠΑ. Μιλάμε, όπως αντιλαμβάνεστε, για το απόλυτο θέατρο Σκιών, αν κάποιος ισχυρίζεται σοβαρά, ότι η "κρίση χρέους" είναι Ελληνική, ότι η Ελλάδα είναι τάχα το πρόβλημα και τα τοιαύτα. Είναι ΟΛΑ, ένα ψέμα.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/Derivs.png

Το ψέμα αυτό όμως ειναι καλά ζυγισμένο και σερβιρισμένο και ακολουθεί την πεπατημένη της Τουρκίας, όπου όλα όσα γίνονται εδώ τώρα, έγιναν (και εκεί) σε 2 μήνες προτού προλάβουν να συνέλθουν από το σοκ οι Τούρκοι πολίτες. Απτές απόδειξεις των ανωτέρω, παρέχει η αξιολόγηση της πρακτικής που ακολουθήθηκε σε όλες τις κρίσιμες αποφάσεις, τις οποίες η Κυβέρνηση (αλλά και όλο το πολιτικό σύστημα) ελάμβανε κατά το διάστημα που διέδραμε.

Συγκεκριμένα και ενδεικτικά:

Στις 11 Φεβρουαρίου του 2011, μόλις πριν 4 μήνες, η "Τρόϊκα" παραχωρεί την τελευταία της συνέντευξη. Εκεί ανακοινώνεται η βούληση - ορντινάντσα του Φρουραρχείου, για πώληση Δημόσιας Περιουσίας, ύψους ¤50 δις.

Αμέσως μετά λαμβάνουν χώρα οι εξής παραστάσεις του Πολιτικού μας Θιάσου:

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/8uella.png

"Ξεσπάει" τάχαμου, πολιτική "θύελλα", με "έντονες αντιδράσεις" από το "Μαξίμου" και τα άλλα πολιτικά κόμματα. Το (κατάχρεο) συγκρότημα του ΔΟΛ, άξιος παραστάτης στον Πρωθυπουργικό Αγώνα, εμφανίζει τον αγέρωχο και προβληματισμένο "λεφτά υπάρχουν", στο Παλάτι, να βαδίζει επελαύνων κατά του ζυγού, στα ακριβά μάρμαρα.

Στη συνέχεια, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με το συμβολικό όνομα Πεταλωτής, εκδίδει αγανακτισμένη ανακοίνωση κατά των Βαρβάρων, όπου τονίζει ότι "έχουμε ανάγκη (μην ξεχνιόμαστε) αλλά έχουμε και όρια". Η φωτό αυτήν την φορά, εμφανίζει τον Πεταλωτήν, να έχει αφιππεύσει τον Βουκεφάλα και να ατενίζει με βλέμμα αντιστράτηγου της Αυλής, τον Κατακτητή, με φόντο τους Δωρικούς Κίονες. Δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι η σθεναρά αντίστασις της Αντιβασιλείας και η μετ' αυτής άρνηση, ήταν μια τρανή απόδειξη της Φιλοπατρίας και της Τόλμης και του επαγομένου Θάρρους του "λεφτά υπάρχουν" έναντι της αδόκητης εξελίξεως. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες όπου ο "λεφτά υπάρχουν" ξιφουλκούσε πεντάκις στις συνεδριάσεις της Bildeberg ατρόμητος, χωρίς "τον φόβο μήπως... αλλοιωθεί από την επαφή με διαφορετικές απόψεις, έχων, αντιθέτως, τη δύναμη να αναμετράται με αυτές, με βάση τις γνωστές θέσεις οι οποίες διατυπώνονται, ούτως ή άλλως", οπως κάποτε υπογράμμιζε ο παρά τω Βασιλεί, Υπασπιστής Αθανασάκης.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/petalwtis.png

Ευθύς αμέσως, ο "λεφτά υπάρχουν", ως ήρεμη δύναμη, αναγγέλει: "Συνταγματικό φρένο στην πώληση Ελληνικής γης - Προσεχώς στην Βουλή": «Προτείνω ένα νόμο, για να απαντήσουμε με πράξεις σε κάθε καλοπροαίρετο ή κακοπροαίρετο, ότι η δημόσια γη δεν πωλείται, ούτε μεταβιβάζεται, ούτε ανταλλάσσεται, όπως μπορεί να έγινε με το Βατοπαίδι. Θα καταθέσουμε νόμο, που θα κατοχυρώνει μια και για πάντα τη δημόσια γη. Και θα ζητήσω από όλα τα κόμματα της Βουλής να τον ψηφίσουν, μετά από ουσιαστικό διάλογο που θα προηγηθεί. Στο πλαίσιο της Αναθεώρησης, αυτή η ρήτρα θα πάρει συνταγματική ισχύ. Πάγια θέση μας είναι -και το λέω για όσους εντός και εκτός της χώρας δεν το έχουν εκτιμήσει- ότι μιλάμε για αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, για ανάπτυξη και αποπληρωμή χρεών. Να μη συγχέεται ο όρος αξιοποίηση με τον όρο πώληση. Η Ελλάδα δεν πουλάει τη γη της.»

Δεν πέρασαν ούτε 120 μέρες και ο νέος "Τσάρος" της Οικονομίας, ο "πολύς" κ. Βενιζέλος, καταθέτει με πρωτοφανή ταχύτητα και ζήλο, τον εκτελεστικό Νόμο του νέου Προγράμματος Υποδούλωσης, με το οποίο η Ελλάδα καλείται να εκποιήσει το 1/4 της πιο σημαντικής της περιουσίας, ό,τι φιλέτο υπάρχει και δεν υπάρχει σε αυτόν τον υπόδουλο τόπο. Στο άρθρο 5, αυτού του επαίσχυντου, αντισυνταγματικού, αντεθνικού, ανομιμοποίητου νομοθετήματος, με το οποίο συστήνεται ΑΕ ξεπουλήματος ("ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ"), ορίζεται:

"1. Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου διενεργείται με κάθε πρόσφορο τρόπο και κατά προτίμηση, με:
α) Πώληση. "

Ενώ στο Άρθρο 18 αναφέρεται "«Δημόσια κτήματα» είναι τα ακίνητα οποιασδήποτε φύσης που ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, σε δημόσιους οργανισμούς με μορφή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου ή και σε εταιρίες που αποκτούν τα ακίνητα των παραπάνω φορέων με σκοπό την εκμετάλλευσή τους."

Στο Άρθρο 14 εξάλλου, προβλέπεται η παραχώρηση Παραλιών και Αιγιαλού για 50 έτη.

ΠΟΥΘΕΝΑ δεν υπάρχει συνεπώς, απαγόρευση πώλησης Δημοσίων Κτημάτων, παρά μόνο, το αντίθετο. Προβλέπεται ρητά.

Τέλος, η μέγιστη ΑΠΑΤΗ, όλης αυτής της ιστορίας, κρύβεται στο συνδυασμό των ακολούθων:

Στο άρθρο 1 παρ. 2, αναφέρεται ότι "Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας", κοινώς πουλάμε για να ξεχρεώσουμε. Αμ δε.

Όπως στο πρώτο μέρος της ανάρτησης δείξαμε ότι το "Μνημόνιο" (και τα 110 δις που λαμβάνουμε ως "βοήθεια") θα κατευθυνθούν εξ ολοκλήρου στην αποπληρωμή ομολόγων που λήγουν τα επόμενα χρόνια και μόνο, ΑΡΑ τα λεφτά αυτά τα πήραμε για να τα επιστρέψουμε με τόκο στους πιστωτές μας, να εξυπηρετήσουμε παλαιότερα τοκοχρεωλύσια, έτσι και ΤΩΡΑ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΤΟΥ 2011 ΠΟΥ ΚΑΤΕΘΕΣΕ ΚΑΙ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΠΩΣ ΕΚΤΕΛΕΙ ΑΥΤΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, τα 50 δις που υποτίθεται θα εισπράξουμε - αποκλείεται - από το ξεπούλημα του Ελληνικού Κράτους, τούτα θα χρηματοδοτήσουν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ την αποπληρωμή των ΤΟΚΩΝ της Διεθνούς Τραπεζικής Σπείρας, τα επόμενα 3 χρόνια. Θαυμάστε:

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/proyp2011.png

Την επόμενη τριετία, το υπόδουλο και δύσμοιρο Ελληνικό κράτος, θα κληθεί να πληρώσει για τόκους στο Αμερικανοκεντρικό Τραπεζικό σύστημα, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ (σελ.27 Προϋπολογισμού 2011), το ποσό των ¤72 δις!! Πρόκειται για ένα πρωτοφανές ξεπούλημα. Άρα και 50 δις να εισπράξει η αστοιχείωτη αυτή κυβέρνηση (ή άλλη), το Δημόσιο Χρέος θα αυξάνεται (και θα αυξάνεται και θα αυξάνεται) και η Ελλάδα θα βυθίζεται (και θα βυθίζεται και θα ξεπουλιέται). Τα ¤50 δις δεν φτάνουν ούτε για να καλύψουν τα εκτιμώμενα ελλείμματα της επόμενης τριετίας...

Πλέον, μετά από τον καταρράκτη αυτών των στοιχείων, είναι ξεκάθαρο τι έχει συμβεί.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/DEN_EKXWREITAI.png

Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Ανδρέα Παπανδρέου και η κυβέρνηση του, βαδίζοντας σε ένα άριστα στρωμένο χαλί που του έστρωσε η απελθείσα κυβέρνηση της "ήπιας προσαρμογής" και της "νέας διακυβέρνησης", βασιζόμενος σε ό,τι του σέρβιραν ως αληθινό, ή ακόμα χειρότερα, σύμφωνα με ισχυρότατες ενδείξεις, όντας ο ίδιος μέλος αυτής της ομάδας αστοχίας(αυτά ας τα ερευνήσουν άλλοι), εξετελεσε από την πρώτη στιγμή της ανάδειξης του ένα άψογο σχέδιο οικονομικού πανικού και καταστροφολογίας, έσυρε την χώρα στην υπογραφή μιας καταπλεονεκτικής συμφωνίας χωρίς καμία ουσιαστική διαπραγμάτευση και υποθήκευσε την ίδια και το μέλλον της για 110 δις αρχικά, προκειμένου να μπουκώσει τους αδηφάγους φίλους του, ανοίγωντας την πόρτα της κολάσεως, καθώς υπέγραψε μια σύμβαση που όμοια της δεν υπέγραψε ποτέ η Ελλάδα, κανείς κυβερνήτης της, υπό τον ζυγό κανενός κατακτητή. Αρνήθηκε πεισματικά, αυτό που όλα σχεδόν τα έθνη έπραξαν σε παρόμοιες συνθήκες, δηλαδή την αναδιάρθρωση του χρέους, λες και τον λιθοβολούσαν, λέγοντας του ότι ξέρεις, αντί να τους ρουφάς το αίμα, μπορείς να διαπραγματευτείς την μερική ΜΗ αποπληρωμή του χρέους μας, προτείνοντας ένα haircut. Ότι είσαι ο μεγαλύτερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης, διότι έχεις την μεγαλύτερη ανεργία, το μεγαλύτερο δημόσιο χρέος, τα μεγαλύτερα τοκοχρεωλύσια, την μεγαλύτερη φορομπηχτική πολιτική, τα μεγαλύτερα ελλείμματα, την μεγαλύτερη ύφεση και την μεγαλύτερη εξαθλίωση του Ελληνικού λαού από το 1974 επειδή τάχα είχες 112% Χρέος προς ΑΕΠ, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια και... διπλάσια ελλείμματα όπως είχες και το 1985, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1995 όταν ήσουν στην δραχμή - και μάλιστα, όταν βρίσκεσαι στην δίνη της μεγαλύτερης παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης αιώνων.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/5dosi.png

Ο ίδιος και ακατανόμαστος πλέον, σύρει την χώρα στην 2η φάση της πλήρους υποταγής με την υπογραφή ενός "μεσοπρόθεσμου προγράμματος" το οποίο ΤΙΠΟΤΑ και για ΚΑΝΕΝΑΝ δεν θα αποφέρει όφελος, πλην των ίδιων των πιστωτών/κατακτητών. Η ιστορία θα γράψει: Ο Ανδρέας Παπανδρέου ξεβράκωσε την Ελλάδα και ο Γιώργος Παπανδρέου την ξεπούλησε. Μόνο ως κακόγουστο αστείο θα πρέπει να εκληφθεί συνεπώς, η αφίσα παραπάνω, η οποία γέμισε τους δρόμους της Αθήνας. Κάποιοι ακόμα, δεν έχουν καταλάβει τίποτα και ούτε πρόκειται, φυσικά.

Διότι, όλα τούτα συμβαίνουν την στιγμή που ΗΔΗ, με το Μνημόνιο, το καθεστώς αυτό, έχει εκχωρήσει στους πιστωτές του το δικαίωμα να υποθηκεύουν και άρα, σε περίπτωση υπερημερίας, να ΚΑΤΑΣΧΟΥΝ, Δημόσια Περιουσία ύψους ¤130 δις. Έχει δηλαδή ΗΔΗ εμμέσως, μεταβιβάσει το 50% της Δημόσιας Περιουσίας και το δικαίωμα εκβίασης του Έλληνα πολίτη, όποτε/όπου χρειαστεί. Ως γνωστόν (; ) η Ελλάδα υπέγραψε επί παραδείγματι, την Δανειακή Σύμβαση των 80 δις ("Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης") αναλαμβάνοντας ρητά την υποχρέωση, να καταβάλει τα δάνεια που έλαβε με διακρατικές συμφωνίες και σε περίπτωση που αθετήσει αυτήν την υποχρέωση της (δηλ. σταματήσουν να την δανείζουν, αυτοί που την δανείζουν, όπως την δανείζουν - αυτό σημαίνει "αθετήσει") το σχετικό κεφάλαιο καθίσταται "άμεσα ληξιπρόθεσμο και απαιτητό". Αυτό τι σημαίνει; Ότι η Ελλάδα έχει ήδη αναλάβει να αποπληρώσει αυτό το τεράστιο ποσό των 80δις και εάν δεν το πράξει, οι Δανειστές της μπορούν να καταγγείλουν την Σύμβαση, μεταξύ αλλων, για αθέτηση της από την πλευρά της Ελλάδας. Στην συνέχεια έχουν κάθε δικαίωμα να προβούν σε αναγκαστική εκτέλεση της σύμβασης, απλά σε κατάσχεση κρατικής δημόσιας περιουσίας, έως του ποσού της απαίτησης τους. Εκτός κι αν αφελώς κάποιος πιστεύει, ότι οι Πιστωτές μας, οι οποίοι μας δανείζουν για να τους πληρώνουμε τα τοκοχρεωλύσια, αν κάποια στιγμή (όποτε αυτοί θελήσουν) πάψουν να μας δανείζουν, εμείς θα βρούμε τον μαγικό τρόπο να τους αποπληρώσουμε αυτά τα τεράστια ποσά. Για όσους δε υποστηρίζουν ότι κατάσχεση Δημόσιας Περιουσίας δεν επιτρέπεται, ας διαβάσουν τους εδώ και πολλά έτη πλέον θεσμοθετημένους νόμους που το επιτρέπουν και την σχετική νομολογία των Δικαστηρίων μας. Συνεπώς, η απειλή της μη καταβολής της 5ης δόσης (ή της όποιας δόσης - αφού ούτε αυτό επετεύχθη, η εφάπαξ δηλαδή καταβολή της "βοήθειας"), είναι ουσιαστικά απειλή ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ αυτής της περιουσίας, την οποία έχει ήδη εκχωρήσει με αχώνευτο τρόπο η σημερινή εξουσία και το όλο σύστημα, με την ψήφο ή την ανοχή της Βουλής. Η όλη κατάσταση αγγίζει τα όρια του δοσιλογισμού, αν τώρα συνεκτιμήσουμε τα ΑΣΥΣΤΟΛΑ ΨΕΥΔΗ και την ΑΠΟΣΙΩΠΗΣΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ στα οποία βασίστηκε όλο αυτό το παραμύθι.

Υπενθυμίζεται ότι η κυβέρνηση ακολούθησε από πολύ νωρίς την επικοινωνιακή αυτή πολιτική. Μόλις απο τις δηλώσεις Προβόπουλου περί ελλείμματος, τον Οκτώβριο του 2009, η κυβέρνηση εμφάνιζε πάντα το προσωπείο του ξαφνιασμένου, απορημένου, οργισμένου κλπ.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/apostaseis_elleimma.png

Όλα τα παραπάνω θα ήταν απλώς ενδείξεις ανικανότητας, ή ατυχείς χειρισμοί, ή γκαιμπελισμός και image - making στα οποία μας συνήθισαν 30 χρόνια τώρα όλοι δαύτοι. Όμως, εδώ υπάρχει κάτι πολύ άσχημο, το οποίο ο πάσα εις μπορεί να ερευνήσει, αλιεύοντας τις σχετικές πληροφορίες από το διαδίκτυο. Πρόκειται για το Ελληνικό think-tank που ιδρύθηκε σιωπηρά την δεκαετία του '80 από τον καθηγητή Θάνο Βερέμη ονόματι ΕΛΙΑΜΕΠ. Το ίδρυμα αυτό αν δεν το ξέρετε, χρηματοδοτείται από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το Υπουργείο Εξωτερικών, τα funds του Soros, του Ford, την Daimler-Chrysler, το Γραφείο Τύπου και πληροφοριών του NATO, το Ταμείο αδελφών Ροκφέλλερ, το Ίδρυμα Ροκφέλλερ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το United States Institute of Peace, που ιδρύθηκε και χρηματοδοτείται από το Αμερικανικό Κογκρέσο, κλπ.

Σύμφωνα με τους ίδιους, μεταξύ άλων το ΕΛΙΑΜΕΠ "Παρέχει στους διαμορφωτές πολιτικής, τόσο του δημοσίου όσο και του ιδιωτικού τομέα στην Ελλάδα, την Ευρώπη και αλλού, έγκυρη και ανεξάρτητη πληροφόρηση, αναλύσεις και προτάσεις πολιτικής. Εκπαιδεύει επαγγελματίες (μεταξύ άλλων, δημόσιους λειτουργούς, δημοσιογράφους και πανεπιστημιακούς) σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων, όπως η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, η πρόληψη, διαχείριση και επίλυση συγκρούσεων, η παρακολούθηση των δημοκρατικών εκλογών, η συμβολή σε μια ενισχυμένη κοινωνία πολιτών και ο ρόλος των μέσων μαζικής επικοινωνίας σε κοινωνίες πολιτών" κλπ. Ως εδώ "καλά". Τα ωραία αρχίζουν, όταν κάποιος διαβάσει για την διαπλοκή αυτού του think-tank με την Λέσχη Bildeberg. Για να μην το πολυ-κουράζουμε, τα τελευταία 20 χρόνια, μέλη αυτού του think-tank παρέστησαν στις συνεδριάσεις της Λέσχης. Σε πόσες; Δεκαέξι (16) - αν μέτρησα καλά. Αυτό από μόνο του λέει πολλά.

Οφείλω να πω, πως και εμάς εδώ στον Επίκουρο μας προκαλούν τρομερή κατάπληξη όλα τα παραπάνω. Τι "είδους" υποτροφίες και τι ποσού και σε ποιους και για ποιες υπηρεσίες, είναι αρχικά ένα ερώτημα. Όταν κάποιος δει προσεκτικότερα ποιοι εμπλεκονται, η έκπληξη μεγαλώνει:

Ο Αντιπρόεδρος Θεόδωρος Κουλουμπής, Ομότιμος Καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών, είναι σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας ΠΑΡΟΝ, "Αμερικανός πολίτης, έχει υπηρετήσει στον αμερικανικό στρατό και έχει δουλέψει σε κρίσιμες υπηρεσίες του αμερικανικού πενταγώνου". Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, ο κ. Κουλουμπής υπηρέτησε στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων επί ΝΔ αλλά και στην ακαδημία που εκπαιδεύει τους Έλληνες διπλωμάτες. Γενικός Γραμματέας είναι ο Αλέξης Παπαχελάς, διευθυντής μεταξύ άλλων της Καθημερινής. Ταμίας, ο Παναγής Βουρλούμης, πρώην Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου, Διευθύνων Σύμβουλος του ΟΤΕ, σε βάρος του οποίου έχουν ασκηθεί δύο ποινικές διώξεις για κακουργηματικές πράξεις. Μέλη ο Γιώργος Δαυίδ, πρόεδρος της Coca Cola και πρωταθλητής στις κλήσεις στην Bildeberg (πάνω από 10), ο Μίνωας Ζομπανάκης, πρώην σύμβουλος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ο Γεώργιος Αντωνετσής πρώην αρχηγός ΓΕΑ, ο Θάνος Ντόκος, Γενικός Διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ πρώην Επιστημονικός Υπεύθυνος της Διεύθυνσης Στρατηγικών Μελετών, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και επισης πρώην συνεργάτης του Υπουργείου Εξωτερικών σε θέματα ΝΑΤΟ.

