Μερικές φωτογραφίες απ' τις διακοπές:
Περάσαμε μερικές μέρες στη Λευκάδα στο ιστιοπλοϊκό ενός φίλου. Εδώ είναι ο όρμος απέναντι απ' το Νυδρί, στον οποίο και αγκυροβολούσαμε για διανυκτέρευση:
Κάποια στιγμή, και μιας και είχαμε έναν απίστευτα γκαντέμη on board, έπιασε βροχή:
Οπότε και αποφασίσαμε να κινηθούμε προς το Νυδρί, μιας και είχαμε το ψηλότερο κατάρτι στον όρμο, και ο κάπταιν μας είχε χεστεί απάνω του στον φόβο των κεραυνών. Αφού τον πείσαμε ότι δεν χρειάζεται να εγκαταλήψουμε το σκάφος, κατευθυνθήκαμε προς το λιμανάκι του Νυδρίου, στο οποίο υπάρχει και αλεξικέραυνο:
Οι ατάκες που φεύγανε πολλές και καλές, ενώ η βλακεία που μας δέρνει, σταθερά απύθμενη:
Καπετάνιος: Μ@λάκες ετοιμαστείτε. Θα μπούμε όλοι στο βαρκάκι να πάμε απέναντι. Εδώ θα μας χτυπήσει κεραυνός. (Σχεδόν πανικοβλημένος)
Επιβάτης: Και που θα πάμε ρε?
Καπετάνιος: Ξέρω γω? Για κανα καφέ? (Με μια απίστευτη πραότητα)
Ένα άλλο ζήτημα ήταν αυτό της τέντας, η οποία μεγάλωνε την πλευρική επιφάνεια του σκάφους κατά πολύ, οπότε αν δυνάμωνε ο άνεμος, ήταν πιθανό να μας έριχνε σε ένα από τα διπλανά σκάφη πολύ εύκολα. Σε συνεννόηση με το φίλο καπετάνιο, αποφασίσαμε ότι αν τα βρίσκαμε σκούρα, θα έκοβα την τέντα με ένα μαχαίρι. Ευτυχώς που δε χρειάστηκε, γιατί ενώ αυτός εννοούσε να κόψω τα σκοινιά, εγώ κατάλαβα ότι έπρεπε να τη σφάξω. Τυχεροί ήμασταν...
Τελικά μια χαρά τη βγάλαμε. Όταν κόπασε η βροχή δέσαμε στην αποβάθρα να βάλουμε νερό στις δεξαμενές και να βγούμε στα ανοιχτά. Έχω να πω ότι οι ιταλίδες που διακοπάρανε στην περιοχή είναι μεγάλες κ*ρ*όλες, αλλά τέλος πάντων. Έχε χάρη που είμαστε ευγενικοί. Μπάνιο στα νερά του Σκορπιού:
Πηγαίνοντας συναντήσαμε αυτό:
Το οποίο παραήταν μεγάλο. Αλλά αυτό που ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακό, ήταν η βάρκα που χρησιμοποιούσαν για να μπαινοβγαίνουν. Δεν ξέρω αν φαίνεται καλά στη φωτογραφία (δεν εχω άλλη καλύτερη).
Τουλάχιστον, αν εξαιρέσουμε τη μικρή και σύντομη αυτή μπόρα, ο καιρός ήταν πολύ καλός:
Ωραίο πράγμα η ιστιοπλοΐα:
Αν και ακόμα καλύτερο είναι να παίρνει το σκάφος καλές κλίσεις και να το παίζεις άνετος, για να ψαρώνουν τα "πιπίνια" που έχεις παρέα στο σκάφος. Αξία ανεκτίμητη (για όλα τ' άλα υπάρχει η mastercard).
Αφού δεν θαλασσοπνιγήκαμε, αποφάσισα να κάνω τον Μπάουερ μοντέλο. Επειδή όμως πάχυνε, δεν μου έκανε, οπότε δοκίμασα με το 46άρι του:
Αυτά.
Αρχικό μήνυμα απο 850CSI
Ζήσε το σήμερα. Για το αύριο δεν ξέρεις.
