gant
14-09-10, 19:20
Πήρα κι εγώ σήμερα το παρόν τεύχος του EVO και απολαμβάνοντας το καφεδάκι μου στην παραλία της Αρετσούς, μελέτησα το ενδιαφέρον άρθρο στο οποίο αναφέρθηκε ο NICK M3.
Με την ευκαιρία αυτή, θυμήθηκα και βρήκα το τεύχος 061 του Γενάρη του 2008, όπου σε ακόμη μια αφιέρωση στο μαγικό ///Μ, συγκρίνει 13 μοντέλα του division, απόντος μόνον του τρομερού Μ8CSI του Γιώργαρου, :th_Laie_67-1:
Το άρθρο έχει τίτλο "Ποιά είναι η καλύτερη BMW M όλων των εποχών;"
Το άρθρο υπογράφουν οι John Barker, Κώστας Αλεξανδρόπουλος και οι φωτο είναι των Andy Morgan και Malcolm Griffiths.
Εχουμε και λέμε λοιπόν :
M1
E28 M5
E30 M3 Sport Evolution
E34 M5(3,8)
E36 M3 Evolution
M Coupe
E39 M5
E46 M3 CSL
E60 M5
M6
E46 M3CS
Z4 M Coupe
E92 M3
δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ, ολόκληρη η τριαντάχρονη πορεία του M Division.
Στο τέλος για διαφόρους λόγους, οι δοκιμαστές επιλέγουν πλειοψηφικά, τα 4 πρώτα μοντέλα :
M1
E30
E39
και σχεδόν όλοι ομόφωνα την Μ3CSL.
Στην αρχική αυτή δοκιμή-επιλογή, δεν έλαβε μέρος η Ε92.
Στην τελική ευθεία, στην πίστα του Llandow, μπαίνει στο παιχνίδι και η Ε92.
Αφού περιγράφονται τα υπερ και τα κατά των μοντέλων φθάνουμε στον τελικό νικητή.
And the winner is.......
Αντιγράφω λοιπόν το επίλογο του πολυσέλιδου αφιερώματος.
Πως μπορεί η τετράγωνη. τετρακύλινδρη Ε30 Μ3 με τα υψηλού προφίλ ελαστικά (ακόμα και στην απόλυτη έκδοση Sport Evolution των 238 ίππων) να αντέξει το σφυροκόπημα της CSL, την αβίαστη απόδοση της Μ5, τα ξεσπάσματα της κεντρομήχανης Μ1 και τον εκπληκτικό ρυθμό, την ισορροπία και τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα της Ε92 Μ3;
Μπορεί και μάλιστα πολύ εύκολα! Τα πράγματα είναι απλά: η Μ3 είναι εκπληκτική . Για την ακρίβεια είναι εκπληκτική με ένα τρόπο που η BMW έχει ξεχάσει η επιλέγει απλώς να αγνοεί. Μέρος από την ουσία της Ε30 έχει περάσει στην CSL και στην Μ1, μιά αίσθηση αγνότητας, συμμετοχής και μηχανικής ειλίκρινειας, μα όχι και στην Ε92 Μ3.
Παρ' όλη την ταχύτητα, την πρόσφυση και την ρυθμισιμότητα του γκαζιού, το νέο αυτοκίνητο δεν έχει τη δυναμική φινέτσα, την ευελιξία και την αίσθηση που νοιώθεις με την Ε30.
Η κατανομή βάρους 48/52 είναι μονάχα μια αιτία για την τόσο καλή αίσθηση, ισορροπία και την υπακοή που προσφέρει.
Το αυτοκίνητο συνεργάζεται μαζί σου. Δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά βοηθήματα για να σε σώσουν, επομένως απαιτείται αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Στις στροφές, οι προθέσεις και οι δυνατότητες του αυτοκινήτου είναι εντελώς ξεκάθαρες στο οδηγό. Είναι αδύνατον να μη δεθείς με την Ε30.