"Τιμητικό Συμβούλιο", ο Αλέξανδρος Φίλων, Πρέσβης / Διευθυντής ε.τ., Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού (ΚΑΣ) στο Υπουργείο Εξωτερικών, Νικόλαος Λαζαρίδης, Αντιστράτηγος ε.α., Επίτιμος Γενικός Επιθεωρητής Στρατού, Ιωάννης Καρτάλης, Διευθυντής Σύνταξης «Το Βήμα Της Κυριακής». Ο πρώην υφυπουργός Εξωτερικών, κ. Βαληνάκης, έχει διατελέσει επί σειρά ετών (1988-1998) γενικός διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ, ενώ, σε ό,τι αφορά το υπουργείο Εθνικής Άμυνας, το ίδιο το ΕΛΙΑΜΕΠ αναλαμβάνει συχνά σεμινάρια επιμόρφωσης των αξιωματικών του ΓΕΕΘΑ. Και συνεχίζουμε: Παύλος Αποστολίδης (πρώην διοικητής της ΕΥΠ), Μιχάλης Μυριάνθης των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ), του Όμιλου Λάτση. Ειδικοί σύμβουλοι, ο πρέσβης Τζον Νεγκροπόντε, που αποδείχτηκε πως χρηματοδοτούσε υπόγεια τους «Κόντρας» στη Νικαράγουα, αλλά και ο Μπρους Τζάκσον, αντιπρόεδρος της αμυντικής βιομηχανίας Lockheed Martin που παράγει τα F-16, αλλά και κινητήριος μοχλός της ΠΟΛΥ ΑΜΑΡΤΩΛΗΣ "δεξαμενής σκέψης" «Σχέδιο για το Νέο Αμερικανικό Αιώνα» («Project for the New American Century»). Σε άλλα συνέδρια έχουν παραστεί και ο διαβόητος μυστικοσύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου, ο Άλεξ Ρόντος, αλλά και ο λόρδος Χάνεϊ, ο εμπνευστής του Σχεδίου Ανάν. Ο κατάλογος είναι μακρύς. Τα στοιχεία τα ανασύραμε από μία δήμοσίευση του περιοδικού "ΕΠΙΚΑΙΡΑ" και από το blog αυτό, όπως επίσης από το ίδιο το site της δεξαμενής. Σημειωτέον ότι, επίσης, την επιμέλεια της υπερπαραγωγής του ΣΚΑΪ, «1821, Η Γέννηση ενός Έθνους», δεν την είχε άλλος από τον κ. Βερέμη. Τα πράγματα σκουραίνουν.

Ξέρετε κάτι;

Ξέρετε ποιο είναι το ενοχλητικό και το άσχημο, πλην των δεκάδων άλλων σκέψεων που σας τριβελίζουν το μυαλό; Ότι ο κ. "λεφτά υπάρχουν" έχει αναγάγει την μυστική διπλωματία και τις μυστικές συναντήσεις με τέτοιους "τύπους", σε επιστήμη. Συναντάται μυστικά με τον Παπαδήμο, τον Σόρος, τον Ραπάνο, τον Μπόμπολα κλπ. Και στην πρόσφατη Ααναγέννηση του Έθνους, όπου ένας Συνταγματολόγος αναγορεύτηκε Υπουργός Οικονομικών, μαθαίνουμε ότι ο "λεφτά υπάρχουν" συνοδεύεται πλέον επισήμως από τους οικονομικούς του συμβούλους, τον Λουκά Παπαδήμο και τον Γιώργο Γλυνό.

Ο Γιώργος Γλυνός είναι του ΕΛΙΑΜΕΠ. Και ο Λ.Παπαδήμος είναι ένας άνθρωπος ο οποίος δεν σπούδασε οικονομικά. Διαβάστε το βιογραφικό του. Σπούδασε φυσική και ηλεκτρολόγος - μηχανολόγος ενώ έκανε απλά ένα διδακτωρικό στην Φιλοσοφία της Οικονομίας. Δύο χρόνια μετά δούλεψε στο Τμήμα Τεχνολογίας του ΜΙΤ. Και από το πουθενά κυριολεκτικά, ανακηρύσσεται Λέκτορας Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Δεν περνούν 3 χρόνια και ο κύριος Παπαδήμος, ανακηρύσσεται σε Senior Εconomist της FED της Βοστώνης! Και όχι μόνο αυτό. Υπήρξε, σύμφωνα με το βιογραφικό του, ένας από τους 12 που προετοίμασαν το Σχέδιο της Συνθήκης της Ε.Ε. και αυτό του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών (για το οποίο ελάχιστοι γνωρίζουν, αλλά και το οποίο είναι κατά πολύ πιο ουσιαστικό από την Συνθήκη του Μάαστριχτ όσον αφορά τις ζωές μας, βλ. ΕΕ - ΕΚΤ 0-1 (τελικό)) - όπου μάλιστα προήδρεψε για ένα διάστημα! Αυτό ο κύριος, που έφτασε, δια της Φιλοσοφίας της Οικονομίας, να είναι Διοικητής της ΤτΕ στην προ ΟΝΕ εποχή με ό,τι συνεπάγεται για την ανοχή του στην καφρίλα των Δημόσιων οικονομικών μας (δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι την ευνόησε) και ο οποίος 9 χρόνια τώρα δρέπει τις δάφνες των ανύπαρκτων οικονομικών σπουδών του αλλά και του ταυτόχρονα ζηλευτού του βιογραφικού στον "επαγγελματικό στίβο" (...) ως Αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, είναι στην ουσία ο νέος Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας. Μάλιστα, τη νύχτα που ο "λεφτά υπάρχουν" έκανε την πρόταση για "κυβέρνηση συνέργειας" στους άλλους, δύο ονόματα βγήκαν ξαφνικά, ως υποψήφιοι νέοι πρωθυπουργοί: Γιώργος Προβόπουλος και Λουκάς Παπαδήμος. Ξεχάσατε τον Αράπογλου, παιδιά.

Αγαπητοί φίλοι, τα στοιχεία είναι πλέον αρκετά για να διαμορφώσετε ιδίοις όμμασιν και ιδία σκέψει και κρίσει, άποψη για το τι πραγματικά συμβαίνει. Τα ακόλουθα αποτελούν πλέον αγγουράκια τουρσί, στην τούρτα της πραγματικότητας:

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/van_romp_papand.png

Το 2009, ο κύριος "ποιος στο διάολο είσαστε;" και άλλα πολλά που τον είχε στολίσει στο Ευρωκοινοβούλιο, ο Βρετανός Ευρωβουλεύτής Farage, o Βέλγος Van Rompuy, ανακηρύχτηκε πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ως Πρωθυπουργός του Βελγίου τότε, και αποτελεί ψήγμα για την εικόνα του ανδρός, ότι έκτοτε το Βέλγιο ΔΕΝ έχει κυβέρνηση. Ο κύριος αμοίβεται με περί τις 360.000 Eυρώ ετησίως (και μόνο ο δικός μας, ο κ. Προβόπουλος τον συναγωνίζεται, με αυτοτελή - δηλαδή αφορολόγητα ή σχεδόν αφορολόγητα - ειοοδήματα το 2008 4.051.949 ευρώ και μισθό 320.000 τον χρόνο). Στις πρώτες του δηλώσεις, ανέφερε ότι "το 2009 είναι το πρώτο έτος μιας παγκόσμιας Διακυβέρνησης με την G20 στο επίκεντρο"

(σημ¨. τα περί "αντιχριστου" και τα λοιπά μηνύματα τoυ video προφανώς και δεν μας αφορούν)
https://www.youtube.com/watch?v=osf9HfIuDjQ&feature=player_embedded

Πέρυσι τον Μάρτιο, η Γαλλική Le Monde αναδεικνύει την δράση του Πέτρου Χριστοδούλου, ως αρχιπαλίκαρου της Goldman Sachs και με πρωταγωνιστικό ρόλο στην στη δημιουργία της εταιρίας Titlos, στις αρχές του 2009 που μετέφερε κρατικό ελληνικό χρέος στην Εθνική Τράπεζα σύμφωνα με τις υποδείξεις της Goldman. H Γαλλική εφημερίδα, αναφέρει χαρακτηριστικά ότι η Goldman στρατολογεί προσωπικό σε καίριες θέσεις για την επίτευξη των σκοπών τους. Τι αφορά η ιστορία;

Σύμφωνα με εξόχως αποκαλυπτική έρευνα του Πάνου Παναγιώτου

"Το 2000 η Ελλάδα με τη βοήθεια της Goldman, συμφώνησε σε ένα πρόγραμμα χρηματιστηριακής δανειοδότησης (΅ΑριάδνηΆ), το οποίο ανανεώθηκε με νέους όρους το 2001 και κατέληξε σε ένα δεύτερο πρόγραμμα (΅ΑίολοςΆ) που εξασφάλιζε χρήματα για την χώρα με αντάλλαγμα την παραχώρηση δικαιωμάτων από τη χρήση αεροδρομίων και τυχερών παιχνιδιών. Η φύση του χρηματιστηριακού αυτού προϊόντος δανεισμού ήταν τέτοια, που παρουσίαζε το δανεισμό ως πώληση κάνοντας εφικτή την αποφυγή του συνυπολογισμού του δανείου στα κρατικά έξοδα και επιτρέποντας την εμφάνιση μικρότερου κρατικού ελλείμματος από το πραγματικό. Αυτό έδωσε τη δυνατότητα στη χώρα να παρακάμψει το βασικό κριτήριο του Μάαστριχ για μέγιστο ποσοστό ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ, επιτρέποντας, έτσι, την είσοδο της Ελλάδας στη ζώνη του ευρώ (παρά το γεγονός ότι δεν πληρούνταν το δεύτερο κριτήριο ένταξης που έθετε το 60% ως όριο χρέους ως προς ποσοστό του ΑΕΠ αφού αυτό ξεπερνούσε το 100% στην περίπτωση της Ελλάδας). Παρόμοια προϊόντα χρησιμοποίησε και η Ιταλία και πιθανόν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες.Η συμφωνία Ελλάδας – Goldman ήταν νόμιμη όταν συνήφθη αλλά ένας ευρωπαϊκός νόμος που ψηφίστηκε το 2004 την έκανε, στην πορεία, εν δυνάμει παράνομη με βάση το Κοινοτικό Δίκαιο. Το 2005 η Goldman πούλησε αυτό το χρηματιστηριακό προϊόν στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδας η οποία το κράτησε μέχρι το 2008 όταν η διεθνής κρίση οδήγησε στην κατακόρυφη μείωση της ρευστότητας στο τραπεζικό σύστημα, κάνοντας την ΕΤΕ να αναζητήσει τρόπο να το χρησιμοποιήσει ως ενέχυρο προκειμένου να δανειστεί από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Με τη βοήθεια της Goldman ιδρύθηκε μία εταιρία (΅ΤίτλοςΆ) στην οποία μεταφέρθηκε το προϊόν και η ΕΤΕ εξασφάλισε τα ομόλογα που εξέδωσε η Τίτλος, τα οποία και παραχώρησε στην ΕΚΤ αντλώντας σε αντάλλαγμα δανειακά κεφάλαια.".

Ενορχηστρωτής αυτής της ιστορίας σύμφωνα με τη Monde ήταν ο Πέτρος Χριστοδούλου ενώ στις ΗΠΑ έχει ξεκινήσει σχετική "έρευνα η FED" (καλά...).

Τώρα κρατήστε την αναπνοή σας και διαβάστε όλην την έρευνα του κ. Παναγιώτου την οποία παραθέτω σχεδόν αυτούσια, λόγω της εξαιρετικής της σημασίας (η επαλήθευση της οποίας προσφέρει ένα χειροπιαστό παράδειγμα οικονομικής τρομοκρατίας):

"Στα μέσα του Οκτωβρίου του 2009 η Goldman πρότεινε στην Ελλάδα τη χρήση ενός νέου χρηματιστηριακού προϊόντος το οποίο θα διευκόλυνε, σε σημαντικό βαθμό, την κάλυψη των τεράστιων δανειακών της αναγκών για το υπόλοιπο του 2009 και για το 2010, δεδομένου ότι στο διάστημα αυτό έληγαν παλαιότερα ομόλογα πολύ μεγάλης αξίας. Ωστόσο η πρόταση Goldman δε βρήκε θερμή ανταπόκριση από την ελληνική πλευρά (πληροφορίες από αξιόπιστη ελληνική πηγή). Λίγες ημέρες αργότερα η εταιρία πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch, υποβάθμισε την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας σε Α- από Α, σπρώχνοντας την στα όρια της εξόδου της από την ΅Α εθνικήΆ κατηγορία πιστοληπτικής βαθμολογίας. Παράλληλα, στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης καταγράφηκαν μαζικές πωλήσεις της μετοχής της ΕΤΕ οι οποίες μεταφέρθηκαν και στο ΧΑ, οδηγώντας το σε σημαντική πτώση ενώ ταυτόχρονα αυξήθηκαν οι τιμές των ελληνικών CDS, μειώθηκαν οι τιμές των ελληνικών ομολόγων και αυξήθηκε το επιτόκιο και κατά συνέπεια το κόστος δανεισμού της Ελλάδας. Στις πρώτες ημέρες του Νοεμβρίου μία αποστολή της Goldman έφτασε στην Αθήνα με σκοπό να μεταπείσει την ελληνική πλευρά και να κλείσει τη νέα συμφωνία χρηματιστηριακού δανεισμού, στην οποία περιλαμβάνονταν πρόταση για λήψη κεφαλαίων από την Τράπεζα της Κίνας με αντάλλαγμα μερίδιο στην ΕΤΕ αλλά και τον ΟΣΕ (πληροφορίες από Financial Times και Der Spiegel και από αξιόπιστες πηγές σε Ελλάδα και εξωτερικό). Όσο οι διαπραγματεύσεις ήταν σε εξέλιξη η τιμή της ΕΤΕ στη Νέα Υόρκη άρχισε να αυξάνεται προκαλώντας άνοδο και στο ελληνικό χρηματιστήριο. Ταυτόχρονα σταμάτησε και η πίεση στην αγορά ομολόγων και CDS. Οι διαπραγματεύσεις δεν κατέληξαν σε συμφωνία με την ελληνική πλευρά να απορρίπτει την πρόταση Goldman οριστικά.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/gs.jpg

Την επομένη, σχεδόν, της απόρριψης της συμφωνίας καταγράφηκαν αθρόες πωλήσεις μετοχών της ΕΤΕ στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης αλλά και μετοχών της ALPHA, της Eurobank και τελικά συνολικά του τραπεζικού κλάδου του ΧΑ, ενώ οι τιμές των CDS απογειώθηκαν, οι τιμές των ελληνικών ομολόγων βούλιαξαν και τα επιτόκια δανεισμού πήραν την ανιούσα οδηγώντας την Ελλάδα όλο και πιο κοντά στην αδυναμία αναχρηματοδότησης του χρέους της.Στις 12 Δεκεμβρίου η Fitch προχώρησε σε νέα υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας βαθμολογώντας την με BBB+ και οδηγώντας την έτσι εκτός Α' εθνικής κατηγορίας στην αγορά ομολόγων, ενώ το χτύπημα έγινε ακόμη πιο σημαντικό καθώς η Fitch δήλωσε πως επόμενες υποβαθμίσεις ήταν πιθανές. Στο χορό των υποβαθμίσεων μπήκαν οι άλλοι δύο γίγαντες πιστοληπτικής αξιολόγησης, S&P και MoodyΆs, υποβαθμίζοντας την Ελλάδα μέσα στο Δεκέμβριο και προκαλώντας έτσι ένα γενικό ξεπούλημα των κρατικών ομολόγων της και πυροδοτώντας την απογείωση του κόστους δανεισμού της. [σημείωση: το ξεπούλημα ξεκίνησε την 9/10/2009, θυμάστε;;;]. Ακολούθησε νέα υποβάθμιση της Ελλάδας, τον Απρίλιο του 2010, σε BBB- από τη Fitch, η οποία σήμανε και τυπικά τη χρηματοπιστωτική πτώχευση της χώρας προκαλώντας ένα νέο, βάναυσο, γύρο πωλήσεων των ελληνικών ομολόγων από επενδυτικά ταμεία σε ολόκληρο τον κόσμο αλλά και την κλιμάκωση του κερδοσκοπικού παιχνιδιού εις βάρος της.

Μία από τις πρώτες εταιρίες που ξεπούλησαν την ΕΤΕ στο τελευταίο τρίμηνο του 2009 ήταν Neuberger Berman, (συμφερόντων Rothschild), η οποία πούλησε 1,7 εκ μετοχές από τον Οκτώβριο μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου του έτους. Στο ίδιο διάστημα του 2009 αλλά και κατά τη διάρκεια του 1ου τριμήνου του 2010, η Goldman, επένδυε στο ενδεχόμενο πτώχευσης της Ελλάδας τόσο μέσω της αγοράς ομολόγων όσο και μέσω της αγοράς CDS (πληροφορίες από διεθνή και γαλλικό τύπο και από συνέντευξη γάλλου τραπεζίτη στον κλάδο επενδύσεων). Σύμφωνα με στοιχεία για την αγορά CDS σε πολλές περιπτώσεις το 75% του όγκου συναλλαγών σε αυτά, στο κρίσιμο διάστημα Οκτωβρίου 2009 – Απριλίου 2010, γινόταν μέσω 6 μεγάλων παικτών με τον μεγαλύτερο αυτών να είναι η Goldman Sacks.

Κύρια μέτοχος στην Goldman είναι η Black Rock, επενδυτική εταιρία του ομίλου Blackstone, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της οποίας μέχρι τις 14 Ιουλίου 2008 ήταν ο Lord Nathaniel Charles Jacob Rothschild ο οποίος παραιτήθηκε αφήνοντας ως διευθύνοντα σύμβουλο στην εταιρία τον Randall Rothschild. Με υπό διαχείριση κεφάλαια που αγγίζουν τα 3,5 τρις δολάρια και με το ύψος του χαρτοφυλακίου για το οποίο παρέχει επενδυτικές συμβουλές να ξεπερνά τα 9 τρις δολάρια, πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες, (αν όχι τη μεγαλύτερη) διεθνείς επενδυτικές εταιρίες. Η Black Rock τυχαίνει να είναι και ο 2ος μεγαλύτερος διεθνής επενδυτής στο ΧΑ με θέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδας, στην ΕΤΕ, την EFG Eurobank Ergasias και την Εμπορική. Τυχαίνει, επίσης, να είναι βασικός μέτοχος στους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης MoodyΆs και S&P. Ακόμη, αξιωματούχοι της κατείχαν υψηλά αξιώματα ή ήταν συνδεδεμένοι με τους τρεις βασικούς οίκους αξιολόγησης με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Richard H. Jenrette, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Blackstone (μητρικής της Black Rock) και πρώην διευθυντής της The McGraw-Hill Companies, μητρικής του οίκου Standard & Poor's.

Έτσι, η Black Rock είναι παράλληλα:

- ο δεύτερος μεγαλύτερος διεθνής επενδυτής στο ΧΑ

- βασικός μέτοχος στη Goldman Sachs

- βασικός μέτοχος στους οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης MoodyΆs και S&P

Η Norges Bank Investment

Πρόκειται για επενδυτικό σχήμα της Κεντρικής Τράπεζας της Νορβηγίας [σημείωση: της 3ης πιο υπερχρεωμένης Ευρωπαϊκής χώρας], το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο και ο μεγαλύτερος διεθνής επενδυτής στο ΧΑ με θέσεις σε 41 ελληνικές εταιρίες μεταξύ των οποίων η Πειραιώς, η Alpha, η ΔΕΗ και η EFG Eurobank Ergasias, ενώ είναι από τους μεγαλύτερους μετόχους της ΕΤΕ. Επενδυτικός σύμβουλος της εταιρίας είναι η La Compagnie Benjamin De Rothschild S.A. Το επενδυτικό αυτό σχήμα της Norges είναι από τα πλέον αμφιλεγόμενα καθώς έχει επενδύσεις, μεταξύ άλλων, σε εταιρίες όπλων, πυρηνικών κλπ. Πρόσφατα και μετά από σκάνδαλο εξαιρέθηκαν από το χαρτοφυλάκιο του μερικές εταιρίες, κυρίως τσιγάρων, ωστόσο παρέμειναν πολλές που το διατηρούν στην κατηγορία των αμφιλεγόμενων κεφαλαίων.

Η Norges Bank Investment τυχαίνει να είναι παράλληλα:

- ο μεγαλύτερος διεθνής επενδυτής του ΧΑ

- σημαντικός μέτοχος της Goldman

- μεγαλομέτοχος της εταιρίας πιστοληπτικής αξιολόγησης Fitch.

Fidelity

H Fidelity είναι ένας από τους μεγαλύτερους (αν όχι ο μεγαλύτερος) μέτοχος της εταιρίας πιστοληπτικής αξιολόγησης MoodyΆs. Ο Bill Rothschild είναι ο senior vice president της Fidelity.

