Αρχικό μήνυμα απο
S8N
Στις καλές εποχές επί Σημίτη και Καραμανλή θα μιλούσαμε για ανοίγματα με M5 Evotech και Porche 9ff, σήμερα όμως που μας έχει γίνει σαν κουλούρι Θεσσαλονίκης το μόνο που μπορώ να δώσω είναι άλλη μια παρηκμασμένη ιστορία πατήματος-φιάσκου για να σας ανακατέψει ακόμα περισσότερο τα έντερα στην παρακμάζουσα και χρεωκοπημένη ηθικοπνευματικοοικονομικο πολιτιστικοκοινωνικά Ελλάδα του 2013.
Η ώρα κοντεύει 22.00 και ο υποφαινόμενος ταξιδεύει με το έπιπλο στην σχετικά άδεια πλέον Αττική Οδό με κατεύθυνση προς Ελευσίνα. Βγάζω φλας στον κόμβο Transformation για να βγω στην Ε.Ο. Αθηνών - Λαμίας. Ως συνήθως, έρχομαι με κεκτημένες (σάμπως μπορώ κι αλλιώς) και μπαίνω στη στενή λωρίδα με μεγάλη ταχύτητα. Πίσω μου βρίσκεται κολλημένος κάποιος ενοχλητικός με απροσδιόριστης ακόμα κατασκευής όχημα και ανοιχτά όλα τα φώτα σα να έχει βγει νύχτα χωρίς φεγγάρι για σαφάρι καγκουρώ.
Κοροϊδεύω το υπερεγώ μου κι επιλέγω DS και Sport mode. Νιώθω σαν Καρκ Κέντ που μπήκε φλούφλης στον τηλεφωνικό θάλαμο και βγήκε ντυμένος Σούπερμαν. Κάνω να βγω στην αριστερή λωρίδα της Ε.Ο. αλλά βλέπω στον καθρέπτη να πλησιάζει παπάκι-καμικάζι με τον κλασσικό μελλοθάνατο τυπά χωρίς κράνος και κόβω για να μπει μπροστά μου. Ο Crocodile Dundee βρίσκει ευκαιρία και χώνεται νεοελληναράδικα, προσπερνώντας μας με την κλασομπανιέρα του να κάνει σαν το πλυντήριο της μάνας μου στο στίψιμο. Συνειδητοποιώ ότι το όχημα είναι Twingo RS με καρώ αυτοκολλητάκια στα πλαϊνά, χωρίς να γνωρίζω κανένα άλλο τεχνικό στοιχείο. Σανιδώνω το γκάζι και μπαίνω από πίσω του ώστε -και καλά- να εκμεταλλευτώ το slipstream (δε γελάμε λέμε τώρα) και να τον βιάσω όπως μόνο ένας οδηγός BMW ξέρει. Ο Ν43 βρυχάται σα πεινασμένο λιοντάρι, το Ε60 χοροπηδάει σε κάθε αλλαγή του ZF, το στροφόμετρο μπαίνει βαθειά στα κόκκινα (ποια κόκκινα, όλα πορτοκαλί είναι γμ το φελέκι τους), το οικονομόμετρο έχει κάνει τρεις στροφές κι έχει ξανακολλήσει στα 20lt/100km, βρίσκομαι στην αριστερή λωρίδα, η ανυπολόγιστη ζημιά στον οικογενειακό προϋπολογισμό από την κατάφορη σπατάλη βενζίνης με αφήνει παγερά αδιάφορο κι έχω βάλει αυτοσκοπό να περάσω το γαμωTwingo πάσει θυσία. Εις μάτην. Ούτε μου φεύγει, ούτε το φτάνω. Έχω πλέον ξεπεράσει τα 180km/h και ορκίζομαι πως σιγά σιγά το μαζεύω, αλλά πρέπει να κάνω δεξιά για έξοδο Θρακομακεδόνων. Δε γμται, σκέφτομαι, θα συνεχίσω μέχρι να περάσω από μέσα του. Περνάμε το Pines υπερκαλύπτοντας τις κραυγές ηδονής των παράνομων ζευγαριών που είχαν την ατυχία να κορυφώνουν σε δωμάτιο που βλέπει προς την εθνική. Τυφλωμένος από πάθος, ντοπαρισμένος από αδρεναλίνη και αποφασισμένος μέχρι θανάτου φαντάζομαι τα ηχοπετάσματα εκατέρωθεν της εθνικής οδού να σείονται στο πέρασμά μου. Τελικά δεν είχα άδικο, έχω αρχίσει να μαζεύω την απόσταση αλλά τον κόβει ένα Maverick και πέφτουμε κι οι δυο στα φρένα πριν κάνουμε το νέο Ford Twingo LCI 4x4. Ο τύπος βάζει φλας δεξιά προς Βαρυμπόμπη, το ίδιο κάνω κι εγώ. Στρίβει προς Νέα Ερυθραία και καταλαβαίνω πως game over. Βάζω αριστερό φλας και πάω από δάσος Βαρυμπόμπης, προβληματισμένος. Αυτές οι στροφές στη Βαρυμπόμπη είναι πολύ καλές για παιχνίδι αλλά είπα ν' αφήσω το έπιπλο να ξεκουραστεί από το σπριντ. Στην ευθεία προς Auberge και Τατόι Club ανοίγω την ηλιοροφή κι ακούω τον Ν43 να γουργουρίζει πιο μπάσα απ' ότι συνήθως, χάρις στην γυμναστική που του έκανα. Αφήνω πίσω την πλατεία Βαρυμπόμπης, ανεβοκατεβαίνω το ρέμα και στη στροφή του Βαρυμπόμπη Club (μας τα 'χουν πρήξει μ' αυτά τα κέντρα στη μέση του πουθενά) εκμεταλλεύομαι τα χώματα πάνω στο οδόστρωμα για να διώξω την ουρά. Σε λίγο βγαίνω από το δάσος και μπαίνω στους Θρακομακεδόνες. Στο σπίτι ξενερώνω μια φορά με το DTM του γείτονα κι άλλη μια όταν πιάνω wifi και βλέπω πως το Twingo RS έχει 130 ατμοσφαιρικά άλογα. Είχα χαρεί με την ψευδαίσθηση ότι θα ήταν τουλάχιστον low-boost τουρμπάκι. Αργεί πολύ αυτή η κωλοανάπτυξη? Ναι, ξέρω, άλλοι δεν έχουν να φάνε. Μετά το χθεσινό κυνηγητό, ούτε κι εγώ έχω, τα έδωσα όλα σε βενζίνη σήμερα το πρωί.
Απάντηση με παράθεση
