Nino
14-06-12, 22:22
...τι και αν μεγαλωσαμε,γιναμε συγχρονοι,κονφορμιστες ,ισως κυνικοι,τι και αν τα προσπερασαμε, ξεχασαμε...
Το παραθυρο ειναι παντα εκει, δεν εχει παρα να "κοντεψει" καποιος και να
κοιταξει...
DIY απο αλλη εποχη
ηταν καλοκαιρι, ισως ιουλιος, σχολεια δεν ειχαμε και καθημερινα κοπροσκυλιαζαμε στη γειτονια με τα ποδηλατα, αλλες φορες πηγαιναμε για μπανιο σε ενα ποταμι, αλλες σε καμια αλλη γειτονια, μα τις περισσοτερες παιζαμε στη δικη μας περιοχη.
Τα πρωινα τρεχαμε στο βουνο και κοβαμε φλυδες απο τα πευκα, με ενα σουγιαδακι τους διναμε το σχημα βαρκας μεχρι και καταρτια φτιαχναμε και μετα καναμε αυτοσχεδιους αγωνες στο ποταμι.
τα βραδυα γεμιζαν με τα γνωστα καθημερινα παιγνιδια κρυφτο κλπ.
Καθε απογευμα περνουσε απο τις γειτονιες με το καρο ο καρπουζας, ο ειναι ζαχαρη και μελι τα καρπουζια του βαγγελη, της τοτε εποχης, χωρις μεγαφωνα και αγροτικα με τουμπανιασμενα ζαντολαστιχα.
Η ιδεα επεσε ως κεραυνος εν αιθρια!!
Ακομα και σημερα δεν εχει ξεκαθαριστει ποιος ειχε τα πνευματικα δικαιωματα αυτης της περιεργης κατασκευης.
Η ιδεα ηταν να φτιαχτουν φαναρακια απο καρπουζια, κατι σαν το αμερικανικο halloween με τις κολοκυθες, μονο που εμεις τοτε δεν ξεραμε καν οτι υπαρχει αμερικη...
Βουρ στο καρπουζα και δυο μικρα καρπουζακια εκ των οποιων το ενα μας το εδωσε δωρο μιας και σιγουρα θα κατεληγε τροφη για καποια horny ( εχει το βλεμμα) αγελαδα,ποιος σοβαρος οικογενειαρχης θα το αγοραζε?
Αμεσως μετα ο καθενας θα επρεπε να φερει απο το σπιτι και τα απαραιτητα συνεργα.
Μαχαιρι,κουταλι, κερι, σπαγγος
Κοψιμο στυλ καπελακι το πανω μερος απο το καρπουζι, αφαιρεση απο μεσα ολο, εννοειται οτι φαγωθηκε επι τοπου,μια μικρη τρυπουλα στη βαση για να σφηνωσει το κερι και δυο τρυπιτσες απο τα πλαγια που θα εδενε ο σπαγγος για να μπορει καποιος να το κραταει στο χερι.
Το πρωτο καρπουζι φανηκε κατωτερο των περιστασεων και εσπασε πριν προλαβει να παρει την μορφη του φαναριου,το δευτερο ομως εγινε.
Χαρα δημιουργιας και νεο αποκτημα παιγνιδι στα μικρα μας χερια, Τι και αν φωναζε η μανα.. Γιαννακηηη προσεχε με το μαχαιρι παιδακι μουυυ!!
φερτο γρηγορα πισω!!!
Το φαναρακι αναψε και ο κοσμος που περνουσε εστεκε να το χαζευει, μπραβο παιδια, νασου και ο πατερας που γυρναγε απο το μαγαζι και κοντοσταθηκε, εε οπως ολοι οι πατεραδες δεν θα μπορουσε παρα να δωσει και επιπλεον "τεχνικες οδηγιες".
Η ωρα ομως περασε και επρεπε να φυγουμε δωσαμε ολοι ραντεβου και υποσχεση αυριο να φτιαξουμε και αλλα καρπουζοφαναρα.
Ο υπνος μας ηταν γλυκος και ειχε κατι απο αυτο που εχουν οι νικητες...
τιποτα βεβαια δεν μαρτυρουσε οτι την επομενη μερα η παρεα δεν θα καταφερνε να συναντηθει... εγινε απαγορευση κυκλοφοριας, εισβολη στην Κυπρο ελεγε ο πατερας στη μανα και εγω εμεινα να κοιταζω τον δρομο απο το παραθυρο...
Υγ. Σημερα λοιπον αποφασισα να φτιαξω ενα τετοιο καρπουζοφαναρο στα δικα μου παιδια, τι και αν το καναμε στο μπαλκονι, η χαρα για ολους μας ηταν η ιδια, το γελιο και φυσικα ποιος θα πρωτοφαει το μεσα...:original:
ελπιζω μονο να μην χρειαστει να ξανακοιταξουμε ετσι το δρομο απο το παραθυρο...