Έτσι οι νο1 και νο2 διεθνείς επενδυτές στο ΧΑ τυχαίνει να είναι παράλληλα και μεγαλομέτοχοι στη Goldman αλλά και μεγαλομέτοχοι στους 3 βασικούς οίκους πιστοληπτικής αξιολόγησης, ενώ έχουν ισχυρούς δεσμούς με την τραπεζική δυναστεία Rothschild. Επιπλέον, ένας από τους μεγαλύτερους μετόχους της MoodyΆs, η εταιρία Fidelity, έχει στον τιμόνι της ένα μέλος της οικογένειας Rothschild. Από τα παραπάνω συνεπάγεται πως οι Goldman, Black Rock, Norges και Rothschild είναι πολύ πιθανό να είχαν τη δυνατότητα να γνωρίζουν για τις υποβαθμίσεις της Ελλάδας πριν αυτές δημοσιευτούν και μπορούσαν, έτσι, να εκμεταλλευτούν αυτή την εσωτερική πληροφόρηση κερδοσκοπώντας στο ΧΑ και στην αγορά CDS και ομολόγων. Αν κάτι τέτοιο συνέβη, που είναι πολύ πιθανό, τότε πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στη χρηματιστηριακή ιστορία. Ακόμη, οι παραπάνω δεσμοί δίνουν στην πρόταση της Goldman στην Ελλάδα μία άλλη διάσταση, καθώς φαίνεται η Goldman να είχε τη δυνατότητα να προσφέρει ένα ολοκληρωμένο ΅πακέτοΆ προστασίας της χώρας από την κρίση, με τη δύναμη να στηρίξει το χρηματιστήριο και την αγορά ομολόγων, να επηρεάσει τις βαθμολογίες των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης αλλά και να καλύψει τις δανειακές ανάγκες της χώρας. Με τον ίδιο τρόπο, ωστόσο, φαίνεται να είχε και τη δύναμη να προκαλέσει μία πανίσχυρη χρηματιστηριακή / χρηματοπιστωτική επίθεση εναντίον της Ελλάδας, η οποία και κατέληξε στη χρηματοπιστωτική της πτώχευση με τις συνέπειες που όλοι γνωρίζουμε.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/democrazy.png

(...) Ακόμη οι εταιρίες πιστοληπτικής αξιολόγησης ταλανίζονται από μία σειρά σκανδάλων και κατηγοριών, οι οποίες ξεκινούν από εσκεμμένες παραλείψεις δημοσίευσης κρίσιμων για το κοινό πληροφοριών για διάφορες εταιρίες και φτάνουν μέχρι της κατηγορίες για εκβιασμό. Τέλος, το Μάιο του 2010 οι εταιρίες ελέγχονται από την χρηματιστηριακή επιτροπή ελέγχου των ΗΠΑ ως προς το ρόλο τους στην κρίση ενώ ένα νέο σκάνδαλο είναι εν τη γενέσει του, το οποίο έχει να κάνει με την ευνοϊκή αξιολόγηση δήμων και πολιτειών των ΗΠΑ που στην πραγματικότητα βρίσκονται στα όρια της πτώχευσης. Την ίδια στιγμή ένα νέο σκάνδαλο που συνδέει την Goldman με τον Paulson (ένας από τους 4 βασικούς υπόπτους για την επίθεση στο ευρώ, σύμφωνα με το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ) έχει οδηγήσει την εταιρία στο εδώλιο του κατηγορουμένου στις ΗΠΑ, φανερώνοντας σε ακόμη μεγαλύτερο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί αυτή και οι συνεργάτες της προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους."

Χωρίς να χρειαστεί να προσθέσουμε ούτε λέξη στην δυσωδία, απλά θυμίζουμε, ότι ο Πέτρος Χριστοδούλου, υπήρξε επίσης ο υπεύθυνος του Treasury της ΕΤΕ, της κατεξοχήν δηλαδή υπηρεσίας που διενεργεί συναλλαγές ομολόγων, κατά το "γκρίζο" διάστημα, κατά το οποίο οι Ελληνικές Τράπεζες, εκτέλεσαν όλες αυτές τις συναλλαγές σε δομημένα ομόλογα τις οποίες κουκούλωσε το πολιτικό σύστημα και η Δικαιοσύνη, μετά από 7 χρόνια, δεν έχει "ακόμη" αγγίξει. Αμφότεροι, αρκέστηκαν χωρίς καμία αιτιολογία, να εξετάσουν από τις 8 συνολικά περιπτώσεις δομημένων ομολόγων, μόλις 2, αυτές δηλαδή που ΔΕΝ υπήρχε τραπεζική εμπλοκή, αλλά μόνο εμπλοκή χρηματιστηριακών εταιρειών. Είναι γελοία και προκαλεί αηδία η συγκάλυψη της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής για την δήθεν "διαλεύκανση της υπόθεσης των ομολόγων" η οποία αν και ξεκινά λέγοντας "Την τριετία 2005-2007 εκδόθηκαν από το Ελληνικό Δημόσιο οκτώ δομημένα προϊόντα, συνολικής ονομαστικής αξίας 1.800.000.000 ευρώ. Ανάδοχοι των εκδόσεων ήταν μεγάλες ξένες και ελληνικές τράπεζες, ενώ τα δομημένα προϊόνταπωλήθηκαν από τράπεζες και χρηματιστηριακές εταιρείες", δεν αιτιολογεί πουθενά γιατί το Ελληνικό Κοινοβούλιο συνήργησε στο κουκούλωμα αυτής της ιστορίας - και κανείς έως σήμερα δεν μας το έχει εξηγήσει. Ο Πέτρος Χριστοδούλου ορίστηκε από την κυβέρνηση Παπανδρέου Προϊστάμενος του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) όπου και παραμένει έως σήμερα. Δείτε μετά το 16' από την εκπομπή του Κώστα Βαξεβάνη για την Goldman Sachs. https://www.koutipandoras.gr/?p=5669

Τα όσα ανατριχιαστικά παραθέτει ο κ. Παναγιώτου, αναφέρονται και σε δημοσίευμα των New York Times της 14ης Φεβρουαρίου 2010. Το δημοσίευμα θυμίζει ότι το Ελληνικό Δημόσιο με συνεργό σε ξεκάθαρη απάτη, την Goldman Sachs, είχε το 2001, στις εσχατιές του Γιάννου Παπαντωνίου και στην ανατολή του Νίκου Χριστοδουλάκη, αποκρύψει Δημόσιο Χρέος, έναντι αμοιβής ¤300 εκατ. κάτω από το τραπέζι. στις πλάτες αυτού του τρίσμοιρου λαού. Η Ελληνική Δικαιοσύνη, ούτε που άγγιξε, επίσης. Όπως μουγγοί και τυφλοί έχουν μείνει οι εν Ελλάδι "ελεγκτικοί οργανισμοί" τύπου Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Επιτροπής Ανταγωνισμού, Τράπεζας της Ελλάδος. Προκαλεί έκπληξη; Κάθε άλλο. Αλλά εδώ τα στοιχεία είναι τέτοια, που η μη διερεύνηση προκαλεί οργή. Όπως αναπάντητα έχουν μείνει και άλλα παρόμοια ερωτήματα, όπως για τον ρόλο της Μorgan Stanley, η οποία λειτουργούσε ως σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας κατά τις διαπραγματεύσεις για τη συγχώνευση με την Αlpha Βank και μετά την ασυμφωνία αποκαλύφθηκε πως αγόραζε μετοχές της Αlpha Βank.

Ένα άλλο ανεξιχνίαστο γεγονός, είναι ΓΙΑΤΙ ο Γιώργος Αλογοσκούφης ως ΥπΟικ,ο οποίος ανέλαβε το Μάρτιο του 2004, προέβη σε μία "ανεξήγητη" υπόγεια κίνηση, με δραματικές συνέπειες, όπως φάνηκε πλέον ξεκάθαρα από τα γεγονότα. Ο Γ. Αλογοσκούφης, τους πρώτους 6 μήνες της υπουργίας του, φόρτωσε στις πλάτες του Ελληνικού Δημοσίου ¤12 δις ληξιπρόθεσμα χρέη, για πότε λέτε; Για το 2009. Το τέλος του 2004, βρήκε την Ελλάδα να έχει ΗΔΗ τα μεγαλύτερα ληξιπρόθεσμα χρέη της ανά έτος, "προγραμματισμένα" να σκάσουν το 2009, συνολικά (τότε) ¤20 δις...

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/2004_death_penalty.png

Αυτό που φαίνεται ως τραγωδία, εξελίσσεται στο τέλος του 2008, σε ένα άνευ προηγουμένου στήσιμο του Ελληνικού λαού και της Ελληνικής Οικονομίας. Ο Γ. Αλογοσκούφης, εκτινάσσει κατά την θητεία του 2004 - 2009 τις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις της Ελλάδας για το έτος 2009, στο ασύλληπτο για τα Ελληνικά δεδομένα ποσό των ¤32 δις! Ήδη, πριν το 2009 καν μπει, το σκηνικό της καταστροφής και του πανικού του 2009 είχε στηθεί και προετοιμαστεί. Οι αυξημένες ανάγκες δανεισμού της Ελλάδας για την περίοδο, ήταν αυτές ακριβώς που οδήγησαν στα διπλάσια ελλείμματα και έδωσαν στους διαβόλους του μονεταρισμού το πάτημα, να εισβάλουν στην Ελλάδα. Πρόκειται για ένα κλασικό παράδειγμα συγχρόνων Εφιαλτών.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/2008.png

Όλοι δαύτοι, οι "εμπνευστές της οικονομικής πολιτικής" της απελθούσας κυβέρνησης, κοιμούνται ήσυχοι και μακριά από τα τεκταινόμενα, δεν τους αγγίζει κανείς, δεν τους απασχολεί κανείς, δεν ερευνά ουδείς την δράση τους, δεν τους ζητά κανείς ευθύνες. Εκτός Βουλής, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έμειναν και ο Γιώργος Αλογοσκούφης και η Φάνη Πάλλη-Πετραλιά και ο Χρήστος Φώλιας και ο Αντώνης Μπέζας και ο Γιώργος Σουφλιάς και ο Ευάγγελος Μπασιάκος - το λεγόμενο "οικονομικό επιτελείο", Να τους χαιρόμαστε και ας ανάβουνε που και που ένα κεράκι στην αμνησία και την ύπνωση μας. Διότι ας πούμε στην Ισλανδία για παράδειγμα, ανώτερα στελέχη του Τραπεζικού τομέα όχι μόνο κατηγορήθηκαν αλλά και συνελήφθησαν από τις Αρχές για το εκεί τραπεζικό στραπάτσο. Εδώ, αντιθέτως, οι πολιτικοί και τραπεζικοί υπαίτιοι όχι μόνο μένουν στο απυρόβλητο, αλλά είναι και θρασείς. Ένα τέτοιο θράσος περιγράφει ο Πρόεδρος του ΣΜΕΧΑ, Αλ. Μωραϊτάκης πρόσφατα, όπου, όπως αναφέρει, η ΕΤΕ, δεν αποδίδει τα τοκομερίδια των προνομιούχων μετοχών της στου μετόχους της, υποστηρίζοντας ότι είχε ζημίες. Τέτοιος μέτοχος είναι και το Δημόσιο το οποίο έτσι χαρίζει ¤73 εκατ. στην ΕΤΕ. "Δηλαδή αδυνατεί να καταβάλει το συνολικό ποσό των 38+35=73 εκατ. ευρώ όταν τα αποθεματικά από τα κέρδη εις νέον είναι 316 εκατ. ευρώ σύμφωνα με τον ισολογισμό της. Οι ζημιές του 2010 οφείλονται σε προβλέψεις 1,045 δισ. σε επίπεδο τράπεζας και 1,5 δισ. σε επίπεδο ομίλου. Το πόσο των προβλέψεων όπως είναι γνωστό είναι πάντα σχετικό θέμα που μπορεί να αλλάξει κατά την απόφαση της Διοίκησης."
"Οι τράπεζες έχουν ήδη λάβει τα τελευταία δέκα χρόνια, πολλά δώρα από τους κατά καιρούς Υπουργούς Οικονομικών. Σε μία χώρα που τα βγάζει πέρα με δανειακές ενέσεις δεν μπορεί να παίρνουν λίγοι μεγάλο-τραπεζίτες ορισμένων τραπεζών, έστω και εάν διαθέτουν υψηλά προσόντα, υπέρογκους για τα σημερινά δεδομένα μισθούς (βάσει του παρελθόντος), κατά πολύ υπέρτερους του Πρωθυπουργού, των Υπουργών, των βουλευτών, των δικαστών κ.τ.λ., ενώ λαμβάνουν κρατικές ενισχύσεις. Δεν μπορούν να έχουν ακόμα και σήμερα στρατιές από οδηγούς, στόλο αυτοκινήτων, πιστωτικές κάρτες και τόσα άλλα." "Σύμφωνα με δημοσιεύματα, μικρές τράπεζες δεν πλήρωσαν ούτε το 2009 τους τόκους που όφειλαν."
Αυτή ειναι η πραγματικότητα αγαπητοί αναγνώστες. Όταν στις ΗΠΑ "αντιμετώπισαν" το πρόβλημα που δημιούργησαν, τι έκαναν; Κρατικοποιησαν μερικώς ή ολικά τις προβληματικές εταιρείες της βιτρίνας και για τα μάτια του κόσμου έκοψαν ορισμένα bonus. Εδώ, αυτοί που στηρίχτηκαν με ¤130 δις ρευστότητα σε 1 1/2 χρόνο στις πλάτες του ελληνικού λαού, ποσό δηλαδή που αντιστοιχεί σε 6 φορές τα ίδια τα κεφάλαια τους (Η κοτούλα η Κικίτσα (μέρος 1ον), όχι μόνο δεν μείωσαν τις αυλές τους και τους παχυλούς μισθούς τους, όχι μόνο δεν κρατικοποίηθηκε ουδείς από αυτούς, αλλά, στο παράδειγμα της ΕΤΕ, μιας τράπεζας που έλαβε μόνο πέρυσι με εγγύηση του Ελληνικού λαού ¤8 δις, αυτή αρνείται να αποδώσει ¤75 εκατ. ως οφείλει στο Δημόσιο. Οι δε προύχοντες αυτού του συστήματος, έχουν και το θράσσος να μοιράζονται ακόμη, μερίσματα από τα κέρδη τους (τα ψεύτικα, πλαστά κέρδη τους, αφού ουσιαστικά έχουν πτωχεύσει προ πολλού). Είναι τραγικό και μόνο το γεγονός τούτο: οι Ελληνικές Τράπεζες με τα ίδια κεφάλαια που αναφέραμε και την βοήθεια των ¤130 δις που τους παρασχέθηκε με την χείρα του Ελληνικού Δημοσίου, αξίζουνε σήμερα, με βάση την χρηματιστηριακή τους κεφαλαιοποίηση, ¤16,5 δις, της ΤτΕ συμπεριλαμβανομένης! Την δε ΤτΕ μπορεί ο οποιοσδήποτε να την αγοράσει με ένα ποσό γύρω στα ¤500 εκατ.!! Αυτή η θεωρούμενη Κεντρική Τράπεζα και Κρατική Τράπεζα με συμμετοχή του Δημοσίου στο εκπληκτικό 8% (όλο το άλλο το έχουν ιδιώτες) όπου δεν έχει απαντήσει και ούτε πρόκειται,

α. στο που πήγε ο χρυσός της Ελλάδας τον οποίο εκποίησε με αδιαφανείς διαδικασίες, β. γιατί δεν ανέφερε ποτέ στις εκθέσεις το Δημόσιο Χρεος ως κυρίαρχο πρόβλημα καίτοι αυτό είναι το Νο1 πρόβλημα της τελευταίας 30ετίας για την χώρα, γ. ποιοι είναι οι μέτοχοι της και με τι ποσοστά - είναι ή όχι μια ιδιωτική εταιρεία με κανονιστικές αρμοδιότητες, εξουσίες και ανεύθυνο υπέρτερο ενός ολόκληρου κράτους; δ. γιατί η ΤτΕ διαπραγματεύεται στο Χρηματιστήριο (μάλλον απαντήθηκε ήδη...), ε. ποια η ευθύνη της για την κρίση στην χώρα, ποια η ποινική ευθύνη των ελεγκτών της στην ανοχή των κολάσιμων πράξεων και παραλείψεων εκ μέρους των Τραπεζών τα τελευταία χρόνια, τις οποίες εξάλλου υπηρέτησαν ο Διοικητές της σε όλη τους την καριέρα, στ. γιατί η τάχαμου ελεγκτής και επόπτης της νομιμότητας στην αγορά ομολόγων, έχει ακόμα και η ίδια πουλήσει ομόλογα σε τιμές διαφορετικές (με αποκλίσεις) από την ΗΔΑΤ, ποιος διενήργησε αυτές τις συναλλαγές, τι ωφελήθηκε - και άλλα πάρα πολλά.

Αυτά είναι όμως, μόνο ψιλά γράμματα για τους εραστές της ενημέρωσης. Στις 8 Μαρτίου του 2011, η Ελλάδα διενεργεί άλλη μια "δημοπρασία" ομολόγων. "Δημοπρασία" κατ' όνομα, αφού τις τιμές τελικά τις διαμορφώνει ένα κλειστό τραπεζικό λόμπι 22 τραπεζών, οι "Βασικοί Διαπραγματευτές" της ΗΔΑΤ, όπως ήδη έχουμε αναλυτικότατα δει και το κράτος απλά επαιτεί. To reportaz των παπαγάλων, μας πληροφορεί:

"Ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ Πέτρος Χριστοδούλου δήλωσε ότι οι ξένοι επενδυτές απορρόφησαν σχεδόν το ένα τρίτο του δημοπρατούμενου ποσού. «Χαίρομαι που συνεχίζεται το ενδιαφέρον των ξένων για τις δημοπρασίες ελληνικών εντόκων γραμματίων. Ο ιστορικός μέσος όρος της συμμετοχής των ξένων στις δημοπρασίες μας εντόκων γραμματίων διαμορφώνεται μεταξύ 25% και 30%. Μόνο το Φεβρουάριο εκτινάχθηκε στα επίπεδα του 80% και 60%.

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/oddhx.png

Κατόπιν όμως των διαλαμβανομένων στην παρούσα ανάρτηση, νομίζω δέον και ορθότερον η είδηση να λάβει την πραγματική της διάσταση:

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Ola_einai_ena_psema/oddhx.png

Οι δε δηλώσεις του κ. ΟΔΔΗΧάρχη θα έπρεπε να είναι "Χαίρομαι που το ενδιαφέρον των ξένων για τις δημοπρασίες ελληνικών εντόκων γραμματίων αυξήθηκε από τότε που εφαρμόστηκε το Μνημόνιο, αφού πλέον δανείζουν για 6 (και ήδη 3 μήνες) με τα ίδια επιτόκια που δάνειζαν προ Μνημονίου για 10 χρόνια. Ο ιστορικός μέσος όρος της συμμετοχής των ξένων στις δημοπρασίες μας εντόκων γραμματίων διαμορφώνεται μεταξύ 25% και 30%. Μόνο το Φεβρουάριο εκτινάχθηκε στα επίπεδα του 80% και 60%, αφού είναι προφανές ότι αυτά τα προνομιακά επιτόκια δανεισμού και οι αποδόσεις που δίνουμε δεν υπάρχουν ούτε στην Ζιμπάμπουε".

Τους επόμενους 2 μήνες, αν δείτε τώρα τα διαγράμματα παραπάνω, η τιμή των Ελληνικών ομολόγων σε ένα άγριο και ζωώδες ράλι κερδοσκοπίας, τετραπλασιάζεται - εξ ου ίσως και η χαρά του κ. Χριστοδούλου, σύμφωνα με τους υπαινιγμούς της Le Monde.

Φίλοι αναγνώστες, ακόμα και εάν αγνοούσαμε τα πάντα, ακόμη και εάν πιστεύαμε ό,τι μας λένε... Είναι αδιανόητο μια χώρα που έχει πληρώσει 215 δις σε τόκους τα τελευταία 15 χρόνια (ουσιαστικά το 60% του χρεους της σήμερα), μια χώρα που δεν παράγει σταφίδες όπως το 1821, να εκποιεί Εθνικές Γαίες και να μην αρθρώνει ένα σοβαρό επιχείρημα εδώ και 18 μήνες, να κεκεδίζει και να τρεκλίζει ενώπιον των ισχυρών-ανίσχυρων, χωρίς καμία εθνική αξιοπρέπεια, χωρίς καμία επίγνωση της ιστορίας της αλλά και του θλιβερού της σαρκίου, κατά τον ποιητή.

Είναι αδιανόητο η κυβέρνηση της να μην έχει πάρει ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο προς την κατεύθυνση της αποτροπής παρόμοιων περιστατικών στο μέλλον, παρά το μόνο που πράττει, είναι να απλώνει το χέρι και να εκτελεί εντολές. Είναι αδιανόητο σύσσωμες οι πολιτικές δυνάμεις να αγνοούν τα αυτονόητα, να μην μπορούν να παράγουν μία στάλα σοβαρής επιχειρηματολογίας.

Είναι αδιανόητο, οι ελεγκτικές και εποπτικές αρχές του τόπου να σιωπούν, να αδιαφορούν ή να σφυρίζουν αδιάφορα. Να μην έχει πάει κανείς από τους δεκάδες πρωταίτιους της τελευταίας δεκαετίας έστω, ακόμα φυλακή, να μην έχει γίνει μία έρευνα για τα πως και τα γιατί, αλλά αντιθέτως να υπάρχει σιωπηρή και πλήρης ασυλία. Ο ραγιαδισμός και η θρασύτητα που επέδειξαν οι κρατούντες καθ' όλο το χρονικό διάστημα της ΨΕΥΤΙΚΗΣ Ελληνικής κρίσης, που μόνο Ελληνική δεν είναι, δεν θα εξαγνιστεί ποτέ στα κιτάπια της Ελληνική ιστορίας. Η προπαγάνδα, η φίμωση, η ανελευθερία και η ειρωνεία τις οποίες αντιμετώπισε κάθε φωνή ορθολογισμού, είναι συμβατές μόνο, με τις πιο απολυταρχικές περιόδους της ανθρώπινης ιστορίας. Τούτα είναι σαφή δείγματα απόλυτης παρακμής και αλλαζονείας της εξουσίας.

