Στάθη, πολύ ενδιαφέρον το άρθρο που παρέθεσες και δεν σου κρύβω, ότι πολλές φορές έχω σκεφτεί όπως εσύ για τα γερμανικά προϊόντα, αφού η αδικία, ο κυνισμός και η έλλειψη αλληλεγγύης με την οποία αντιμετωπίζουν τη χώρα μας η Γερμανία και η πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών χωρών, με έχει κάνει να σκέφτομαι διάφορα μέτρα εναντίον τους, που να πλήξουν τα συμφέροντά τους και κατ'επέκτασιν, να δείξουν ότι έχουμε κι εμείς σαν λαός δύναμη και δεν ακολουθούμε σαν τα αμνοερίφια τις καταναγκαστικές αποφάσεις τους.
Ωστόσο, γρήγορα διαπιστώνω ότι παίζω έτσι σε ένα καλά ενορχηστρωμένο παιχνίδι, χωρίς εναλλακτικές οδούς και εξηγούμαι. Συμφωνώ, ότι θα μπορούσαμε να μποϋκοτάρουμε τα γερμανικά προϊόντα, ανάμεσα σε αυτά και τα αυτοκίνητα που τόσο αγαπάμε. Και να στραφούμε όμως πού? Ποιες είναι οι χώρες, των οποίων οι κυβερνήσεις δεν αποζητούν το κέρδος και δεν είναι έτοιμες να επιβάλλουν βάναυσα και στιγνά μέτρα σε ανίσχυρες χώρες, όπως η δική μας, ώστε να το επιτύχουν? Ποιές είναι οι πολυεθνικές, οι διεθνείς τράπεζες και γενικά οι παγκόσμιοι οικονομικοί κολοσσοί, που προασπίζουν το δίκαιο, τις αξίες και κατά συνέπεια, θα προέτασσαν χείρα βοηθείας στη χώρα μας, που παρά τη διαφθορά και την κατάχραση δημοσίου χρήματος από τους λίγους (κάτι για το οποίο είναι αποκλειστικά υπεύθυνη), δεν είναι δα και σε τόσο τραγική κατάσταση, ώστε να μη μπορεί να δανειστεί από πουθενά, με λογικούς όρους? Είναι η Γαλλία (θα αναφερθώ παρακάτω), είναι η Αγγλία (που πρώτη έκανε λόγο για ΔΝΤ), είναι η Ιταλία (που έρχεται και η σειρά της), είναι η Αμερική (ευτυχώς που μας έδωσαν visa για να πάμε για μετανάστες)? Φαντάζομαι ότι καταλήγουμε λοιπόν ότι στις παγκόσμιες αγορές της δύσης, ένας είναι ο κινητήριος μοχλός, το άκρατο κέρδος και όποιος δεν το παράγει (είτε λόγω διαφθοράς, είτε λόγω αδυναμίας, είτε λόγω άρνησης) και δεν το διασφαλίζει, είναι άχρηστος και πρέπει να κατακερματιστεί.
Σε ένα τέτοιο ξετσίπωτα ορθολογιστικό σύστημα λοιπόν, ποιοι είναι οι χρηστοί ώστε να τους προτιμήσουμε έναντι των δολίων Γερμανών? Γιατί εγώ δυστυχώς δε μπορώ να διακρίνω κάποιον. Ακόμα και ο Νικολά, που ομολογουμένως έδειξε την πιο φιλελληνική στάση έναντι των υπόλοιπων Ευρωπαίων, δε με πείθει ότι η στάση αυτή είναι άσχετη από τα 20κάτι (άλλοι λένε για 40) rafale που θέλει να μας πουλήσει και από το ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη παργκοσμίως αγοράστρια όπλικών συστημάτων από τη Γαλλία. Αν τα λάβουμε όλα αυτά υπόψιν, βλέπουμε ότι μάλλον και ο Γάλλος πρόεδρος δεν είναι τόσο ανιδιοτελής φιλέλλην, όσο θέλουμε να πιστεύουμε.
Εν κατακλείδι, σε ένα τόσο φαύλο οικονομικοτεχνικά δομημένο σύστημα, δεν υπάρχουν επιλογές, παρά μόνο εκτός αυτού. Κατά συνέπεια, όσο και να αγανακτούμε με την αδικία και την εκμετάλλευση, δε νομίζω ότι μποϋκοτάροντας κάποια προϊόντα καταφέρνουμε κάτι, αφού και τα ανταγωνιστικά, κατά κανόνα, προέρχονται από εταιρείες με τις ίδιες αρχές και τακτικές με αυτές που μποϋκοτάρουμε. Πάντα βέβαια υπάρχουν και εξαιρέσεις (από ανεξάρτητους παραγωγούς κλπ), αλλά αυτά ισχύουν σε άλλους τομείς και επουδενί στην αυτοκινητοβιομηχανία, με τους τεράστιους κολοσσούς που προέρχονται από τις κατεξοχήν ισχυρές χώρες της δύσης, που εκτρέφουν και διατρανώνουν το σύστημα στο οποίο έχει εγκλωβιστεί η χώρα μας.
Γι'αυτό, καλές βόλτες με τις bmw μας, χωρίς τύψεις γι'αυτές καθαυτές, αλλά για την παγκόσμια οικονομική κατάντια, μέρος της οποίας είμαστε κι εμείς βέβαια...
the more people agree with me
the more I think I'm wrong