Η ταχύτητα που αναπτύσσει στις στροφές, η αίσθηση, η ακρίβεια, η αγνή αλληλοεπίδραση μεταξύ ανθρώπου και αυτοκινήτου αντισταθμίζουν με το παραπάνω τη σχετική έλλειψη ταχύτητας στις ευθείες. Μπορείς να αισθανθείς
ακριβώς τι συμβαίνει κάτω από τους 4 τροχούς, που κινούνται συγχρονισμένα χάρη στην ισορροπία τους.
Είναι το αυτοκίνητο στο οποίο οφείλεται η φήμη του τμήματος Μ.
Αυτά τα χαρακτηριστικά τα έχει και η Μ1 αλλά σήμερα μοιάζει παλιομοδίτικη και αδύναμη, επομένως η 5η θέση είναι ιδιαίτερα τιμητική.
Η νέα Μ3 δεν διαθέτει την μαγεία της Ε30 αλλά η ταχύτητα και οι δυνατότητες της σε σοκάρουν. Το γεγονός ότι τερμάτισε στην 4η θέση αποδεικνύει ότι τέθηκε αντιμέτωπη με τα κορυφαία αυτοκίνητα όλων των εποχών.
Η Μ5 με τον οκτακύλινδρο κινητήρα είναι απίστευτα διασκεδαστική και η Μ3 CSL, υπερέχει απλώς επειδή συνεπαίρνει τις αισθήσεις σου, αλλά όταν κάνουμε τον τελικό απολογισμό η Ε30 κατατροπώνει τους πάντες.
Κερδίζει επιδή κάνει περισσότερα με λιγότερα εφόδια και καταρρίπτει τον ισχυρισμό πως όσο πιο δυνατό είναι ένα αυτοκίνητο τόσο το καλύτερο...
Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, η Ε92 Μ3, η οποία στα χαρτιά είναι ο καλύτερος συνολικά συνδυασμός, με τον πληθωρικό a la M5 V8, τις διαστάσεις Μ3 και την ταχύτητα supercar, θα αποτελούσε το αποκορύφωμα των δημιουργημάτων του τμήματος Μ. Όμως το άγγιγμα της επιτυχίας ανήκει σε μιά διαφορετική εποχή.
Με την ευκαιρία αυτή, θυμήθηκα και βρήκα το τεύχος 061 του Γενάρη του 2008, όπου σε ακόμη μια αφιέρωση στο μαγικό ///Μ, συγκρίνει 13 μοντέλα του division, απόντος μόνον του τρομερού Μ8CSI του Γιώργαρου, :th_Laie_67-1:
Το άρθρο έχει τίτλο "Ποιά είναι η καλύτερη BMW M όλων των εποχών;"
Το άρθρο υπογράφουν οι John Barker, Κώστας Αλεξανδρόπουλος και οι φωτο είναι των Andy Morgan και Malcolm Griffiths.
Εχουμε και λέμε λοιπόν :
M1
E28 M5
E30 M3 Sport Evolution
E34 M5(3,8)
E36 M3 Evolution
M Coupe
E39 M5
E46 M3 CSL
E60 M5
M6
E46 M3CS
Z4 M Coupe
E92 M3
δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ, ολόκληρη η τριαντάχρονη πορεία του M Division.
Στο τέλος για διαφόρους λόγους, οι δοκιμαστές επιλέγουν πλειοψηφικά, τα 4 πρώτα μοντέλα :
M1
E30
E39
και σχεδόν όλοι ομόφωνα την Μ3CSL.
Στην αρχική αυτή δοκιμή-επιλογή, δεν έλαβε μέρος η Ε92.
Στην τελική ευθεία, στην πίστα του Llandow, μπαίνει στο παιχνίδι και η Ε92.
Αφού περιγράφονται τα υπερ και τα κατά των μοντέλων φθάνουμε στον τελικό νικητή.
And the winner is.......
Αντιγράφω λοιπόν το επίλογο του πολυσέλιδου αφιερώματος.