Ζούμε μια ενσάρκωση του λύκου του παραμυθιού σε μια αγαθή και έντιμη και ηθική τάχα δύναμη που προσπαθεί να επιβάλει την τάξη και αξίες. Στην ουσία ζούμε έναν μασκαρεμένο φασισμό και δυστυχώς ο εχθρός είναι τόσο πονηρός και αόρατος που πολύ δύσκολα θα οριοθετηθεί επαρκώς για να αντιμετωπιστεί κατά πρόσωπο. Ζούμε, κατ' απόλυτη πεποίθηση μας, το 1984 του Όργουελ με μικρές διαφοροποιήσεις ως προς το σκηνικό και τους χαρακτήρες. Οι έννοιες, είναι σχεδόν ταυτόσημες, οι δε μέθοδοι το ίδιο.

Σας αποχαιρετούμε με αυτές τις 11.000 λέξεις. Σε αυτό το site υπάρχει ό,τι πιστεύουμε πως κανείς χρειάζεται για να βγει από το αμπάρι με τα ζόμπι. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε. Μην σας μένει καμία αμφιβολία. Ο εχθρός είναι εντός και η μόνη και πραγματική αιτία του προβλήματος είναι ότι το χρήμα το εκδίδουν, το διακινούν, το ελέγχουν, ιδιώτες - μέλη μιας ολιγαρχίας. Στο αντίο μας αυτό, προσωρινό ή οριστικό, δείτε οπτικοποιημένη, την θαυμάσια Αλληγορία του Σπηλαίου, από την Πολιτεία του Πλάτωνα. Ευχόμαστε κάποιοι να σώσουν την ψυχή τους. Και ας μην ξεχνάμε ποτέ: Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία.

https://www.youtube.com/watch?v=EaL4GeyhPCA&feature=player_embedded

https://www.epicurus2day.gr/index.php/economicsystem/185--2

[Stathis]

αξιζει να το διαβασουν με προσοχη ολοι!

[katsaraios]

απο τοτε που ειχες γραψει το λινκ αυτου του σαιτ εχω ξεστραβωθει,λεγονται πραγματα απιστευτα και προβλεπονται μεχρι κεραιας ακομα πιο δυσκολα

[Stathis]

thumb
μονο αν ξεφυγουμε απο το συνδρομο της σπηλιας ισως σωθουμε...

[Dimzan]

ναι αλλα εφοσον η αγορα κινειται με βαση τις φημες λογικο ειναι να συνεχισει να κινειται ετσι η οικονομια.

εδω αμαξι αγοραζουμε γιατι εχει τη φημη οτι ειναι καλο χωρις στην πραγματικοτητα να ξερουμε αν ειναι η οχι.

η λυση λοιπον θα ηταν αυτοι που κυβερνουν την καθε χωρα να ειναι εθνικιστες και να θελουν ο καθενας το καλο της χωρας του.

το μπλεξιμο των οικονομικων των χωρων μεταξυ τους με ξενερωνει αφανταστα. Δεν ξερω πολλα απο οικονομικα. Πιθανον το μπλεξιμο να ειναι αναγκαιο κακο. Θα ηθελα ομως καθε χωρα να εχει την τραπεζα της και να εχει αυτονομη οικονομια και οπου βγει

[pilot]

.............................

[Prevezanos]

αξιζει να το διαβασουν με προσοχη ολοι!

Φίλε Στάθη αυτά που παρουσιάζεις είναι ακριβώς έτσι. Αντίδραση δε βλέπω. Είναι ώρα για αντίδραση. Φίλοι μου είμαστε παθητικοί δέκτες. Με αφορμή τις πληροφορίες του Στάθη ας αντισταθούμε. Είτε ομαδικά, είτε μεμονωμένα. Δεν το πίστευα, αλλά οι κυβερνόντες εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι λευκή απεργία και....γιαούρτια σε όλους, αλλά σε όλους λέμε...

[oldcarskickass]

Κάτσε Στάθη γιατί από τις 3 πρώτες σελίδες που διάβασα (δεν προλαβαίνω τώρα να δω το υπόλοιπο) βλέπω ότι φταίνε μόνο οι ξένοι για την κατάντια μας.

Όταν έχεις ένα διάτρητο δικαστικό και εκτελεστικό σύστημα, όταν έχεις επι σειρές ετών διεφθαρμένους πολιτικούς (ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΜΕΧΡΙ ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ) που κανέναν τους δεν ακουμπάει ο νόμος, τότε φταίει ο άλλος να σε εκμεταλλευτεί;

Όταν είσαι σε ένα σύστημα που βγάζει λεφτά από τους ανοργάνωτους και τα θύματα και εσύ ο ίδιος δεν είσαι απλά θύμα αλλά έχεις σαπίσει από την κορυφή ως τα νύχια φταίει το << αδελφάτο της νοικοκυροσύνης >> που σε εκμεταλλεύεται;

Οφείλω να ομολογήσω ότι πολλοί όροι μου είναι άγνωστοι ή δυσνόητοι, αλλά δεν μπορώ να ΜΗΝ καταλάβω το όλο παιχνίδι εναντίον μας.

Σαφώς και υπάρχουν χώρες με μεγαλύτερα ελλείματα και μεγαλύτερα χρέη ανά ΑΕΠ από εμάς, έχουν όμως τα @@ και το κυνηγάνε, και εμείς δεν μπορούμε να εφαρμόσουμε ΔΙΕΘΝΕΙΣ κανονισμούς που τους εφαρμόζει ακόμα και η τελευταία τρύπα του ζουρνά (Π.χ. ΑΟΖ ή έστω υφαλοκρηπίδα!!). Δλδ δεν χρησιμοποιούμε όπλα και εργαλεία διεθνώς αναγνωρισμένα, πως θα χρησιμοποιήσουμε οικονομικά εργαλεία που θέλουν και ψάξιμο αλλά και πολιτική δύναμη να εφαρμοστούν;

Και το θέμα είναι ότι η παραπάνω νοοτροπία έχει γίνει πλέον συνείδηση και στον πιο απλό Έλληνα, ότι δλδ γεννηθήκαμε με χρέος και όχι απλά θα πεθάνουμε με χρέος αλλά θα πεθάνουμε με ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ χρέος.

Φοβερό το άρθρο πάντως, bookmarked.

[PANOS-E60]

Εχω την αίσθηση ότι το παραπάνω άρθρο, παρότι εμπεριστατωμένο, είναι μάλλον μονοδιάστατο. Αναλύει σωστά τους μηχανισμούς των διεθνών χρηματαγορών και τη συμπεριφορά τους. Δίνει σωστές πληροφορίες γιά την παγκόσμια διαπλοκή οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων. Εξηγεί το πως αργυρώνητοι Ελληνες πολιτικοί ενήργησαν κατά συρροήν εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, εν γνώσει του τι ακριβώς διέπρατταν !

Αυτό που δεν εξηγεί όμως στην κυρίως αφήγηση, ενώ από κάποιες παραθέσεις που υπάρχουν, μπορεί κανείς να το συνάγει με ασφάλεια, είναι ότι η κρίση χρέους του ευρωπαικού νότου ΔΕΝ οφείλεται στο χρέος αυτό καθεαυτό και, ΚΥΡΙΩΣ ΑΥΤΟ, καμμία από τις δυνάμεις της διεθνούς πολιτικοοικονομικής διαπλοκής δεν έχει στοχοποιήσει τη μικρή μας χώρα. Θα ήταν και ανόητο να έχουν προηγούμενα μαζί μας οι κολοσσοί της Wall street ή του City, νομίζω είναι ξεκάθαρο το πόσο μικροί είμαστε γιά τα μεγέθη τους ... τόσο μικροί, όσο ναι το χρεος μας σε απόλυτα νούμερα.

Τι είναι αυτό λοιπόν που μας έφερε στο μάτι του κυκλώνα λοιπόν ? Η Αμερικανική κρίση χρέους επί σειρά 10ετιών και το υπό κατάρρευσιν τραπεζικό τους σύστημα τα τελευταία 10 χρόνια έπρεπε με κάθε δυνατό τρόπο να εξισορροπηθούν από κάτι εξίσου μεγάλο και εντυπωσιακό απέναντι στις διεθνείς χρηματαγορές (οι ίδιοι δανειστές δανείζουν και τις ΗΠΑ προφανώς). Και εφευρέθηκε έτσι η επιτακτική ανάγκη γιά μείωση των χρεών των χωρών της ευρωζώνης ... αλλά επειδή οι βαρειές βιομηχανίες του βορρά δεν αποτελούσαν και πολύ εύκολο στόχο, προτιμήθηκαν οι λιγότερο ώριμες οικονομίες του νότου και φυσικά η αχίλλειος πτέρνα του ευρώ, η Ελλάδα μας. Το στοίχημα γιά την πτώχευσή μας, διά του μηχανισμού των CDS είναι στο αποκορύφωμά του σήμερα, με συσσωρευμένο επενδυτικό κεφάλαιο άνω των 50 δις ευρώ ! Τ' ακούς ρε χαζέ Μπέο, που είναι τα λεφτά ...? Η πίεση είναι περισσότερο από ποτέ ασφυκτική γιά να πληρωθούν οι αποδόσεις του στοιχήματος. Αν πληρωθούν, σε λίγες βδομάδες ακολουθεί η Πορτογαλία, η Ιρλανδία κλπ και bye-bye ευρώ ...

Τέλος, οι αγορές είναι ισχυρότερες από τους πολιτικούς και μπορούν να τους εξουσιάζουν (τους περισσότερους). Υπάρχουν πολλοί καλοί λόγοι όμως να πιστεύει κανείς ότι οι ευρωπαιοι πολιτικοί, ίσως και ο Ομπάμα σε κάποιο βαθμό, έχουν τρομοκρατηθεί από την ισχύ των χρηματαγορών και το παλεύουν αληθινά τούτη τη φορά γιά να μπεί μιά τάξη στη λειτουργία τους ... Αυτά εν συντομία.

[Stathis]

Ουμανισμός vs Aριστοκρατία

Συντάχθηκε απο τον/την Epicurus2day
Τρίτη, 12 Ιούλιος 2011 19:44

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Estul/est.png

Ένα χρόνο πριν, ο Daniel Estulin, συγγραφέας του βιβλίου "The True Story of the Bilderberg Group", προσκλήθηκε από τον Ιταλό Mario Borghezio. να μιλήσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το βιβλίο αυτό είναι ένα από τα πιο διαφωτιστικά που κυκλοφορούν για το ομολογουμένως "πιασάρικο" ζήτημα της Λέσχης.

Ένα χρόνο πριν, είμαστε βέβαιοι, δεν θα τα ακούγατε (και διαβάζατε) πολύ βολικά όλα τούτα, Για τον Μπαρόζο, τον Ρομπάι,τον Τρισέ, την «ιδεολογία της ONE WORLD COMPANY LIMITED». Και φυσικά τα όσα ανέφερε για την Ελλάδα.


Η συνέντευξη Τύπου του Estulin στις Βρυξέλλες, τον Ιούνιο του 2010:

"Κυρίες και κύριοι,
Είμαστε τώρα σε θέση να αλλάξουμε την ιστορία. Τελικά πιστεύω ότι η ανθρωπότητα έχει μέλλον. Τώρα, ο κάποτε απογοητευμένος πληθυσμός που δεν είχε κανένα σκοπό, βγαίνει από τον παρατεταμένο λήθαργο του. Σε αυτό το γενικό ξύπνημα, οι άνθρωποι αρχίζουν να θέτουν τις σωστές ερωτήσεις. Δεν είναι πλέον, «τι θα κερδίσω από αυτό;» αλλά "τι είναι σωστό;" Ένα διεθνές φαινόμενο ανταπόκρισης και αντίδρασης σε μια υπερβολικά αισθητή αντίληψη ότι ολόκληρος ο κόσμος είναι καταδικασμένος σε καταστροφή, εάν εμείς οι άνθρωποι δεν κάνουμε κάτι για αυτό.

Έχω γράψει ένα βιβλίο για το θέμα της ομάδος Bilderberg. Το βιβλίο αυτό, κατά κάποιον τρόπο, έχει γίνει ο καταλύτης για ένα κίνημα σε όλο τον κόσμο. Τώρα, εμείς δεν έχουμε πολύ χρόνο, οπότε θα ήθελα να σας εξηγήσω τι είναι η Bilderberg και γιατί πρέπει να σταματηθεί.

Στον κόσμο της διεθνούς οικονομίας, υπάρχουν εκείνοι που κατευθύνουν τα γεγονότα και αυτοί που αντιδρούν στα γεγονότα. Ενώ η τελευταίοι είναι περισσότερο γνωστοί, και μεγαλύτεροι σε αριθμό, και φαινομενικά πιο ισχυροί, η πραγματική εξουσία ανήκει στους πρώτους. Στο κέντρο του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος είναι η οικονομική ολιγαρχία που σήμερα εκπροσωπείται από την ομάδα Bilderberg.

Η οργάνωση της Bilderberg είναι δυναμική, υπό την έννοια ότι αλλάζει με την εποχή, απορροφά και επικαλύπτει νέα μέρη, ενώ απορρίπτει τα νεκρά μέρη. Τα μέλη έρχονται και παρέρχονται, αλλά το ίδιο το σύστημα δεν έχει αλλάξει. Είναι ένα αυτοδιαιωνιζόμενο σύστημα, ένας εικονικός ιστός αράχνης, όπου συμπλέκονται οικονομικά, πολιτικά, οικονομικά και βιομηχανικά συμφέροντα.
Τώρα, η Bilderberg δεν μια μυστική κοινωνία. Δεν είναι ένας κακός παντεπόπτης οφθαλμός. Δεν υπάρχει καμία συνωμοσία, ακόμη και αν πολλοί άνθρωποι με παιδική φαντασία τους βλέπουν έτσι. Καμμία ομάδα ανθρώπων - και δεν με νοιάζει πόσο ισχυρή είναι - δεν κάθονται γύρω από το τραπέζι σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, κρατώντας τα χέρια ο ένας του άλλου, κοιτάζοντας μια κρυστάλλινη σφαίρα, σχεδιάζοντας το μέλλον του κόσμου.

Είναι συνάντηση ατόμων που εκπροσωπούν μια συγκεκριμένη ιδεολογία.
Δεν είναι Παγκόσμια Κυβέρνηση (OWG - One World Government) ή Νέα Παγκόσμια Τάξη (NWO - New World Order), όπως πάρα πολλοί άνθρωποι πιστεύουν λανθασμένα. Αντίθετα, η ιδεολογία τους είναι "Ένας Κόσμος Α.Ε." (ONE WORLD COMPANY LIMITED).

Πίσω στο 1968, σε μια συνάντηση Bilderberg στον Καναδά, ο George Ball, ο τότε Υφυπουργός Οικονομικών επί Κέννεντυ και Τζόνσον είπε: «Πού μπορεί να βρει κανείς, μια νόμιμη βάση για την εξουσία των διοικήσεων των εταιρειών να πάρουν αποφάσεις που μπορούν να επηρεάσουν βαθιά την οικονομική ζωή των εθνών των οποίων οι κυβερνήσεις έχουν μόνο περιορισμένη ευθύνη;"

Η ιδέα πίσω από κάθε συνεδρίαση Bilderberg είναι να δημιουργήσουν αυτό που αυτοαποκαλούν την ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΙΑ ΣΚΟΠΟΥ (THE ARISTOCRACY OF PURPOSE) μεταξύ της Ευρωπαικής και Βορειοαμερικανικής ελίτ, σχετικά με τον καλύτερο τρόπο διαχείρισης του πλανήτη. Με άλλα λόγια, η δημιουργία ενός παγκόσμιου δικτύου γιγαντιαίων καρτέλ, πιο ισχυρό από κάθε έθνος στη Γη, που προορίζεται για τον έλεγχο των αναγκών της ζωής του υπολοίπου της ανθρωπότητας, προφανώς από τη σκοπιά τους, για το δικό μας καλό και όφελος - της άπλυτης μάζας (THE GREAT UNWASHED) όπως μας αποκαλούν.

Τώρα, ο λόγος που οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ότι η Bilderberg και άλλες οργανώσεις που εργάζονται από κοινού, ασκούν τον έλεγχο στην παγκόσμια σκηνή, είναι ο δικός τους καρτεσιανός φανταστικός κόσμος, όπου οι μεμονωμένες προθέσεις ορισμένων ατόμων, και ΟΧΙ η δυναμική των κοινωνικών διεργασιών, διαμορφώνουν τον ρου της ιστορίας με την κίνηση των εξελισσόμενων ιδεών και των θεμάτων κατά τη διάρκεια διαδοχικών γενεών ακόμη και αιώνων.

Η Bilderberg είναι ένα μέσο που φέρνει κοντά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα τα πιο ισχυρά και τα πιο επιθετικά οικονομικά συμφέροντα του κόσμου. Και αυτή τη στιγμή, είναι αυτός ο συνδυασμός, ο χειρότερος εχθρός της ανθρωπότητας.

Μπορούμε να συγχαρούμε όλοι τους εαυτούς μας για το ότι σήμερα, η Bilderberg έχει γίνει κεντρικό θέμα των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Οχι επειδή τα εμπορικά ΜΜΕ θυμήθηκαν ξαφνικά την ευθύνη τους απέναντί μας, αλλά επειδή εμείς οι λαοί, τα έχουμε εξαναγκάσει σε αυτή τη δυσάρεστη θέση, με το να γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι Πρόεδροι και Πρωθυπουργοί και οι συρρικνωμένοι βασιλιάδες και βασίλισσές είναι μαριονέτες των ισχυρών δυνάμεων που εργάζονται στο παρασκήνιο.

Κάτι έχει συμβεί σε εμάς τους ανθρώπους, κατά τη διάρκεια αυτής της γενικής οικονομικής κατάρρευσης. Οι άνθρωποι γενικά έχουν καταληφθεί από κάτι που δεν είναι πάντα κατανοητό σε αυτούς. Αλλά, τους αναγκάζει να ενεργήσουν με συγκεκριμένο τρόπο, για το δικό τους συμφέρον. Αυτό κάνουν στην Ελλάδα. Αυτό κάνουν στην Ισπανία, στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ονομάζεται ανθρωπιστική αρχή. Είναι σαν ένα παλιρροϊκό κίνημα να ήρθε σε εμάς και να ξέπλυνε τους φόβους μας. Καθώς οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η ύπαρξή τους απειλείται, έχασαν το φόβο τους, και η Bilderberg και άλλοι, το νοιώθουν.

Ίσως γι'αυτό σε μια πρόσφατη ομιλία του στο Συμβουλίο Εξωτερικών Σχέσεων, στο Μόντρεαλ, ο Zbigniew Brzezinski, ένας από τους ιδρυτές της Τριμερούς Επιτροπής (TC - Τrilateral Commission), προειδοποίησε ότι μια «παγκόσμια πολιτική αφύπνιση», σε συνδυασμό με την φαγωμάρα μεταξύ των ελίτ, απειλεί να εκτροχιάσει την κίνηση προς μια παγκόσμια κυβέρνηση.
Βλέπετε οι άνθρωποι σε αυτό το τραπέζι, προέρχονται από πολύ διαφορετικά ιδεολογικά και πολιτικά υπόβαθρα. Αυτό που μας ενώνει, ωστόσο, είναι ότι είμαστε όλοι πατριώτες. Και αυτοί που μας αντιτίθενται, όσοι εργάζονται για μυστικές κοινωνίες, που έχουν πωλήσει τα έθνη τους για μια λίβρα σάρκας, είναι προδότες. Όχι μόνο προδότες των λαών τους και των εθνών, αλλά και της ανθρωπότητας ως συνόλου.

Τώρα, το αντικείμενο της παρούσας Συνέντευξης Τύπους είναι "Bilderberg: Προς Έναν Κόσμο Α.Ε."
Περίπου εξήμιση αιώνες πριν, η οικονομία της Ευρώπης, είχε καταρρεύσει κατά τη διάρκεια της περιόδου που είναι γνωστή ως Ευρωπαική νέα περίοδος σκοταδισμού, η μεγαλύτερη οικονομική και δημογραφική κατάρρευση της Ευρώπης μετά την κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Στη συνέχεια, στη μέση του 14ου αιώνα, μεγάλο μέρος της δύναμης της ολιγαρχίας αποσυντέθηκε απότομα . Αυτή η αποσύνθεση ξέσπασε από την ξαφνική αλυσιδωτή αντίδραση της χειρότερης χρηματοπιστωτικής φούσκας και κερδοσκοπίας χρέους στην ιστορία - μέχρι τώρα δηλαδή - όταν οι τραπεζικοί οίκοι Bardi και Peruzzi κατέρρευσαν. Αυτή η αποσύνθεση και κατάρρευση της φούσκας του Λομβαρδικού χρέους προκάλεσε την κατάρρευση της εξουσίας των ολιγαρχικών οικογενειών.

Τι σχέση έχει αυτό με τη Bilderberg;
Η σύγχρονη ιστορία αντικατέστησε τη μεσαιωνική ιστορία εκείνη τη στιγμή που θεσπίστηκαν τα θεσμικά όργανα που διάκρινουν τη σύγχρονη από τη μεσαιωνική ιστορία. Αυτό συνέβη πίσω στο 1439, στο Συμβούλιο της Φλωρεντίας. Ποια ήταν αυτά τα νέα όργανα;

1) Η αντίληψη του σύγχρονου εθνικού κράτους δημοκρατιών υπό την κυβέρνηση του φυσικού δικαίου.

2) Ο κεντρικός ρόλος στην προώθηση της επιστημονικής και τεχνολογικής προόδου με την εντολή που δόθηκε στην δημοκρατία.