ακολουθουν φωτογραφιες απο το diy με σειρα, μονο ο σπαγγος λειπει.
Το παραθυρο ειναι παντα εκει, δεν εχει παρα να "κοντεψει" καποιος και να
κοιταξει...
DIY απο αλλη εποχη
ηταν καλοκαιρι, ισως ιουλιος, σχολεια δεν ειχαμε και καθημερινα κοπροσκυλιαζαμε στη γειτονια με τα ποδηλατα, αλλες φορες πηγαιναμε για μπανιο σε ενα ποταμι, αλλες σε καμια αλλη γειτονια, μα τις περισσοτερες παιζαμε στη δικη μας περιοχη.
Τα πρωινα τρεχαμε στο βουνο και κοβαμε φλυδες απο τα πευκα, με ενα σουγιαδακι τους διναμε το σχημα βαρκας μεχρι και καταρτια φτιαχναμε και μετα καναμε αυτοσχεδιους αγωνες στο ποταμι.
τα βραδυα γεμιζαν με τα γνωστα καθημερινα παιγνιδια κρυφτο κλπ.
Καθε απογευμα περνουσε απο τις γειτονιες με το καρο ο καρπουζας, ο ειναι ζαχαρη και μελι τα καρπουζια του βαγγελη, της τοτε εποχης, χωρις μεγαφωνα και αγροτικα με τουμπανιασμενα ζαντολαστιχα.
Η ιδεα επεσε ως κεραυνος εν αιθρια!!
Ακομα και σημερα δεν εχει ξεκαθαριστει ποιος ειχε τα πνευματικα δικαιωματα αυτης της περιεργης κατασκευης.
Η ιδεα ηταν να φτιαχτουν φαναρακια απο καρπουζια, κατι σαν το αμερικανικο halloween με τις κολοκυθες, μονο που εμεις τοτε δεν ξεραμε καν οτι υπαρχει αμερικη...
Βουρ στο καρπουζα και δυο μικρα καρπουζακια εκ των οποιων το ενα μας το εδωσε δωρο μιας και σιγουρα θα κατεληγε τροφη για καποια horny ( εχει το βλεμμα) αγελαδα,ποιος σοβαρος οικογενειαρχης θα το αγοραζε?
Αμεσως μετα ο καθενας θα επρεπε να φερει απο το σπιτι και τα απαραιτητα συνεργα.
Μαχαιρι,κουταλι, κερι, σπαγγος
Κοψιμο στυλ καπελακι το πανω μερος απο το καρπουζι, αφαιρεση απο μεσα ολο, εννοειται οτι φαγωθηκε επι τοπου,μια μικρη τρυπουλα στη βαση για να σφηνωσει το κερι και δυο τρυπιτσες απο τα πλαγια που θα εδενε ο σπαγγος για να μπορει καποιος να το κραταει στο χερι.
Το πρωτο καρπουζι φανηκε κατωτερο των περιστασεων και εσπασε πριν προλαβει να παρει την μορφη του φαναριου,το δευτερο ομως εγινε.
Χαρα δημιουργιας και νεο αποκτημα παιγνιδι στα μικρα μας χερια, Τι και αν φωναζε η μανα.. Γιαννακηηη προσεχε με το μαχαιρι παιδακι μουυυ!!
φερτο γρηγορα πισω!!!
Το φαναρακι αναψε και ο κοσμος που περνουσε εστεκε να το χαζευει, μπραβο παιδια, νασου και ο πατερας που γυρναγε απο το μαγαζι και κοντοσταθηκε, εε οπως ολοι οι πατεραδες δεν θα μπορουσε παρα να δωσει και επιπλεον "τεχνικες οδηγιες".
Η ωρα ομως περασε και επρεπε να φυγουμε δωσαμε ολοι ραντεβου και υποσχεση αυριο να φτιαξουμε και αλλα καρπουζοφαναρα.
Ο υπνος μας ηταν γλυκος και ειχε κατι απο αυτο που εχουν οι νικητες...
τιποτα βεβαια δεν μαρτυρουσε οτι την επομενη μερα η παρεα δεν θα καταφερνε να συναντηθει... εγινε απαγορευση κυκλοφοριας, εισβολη στην Κυπρο ελεγε ο πατερας στη μανα και εγω εμεινα να κοιταζω τον δρομο απο το παραθυρο...
Υγ. Σημερα λοιπον αποφασισα να φτιαξω ενα τετοιο καρπουζοφαναρο στα δικα μου παιδια, τι και αν το καναμε στο μπαλκονι, η χαρα για ολους μας ηταν η ιδια, το γελιο και φυσικα ποιος θα πρωτοφαει το μεσα...:original:
ελπιζω μονο να μην χρειαστει να ξανακοιταξουμε ετσι το δρομο απο το παραθυρο...
ακολουθουν φωτογραφιες απο το diy με σειρα, μονο ο σπαγγος λειπει.