BMW Isetta

Το BMW Isetta ήταν ένα μικροσκοπικό αυτοκίνητο πόλης, που παρήχθη από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία BMW, από τον Απρίλιο του 1955 έως τον Μάιο του 1962.
Το όχημα ήταν αρχικά διαθέσιμο με μονοκύλινδρο κινητήρα 247 cm³ και ισχύος 12 hp, και από την σεζόν του 1957 κυβισμού 298 cm³ και ισχύος 13 hp.
Συνολικά πωλήθησαν 161.728 αντίτυπα όλων των εκδοχών του BMW Isetta, με αποτέλεσμα να γίνει το πρώτο σε πωλήσεις μοντέλο με μονοκύλινδρο κινητήρα, στην παγκόσμια ιστορία της αυτοκίνησης.
Λόγω του αυγοειδούς σχήματος του αμαξώματος και της εμφάνισης τύπου φυσαλίδας που είχαν τα παράθυρα της αρχικής έκδοσης Isetta 250, το μοντέλο έγινε γνωστό ως «bubble car» («αυτοκίνητο φυσαλίδα»), όνομα που δόθηκε μεταγενέστερα και σε άλλα παρόμοια αυτοκίνητα.

Iso Isetta

Βασίστηκε στο ιταλικό Iso Isetta που παρουσιάστηκε επίσημα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Τορίνο στις 22 Απριλίου 1953.
Ήταν μία εντυπωσιακή και πρωτότυπη ιδέα κατασκευής ενός μικροσκοπικού φθηνού αυτοκινήτου πόλης από την εταιρεία ISO.
Το όνομά του (με την υποκοριστική κατάληξη -etta) σήμαινε «μικρή Iso» στα ιταλικά.
Είχε μήκος μόλις 2,25 μέτρα και βάρος μόλις 330 κιλά, ενώ το σαλόνι ήταν για 2 ενήλικα άτομα.
Ο κινητήρας του προήλθε από μία μοτοσικλέτα της Iso, την Iso 200 και ήταν μονοκύλινδρος, 2-χρονος, κυβισμού 236 cm³, με ισχύ μόλις 9,5 hp στις 4.750 στροφές / λεπτό.
Το εντυπωσιακό είναι ότι παρά τον εξαιρετικά μικρό κυβισμό του, κυκλοφόρησε εξ αρχής με 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, με τέσσερις ταχύτητες μπροστά και μία όπισθεν.
Η επιτάχυνση του Isetta ήταν 0 - 50 km/h (0 - 31 mph) σε πάνω από 30 δευτερόλεπτα και η τελική του ταχύτητα ήταν 85 km/h (53 mph).
Το πιο εντυπωσιακό χαρακτηριστικό του Isetta ήταν ότι διέθετε μόνο μία μπροστινή πόρτα, που άνοιγε σαν πόρτα ψυγείου και στην εσωτερική πλευρά της είχε τοποθετηθεί το μινιμαλιστικό (με μόλις ένα ταχύμετρο) ταμπλό και στηριζόταν ο άξονας του τιμονιού.
Και τα δύο, όταν άνοιγε η μοναδική πόρτα, «τραβιόντουσαν» μαζί της προς τα έξω.
Η ιδέα της μπροστινής πόρτας, προήλθε από τα οικιακά ψυγεία που κατασκεύαζε η εταιρεία Iso πριν ασχοληθεί με μοτοσικλέτες και μικρά αυτοκίνητα.
Αν και το αρχικό πρωτότυπο, το καλοκαίρι του 1952, ήταν τρίκυκλο, με δύο τροχούς μπροστά και έναν πίσω, σύντομα έγινε αντιληπτό ότι η λύση αυτή ήταν επικίνδυνη, καθώς το όχημα ήταν ευάλωτο στο ενδεχόμενο της ανατροπής.
Για τον λόγο αυτό, το τελικό μοντέλο παραγωγής είχε δύο πίσω τροχούς, που είχαν όμως τοποθετηθεί πολύ κοντά μεταξύ τους, σε απόσταση μόλις 50 εκατοστών, προκειμένου να μη χρειάζεται η τοποθέτηση διαφορικού,επιτυγχάνοντας έτσι μείωση βάρους και κόστους παραγωγής.