Αυτά τα δύο ιδεώδη αντιπροσωπεύουν ένα καίριο επιχείρημα: η ύπαρξή τους ως θεσμικό μεσο, σε οποιοδήποτε μέρος της Ευρώπης, άλλαξε τα πάντα σε όλη την ήπειρο, διότι αυτές οι θεσμικές αλλαγές αύξησαν το ποσοστό της ανάπτυξης κατά κεφαλήν και ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο (per-capita and per-square kilometre) του ανθρώπου πάνω στη φύση. Έτσι, κανένα έθνος δεν μπορούσε να έχει την πολυτέλεια να μην σημειώσει πρόοδο, για το φόβο ότι θα έμενε απελπιστικά πίσω.

Η πρώτη επιτυχία σημειώθηκε από το Γάλλο βασιλέα Λουδοβίκο 11ο, ο οποίος διπλασίασε το κατά κεφαλή εισόδημα της Γαλλίας, και νίκησε όλους τους εχθρούς της. Ο Λουδοβίκος πέτυχε να πυροδοτήσει μια αλυσιδωτή δράση προσπαθειών για τη δημιουργία ενός έθνους-κράτους, σύμφωνα με το μοντέλο του, στην Αγγλία του Ερρίκου του 7ου και αλλού.

Μια άλλη βασική ιδέα που βγήκε από το Συμβούλιο της Φλωρεντίας, η οποία τέθηκε αργότερα σε εφαρμογή στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η καθολική αρχή της γενικής ευημερίας, πάνω στην οποία όλες οι σύγχρονες πολιτισμένες κοινωνίες στηρίζονται.

Τώρα, ευημερία δεν σημαίνει ένας άχρηστος αλήτης να αράζει στον καναπέ, να τρώει πίτσα, να στάζει σάλια πάνω του, μπροστά στην τηλεόραση, ενώ περιμένει το επίδομα ανεργίας.

Είναι θέματα αθανασίας. Ποιός είναι ο σκοπός της ύπαρξης του ανθρώπου, και της κυβέρνησης; Είναι να παράσχει την ευημερία, για τις μελλοντικές γενεές της ανθρωπότητας. Να εξασφαλίσει την επιβίωσή μας ως είδος. Η αρχή της Γενικής Ευημερίας, όπως εκφράζεται στο προοίμιο του Ομοσπονδιακού Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι ο θεμελιώδης νόμος.
Λοιπόν, ποια είναι η σχέση με το σήμερα; Αυτοί οι άνθρωποι θέλουν μια αυτοκρατορία. Αυτό είναι η παγκοσμιοποίηση. Και πάρα πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι για να έχεις μια Αυτοκρατορία, χρειάζεσαι χρήματα. Έχετε όλοι ακούσει τη φράση - η Ελίτ του χρήματος. Αλλά το χρήμα, δεν είναι καθοριστικό του πλούτου και της οικονομίας. Το χρήμα δεν κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Το Χρήμα δεν έχει καμία εγγενή αξία.

Ο ανθρώπινος νους επηρεάζει την ανάπτυξη του πλανήτη. Έτσι μετριέται η ανθρωπότητα. Αυτή είναι η αληθινή έννοια της αθανασίας. Αυτό που μας χωρίζει από τα ζώα είναι η ικανότητά μας να ανακαλύψουμε τις καθολικές αρχές της φυσικής. Μας επιτρέπει να καινοτομούμε, και να βελτιώνουμε στη συνέχεια τις ζωές των ανθρώπων, αυξάνοντας τη δύναμη του ανθρώπου πάνω στη φύση.

Βλέπετε, αυτοί καταστρέφουν την παγκόσμια οικονομία σκόπιμα. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνουν. (Όταν) αυτό έγινε τον 14ο αιώνα : το 30% του πληθυσμού αφανίστηκε.

Αυτοκρατορία = αποσβολωμένοι άνθρωποι από κάτω. Θέλουν να καταστρέψουν τις γενεσιουργές δυνάμεις της λογικής. ΜΗΔΕΝ ανάπτυξη, ΜΗΔΕΝ πρόοδος. (...)

Μεγάλη Ύφεση - μεταφορά του πλούτου. Η μεγάλη οικονομική κρίση δεν ήταν ένα γεγονός που αφανίσε τους καπιταλιστές των ΗΠΑ. Ήταν ένα γεγονός που έκανε τους πλούσιους ακόμη πλουσιότερους, μεταφέροντας τον πλούτο του λαού στα χέρια των ήδη πλουσίων. Έτσι η Bank of America αποκόμισε τα δισεκατομμύρια της μέσα από κατασχέσεις ακινήτων μεταξύ 1929 και 1937. Μην πιστέψετε ούτε ένα λεπτό ότι οι πλουσιότεροι από τους πλούσιους θα ζημιωθούν από την επικείμενη κατάρρευση. Οι μόνοι που θα ζημιωθούν είσαι εσύ κι εγώ.

Κοιτάξτε την Ελλάδα. Αυτό που προσπαθούν να κάνουν είναι να ανατινάξουν το σύστημα, αντί να επιτρέψουν στην Ελλάδα να αναδιοργανώσει τα οικονομικά της. Επιβάλουν το ότι η Ελλάδα πρέπει να χρησιμοποιηθεί, ότι το ελληνικό χρέος πρέπει να στηριχτεί από την Ευρώπη. Αλλά το χρέος είναι άχρηστο. Είναι σκουπίδια, είναι χρήματα της monopoly. Έτσι, ζητώντας από την Ευρώπη, η οποία διέρχεται τη δική της κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, να απορροφήσει το χρέος το οποίο οι Έλληνες, δεν θα μπορέσουν ποτέ να επιστρέψουν, σημαίνει πως πρόκειται, σίγουρα, να καταστρέψεις την Ευρώπη. Και αυτό γίνεται επίτηδες, γιατί κανείς, ακόμη και ο Barroso, - ο οποίος με όλο το σεβασμό αμφισβητείται διανοητικά - ή ο Trichet είναι τόσο ηλίθιος.

Ας απαλλαγούμε από τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών. Ας τους απολύσουμε. Είναι αλήτες. Είναι άχρηστοι. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κάνει τίποτα χρήσιμο στη ζωή τους. Ξεφορτωθείτε τον Barroso. Κόπηκε στην ιστορία στο γυμνάσιο. Απαλλαγείτε από το "υγρό κουρέλι", Van Rumpey όχι επειδή είναι άχρηστος, αλλά επειδή είναι κακός και πολύ επικίνδυνος. Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα αντιπαθές, κοντό και κακό ανθρωπάκι ροκάνισε το δρόμο του στα έγκατα της εξουσίας.

Βλέπετε, πρόκειται για ζήτημα ηγεσίας και ζήτημα αθανασίας. Όλοι οι ηγέτες της κοινωνίας, ιδίως σε περιόδους κρίσης, προσεγγίζουν κατά προσέγγιση, ανάλογα στάνταρ. Άνθρωποι όπως οι κ. Barroso, Van Rumpey, Πρόεδρος της ΕΕ, κ. Jean Claude Juncker, Dominique Strauss-Kahn, ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ, δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν ηγέτες. Στην πραγματικότητα, μπορούν μετά βίας να θεωρηθούν άνθρωποι, από τη σκοπιά του ανθρώπου που εκπροσωπεί ένα μεγαλύτερο καλό, την ανθρωπότητα.

Τώρα, αυτό για το οποίο μιλάω δεν είναι ένα επιστημονικό πρόβλημα ή οικονομικό ζήτημα, αλλά μάλλον ένα θέμα ηθικής. Ένα ζήτημα της αθανασίας. Εμείς ως εθνικά κράτη, ως άνθρωποι του πλανήτη πιστεύουμε στο μέλλον της ανθρωπότητας; Και τι είδους μέλλον θα έχουμε 100 ή 200 χρόνια στο μέλλον; Τι περίπου 10.000 χρόνια από τώρα; Έχουμε το δικαίωμα να ονειρεύομαστε; Αν έχουμε μια αίσθηση του σκοπού της παρουσίας μας εδώ, οι κακοί δε μπορούν να κερδίσουν.

Για παράδειγμα, μας έχουν πει ότι το ευρώ πρέπει να σωθεί. Ότι η αποτυχία του ευρώ θα καταρρίψει την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτό είναι ψέμα. Αντί για μια αδύναμη, δυσλειτουργική ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, πάμε πίσω σε ανεξάρτητες δημοκρατίες κράτους-έθνους, την Ευρώπη των Πατρίδων.
Η πολιτιστική πολυμορφία δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό της προόδου, για την ανθρωπότητα, αλλά ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο έναντι της εξαφάνισης μας ως είδος. Μόλις γεννηθεί, μια έννοια κράτους-έθνους δεν πεθαίνει ποτέ! Περιμένει μόνο τους θαρραλέους ΚΑΙ υγιείς ανθρώπους να έρθουν στην άμυνα της και να τελειοποιήσει την ιδέα. Άρα λοιπόν, θα πρέπει να είμαστε μια αδελφότητα των εθνών, των κυρίαρχων εθνών- ενωμένοι κάτω από ένα κοινό σκοπό για την ανθρωπότητα.

Μέχρι να μπορέσουμε να φέρουμε την ανθρωπότητα στην εποχή της λογικής, η ιστορία θα διαμορφωθεί, όχι από τη θέληση των μαζών της ανθρωπότητας, αλλά από λίγες χούφτες οι οποίοι, για τους σκοπούς του καλού ή του κακού, θα καθοδηγήσουν τη μοίρα της ανθρωπότητας εν γένει ως αγέλες αγελάδων στρέφοντας τες προς και από το βοσκότοπο-και, ενίοτε, και στο σφαγείο."

https://www.epicurus2day.gr/images/stories/Estul/MoM.png



https://www.epicurus2day.gr/index.php/politicscomments/193--vs-a

[Dioskouroi]

Ωραία, μετά από 12.120 λέξεις ας πούμε ότι με έπεισε πως όλα είναι ένα ψέμα, μια ανάσα, μια πνοή.

Το συμπέρασμα ποιό είναι όμως ;

Δηλαδή αύριο μπορούμε να μην τους πλερώσουμε, και η ζωή στο "μικρό γαλατικό χωριό" να συνεχιστεί όπως παλιά ;

:fagopoti:

[Stathis]

το συμπερασμα ειναι πως το πρωτο βημα ειναι η αφυπνιση.
η εξοδος απο το "αμπαρι με τα ζομπι".
τα υπολοιπα ειναι θεμα χρονου.

ριξτε μια ματια και στο καινουργιο αρθρο "Ποιοι έχουν τα CDS;"...: https://www.epicurus2day.gr/index.php/economicsystem/194--cds

[Thomelef]

ωραία η περιγραφή του παπανδρέου απο τον δημοσιογράφο...για όλα τα υπόλοιπα no comment...
είναι γνωστό ότι μας πούλησαν, και νομίζω ο τρόπος με τον οποίο το έκαναν, δεν έχει και τόσο
μεγάλη σημασία πλέον...με όλα αυτά που έχουν συμβεί, νομίζω πως όλοι μας έχουμε μάθει πράγματα
οικονομικού περιεχομένου, που χώρια ότι δεν χρειάζεται να τα ξέρουμε, ταυτόχρονα μας κάνουν
να εξοργιζόμαστε όλο και παραπάνω. δυστηχώς ακόμα και την οργή μας, καλούμαστε να την
καταπιούμε, μιάς και η αστυνομία είναι ο επίσημος τσάτσος για τους προδότες και βαράνε όποιον
βρούν μπροστά τους, ακόμα και σε ειρηνικές διαδηλώσεις, με αποτέλεσμα ο κόσμος πλέον να
φοβάται ακόμα και να διαμαρτυρηθεί...

[Stathis]

17 Ιουνίου 2012 (Ο Ορός της Αλήθειας)

Συντάχθηκε απο τον/την Epicurus2day
Παρασκευή, 15 Ιούνιος 2012 22:06



Γεια σας φίλες και φίλοι.

Δεν θα παραθέσουμε στοιχεία.Τα στοιχεία υπάρχουν προ πολλού στις αναρτήσεις μας. Μια απόπειρα λογικής, όμως, ίσως έχει την σημασία της.

Ζούμε την παρακμή του Βασιλείου που η προμετωπίδα του αναγράφει:

«Μπορώ να αντισταθώ στα πάντα εκτός από τον πειρασμό» (Όσκαρ Ούαϊλντ).

Η παρούσα ανάρτηση, σκοπό έχει, κατά το μάλλον ή ήττον, να θέσει το πρόβλημα στην σωστή του βάση, αυτό το πρόβλημα που επί 4 σχεδόν έτη αναδεικνύουμε σε αυτές τις σελίδες και που, ας επιτραπεί, έχουμε καταδείξει το τέλος του, τον σκοτεινό του πάτο και τις αδιέξοδες διαδρομές του, από την πολύ αρχή. Εντούτοις, ποιος περίμενε ότι η παγκόσμια οικονομική φούσκα made in USA, θα έβρισκε ως σημείο έκλυσης ενέργειας, την χώρα μας, ως το τέλειο πειραματόζωο, αυτόν που θα φορτωθεί την βρωμιά και την δυσωδία όλου του συστήματος, το εξιλαστήριο θύμα; Λανθασμένα εικάσαμε, στις αναρτήσεις 2008-2009, ότι ο αποπληθωρισμός και η απαξίωση, θα είχαν σαν επίκεντρο τον πρωταίτιο, τις ΗΠΑ. Είχαμε λογαριάσει χωρίς τον ξενοδόχο, το παντοδύναμο αυτό σύστημα πλύσης εγκεφάλων, χειραγώγησης της κρίσης και της σκέψης, με τα γκαιμπελικά του χαρακτηριστικά - την ίδια ώρα που παρουσιάζεται σαν μεταμφιεσμένος παλιάτσος της δεοντολογίας, της αξιοκρατίας, της δικαιοσύνης, της ενημέρωσης, της εξυγίανσης, της ανάπτυξης, των δικαιωμάτων εν γένει.

Είχαμε υπερεκτιμήσει τις δυνατότητες αντίστασης των αδύναμων, αλλά πολλών, αυτών που το κίνημα Occupy Wall Street, εύστοχα τοποθέτησε στο 99%. Διότι εδώ το πρόβλημα δεν είναι μόνο, πόσα μοιράζονται οι πάρα πολλοί, αλλά το πόσα και με ποιον τρόπο, κατέχουν οι πολύ λίγοι.

Παρόλαυτά, είχαμε από την πρώτη ανάρτηση, ορθά οριοθετήσει το αίτιο όλων των δεινών, όπου η ανθρώπινη φύση, υποκλίνεται χωρίς αντιστάσεις. Τα 2 άκρα, αυτού που ονομάζεται “sentiment”, ας πούμε, «κοινό αίσθημα». Τα 2 άκρα, τα οποία συνιστούν μια συναισθηματική κατάσταση, στην οποία ο άνθρωπος είναι έτοιμος να δεχτεί τα πάντα, το σημείο της απόλυτης Ευφορίας (ή της αλαζονείας της εξουσίας και της δύναμης) και το σημείο του Πανικού (ή της επιβολής των «ενστίκτων επιβίωσης» στην βούληση). Αν θέλαμε να το εκλαϊκεύσουμε, πρόκειται για το πολιτικο-ιδεολογικό ταξίδι από το «λεφτά υπάρχουν» στο «θα γίνουμε Ουγκάντα/Ζιμπάμπουε/Βενεζουέλα του Τσάβες, κλπ». Για το ταξίδι από το «βρώμικο ΅89» στο Χρηματιστηριακό Ά99. Συνειρμικά, δε, ένα ταξίδι στον κόσμο των απόλυτων συναισθηματικών αντιθέτων. Από την «Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση» και την Ολυμπιάδα στο Έξω απόΆ δω. Από το «ΠΑΚ, ΠΑΚ, Φενταγίν, Τουπαμάρος και Βιετκογκ» στο «Μαζί τα φάγαμε». Από το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο» στο «Ευχαριστώ τους Αμερικάνους» και στο «Ευρώ ή θάνατος». Από το «Βυθίσατε τον Χόρα» στο «Δεν είναι κακή η απώλεια εθνικής ανεξαρτησίας». Και άλλα τινά ων ουκ έστιν αριθμός.

Υπήρξαμε συνένοχοι σε όλα τούτα; Ναι. Και συνένοχοι και χειροκροτητές, χαχόλοι, οπαδοί. Αλλά από πότε θα πρέπει να απολογηθεί στην απληστία και τους ανακριτές της, η ανθρώπινη ανάγκη για επιβίωση και μια καλύτερη ζωή η οποία επί δεκαετίες έχαφτε τα χαπάκια της ελπίδας που της έταζαν; Είναι ίδια η ανάγκη που σε έκανε κομματόσκυλο ή πελάτη (συνένοχο) – και ας ανακράξουμε δυνατά, ντροπή μας! -, με την Τσοχατζοπουλίτιδα της πολιτικο-οικονομικής φάρας; Και σε τελική ανάλυση, τι θεωρούν αυτοί που διεκδικούν τάχα το αλάθητο, το ατιμώρητο, για αυτούς που κάθε μέρα είναι «η φρικτή η μέρα που ενδίδεις, (η μέρα που αφέθηκες κΆ ενδίδεις), και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα, και πηγαίνεις στον μονάρχην Aρταξέρξη που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του, και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια»;

Ότι τάχα εμείς είμαστε τα αναλωτά και εκείνοι τα μη αναλωτά; Ότι εμείς είμαστε τα αντικαταστατά και εκείνοι τα μη αντικαταστατά;

Εν κατακλείδι. Είμαστε σε εποχή μεγάλης μετάβασης, στα πρόθυρα της για την ακρίβεια. Μια εποχή που δεν χωράει καν, αυτούς που εγκλημάτησαν, που υποτάχθηκαν και που κατέστρεψαν για να μπολιάσουν το θλιβερό τους σαρκίο. Σε αυτήν την εποχή, οι βολεμένοι κραυγάζουν, πανικοβάλουν, εκβιάζουν και απειλούν βγάζοντας στο παζάρι τις ίδιες τους τις χώρες, εκατομμύρια συμπολίτες τους. Είναι γνωστό πως όλοι αυτοί ούτε πίστη, ούτε πατρίδα ούτε θρησκεία είχαν ποτέ. Θεός είναι το μαρούλι.

Όσοι όμως στερήθηκαν, μη έχοντας και τίποτα να χάσουν, αντιδρούν. Από όλον τον πλανήτη έρχονται μηνύματα ότι η εποχή αυτή, ανεξαρτήτως ημερολογίων, είναι εποχή στεναγμών. Αναλόγως της γεωγραφικής προέλευσης, δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουνε ζωή, δεν έχουνε τα βασικά και όσοι δήθεν τα έχουν, σαν σε ετούτη την χώρα καλή ώρα, ονειροβατούν σε μια ψευδαίσθηση ευδαιμονίας τύπου Huxley - εγκαταλείποντας κάποτε εν τέλει αυτόν τον κόσμο, ως επί το πλείστον πιο ηλίθιοι, πιο μόνοι, πιο δυστυχισμένοι, πιο αστοιχείωτοι απΆ ότι γεννηθήκαμε.

Το πρόβλημα πλέον είναι σαφές ότι δεν είναι ΅ένα κάποιο οικονομικό σύστημα που δεν δουλεύειΆ, αλλά πολύ περισσότερο, ένα κοινωνικό σύστημα, ένας τρόπος ζωής που δεν εξυπηρετεί τον άνθρωπο, είναι απάνθρωπος, ιδιοτελής, διεφθαρμένος, απαξιωμένος, ολιγαρχικός, ανήθικος και συχνά αποτρόπαιος και βίαιος.

Αυτήν την χρονική στιγμή, μας ερωτούν, προκαλώντας τα ζωώδη ένστικτα μας, αν θέλουμε να μείνουμε στο ευρώ ή όχι.

Η απάντηση προφανώς είναι «θέλουμε πίσω την ζωή μας».

Αν μέσα στο ευρώ εξαθλιωθήκαμε και εν τέλει εξευτελιστήκαμε κι αν εκτός, θα εξαϋλωθούμε, τότε προφανώς τίποτα από τα δύο δεν μπορεί να αποτελεί προοπτική.

Ας δούμε κάποια βασικά ερωτήματα τα οποία δεν απαντώνται, δεν τίθενται, δεν προτάσσονται. Ας προσπαθήσουμε να δούμε για μια ακόμη φορά το δάσος.

ΠΕΡΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Ξεκινάμε από τα βασικά και κυρίαρχα. Υπάρχει ναι ή όχι ιεράρχηση στα ανθρώπινα δικαιώματα; Είναι κάποιο δικαίωμα, «πιο δικαίωμα» από κάποιο άλλο; Ας απαντήσουμε εμείς, όχι «αρχικά». Εντούτοις, στο Σύνταγμα μας, αρ.2 παρ.1, η ανθρώπινη αξία ανακηρύσσεται ως το ΥΨΙΣΤΟ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΟ δικαίωμα. «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας».
Υπάρχει ναι ή όχι διαχωρισμός των δικαιωμάτων; Ναι. Τα δικαιώματα είναι κοινωνικά, ατομικά και πολιτικά. Ιστορικά, τα ατομικά κατακτήθηκαν πρώτα, τα πολιτικά κατόπιν και τα κοινωνικά τελευταία, ως απότοκα των αγώνων της εργατικής τάξης (στην κυριολεξία και όχι σημειολογικά). Ας σημειωθεί όμως, ότι τα δικαιώματα δεν είναι «ευχή». Είναι η ίδια η υπόσταση του ανθρώπου, είναι ο άνθρωπος. Το ερώτημα λοιπόν που λογικά έπεται είναι
Μπορεί οποιοδήποτε δικαίωμα στο όνομα της ΥΛΗΣ, να απαξιώνει τον άνθρωπο;
Στο όνομα της προστασίας της ανθρώπινης αξίας (σε μια κοινωνία, όπου όλα τα εγκλήματα Οργουελικά τελούνται πάντοτε, «στο όνομα» μιας αξίας), τα κοινωνικά δικαιώματα εκπορνεύτηκαν σε οικονομικά, αφού συνδέθηκε άρρηκτα η οικονομική ευημερία με την προστασία των κοινωνικών «κεκτημένων». Έτσι, τα κριτήρια από ανθρωποκεντρικά κατέστησαν δημοσιονομικά.