Πως μπορεί η τετράγωνη. τετρακύλινδρη Ε30 Μ3 με τα υψηλού προφίλ ελαστικά (ακόμα και στην απόλυτη έκδοση Sport Evolution των 238 ίππων) να αντέξει το σφυροκόπημα της CSL, την αβίαστη απόδοση της Μ5, τα ξεσπάσματα της κεντρομήχανης Μ1 και τον εκπληκτικό ρυθμό, την ισορροπία και τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα της Ε92 Μ3;
Μπορεί και μάλιστα πολύ εύκολα! Τα πράγματα είναι απλά: η Μ3 είναι εκπληκτική . Για την ακρίβεια είναι εκπληκτική με ένα τρόπο που η BMW έχει ξεχάσει η επιλέγει απλώς να αγνοεί. Μέρος από την ουσία της Ε30 έχει περάσει στην CSL και στην Μ1, μιά αίσθηση αγνότητας, συμμετοχής και μηχανικής ειλίκρινειας, μα όχι και στην Ε92 Μ3.
Παρ' όλη την ταχύτητα, την πρόσφυση και την ρυθμισιμότητα του γκαζιού, το νέο αυτοκίνητο δεν έχει τη δυναμική φινέτσα, την ευελιξία και την αίσθηση που νοιώθεις με την Ε30.
Η κατανομή βάρους 48/52 είναι μονάχα μια αιτία για την τόσο καλή αίσθηση, ισορροπία και την υπακοή που προσφέρει.
Το αυτοκίνητο συνεργάζεται μαζί σου. Δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά βοηθήματα για να σε σώσουν, επομένως απαιτείται αμοιβαία εμπιστοσύνη.
Στις στροφές, οι προθέσεις και οι δυνατότητες του αυτοκινήτου είναι εντελώς ξεκάθαρες στο οδηγό. Είναι αδύνατον να μη δεθείς με την Ε30.
Η ταχύτητα που αναπτύσσει στις στροφές, η αίσθηση, η ακρίβεια, η αγνή αλληλοεπίδραση μεταξύ ανθρώπου και αυτοκινήτου αντισταθμίζουν με το παραπάνω τη σχετική έλλειψη ταχύτητας στις ευθείες. Μπορείς να αισθανθείς
ακριβώς τι συμβαίνει κάτω από τους 4 τροχούς, που κινούνται συγχρονισμένα χάρη στην ισορροπία τους.
Είναι το αυτοκίνητο στο οποίο οφείλεται η φήμη του τμήματος Μ.
Αυτά τα χαρακτηριστικά τα έχει και η Μ1 αλλά σήμερα μοιάζει παλιομοδίτικη και αδύναμη, επομένως η 5η θέση είναι ιδιαίτερα τιμητική.
Η νέα Μ3 δεν διαθέτει την μαγεία της Ε30 αλλά η ταχύτητα και οι δυνατότητες της σε σοκάρουν. Το γεγονός ότι τερμάτισε στην 4η θέση αποδεικνύει ότι τέθηκε αντιμέτωπη με τα κορυφαία αυτοκίνητα όλων των εποχών.
Η Μ5 με τον οκτακύλινδρο κινητήρα είναι απίστευτα διασκεδαστική και η Μ3 CSL, υπερέχει απλώς επειδή συνεπαίρνει τις αισθήσεις σου, αλλά όταν κάνουμε τον τελικό απολογισμό η Ε30 κατατροπώνει τους πάντες.
Κερδίζει επιδή κάνει περισσότερα με λιγότερα εφόδια και καταρρίπτει τον ισχυρισμό πως όσο πιο δυνατό είναι ένα αυτοκίνητο τόσο το καλύτερο...
Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, η Ε92 Μ3, η οποία στα χαρτιά είναι ο καλύτερος συνολικά συνδυασμός, με τον πληθωρικό a la M5 V8, τις διαστάσεις Μ3 και την ταχύτητα supercar, θα αποτελούσε το αποκορύφωμα των δημιουργημάτων του τμήματος Μ. Όμως το άγγιγμα της επιτυχίας ανήκει σε μιά διαφορετική εποχή.