BMW Isetta 250

Την στιγμή που η BMW κινδύνευε με χρεωκοπία, ένα στέλεχος της εταιρείας εκτίμησε ιδιαίτερα το Iso Isetta στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1954 και διαπραγματεύτηκε για τα δικαιώματα τις κατασκευής του στη Γερμανία. Τελικώς το πέτυχε, αν και από την άλλη ωστόσο, η BMW δεν έβγαλε ένα σκέτο αντίγραφο του Isetta, αλλά το διαμόρφωσε σε μία εντελώς δική της εκδοχή, με αποτέλεσμα την παρουσίαση της BMW Isetta μόλις στις 5 Μαρτίου 1955 και την έναρξη της παραγωγής τον Απρίλιο.

Το εσωτερικό του BMW Isetta. Διακρίνεται το 4-τάχυτο κιβώτιο και το μοναδικό όργανο - ταχύμετρο έως τα 100 km/h (62 mph), με κόκκινη ζώνη από τα 80 km/h (50 mph).
Ο κινητήρας της γερμανικής Isetta προήλθε από ανασχεδιασμό του κινητήρα της μοτοσικλέτας BMW R25/3, ώστε να προσαρμοστεί στο σασί του αυτοκινήτου.
Για την ακρίβεια, ήταν ένας μονοκύλινδρος, 4-χρονος, κυβισμού 247 cm³, με ισχύ 9 kW (12 hp) στις 5.800 στροφές / λεπτό.
Ο μοναδικός του κύλινδρος ήταν φτιαγμένος από χυτοσίδηρο (κοινώς μαντέμι) και η κυλινδροκεφαλή από αλουμίνιο.
Ωστόσο, η κυλινδροκεφαλή είχε αναστραφεί κατά 180° σε σύγκριση με τον κινητήρα της μοτοσικλέτας.
Η τελική ταχύτητα του BMW Isetta 250 ήταν επίσης 85 km/h (53 mph).
Όπως ακριβώς συνέβη και με το Iso Isetta, παρά τον μικρό κυβισμό του, κυκλοφόρησε εξ αρχής με 4-τάχυτο μηχανικό κιβώτιο, με τέσσερις ταχύτητες μπροστά και μία όπισθεν.
Aν και τα βασικά στοιχεία του ιταλικού ντιζάιν του Iso Isetta παρέμειναν αμετάβλητα, η BMW προέβη σε πάρα πολλές διαφοροποιήσεις της εξωτερικής εμφάνισης.
Αντίθετα με το Iso Isetta, οι εμπρόσθιοι προβολείς ήταν ξεχωριστοί από το σασί και βιδωμένοι πάνω στα πλαϊνά του αμαξώματος, αντί για αναπόσπαστα μέρη του σασί.
Επίσης, το πίσω μέρος του σασί επανασχεδιάστηκε ελαφρά, ώστε να προσαρμοστεί σε αυτό ο κινητήρας της BMW και η μπροστινή ανάρτηση άλλαξε.
Ως αποτέλεσμα όλων αυτών των αλλαγών και της τοποθέτησης του νέου κινητήρα, δεν υπάρχουν κοινά ανταλλάξιμα μηχανικά μέρη μεταξύ του Iso Isetta και του BMW Isetta Moto Coupé, όπως το ονόμασε η BMW (υποδηλώνοντας έτσι ότι ήταν κάτι ανάμεσα σε αυτοκίνητο και μηχανάκι).
Τα πρώτα BMW Isetta 250 κύλησαν από την γραμμή παραγωγής τον Απρίλιο του 1955, με αρχική τιμή πώλησης 2.580 γερμανικά μάρκα, ενώ στους πρώτους 8 μήνες παρήχθησαν γύρω στα 10.000 αντίτυπα.
Στη Γερμανία, το όχημα μπορούσε να οδηγηθεί ακόμα και με άδεια μοτοσικλέτας.