Εδώ ακριβώς έγκειται η κακουχία της εποχής μας. Η ανθρώπινη αξία κατέστη έμμεσα αποτιμητή και κατΆ αυτόν τον τρόπο εμπορεύσιμη, «αναλωτή», «αντικαταστατή». Πως; Με μια σειρά από «αθώες» συνθήκες και συμφωνίες, που από την πίσω πόρτα διέρρηξαν τους κόπους και τα κεκτημένα αγαθά, εκατοντάδων ετών.

4. Ερωτάται, παρόλαυτά για 2 από αυτές: Ποια συνθήκη, θεωρείται ισχυρότερη, αυτή της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου υπεγράφη στο όνομα της οικονομικής ελευθερίας ή η Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1948 που υπεγράφη στο όνομα της ανθρώπινης αξίας; Ετούτη αναφέρει ως Προίμιο/Δικαιοπρακτικό της Θεμέλιο :

«Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο.

Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου.

Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης….»

Σε αυτά τα ιδεώδη ξύπνησε και πάτησε ο διαλυμένος κόσμος, μετά το χάος 2 παγκοσμίων πολέμων. Ας δούμε τώρα αντίστοιχα το Θεμέλιο της Συνθήκης της ΕΕ μεταξύ άλλων, όπου οι Ευρωπαίοι ηγέτες δήλωναν

«ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να επιτύχουν την ενίσχυση και τη σύγκλιση των οικονομιών τους, και την ίδρυση οικονομικής και νομισματικής ένωσης, η οποία θα συμπεριλαμβάνει, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρούσας συνθήκης, ένα ενιαίο και σταθερό νόμισμα,

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ να προωθήσουν την οικονομική και κοινωνική πρόοδο των λαών τους, στα πλαίσια της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς, μιας ενισχυμένης συνοχής, όπως επίσης και της προστασίας του περιβάλλοντος, και να εφαρμόσουν πολιτικές που θα διασφαλίζουν την πρόοδο στον τομέα της οικονομικής ολοκλήρωσης εκ παραλλήλου με την πρόοδο στους άλλους τομείς…»

Υπάρχει μια σαφής μεταστροφή, μια ποιοτική διαφορά, την βλέπετε; «Ξαφνικά», δίπλα σε έννοιες όπως η ανθρώπινη αξία, οι ελευθερίες, η ισότητα, η δικαιοσύνη, οι Παπαδήμοι της «Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» (βλ. της τραπεζικής απληστίας) μεθοδικά παρενέβαλαν μπάσταρδες έννοιες-βιαστές, όπως «η οικονομική και νομισματική ένωση», «το ενιαίο και σταθερό νόμισμα». Η οικονομική και κοινωνική πρόοδος ταυτίστηκαν. Η ευημερία των λαών βρήκε έκφραση μόνο «στα πλαίσια της ολοκλήρωσης της εσωτερικής αγοράς», η ανάδειξη δηλαδή των νόμων της αγοράς, εμμέσως, ως θεμέλιο και μέσο της κοινωνικής προόδου και εν τέλει της Συνθήκης, υπήρξε το νέο manitu.

Μια κοινωνία ύλης με νόμους αγοράς ανέτειλε, άλλως μια κοινωνία συμφεροντολογική με νόμους ...άγραφους, με όρους χάους. Διότι ως γνωστόν, για τις αγορές επελέγη ο νόμος της «αυτορρύθμισης». Ότι δηλαδή μπορούν μόνες τους να διορθώνουν τις ατέλειες τους και να τιμωρούν τις ανομίες τους, να αυτοελέγχονται και να αυτοτιμωρούνται. Οι άπληστοι, είναι ύπουλοι και οι ύπουλοι, ραγιάδες του χρήματος κι αυτό το λέμε εκ του αποτελέσματος.

Αυτοί, σήμερα κυβερνούν και εξουσιάζουν.

Ο χρυσός κανόνας του υλισμού, τον οποίο ακολουθεί ΑΥΤΗ η Ευρώπη και όχι «Η ΕΥΡΩΠΗ», όπως αυτή ορίζεται από την ιστορία της και όχι σε οθόνες υπολογιστών και σε φουσκωμένο αέρα ευρω-χαρτονομισμάτων, επικυρώθηκε με το δικό μας νομοθέτημα του «Βασικού Μετόχου». Το νομοθέτημα αυτό τελολογικά, έθετε φραγμούς στην «οικονομική ασυδοσία», στην λογική ότι η συγκέντρωση οικονομικής δύναμης πίσω από τις κουρτίνες του νόμου «περί Ανωνύμων Εταιρειών», βλάπτει ευθέως το κοινωνικό συμφέρον, αλλά, τελικά, ολόκληρο το φάσμα των δικαιωμάτων, αφού η διαφθορά και η κατάχρηση εξουσίας, πλήττουν βάναυσα την ανθρώπινη υπόσταση, την ανθρώπινη αξία.

Η απάντηση της «Ευρωπαϊκής Ένωσης» και όχι της Ευρώπης, ήταν λυσσώδης και γνωστή, στον βαθμό που αυτό το νομοθέτημα τελικά αποσύρθηκε κακήν κακώς και διαπομπεύθηκε, από τους πολιτικάντηδες της εποχής. Το βασικό επιχείρημα ΑΥΤΗΣ της Ευρώπης και όχι ασφαλώς της Ευρώπης της μακραίωνης ιστορίας του Δικαίου, της Γαλλικής Επανάστασης και του Διαφωτισμού, ήταν ότι το εν λόγω νομοθέτημα περιόριζε υπέρμετρα την «οικονομική ελευθερία», η οποία ήταν εκ των θεμελίων της Συνθήκης.

Αυτόματα, η «οικονομική ελευθερία» και οι παραφυάδες της, αναγορεύτηκαν εν τοις πράγμασιν, ως η ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΑΞΙΑ, το ΥΨΙΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ, ο ΠΥΡΗΝΑΣ περί του οποίου περιστρέφεται κάθε άλλη έννοια.

Παραβλέφθηκε εντελώς το γεγονός ότι η διαπλοκή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας είναι πολύ πιο οδυνηρή από τον περιορισμό της οικονομικής ελευθερίας. Και μπορούμε να δούμε σήμερα που οδηγεί αυτή η διαπλοκή.

ΑΥΤΗ η Ευρώπη, είναι μια Ευρώπη μηχανική, μονεταριστική, απάνθρωπη, ανιστόρητη, αποχαυνωμένη, εντελώς απρόσωπη, άβουλη, αχόρταγη και υποταγμένη, σαν τα αφεντικά της και τα τσιράκια τους. «Η Ευρώπη του Ευρώ», δεν είναι η ΕΥΡΩΠΗ, ας μην μπερδεύουμε τα μήλα με τα πορτοκάλια, συνεπώς.


ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΅ΕΥΡΩΠΗΣ του ΕΥΡΩΆ

5. Από ποιους διοικείται η «Ευρώπη του Ευρώ»;

Κάθε πέντε έτη, «οι Ευρωπαίοι» προσερχόμαστε σε μια απαξιωμένη διαδικασία εκλογής «αντιπροσώπων» (ο Θεός του χρήματος να τους κάνει) στο Ευρωκοινοβούλιο. Ένας θεσμός ο οποίος δεν έχει καμία ουσιαστική αποφασιστική αρμοδιότητα, αποτελείται από εντελώς ετερόκλητα στοιχεία, που επί της ουσίας αποτελούν κάποιους καλοπερασάκηδες, παχυλά αμειβόμενους, πολιτικούς απόστρατους ή διακοσμητικούς φίκους, τους «Ευρωβουλευτές», οι οποίοι απλά είναι ένα κομμάτι αυτού του υπερ-σπάταλου και κοστοβόρου Ευρωσυστήματος, το οποίο επιβαρύνει με 40 δις Ευρώ τις τσέπες των Ευρωπαίων. Η όποια δράση ή το όποιο έργο του Ευρωκοινοβουλίου επί της ουσίας αγνοείται και ζήτημα είναι αν έστω το 0,1% αυτών που ψήφισαν, γνωρίζουν έστω και κάτι για το τι απέγιναν οι εκλεκτοί τους. Αντιθέτως, το ισχυρότερο όργανο εντός της Ευρωζώνης, είναι αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν την λειτουργία του, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

Και ερωτάται εύλογα

6. Είναι αυτό το όργανο άμεσα αιρετό; Υπάρχει έστω και η παραμικρή διαφάνεια περί το έργο της ΕΚΤ; Ποιοι είναι οι μέτοχοι της; Ποια η πολιτική της;

Η απάντηση στο περί αιρετού οργάνου είναι φυσικά ΟΧΙ. Συμπληρωματικά δε, πρέπει να ειπωθεί ότι ΟΥΔΕΙΣ, από τους «κκ.» Ρεν, Γιούνκερ, Ρομπάι, Μπαρόζο, τους σωματοφύλακες των απανταχού τραπεζιτών/πιστωτών/δανειστών, έχουν εκλεγεί από τους Ευρωπαίους πολίτες. Είναι διορισμένοι «εκπρόσωποι» διΆ αντιπροσώπων. Όπως δε και παλαιότερα σημειώσαμε, υπάρχει διάχυτη και δεδηλωμένη αδιαφάνεια και μυστικοπάθεια σ΄ αυτόν τον μπερντέ, όπως σε κάθε κλειστό κύκλο απατεωνίας απαραίτητη είναι η ομερτά. Πόσοι άραγε γνωρίζουν την παράλληλη ύπαρξη με την Ευρωπαϊκή Συνθήκη, του Καταστατικού του Ευρωπαϊκού Συστήματος Κεντρικών Τραπεζών δια του οποίου τα κράτη μέλη εκχωρούν κυρίαρχες εξουσίες και αρμοδιότητες (δηλαδή εθνική ανεξαρτησία) στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;

Μια από αυτές είναι η ακόλουθη «...ούτε η ΕΚΤ ούτε οι εθνικές κεντρικές τράπεζες, ούτε κανένα μέλος των οργάνων λήψεως αποφάσεων των εν λόγω οργανισμών, ζητά ή δέχεται υποδείξεις από κοινοτικά όργανα ή οργανισμούς, από οποιαδήποτε κυβέρνηση κράτους μέλους ή από οποιονδήποτε άλλο οργανισμό.» (άρθρο 7).

Τα όργανα της ΕΚΤ (αλλά και οι Κεντρικές Τράπεζες, όπως η δική μας ΤτΕ), όχι μόνο ασκούν εκτελεστική εξουσία με ΑΜΕΣΟ αντίκτυπο στην καθημερινότητα των Ευρωπαίων πολιτών (καθώς έτσι η «οικονομία της αγοράς» υπαγορεύει), όχι μόνο "δεν δέχονται υποδείξεις", αλλά όλα τα κοινοτικά όργανα ΥΠΟΧΡΕΟΥΝΤΑΙ να ζητούν τη γνώμη της ΕΚΤ αλλιώς υπέχουν κυρώσεις (άρθρα 4 και 34.3 Καταστατικού).

Συνεπώς η ΕΚΤ, είναι ένα υπερ-όργανο, ελέγχει κάθε παράπλευρη πολιτική πράξη που μπορεί να «απειλήσει» το θεάρεστο έργο της, με εξουσίες που και τα πιο απολυταρχικά καθεστώτα θα ζήλευαν. Ακόμη χειρότερα, παρόλο που το μέγιστο όριο ανοχής για την άσκηση πολιτικής εξουσίας δια της εκλογής, ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑ, είναι 5ετές, τα όργανα της ΕΚΤ, παρότι ΔΕΝ εκλέγονται, κυριολεκτικά τα ξεχνάει ο χρόνος, καθώς τα μέλη του ΔΣ (οι Κεντρικοί Τραπεζίτες + 6 μέλη) έχουν 8ετή θητεία, διπλάσια από αυτήν των εκλεγμένων πολιτικών ηγετών ενώ την ίδια στιγμή, η (πολιτική) Προεδρία της ΕΕ ήταν εξάμηνη για κάθε κράτος.

Και λέμε «ήταν» διότι και αυτό καταργήθηκε ως «μη λειτουργικό» το 2009 και συμπτωματικά, αντΆ αυτής θεσπίστηκε η ΕΕ να έχει «πρόεδρο» και πρόεδρος της ΕΕ, ο πρώτος τέτοιος, διορίστηκε (φυσικά δεν εξελέγη), το Βέλγικο λακενουά ο κ. Βαν Ρομπάϊ.

Εξάλλου, ο πρόεδρος της ΕΚΤ, μπορεί να εμφανίζεται σε Επιτροπές της Ε.Ε. αλλά ΟΧΙ στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο πρόεδρος της ΕΚΤ ΔΕΝ ελέγχεται από την Ολομέλεια (Συνθήκη άρθρο 113.3). Ουδεμία γνωμοδοτική ή συμβουλευτικού χαρακτήρα επιτροπή υφίσταται στην Ευρώπη η οποία να "συνεισφέρει στο έργο" της ΕΚΤ.

Ένας κλειστός κύκλος ανθρώπων αποφασίζει για τις τύχες μας, κεκλεισμένων των θυρών με μπούσουλα τα συμφέροντα του κύκλου του. Τα πρακτικά των συναντήσεων αυτών των κυρίων ΔΕΝ δημοσιεύονται.

Η ΕΚΤ έχει περαιτέρω την δυνατότητα ΒΕΤΟ στην διαμόρφωση (και εφαρμογή) της συναλλαγματικής πολιτικής - ή όποιας βαφτίζεται τέτοια…

Η ΕΚΤ δεν λογοδοτεί σε κανέναν παρά μόνο με τις ετήσιες και τριμηνιαίες "εκθέσεις" της, μόνο εγγράφως και κατά βούληση.

Ποιοι ελέγχουν λογιστικά την ΕΚΤ; "Εξωτερικοί ελεγκτές"(…) "που υποδεικνύονται από το ΔΣ της ΕΚΤ"... (αρ. 27.1 και 27.2 Καταστατικού), «δικοί τους άνθρωποι».

Στην μεγαλύτερη (και βαθιά αντιδημοκρατική) διακίνηση χρήματος και εξουσίας στην Ευρώπη, δεν υπάρχει (αντιθέτως ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ή ΅δεν επιτρέπεταιΆ) η πραγματική διαφάνεια, κανένα δημοκρατικό κριτήριο, κανένα όριο στην ασυδοσία και την απληστία αυτής της ελίτ. Αυτή είναι η «Ευρώπη του Ευρώ». Και πως αλλιώς βέβαια, αφού ο Ζακ Ντελόρ ανέθεσε σε 3 κεντρικούς τραπεζίτες να συντάξουν το σχέδιο της Ένωσης, τον Βέλγο Alexandre Lamfalussy, τον Δανό Niels Thygesen, και τον Ισπανό Miguel Boyer.

Επομένως, στο ποιοι είναι οι μέτοχοι της ΕΚΤ, (δηλ. οι Κεντρικές Τράπεζες εκ των οποίων κάποιες είναι ιδιωτικές, όπως η Ελληνική) δεν έχει τόση σημασία. Διότι, κάποιοι «τεχνοκράτες» - τσιράκια του Τραπεζικού συστήματος όπως τους έχει χαρακτηρίσει ο πρώην Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, Παναγιώτης Γεννηματάς, διοικώντας την ΕΚΤ, έχουν συγκεντρωμένη την απόλυτη εξουσία να διευθύνουν το σύνολο των Κεντρικών Τραπεζών των κρατών της «Ένωσης» (ΟΧΙ της ΕΥΡΩΠΗΣ) και κατά συνέπεια, τα ίδια τα Ευρωπαϊκά Κράτη στο όνομα, δήθεν, «της σταθερότητας των τιμών» και της «εσωτερικής αγοράς» για τα οποία δήθεν, συστήθηκε η ΕΚΤ.


«Η ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ …Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ»

7. Μέσα στον όλεθρο που δήθεν σκορπά η Ελλάδα, και κάποια δεκάδες δις που το έθνος χρωστάει, δανειζόμενο με ολέθρια επιτόκια για 3 ή 6 μήνες εν είδει σωτηρίας, αποσύρεται έντεχνα από το προσκήνιο, η μεγαλύτερη κλοπή των Ευρωπαίων φορολογούμενων στη ιστορία. Βιώνουμε τον ορισμό μιας “false flag” κρίσης. Εκτελεστής, ο Super Mario, o Mario Draghi, Ιταλός, Aντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Goldman Sachs και ενορχηστρωτής της απάτης κατά της Ένωσης το 2000-2003, δια της οποίας η Ελλάδα, η Ιταλία και ενδεχομένως και άλλα κράτη μαγείρεψαν τα στοιχεία τους. Ο κύριος Draghi λοιπόν, ο οποίος πρωτοστάτησε στο μαγείρεμα των Ελληνικών Δημοσιονομικών με το πρόγραμμα «ΑΡΙΑΔΝΗ», με αρωγό την Αμερικάνικη Τράπεζα και την Ελληνική Κυβέρνηση Σημίτη, προκειμένου αυτή να εισέλθει στην Ευρώπη – όταν λοιπόν ανέλαβε το 2011, ως νέος επικεφαλής της ΕΚΤ, αυτό το muppet της τραπεζικής σπείρας (προφανώς σε ανταμοιβή των υπηρεσιών του), έκανε 2 πράγματα. Πρώτον, μείωσε τα ευρω-επιτόκια, άρα έκανε φτηνότερο τον δανεισμό για τις «αγορές» πρωτίστως. Δεύτερον, άνοιξε τις κάνουλες και χορήγησε άμεσα, πέρυσι τον Δεκέμβριο «στην μούγγα» (την «μούγγα» θα την βρούμε πολλές φορές μπροστά μας), το ασύλληπτο ποσό των 489.000.000.000 ευρώ σε 523 τράπεζες, ως δάνεια με τριετή διάρκεια και το αδιανόητο ετήσιο επιτόκιο του 1%. Η ΕΚΤ ΔΕΝ αποκάλυψε ποτέ ποιες ήταν αυτές οι τράπεζες και σε τι ποσό δανείστηκαν. Η ΕΚΤ δεν έλαβε την έγκριση ουδενός για την ενέργεια της αυτή. Η ΕΚΤ δεν λογοδοτεί σε κανέναν, δεν υποχρεούται. Όλα αυτά συνεπώς, έγιναν νομιμότατα, με βάση τις καταπλεονεκτικές και αδυσώπητες διατάξεις της Συνθήκης που προαναφέρθηκαν, στην «Ευρώπη του Ευρώ». Ένα πολύ ωραίο παράδειγμα για το που ζούμε – άλλο αν δεν το ξέρουμε.l Και όλα αυτά, από μια τράπεζα (την ΕΚΤ) με κεφάλαιο μόλις 10.7 δις ευρώ! Από πού ήλθαν τα λεφτά; Από τις σουπιές και τους κέδρους, από μελάνι και χαρτί. Αυτό δηλαδή που θα έπρεπε τα κράτη να κάνουν, να εκδίδουν χρήμα για να πληρώνουν τα χρέη τους, το κάνουν οι τραπεζίτες για να καλύπτουν τις ανομίες τους. Έχει γίνει τόσο πια αυτονόητο, που ΟΥΔΕΙΣ αναρωτιέται, γιατί;

9. Και που πάνε τα χρήματα αυτά; Ένα μέρος κλείνει τις τρύπες από τα μικρολαθάκια στα οποία υπέπεσαν οι τράπεζες αυτές όλα τα προηγούμενα χρόνια της πιστωτικής μανίας, τα οποία κόστισαν κάποια εκατοντάδες δις. Ξέρετε, ανασφάλιστα δάνεια, δάνεια – μαϊμού, δάνεια «εξυπηρέτησης», εξαγορές εξαιρετικά αμφίβολες, κλπ. Κι ένα μέρος, σίγουρα κατευθύνεται στον δανεισμό των «προβληματικών» κρατών, όχι όμως απευθείας – ΟΧΙ.

Οι γύπες του τραπεζικού συστήματος, λαμβάνουν δάνεια με επιτόκιο… 1% για 3 χρόνια από την μάνα του λόχου και έπειτα δανείζουν με 6-7% για 3 ή 6 μήνες (έως και 18-20% για έναν χρόνο!) τα θύματα τους, κάτι κράτη «στην ζώνη του Ευρώ», όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία (και αύριο ΟΛΟΚΛΗΡΗ «η Ευρώπη του Ευρώ» μέσω του ESM, περισσότερα πιο κάτω) – κάτι δεκάδες εκατομμύρια ηλίθιους – πρόβατα δηλαδή, που καλούνται να τους τα ξεπληρώσουν… σε μια τέλεια κερδοσκοπία, μια άνευ προηγουμένου τοκογλυφία (το λένε “carry trade”) σε βάρος των λαών της ΕΥΡΩΠΗΣ για τα μάτια της Τραπεζικής Χούντας των απλήστων και των ΜΜΕ, των «Οίκων Αξιολόγησης» και των «τσιρακίων» που την υποστηρίζουν, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια όλης της υφηλίου η οποία είναι πλέον πεπεισμένη ότι η Ελλάδα και οι PIIGS, είναι το πρόβλημα της.

