Τελειώσαν οι διακοπούλες (δόξα το Θεό και φέτος) και Δευτέρα πρωι το τελευταίο μπάνιο
στην Αμμολιανή και να΄μαι το απόγευμα να ετοιμάζω το connect για την επόμενη μέρα.
Τελευταία φορά που πήγα Ρουμανία ήταν ή το 06 ή το 07 και είχα σιχαθεί το κλέψιμο και τους
χάλια δρόμους.Ξεκίνησα λοιπόν με κακή διάθεση και χωρίς παρέα στις 12 το μεσημέρι της
Τρίτης.Επίσης και χωρίς A/C γιατί έπαθε ζημιά λίγο πριν την άδεια και ποιος να το φτιάξει!
Οκ μέχρι Προμαχώνα,θυμήθηκα το τρακντέι στα στροφιλίκια τα καλά και τέντωσα λίγο τις
ζανφόρ του κακόμοιρου του φορντά,ευτυχώς είμουνα άδειος από πράματα :rally: Στα σύνορα
φυσικά δεν παίζει τίποτα ιδιαίτερο αλλά αμέσως μετά σε βγάζει σε παράκαμψη και χάνεις
κανα 40λεπτο μέχρι να βγεις πάλι στον "καλό".Πίκρα η Βουλγαρία με τα όρια ταχύτητας,
τουλάχιστον παλιά θυμάμαι έκαναν όλοι συνιάλα για μπλόκα αλλά μάλλον θα πέσαν καμπάνες
και τα κόψαν.Πριν και μετά τα Σόφια έχει ένα κομμάτι περίπου 130 χιλ. καλού δρόμου που
έχεις ορατότητα και πατάς.Δώρον άδωρον για μένα με τα 75ps του TDdi...Πολύ ωραίο το νέο
κομμάτι του περιφερειακού των Σοφίων που σε γλυτώνει από τον παλιό τον καρκίνο,μόνο που
εγώ ψάρωσα γιατί με έκανε μεγάλο κύκλο και δεν γράφει πουθενά Pleven-Ryce και κατέβηκα
ο παπάρας και άντε να ξανανέβω μετά,άλλη μια ώρα καθυστέρηση...Μετά κουράστηκα και
οδηγούσα πιο χαλαρά,είχα φορτωμένο και το USB και άκουγα από Ριχάνα μέχρι Ρίτα Σακελλαρίου
και από Μπέλου μέχρι Μπιγιονσέ.Εννοείται ποντιακά κάργα! Δεν θυμόμουν και το δρόμο καλά που
είναι όλος ένα ρεύμα ανά κατεύθυνση μέχρι τα σύνορα της Ρουμανιας και δεν έβγαινα εύκολα για προσπέραση
μέχρι που εκοιτώ στο είδωλο ένα SAAB 9-5 να με πλησιάζει.Δεν με περνούσε.Ένοιωσα ότι
με περιμένει να βγαίνω πρώτος.Και έτσι ήταν! Στο τιμόνι μια milf Ρουμάνα και δίπλα μάλλον κόρη.Η γυναίκα
ήταν στο τιμόνι σκυλί του πολέμου (αλλού Δ.Γ.Δ.Α.).Γνώριζε καλά το δρόμο και όταν έπρεπε και
μας έπαιρνε μου έσκαγε τη μούρη αριστερά μέχρι να βγω και δώστης από πίσω! Κάποια στιγμή
πέρασε μπροστά γιατί έμεινα από δύναμη και στο παιχνίδι μπαίνει και ένα παλίο VITARA V6.Πηγαίναμε
τρενάκι και γούσταρα τρελά! Η Κυρία οδηγούσε απίστευτα,δυνατά και σίγουρα μας τραβούσε και τους
δυο.Μια φορά μόνο κόντεψαμε να κάνουμε update στα 10 top crashes ever του σωλήνα γιατί λίγο
πριν από χάσιμο μας περνάει όλους ένα ML350 πέρλα για να ανακλύψει ότι αμέσως μετά είχε
ισόπεδο κόμβο και περίμενε καρτερικά να στρίψει ένας Λανταρίκος 1500s με το φλασάκι του κύριος
και το Merc είναι ξαφνικά πάνω στη ζέβρα και κεντράρει την λαδωμένη χελώνα του ρώσσικου
διαφορικού.Φρέναααα όλοι μαζί για να χωθεί μπροστά μας η καντίνα και καντήλια ο καθένας στη
γλώσσα του.Μ'αυτόν τον ρυθμό φτάσαμε στο Ryce και ήλπιζα να σταματήσει η Κυρία να βγάλει
Rovinieta.Θα πήγαινα να της δώσω το χέρι αν μου επέτρεπε και να της πω συγχαρητήρια αλλά δεν
σταμάτησε πουθενά το θηρίο.Εξαντλημένος και νύχτα πλεον βρήκα τον περιφερειακό του Βουκουρεστίου
και έφτασα ξενοδοχείο στις 22:00.Δεν θέλω να ταξιδεύω μόνος ρε γμτ αλλά λέω πάλι καλά που
έχει ρελαντί η δουλειά τελευταία και ας έχει δυσκολίες.Άντε να κάνουμε κανά κουμάντο για το
τρακντέι σιγά-σιγά!!
Υ.Γ. Δεν θα είμαι στον αυριανό καφέ στο καινούργιο στέκι με τους καλούς τους κώλους
αλλά δεν πειράζει θα την βγάλω εδώ με τους Ρουμάνικους!!