BMW Isetta 300

Το 1956, η Γερμανική κυβέρνηση άλλαξε τις απαιτούμενες προδιαγραφές των οχημάτων.
Όσες άδειες οδήγησης Κατηγορίας IV εκδίδονταν από το έτος αυτό και μετά, επέτρεπαν μόνο την οδήγηση μικρών δικύκλων και όχι πλέον αυτοκινήτων με κυβισμούς μικρότερους από 250 cm³.
Αντιθέτως, οι παλαιότερες άδειες οδήγησης Κατηγορίας IV διατήρησαν την ίδια νόμιμη ισχύ.
Ταυτόχρονα επίσης, ο μέγιστος επιτρεπόμενος κυβισμός για την φορολογική τάξη όπου υπαγόταν το BMW Isetta ήταν 300 cm³.
Όλα αυτά ώθησαν την BMW να προβεί σε ανάλογη αύξηση του κυβισμού του Isetta.
Τον Οκτώβριο του 1956, η εταιρεία εισήγαγε το ισχυρότερο BMW Isetta Moto Coupé DeLuxe.
Tα αρχικά παράθυρα τύπου φυσαλίδας (bubble windows) αντικαταστάθηκαν από μακρύτερα συρόμενα παράθυρα.
Οι μηχανικοί της BMW είχαν μεγαλώσει τον μοναδικό κύλινδρο του κινητήρα και συγκεκριμένα την διάμετρο του κυλίνδρου (bore) σε 72 mm και την διαδρομή του εμβόλου (stroke) σε 73 mm, φτάνοντας έτσι συνολικό κυβισμό 298 cm³.
Ταυτόχρονα, είχαν αυξήσει την σχέση συμπίεσης από 6,8:1 σε 7,0:1.
Ως αποτέλεσμα, ο κινητήρας απέδιδε πλέον 10 kW (13 hp) στις 5.200 στροφές / λεπτό και η ροπή αυξήθηκε στα 18.4 N·m στις 4.600 στροφές / λεπτό.
Η τελική ταχύτητα του BMW Isetta 300 διατηρήθηκε στα 85 km/h (53 mph), αλλά η επιτάχυνση και η οδική συμπεριφορά σαφώς βελτιώθηκαν.

BMW 600

Από τον Δεκέμβριο του 1957 έως τον Νοέμβριο του 1959, η BMW παρήγαγε επίσης και μία 4-θέσια εκδοχή της 2-θέσιας BMW Isetta, με μακρύτερο μεταξόνιο και μεγαλύτερη ισχύ, υπό την ονομασία BMW 600.
Με εξαίρεση την ενσωμάτωση των μπροστινών προβολέων στο σασί, αντί των ξεχωριστών από το αμάξωμα της Isetta, το μπροστινό μέρος του BMW 600 με την ανοιγόμενη μπροστινή πόρτα, ήταν κοινό με αυτό της Isetta.
Από την άλλη, το μεταξόνιο του 600 ήταν μακρύτερο, έχοντας έτσι 4-θέσιο εσωτερικό, και έφερε, εκτός της μπροστινής πόρτας, μία επιπλέον πόρτα στο πίσω δεξιό μέρος του σασί, επιτρέποντας πρόσβαση στα πίσω καθίσματα.
Λόγω των αυξημένων διαστάσεων και βάρους, το 600 χρησιμοποίησε έναν μεγαλύτερο και ισχυρότερο 2-κύλινδρο κινητήρα 585 cm³ από την μοτοσικλέτα BMW R67, ισχύος 14,5 kW (19,4 hp). Η τελική ταχύτητα του 600 ήταν 103 km/h (64 mph).

Στα 2 έτη παραγωγής του, μόλις 34.813 αντίτυπα του BMW 600 παρήχθησαν, κυρίως λόγω του ανταγωνισμού από το Volkswagen Beetle (Σκαθάρι), αν και οι πωλήσεις του αρχικά ωφελήθησαν από την ενεργειακή κρίση του 1956 - 1957, που προκλήθηκε από την κρίση της Διώρυγας του Σουέζ.

Το BMW 600 αντικαταστάθηκε από το πολύ μεγαλύτερο BMW 700, που ξεκίνησε να παράγεται τον Aύγουστο του 1959. Τον Μάιο του 1962, σχεδόν 3 έτη μετά την παρουσίαση του BMW 700, η BMW σταμάτησε την παραγωγή όλων των Isetta. Συνολικά πωλήθησαν 161.728 αντίτυπα όλων των εκδοχών του μοντέλου, ενώ μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1970 αρκετά από αυτά συνέχιζαν να βρίσκονται στην καθημερινή κυκλοφορία. Μία παρόμοια κατασκευή, επίσης, ήταν το Ελληνικό Αττικά, που βασιζόταν στο Γερμανικό Fuldamobil.

Πηγή