Για όλα αυτά ας όψεται ο Γιώργος Παπανδρέου, το πιο τέλειο πιστόλι της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ιστορίας, ο οποίος απολαμβάνει πλέον το πρόγραμμα «προστασίας μαρτύρων» στο οποίο εντάσσεται κάθε καλό παιδί, που τρώει όλο το φαϊ του, στην γειτονιά των αγγέλων, με τον Καραμανλή, τον Αλογοσκούφη, τον Σημίτη, τον Παπαντωνίου κλπ κλπ.

10. Ερωτάται: Γιατί η ΕΚΤ δάνεισε τις τράπεζες και όχι τα κράτη; Γιατί αυτή η τεράστια διευκόλυνση να μην ωφελεί τα κράτη, τους «Ευρωπαίους» για τους οποίους τάχα κόπτονται οι Βρυξέλλες;

Αρχικά διότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ (έκπληξη;).

«Άρθρο 21 (…) απαγορεύονται οι υπεραναλήψεις ή οποιουδήποτε άλλου είδους πιστωτικές διευκολύνσεις από την ΕΚΤ ή από τις εθνικές κεντρικές τράπεζες υπέρ κοινοτικών οργάνων ή οργανισμών, κεντρικών διοικήσεων, περιφερειακών, τοπικών ή άλλων δημόσιων αρχών, άλλων οργανισμών δημοσίου δικαίου ή δημόσιων επιχειρήσεων των κρατών μελών απαγορεύεται επίσης να αγοράζουν απευθείας χρεώγραφα από τους οργανισμούς ή φορείς αυτούς, η ΕΚΤ ή οι εθνικές κεντρικές τράπεζες».

Θαυμάστε το απαύγασμα της ιδιωτικής δημοκρατίας μας ή κοινοβουλευτικής δικτατορίας μας, στην «Ευρώπη του Ευρώ». Κανείς εμπλεκόμενος με το Δημόσιο δεν μπορεί να επωφελείται από την χρηματοδότηση της ΕΚΤ. Η ΕΚΤ είναι «κοινοτικό» όργανο προς όφελος μόνον των ιδιωτών. Εξαίρεση; Οι δημόσιες ΤΡΑΠΕΖΕΣ. Τώρα βέβαια ίσως γίνεται αντιληπτό, γιατί ιδιωτικοποιήθηκε η Εθνική Τράπεζα και όλο το τραπεζικό σύστημα «εγκαίρως», ας πούμε. Η απόλυτη θεσμοθέτηση της ανομίας. Μια προφανής απάτη με χαμόγελο Παπαδήμου. Διότι, με τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας που «η Ευρώπη του Ευρώ» μας επιφυλάσσει, είναι μαθηματικό βέβαιο ότι το Δημόσιο Χρέος θα διπλασιαστεί σε 4 χρόνια από την εφαρμογή του «πλάνου σωτηρίας», ήτοι του χρόνου, το 2013 – όπως και συμβαίνει. Και τότε θα περάσουμε στο «επόμενο στάδιο», αυτό του απόλυτου ξεπουλήματος των πάντων. Όπως και θα συμβεί.

11. Είναι, όμως, αυτή, μια «κρίση χρέους» όπως κρώζουν τα παπαγαλάκια ή μια κρίση ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ;

Για να δούμε. Η Αμερικάνικη FED, μέσα σε ένα πέπλο μυστηρίου, δανείζει από το 2007 (τροφοδοτώντας με χρήματα αέρος – αέρος) έναν επιλεγμένο αριθμό τραπεζών για να καλύψει τις τρύπες – Λεβιάθαν, από τον ποταμό προϊόντων χωρίς αντίκρισμα που «πουλούσαν» τα προηγούμενα χρόνια «οι τραπεζικοί γίγαντες» της Οικουμένης. Ο ίδιος ο Bernanke υποστηρίζει ότι το ύψος της βοήθειας ανήλθε τελικά σε 1,2 τρις δολάρια. Φυσικά, το ψέμα κανείς από αυτούς δεν το πληρώνει, όπως και ο απόλυτος σταρ της πολιτικής μούφας, Γιώργος Παπανδρέου, μας δίδαξε. Το ειδησεογραφικό Bloomberg, μετά από πολυετή δικαστικό αγώνα, ελέγχοντας χιλιάδες σελίδες εγγράφων που περιήλθαν στην κατοχή του, ανέβασε επισήμως το ποσό αυτό σε 7,7 τρις ή όσο το μισό Αμερικάνικο ΑΕΠ. Αυτό θα μπορούσε να αντιστοιχεί σε ένα τσεκ 25 χιλιάδων δολαρίων για κάθε κοιμισμένο Αμερικανό πολίτη. ΟΜΩΣ, τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα. Σύμφωνα με την πιο εμπεριστατωμένη τελευταία έρευνα (Δεκέμβριος 2011) του καθηγητή του Πανεπιστημίου του Missouri, James Felkerson, δημοσιευθείσα από το Levy Institute, το συνολικό ποσό της λεγόμενης «Ποσοτικής Χαλάρωσης», ανήλθε στα (κρατηθείτε) 29 τρις δολάρια (!!), ή ένα τσεκ 92.000 δολαρίων για κάθε Αμερικάνο –φευ, μια ωδή στους τίμιους Τραπεζίτες. Αν αναλογιστεί λοιπόν κάποιος ότι Αμερικάνικες και ξένες Τράπεζες έλαβαν 29 τρις κοπανιστό αέρα για να μην καταρρεύσουν και οι Ευρωπαϊκές 490 δις ευρώ με το καλημέρα του Super «GS» Mario (ενώ προηγουμένως είχαν λάβει κι άλλα πολλά), τίθεται το εύλογο ερώτημα

12. Πως είναι δυνατόν η Ελλάδα, ένα κράτος - κουκίδα, να αποτελεί το πρόβλημα της Οικουμένης, χρωστώντας κάπου 450 δις και παράγοντας 270 και όχι ένα τραπεζικό σύστημα που χρειάζεται δεκάδες ΤΡΙΣ (πάνω από το μισό ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΑΕΠ) για να ΕΠΙΒΙΩΣΕΙ με ίδια κεφάλαια 100+ φορές λιγότερα; Ένα αναπάντητο ερώτημα.

Ποιος λοιπόν σήμερα αναδεικνύει το πρόβλημα ΔΑΝΕΙΣΜΟΥ (ΟΧΙ ΧΡΕΟΥΣ) ως (τραπεζο)κεντρικό; Ποιος αναδεικνύει το μέγεθος της ασύλληπτης τραπεζικής φούσκας; Ποιος αναφέρεται στις ΗΠΑ, το κέντρο ελέγχου αλλά και κέντρο του προβλήματος; Ουδείς σε όλα. Διαβάζοντας την έκθεση Felkerson διαπιστώνουμε τέρατα και σημεία. 17 τράπεζες ΜΟΝΟ, έλαβαν το 55% της βοήθειας, δηλαδή 16 τρις δολάρια. Ας μας εξηγήσουν τα κόμματα της Ευρωπαϊκής προοπτικής, η Διεθνής Κοινότητα, ο μέγας μεταρρυθμιστής Ομπάμα, οι ΡομποΜπαρόζοι και λοιπές τραπεζικές Ρόμπες, γιατί.

ΑΛΛΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΣ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΟΥΝ ΤΟ ΕΞΗΣ: ΑΦΟΥ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΤΡΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΣΤΑ ΚΡΑΤΙΚΑ ΠΑΚΕΤΑ ΒΟΗΘΕΙΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΕ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ; ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΛΟΓΟ ΤΑ ΗΔΗ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ ΝΑ ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΔΙΣ ΝΕΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ "ΔΙΑΣΩΣΟΥΝ" ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΥΣΤΗΜΑ, ΤΑΧΑ, ΟΤΑΝ ΗΔΗ ΚΑΙ ΟΥΤΩΣ Ή ΑΛΛΩΣ ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΣΕ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΟ ΒΑΘΜΟ ΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΑΥΤΕΣ; ΜΗΠΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΣΤΗΝ ΠΙΤΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΓΚΡΙΣΙΝΟ, Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΡΑΤΙΚΟΥ (ΔΗΜΟΣΙΟΥ) ΠΛΟΥΤΟΥ ΚΑΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣ; ΜΗΠΩΣ ΤΕΛΙΚΑ ΟΙ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΟΥΡΕΙΟΣ ΙΠΠΟΣ ΤΟΥ ΜΟΝΕΤΑΡΙΣΜΟΥ, ΔΙΝΟΝΤΑΣ ΥΠΕΡΟΠΛΑ ΣΤΙΣ ΕΚΛΕΚΤΕΣ ΤΗΣ, ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΚΑΤΑΒΡΟΧΘΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΤΑΟΘΕΝ ΒΑΛΛΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΑ ΚΡΑΤΗ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ; ΜΗΠΩΣ;

«ΟΙ ΑΓΟΡΕΣ»

13. Πολύ κουβέντα γίνεται για τις «Αγορές». Φτάσαν οι παπαγάλοι και οι οσφυοκάμπτες να λένε ανοικτά, «πρέπει να προλάβουμε το άνοιγμα των αγορών», πρέπει «να καθησυχάσουμε τις αγορές». Και μένει κάποιος να αναρωτιέται (λέμε τώρα) ποιες είναι αυτές οι αγορές. Και το χουμε γράψει επανειλημμένα. Οι αγορές είναι οι ίδιοι που δανείζουν εσένα και το κράτος σου, οι ίδιοι που σου πουλάνε χρηματοοικονομικά προϊόντα, οι ίδιοι που είναι μέτοχοι στις εταιρείες αξιολόγησης, οι μέτοχοι της FED, oι τελευταίοι υπουργοί οικονομικών των ΗΠΑ, οι εντελταμένοι τους στα Ευρωπαϊκά «όργανα». Φτιάξτε μια μεγάλη λίστα, με όρους όπως PSI, EFSF, ESM, QE, LOLR κλπ κλπ, βάλτε τους Ρομπομπαρόζους και το ΔΆ Ραιχ στην ίδια σελίδα, πάρτε αυτούς που υποτίθεται είναι «διεθνούς φήμης» λογιστικές εταιρείες, τράπεζες, πιστωτικά «ιδρύματα», «ανεξάρτητα ΜΜΕ» και γράψτε με κεφαλαία γράμματα, «ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΟΙ & FRIENDS». Είναι οι ίδιοι.

Όσοι διαφωνείτε, προφανώς δεν θεωρείτε μεμπτό μια εταιρεία όπως η Blackrock, να είναι «θεσμικός» επενδυτής στο ΧΑΑ, να είναι μέτοχος στην MoodyΆs και την Fitch, να συνδέεται με την Goldman Sachs και να είναι και ελεγκτής των Ελληνικών Τραπεζών για λογαριασμό της ΕΕ και επίσης, να κοστολογεί τα δημόσια περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας, για το επερχόμενο πλιάτσικο - στοιχεία τα οποία η ΕΕ δεν τα δημοσιοποιεί γιατί είναι «εμπιστευτικά». Δεν είναι ίσως μεμπτό οι αγορές ομολόγων να είναι τραπεζικό προνόμιο μόνον, ένα κλειστό κλαμπ όπου γίνεται της κακομοίρας, στις οποίες όπως είναι γνωστόν τοις πάσιν, οι τράπεζες, καθορίζουνε μεταξύ τους σε ΤΙ (προσυνεννοημένο) επιτόκιο θα δανείσουν τα κράτη στις λεγόμενες «δημοπρασίες» (και αν θέλουν τα κράτη ας αρνηθούν), ενώ από την άλλη πλευρά «συμβουλεύουν» τα κράτη από ποιους και με τι τρόπο θα δανειστούν ενώ «συμβουλεύουν» και τους πελάτες τους – υποψήφιους αγοραστές (βλ. πχ. ασφαλιστικά ταμεία) που, πότε και τι θα αγοράσουν. Προφανώς είναι επίσης άνευ σημασίας, αυτό που γίνεται «στις αγορές» κάθε φορά που υπάρχει μια αργία στις ΗΠΑ: ο συναλλακτικός τζίρος πέφτει έως και 70% παγκόσμια Τι σύμπτωση. Ή είναι εντελώς φυσιολογικό, οι μεγάλες «επενδυτικές» τράπεζες των ΗΠΑ, να μην έχουν ούτε ΜΙΑ μέρα χαμένη στις συναλλαγές τους στις χρηματιστηριακές «αγορές», επί μήνες, την ίδια ώρα που αποκαλύπτεται ότι μια από αυτές, η Goldman Sachs, έχει λογισμικό που «μπορεί να χειραγωγήσει» τις «αγορές». Είναι απόλυτα φυσιολογικό, κάθε μέρα, όλος ο χρηματιστηριακός πλανήτης να περιμένει στις 3.30 μμ ώρα Ελλάδας, τις οικονομικές ανακοινώσεις των ΗΠΑ και εξ αυτού του λόγου, από τις 3.30.01ΆΆ έως 3.30.03ΆΆ, δηλ. στα πρώτα 3 δευτερόλεπτα από την ανακοίνωση (πολλές φορές δεν θα μπορούσες ούτε την πρώτη πρόταση να έχεις διαβάσει), οι «αγορές» να πραγματοποιούν ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΑ και μαζικά (από το στάρι έως το δολάριο Νέας Ζηλανδίας, και από τις κοιλιές χοίρων (pork bellies) έως την σόγια, την Microsoft και την ΕΤΕ), τεράστιες κινήσεις στο «ταμπλό», ως αποτέλεσμα προφανούς χειραγώγησης που πουλιέται ως «αντίδραση των επενδυτών», «στα νέα» τάχα (τα οποία φυσικά, σε αυτό το παγκόσμιο υποκριτικό τσίρκο, ΚΑΝΕΙΣ δεν ξέρει από πριν). Είναι απόλυτα φυσιολογικό, οι «οίκοι» (άλλη μια λέξη για τις τράπεζες) να πουλάνε ελπίδα με «εκθέσεις» για χρηματιστηριακές εκρήξεις ή βυθίσεις και «τιμές στόχους» που ποτέ δεν λένε από πού προκύπτουν, ποια μεθοδολογία ακολουθείται – συμπτωματικά δε, οι εκθέσεις αυτές δημοσιοποιούνται από τους «οίκους» όταν θέλουν να ξεφορτώσουν την πραγμάτεια τους ή όταν θέλουν να αγοράσουν σε πολύ χαμηλές τιμές από τους πεθαμένους. Είναι απόλυτα φυσιολογικό, ο άρχοντας των «αμοιβαίων κεφαλαίων» το 1999, Αλέξης Πιλάβιος, να «εποπτεύει» στα επόμενα χρόνια την χρηματιστηριακή αγορά ως πρόεδρος της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και έπειτα από το ομολογουμένως θεάρεστο έργο του, να επιστρέφει τo 2009 στην μητέρα Alpha Bank, με αντικείμενο «τα Αμοιβαία Κεφάλαια, το Asset Management και τις Χρηματιστηριακές Εργασίες». Ή ο Πέτρος Χριστοδούλου, να είναι υπεύθυνος του Τμήματος Ομολόγων της Εθνικής Τράπεζας, να μετατοπίζεται στον Οργανισμό Δημοσίου Χρέους το 2009 (με αντικείμενο τα ομόλογα και τα έντοκα γραμμάτια της αμαρτωλής περιόδου 2009 - 2012) και να επιστρέφει (θριαμβευτής;) στην ΕΤΕ το 2012, της οποίας η θυγατρική Δήλος, εμπλέκεται στην απάτη Draghi/Goldman Sachs τo 2001.

Ναι, στις ΗΠΑ είναι απόλυτα φυσιολογικό, αφού εκεί η δημοκρατία ζήτημα κι αν υπήρξε ποτέ για να ξέρουν τι χάνουν τα παλικάρια. H εισαγόμενη πρακτική ονομάζεται “revolving door”/περιστρεφόμενη θύρα, μεταξύ εξουσίας και εταιρειοκρατίας. Υπηρετώ ευδοκίμως μια εταιρεία, παραδίδοντας τα πειστήρια μου. Αφού αποφοιτήσω μετΆ επαίνων, ορίζομαι επικεφαλής σε μια αρχή, μια δημόσια υπηρεσία, ένα όργανο, με δραστηριότητα σχετική με αυτήν της εταιρείας από την οποία προέρχομαι - συνήθως δε το κόμμα «μου», χρηματοδοτείται μέσω του lobbying από την «πρώην» εταιρεία μου. Καθιστώ κτήμα μου ό,τι εσωτερική πληροφόρηση έχω ανάγκη, πουλάω εκδουλεύσεις, κάνω φίλους και υψηλές γνωριμίες, «ενδεχομένως» ευνοώ τα πρώην αφεντικά μου στην διανομή της δημόσιας πίτας, και ύστερα, εξαργυρώνω τις υπηρεσίες και τις «πολύτιμες» εμπειρίες μου, επιστρέφοντας στις αγκάλες τους. Θα μπορούσαμε για μέρες να μιλάμε για την παλιατσαρία αυτή, ειδικά αν συμπεριλαμβάναμε τα μεγαλύτερα τσόλια απΆ όλους, τον «Διεθνή Τύπο» και τους «λειτουργούς» του.

14. «Τα ΠΑΚΕΤΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ»

Το σχήμα πλέον καθίσταται προφανές. Ένα τραπεζικό κονκλάβιο ελέγχει απόλυτα το χρηματοοικονομικό σύστημα. Δημιουργεί νέα και «ειδήσεις» με την αρωγή των δημοσιογράφων των Payrolls και των Jacuzzi, κατασκευάζει «προϊόντα» και υπηρεσίες, ενεργεί ανεξέλεγκτο, ατίθασο και αχόρταγο και τώρα ετοιμάζεται για το μεγάλο στοίχημα: την συγκέντρωση εξουσίας στα πραγματικά αφεντικά.

Κι αν η Μεγάλη Ύφεση του 1929-1932 συγκέντρωσε «με κρατική διαταγή», όλον τον χρυσό στα χέρια των ολίγων και δημιούργησε τις τράπεζες – κήτη (και βλέπουμε ξεκάθαρα που αυτό και μόνο οδήγησε), κι αφού ο ΒΆ Παγκόσμιος πόλεμος οδήγησε στην ανάγκη για ένα «Σχέδιο Μάρσαλ» δηλαδή την απόβαση των Αμερικάνικων (μετέπειτα πολυεθνικών) στην Ευρώπη και τις σχέσεις εξάρτησης με τις ΗΠΑ, αφού το 1971, αποσυνδέθηκε το νόμισμα από το μέταλλο και άνοιξε ο δρόμος για το χρήμα αέρος – αέρος που πλημμύρισε έκτοτε τον κόσμο, αφού η πετρελαϊκή κρίση στα τέλη του ΅70, οδήγησε σε «χαλάρωση» των ρυθμίσεων και εν τέλει στην απελευθέρωση των «αγορών» από κάθε κρατική επιρροή, αφού το τέλος της 10ετίας του Ά80 έδωσε τα ηνία της Ευρώπης στον Αμερικανογερμανικό άξονα με έδρα την Φραγκφούρτη και τα ηνία του Ανατολικού μπλοκ, στον Γερμανικό «παράγοντα», δημιουργώντας την Ευρώπη των πολλών ταχυτήτων, των 2 αφεντικών και του ενός νομίσματος, αφού η δεκαετία του Ά90, μέσω της μετοχικής μανίας, βάφτισε κάθε είδους κομπίνα ως «χρηματοοικονομικό προϊον» και μετήλθε κάθε είδους κομπίνα για την κατασκευή ψεύτικων ισολογισμών (δημιουργική λογιστική, βλ . Terry Smith – Accounting for Growth), «στρογγυλεμένων» δημοσιονομικών στοιχείων και εκπαιδευόμενων στην «ευημερία του κεφαλαίου» πολιτικών, αφού ο νέος αιώνας έφερε την εξουσία στο προσκήνιο, την πραγματική εξουσία, ήλθε το σωτήριο 2008, μετά από ένα ασύλληπτο φούσκωμα των πάντων, μια άνευ προηγουμένου υπερτίμηση, με τράπεζες να τζογάρουν σε σανό 50 και 60 φορές τα κεφάλαια τους και τις καταθέσεις μας, προκειμένου τα ξετσίπωτα στελέχη τους να μοιράζονται τα Bonus από την πλαστική ευτυχία που δημιουργούσαν και οι μέτοχοι τους, τα μερίσματα από την ανελέητη κερδοσκοπία στην οποία επιδίδονταν οι εταιρείες τους, με κάθε μέσο που άγιαζε ο σκοπός, χωρίς κανέναν έλεγχο, καμία ουσιαστική εποπτεία, με μια απίστευτη διαπλοκή ελεγκτών και ελεγχόμενων, σε πλήρη καταστρατήγηση κάθε έννοιας δικαίου – ήλθε λοιπόν το 2008, να φέρει τους ηγεμόνες ενώπιος ενωπίω με τους ηγεμονευόμενους. Η κατάρρευση των πολλών τρις, της πυραμίδας Ponzi που λέγεται τραπεζικό σύστημα, βαφτίστηκε κρατική κρίση χρέους. Ενώ στο παρασκήνιο οι πρωταγωνιστές της απάτης, αντί να τιμωρούνται, χρηματοδοτούνται με όρους σχεδόν ατοκίας από τις μητέρες – Κεντρικές τράπεζες ή τις ενώσεις αυτών, τις οποίες φυσικά επηρεάζουν, ορίζουν και ποδηγετούν, αφού κανείς δεν έχει καν λογοδοτήσει στην δήθεν τυφλή δικαιοσύνη, την ίδια στιγμή τα θύματα – κράτη – πολίτες – φορολογούμενοι καλούνται να απορροφήσουν αυτήν τη νέα ρευστότητα που δημιουργείται, ως τάχα «οι μεγάλοι ασθενείς» του συστήματος. Κι έτσι η μαμά δίνει στα παιδιά και τα παιδιά στα κράτη, τα οποία (όπως στην περίπτωση της Ελλάδας) συχνά δανείζουν με ακόμα μεγαλύτερο καπέλο σε άλλα κράτη, κοκ. Έτσι λοιπόν, σε αυτό το τραινάκι των μεσαζόντων, που συντονίζουν τα αρπακτικά του χρηματοπιστωτικού συστήματος, η Ελλάδα, ως ο τελευταίος τροχός και ως πειραματόζωο ούτε να ελπίζει μπορεί ούτε να επιβιώσει, σε αυτήν την κατά τΆ άλλα φυσιολογική ζωή αυτών των αρρώστων εγκεφάλων, της «Ευρώπης του Ευρώ». Η «κρατική κρίση χρέους» είναι στην ουσία το τελευταίο ταγκό της απληστίας, την οποία πλέον καλούνται να υπηρετήσουν οι φορολογούμενοι. Όπως αντιλαμβάνεστε, η ΕΚΤ ΠΡΕΠΕΙ να μένει στο παρασκήνιο. Διότι η ΕΚΤ όχι μόνο συντηρεί αυτήν την κρίση αλλά την τροφοδοτεί και την μεγιστοποιεί. Κάθε φορά που η ΕΚΤ παρέχει μυστικά και μαζικά «ρευστότητα» made in PCs στα αγαθά και ευαγή πιστωτικά ιδρύματα, τα άλλα όργανα της ΕΕ, δημιουργούν τα τελικά προϊόντα, τα οποία ονομάζουν «πακέτα διάσωσης». Με τα λεφτά που ΕΚΤ δανείζει, οι εκλεκτές της εν μέρει δανείζουν τα κράτη, συμμετέχοντας στην «διάσωση» τους, αποκομίζοντας σε ελάχιστους μήνες, κέρδη που πουθενά αλλού πλην της τοκογλυφίας δεν συναντώνται, διότι τέτοια είναι η πρακτική δια της οποίας κάποιος αποκερδαίνει οφέλη από συμβατικούς τόκους, περί τα 20% τον χρόνο στο κεφάλαιο που δανείζει, σημειωτέον, σε ένα οικονομικό περιβάλλον ενός πολύ σκληρού νομίσματος όπως το Ευρώ.

15. Η Διεθνης Κοινότητα και οι Έλληνες Πολιτικοί

Γίνεται πολλές φορές λόγος, στην προσπάθεια εξευτελισμού των πάντων σε αυτήν την χώρα και της εξύψωσης των ξένων, οι οποίοι τάχα είναι πιο έξυπνοι, πιο «μπροστά», πιο οργανωμένοι, πιο, πιο…, για την «Διεθνή Κοινότητα». Έλληνες «σχολιαστές» οι οποίοι ως γνωστόν, τις έννοιες της ηθικής και της δεοντολογίας τις εκπαρθένισαν νωρίς, σε κάποια εφηβική τους έξαψη, ξερογλύφονται αυτάρεσκα με το να επαινούν «τους ξένους» σε σχέση πάντα με τους «μπάσταρδους Έλληνες». Την λογική της ψωροκώσταινας, όμως, εμείς την φτύνουμε παρομοίως, όπως αυτοί φτύνουν κατΆ ουσίαν, την χώρα μας και τους πολίτες της. Είναι πολύ βολικό και πουλάει καλά να λέμε ότι η Ελλάδα είναι η Banana Republic της Ευρώπης, του κόσμου, του σύμπαντος. Δυστυχώς όμως, δεν είναι. Είμαστε σε πολλά οπισθοδρομικοί, σε άλλα απαράδεκτοι αλλά, καλό είναι, όταν θέλουμε να αποπατήσουμε πάνω στη νοοτροπία μας, την ιστορία μας, τις παραδόσεις μας και τα πιστεύω μας, να ξέρουμε τι γίνεται και παραδίπλα. Είμαστε βέβαιοι, ότι όσοι γονυπετείς ξεκουμπώνουν τα παντελόνια των Ευρωπαίων, σήμερα, δεν βρήκαν τίποτα το κακό όταν λχ οι ΗΠΑ και η Βρετανία, εν χορώ, αγνοούσαν τον ΟΗΕ και εισέβαλαν στο Ιράκ για να βρουν τα «όπλα μαζικής καταστροφής», που ποτέ δεν βρέθηκαν. Τα ΜΜΕ που τους αποθέωναν, είναι προφανώς, τα ίδια ΜΜΕ, που σήμερα «ξεφτιλίζουν» την χώρα μας ως αναξιόχρεη. Τα ίδια ΜΜΕ που μας κοιτούσαν σαν λεπρούς, όταν μόνοι εμείς, υποστηρίζαμε τους Σέρβους στις «συμμαχικές επιθέσεις» του ΝΑΤΟ στο Βελιγράδι. Όσοι ζητούν απελπισμένα την ξένη βοήθεια «να μας σώσει», «να βάλει τάξη», έχουν προφανώς πειστικές εξηγήσεις για τις επιθέσεις του Σεπτεμβρίου του 2001 στις ΗΠΑ. Έχουν πειστεί ότι ο George Bush, δεν εξελέγη με νοθεία, κλέβοντας τους ψήφους μιας περιφέρειας όπου κυβερνήτης ήταν ο αδερφός του. Θεωρούν ότι οι πρωτεργάτες του πολέμου «κατά της τρομοκρατίας», μπορούν πλέον, να υπηρετούν την Morgan Stanley ας πούμε, όπως συμβαίνει με τον Πιόνι Μπλερ, ή τις Σαουδαραβικές πετρελαϊκές εταιρείες, όπως συμβαίνει με την οικογένεια Bush. Θεωρούν μάλλον μια ατυχή συνωμοσιολογική σύμπτωση, τα 2 ισχυρά κεφάλια της «κυβέρνησης» Μπους, ο μεν Ντόναλντ Ράμσφελντ, να είναι ο μεγαλομέτοχος της εταιρείας Gilead Sciences, που αρχικά παρασκεύασε και μοσχοπούλησε το Tamiflu, το φάρμακο – απάτη κατά της επιδημίας – απάτη H5N1, o δε Ντικ Τσένευ, να είναι ο μεγαλομέτοχος της εταιρείας Halliburton, αυτής που πήρε με απευθείας ανάθεση την μεγαλύτερη πίτα από τα συμβόλαια (δισεκατομμυρίων δολαρίων) «ανοικοδόμησης» του Ιρακ. Το Guantanamο, οι μυστικές απαγωγές και «εκτοπίσεις» αθώων, η διακυβέρνηση ΗΠΑ και Ρωσίας, από πρώην αρχηγούς των μυστικών υπηρεσιών, οι παρακολουθήσεις τηλεφώνων από ΜΜΕ «διεθνούς κύρους» των μεγιστάνων της ενημέρωσης, οι σκοτεινές διαδρομές χρήματος σε φορολογικούς παραδείσους

Όσο για του "Έλληνες πολιτικούς" της "Ευρωπαϊκής προοπτικής"... τι να πεις. Βία ασύλληπτη, αστυνομικό κράτος και παρακράτος χωρίς ούτε έναν υπαίτιο, διεφθαρμένα και υποθαλπτόμενα ΜΜΕ σε μια σχέση εξάρτησης μόνιμη. Κρυφές διαδρομές κομματικού χρήματος. Εξεταστικές - μαϊμού. Τσίρκο και επιθεώρηση. Αγραμμοτοσύνη, ασχετοσύνη, παράνομοι πρόσοδοι, ατέλειωτη λίστα με ωφέλη και παραχωρήσεις. Δικαιοσύνη και ελευθερία έκφρασης, βιασμένες. Νόμοι για περιοριορισμό της και παρεμβάσεις. Ασυλία, ειδικές διατάξεις - φωτογραφικές, στημένοι (μόνο στημένοι) διαγωνισμοί, συνέργεια σε οικονομικά εγκλήματα, προστατευόμενοι από έναν στρατό μπράβων και "οργάνων της τάξης". Νοοτροπία ραγιά, απίστευτη τσαπατσουλιά, κανένα σχέδιο, κανένα πρόγραμμα. Προνόμια και δικαιώματα χωρίς προηγούμενο. ΑΝΕΥΘΥΝΟ. ΑΚΑΤΑΛΟΓΙΣΤΟ. ΄΄Ενα παρακράτος, αμοραλισμού και διαφθοράς, μέσα στο ίδιο το κράτος. Μια μιερή κάστα που συμμαχεί με ό,τι πιο δυσώδες για να επιπλέει στον βούρκο της αυταρέσκειας της, την ώρα που στα πεζοδρόμια μπροστά από λουκέτα, κείνται ρακοσυλλέκτες, άστεγοι, ναρκομανείς, απόκληροι και άμοιροι, τα θύματα της "πολιτικής" κουρελαρίας.

16. ΛΥΣΕΙΣ

Πολλά χρόνια τώρα τίθεται το ερώτημα ποια είναι η λύση; Και είναι γεγονός ότι ουδείς προτείνει την λύση, διότι πολύ απλά είτε αγνοεί είτε δεν θέλει να δει το πρόβλημα. Και τούτο είναι αναμενόμενο και λογικό, δεδομένου ότι το πρόβλημα είναι συστημικό και όχι μεθοδολογικό και είναι πρόβλημα ταξικό αμιγώς. Θεωρούμε ότι οι εκλογές του 2012, όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα δεν θα δώσουν την λύση. Είναι βαθύς ο ύπνος και τέτοια η ψυχολογική πίεση που ασκείται στις αγέλες, που θα χρειαστεί να φτάσουμε στην απόλυτη απαξίωση, προτού φτάσουμε σε μια πραγματική αλλαγή. Ποια είναι η λύση;

Μα, η λύση σε μια διατάραξη της τάξης, δεν μπορεί να είναι άλλη, όμως, από την αποκατάσταση της. Και αυτή είναι ρητά, για την νομισματική κρίση δανεισμού που ζούμε, την πιστωτική κρίση, η επαναφορά του εκδοτικού προνομίου, του προνομίου έκδοσης και κυκλοφορίας του χρήματος στα κράτη ή σε όργανα άμεσα εποπτευόμενα από τα κράτη, με πλήρη διαφάνεια και λογοδοσία. Κανείς δεν λέει να καταργηθεί η πίστωση. Όμως, ο μόνος, ο απόλυτος ρυθμιστής εν προκειμένω, πρέπει να είναι οι κρατικές οντότητες και οι νόμιμα εκλεγμένοι «ηγέτες» τους σε ένα κρυστάλλινο πλαίσιο. Η εκχώρηση του σχετικού δικαιώματος σε ιδιώτες δημιούργησε υδροκεφαλισμό που κατά πάσα βεβαιότητα, απειλεί την ίδια την υπόσταση της ανθρώπινης ύπαρξης. Αυτό είναι το συμπέρασμα του κούφιου διλλήματος «Ευρώ η θάνατος». Ο καπιταλισμός απέτυχε, όπως απέτυχαν και όλες οι αντικρουόμενες ιδεολογίες, για έναν πολύ απλό λόγο. Είτε θεωρητικά είτε πρακτικά, έβγαλαν τον άνθρωπο από το επίκεντρο και θεοποίησαν ειδωλολατρικά κάτι χάρτινα (και πλεόν αύλα) ομοιώματα, τα οποία δήθεν είναι η ευτυχία, η τελείωση, ο προορισμός.

Κάποιοι θα πουν, μα η «Αριστερά», ο «Κομμουνισμός» κλπ αλλά ας μην ξεχάσουν πως στην πράξη, οι ιδεολογίες αυτές ακυρώθηκαν πλήρως, παταγωδώς και πολλές φορές ανερυθρίαστα καθώς μάλλον υποτάχθηκαν παρά αντιστάθηκαν στον «εχθρό». Οι Αριστεροί αποδείχτηκαν "αδύναμοι χαρακτήρες" ούτως ειπείν. Και τούτο διότι δεν μπορείς να αποφύγεις την λειτουργία του χρήματος ως μέσου συναλλαγής, στην ζωή του ανθρώπου. Μπορεί σε κάποιος αιώνες, όχι σήμερα, πάντως – πόσο μάλλον χτες ή προχτές.

Η λύση είναι λοιπόν να μπει ένα ΤΕΛΟΣ στα κράτη-δανειζόμενους. Τα κράτη απαγορεύεται να χρωστάνε διότι οι πολίτες σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να υποδουλώνονται τόσο μαζικά, αποφασιστικά και απόλυτα, όπως τώρα συμβαίνει, στο όνομα ενός «κατασκευασμένου Θεού» και των αποστόλων που κηρύττουν το θέλημα του. Το πώς μπορεί ετούτο να εφαρμοστεί, πρέπει να γίνει αντικείμενο μελέτης, ευρείας συζήτησης και διερεύνησης. Αρκεί μόνο να ειπωθεί, ότι με μια συνετή διαχείριση των δημοσιονομικών στην State Money Theory και στην δημιουργία μιας οιωνεί κρατικής τράπεζας, εκλείπει παντελώς η ανάγκη για φορολόγηση, η έλλειψη χρηματοδότησης βασικών πολιτικών δεν υφίσταται, ο εκδημοκρατισμός και η πρόοδος δεν αποτελούν ουτοπία και ξύλινα συνθήματα ή πλαστικοποιημένες κραυγές λαϊκισμού - το νέο τοπίο είναι πολύ καλό για να το πιστέψει κάποιος, απλά και μόνο διαβάζοντας αυτές τις γραμμές.

Είναι όμως σενάριο εφικτό, είναι το φυσιολογικό σενάριο και πρέπει να τύχει επιτέλους της ανάλογης προσοχής. Είναι σενάριο που έχει τύχει ιστορικής εφαρμογής και άγριας πολεμικής από τους καρχαρίες του μονεταρισμού. To «Βόρειοι και Νότιοι» αγαπητοί φίλοι, ήταν απλά μια μάχη στο ποιος θα έχει τον έλεγχο του χρήματος.

Όσον αφορά την υφιστάμενη κατάσταση, αντιπαρερχόμενοι όλους τους πιθανούς και απίθανους λόγους και τα συμφέροντα που την δημιούργησαν, οι πολιτικοί ηγέτες του πλανήτη έχουν μια πολύ εύκολη επιλογή. Μπορούν να θεσμοθετήσουν άμεσα έναν ειδικό φόρο 1% (ένα τοις εκατό) επί όλων των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών παγκόσμια. Μόνο η αγορά συναλλάγματος, έχει ημερήσιο τζίρο περί τα 7 τρις ευρώ. Αντιλαμβάνεστε ότι τα έσοδα θα μπορούσαν να είναι 70 δις ευρώ ημερησίως. Και φυσικά, αντιλαμβάνεστε ότι με προσδοκώμενα έσοδα μόνο από αυτήν την αγορά περί τα 17 τρις ευρώ ετήσια, με την ελάχιστη αυτή φορολόγηση, τα κράτη δεν έχουν ουδεμία άλλη ανάγκη χρηματοδότησης ή διάσωσης στον αιώνα τον άπαντα. Όμως, ο παγκόσμιος τζίρος ανέρχεται σε πολλά δεκάδες τρις, ημερησίως, σε όλα τα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Αντιλαμβάνεστε συνεπώς ότι ο προτεινόμενος συντελεστής, θα μπορούσε να είναι ακόμη μικρότερος, 0,5%, 0,4%, 0,1% ;.

Ενόψει όλων τούτων, όσο οι πολιτικοί θα προτιμούν να δανείζονται εκατοντάδες δις, από τραπεζικούς σωτήρες που έχουν επί της ουσίας πτωχεύσει και όσο θα στηρίζονται και οι ίδιοι από την φαύλη κατασκευή του μονεταριστικού συστήματος, όσο θα μένει στο απυρόβλητο το σύστημα αυτό προκειμένου οι "ηγέτες" να καταφεύγουν σε ληστρική επιδρομή στα εισοδήματα αυτών που τάχα προστατεύουν με συντελεστές απομείωσης 40, 50, 60% ετησίως υπηρετώντας «Μνημόνια» και «Bailouts», αντί να θεσμοθετήσουν άμεσα ένα ταπεινό 1% ή 0,1% επιβάρυνσης για τους λωποδύτες και εν τέλει συνυπεύθυνους (μάλλον πρωταίτιους) του καταντήματος, τόσο εδραιώνεται η αντίληψη ότι κυβερνώμαστε σε παγκόσμιο επίπεδο από πολιτικά muppets που μόνο σκοπό έχουν να γλείφουν και να υπηρετούν τα αληθινά αφεντικά τους.

Δεν χρειάζεται ΚΑΝΕΝΑ πακέτο, καμία νέα τάξη, καμία ενοποίηση τραπεζική και δημοσιονομική όπως λένε οι μάϊνες της μονεταριστικής αλητείας. Μια απλή φορολόγηση, χρειάζεται των κατακτητών. Η χρηματοδότηση της κρίσης, μέσα από ένα τέτοιο Ταμείο Αλληλεγγύσης (με κεφαλαία) θα έλυνε τα χέρια δε των πολιτικών να αναζητήσουν και τις βαρύτατες ποινικές ευθύνες αυτών που τώρα, θεωρούνται "πολύ μεγάλοι για να καταρρεύσουν". Τόσο απλά, τόσο αποτελεσματικά, τόσο άμεσα, τόσο δημοκρατικά.

Εξάλλου χρήζει άμεσης κατάργησης το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ. Είναι πλέον προφανές ποιον εξυπηρετεί. Ακόμα και αν κάποιος ωροδεί επί των προαναφερόμενων μέτρων και τα θεωρεί «δύσκολα» (άσχετο γιατί), δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να ανεχτεί να υπάρχει σήμερα, στο καταστατικό της Ένωσης όρος που να επιτρέπει οι ιδιώτες να δανείζονται με 1% και τα κράτη (δηλ. το κοινωνικό σύνολο) με 15-20%. Δεν μπορεί να συνεχίζει να αποτελεί προοπτική, η «Ευρώπη του Ευρώ» με όργανα που στελεχώνονται από ανύπαρκτους, ανεξέλεγκτους, μη αιρετούς «άρχοντες» του σκότους και της δυσωδίας, με πρακτικές Σοβιέτ και Γκούλαγκ. Με πυρηνικά όπλα στα χέρια τους κατά του άμαχου πληθυσμού.

Δεν μπορεί, δεν γίνεται, το υπάρχον πιστωτικό σύστημα και οι πρακτικές του να μένουν στο απυρόβλητο.

Δεν επιτρέπεται να μην υπάρχει φως στις συναλλαγές των ελεφάντων την ίδια ώρα που ακτινοσκοπούμε τα μυρμήγκια. Η πραγματική Ευρώπη, αυτή των λαών και της ιστορίας πρέπει να φωνάξει έλεος!ως εδώ! Όλοι μας θέλουμε την Ευρώπη, την Ένωση των λαών και των ιστοριών τους, πιο σωστά την προσέγγιση. Και γιατί όχι, με ένα νόμισμα που θα είναι το νόμισμα των πολιτών και κρατών της και όχι ναπάλμ στα χέρια της ελίτ. Όχι όμως στην κουβέρτα του Ευρώ με την θηλιά της Ευρω-ζώνης στον λαιμό . Αυτό είναι μια εντελώς ανιστόρητη προσέγγιση του τι πραγματικά είναι η Ήπειρος μας και ο κάθε ένας από εμάς ξεχωριστά. Οι πραγματικοί πολιτικοί και οι νέοι ηγέτες πρέπει να βγουν μπροστά πλέον, προσπαθώντας να ενώσουν και όχι να πολώσουν. Ειδεμή, κάθε μέρα που θα έρχεται, θα φέρνει μαζί της και ένα νέο φοβικό δίλλημα, μέχρι την ημέρα που καμία άλλη λύση δεν θα υπάρχει από την ομαδική αυτοχειρία. Αυτό θέλουμε; Προς τα εκεί πάντως κατευθυνόμαστε.

https://www.epicurus2day.gr/index.php/politicscomments/201-17-2012-

[PANOS-E60]

Χαίρομαι να διαβάζω παλιότερα κομματια, ανακαλύπτω πόσο μονότονος είμαι :D

:thnx: Σταθη.

ο epicurus είναι πολιτικά εξ ευωνύμων ε ? :thumbsup:

[Skyline_IS]

64 τρις $$ χρωστα ο ενας στον αλλον και με αλλαξοκ@λιες δανειζει ο ενας τον αλλον.... Που βρισκουν τοσο χρημα,που το απεκτησαν κανεις δεν γνωριζει..

:thumbsdown::thumbsdown:

[ntinos]

ΔΕΝ υπαρχει αυτο το χρημα.

Ειναι "ΑΠΛΑ" αριθμοι.